વિશ્વ ઘણીવાર એક પાગલ સ્થળ જેવું લાગે છે. ખાલી સમાચાર ચાલુ કરો: આતંકવાદીઓ હુમલો કરવાના છે! અર્થતંત્ર એક આપત્તિ છે! અને પર્યાવરણ - પૂછશો નહીં. બાકીના અઠવાડિયા માટે તમને પથારીમાં રહેવાની ઇચ્છા બનાવવા માટે તે પૂરતું છે.
અને તે માત્ર બહારની દુનિયા છે. આપણે આપણા પોતાના જીવન સાથે પણ વ્યવહાર કરવાનો છે. આપણા આગામી રજા માટે ક્યાં જવું છે? તે સાથીદારનો સામનો કેવી રીતે કરવો જેને હમણાં જ પ્રમોશન મળ્યું છે જે આપણે ઇચ્છતા હતા? ખરેખર આપણા જીવન સાથે શું કરવું?
જ્યારે આપણે નાના હોઈએ છીએ, ત્યારે આપણને કહેવામાં આવે છે કે આપણે જે જોઈએ તે બની શકીએ છીએ. "તમારા સપનાને અનુસરો," તેમને કહ્યું. પરંતુ આપણામાંથી કેટલા આપણું સપના જીવી રહ્યા છે? આપણામાંના કેટલા લોકો આપણા સોશિયલ મીડિયા ફીડ્સ સ્ક્રોલ કરે છે, તેમની ઈર્ષ્યા કરે છે જેઓ ખરેખર તેમના સપનાને જીવતા હોય તેવું લાગે છે? તે તમામ દરિયા કિનારો પર રજાઓ અને સંપૂર્ણ સફેદ દાંત - તેમને જીવનની ચાવી મળી છે, જ્યારે આપણે એક ઉદાસીન કાર્યાલયમાં અટવાયેલા છીએ.
"ખુશી" નો આ વિચાર એક પરીકથા અથવા માત્ર અન્ય જાહેરાત સૂત્ર જેવો લાગી શકે છે - એવી વસ્તુ જેના માટે આપણે હાલમાં કામ કરીએ છીએ જેના થી આપણને અમુક અનિશ્ચિત ભવિષ્યની તારીખે માણવી શકશું. પરંતુ આપણે ગમે તેટલી મહેનત કરીએ, ખુશીની કોઈ ખાતરી નથી. કેટલાક લોકો પીએચડી મેળવયા પછી પણ અંતે મેકડોનાલ્ડ્સમાં કામ કરે છે, જ્યારે અન્ય લોકો અવિશ્વસનીય રીતે સમૃદ્ધ અને પ્રખ્યાત બનીને અંતે, માત્ર હતાશ થઈને આત્મહત્યા કરે છે. આ બધું આપણને જીવન વિશે બેચેન બનાવે છે, અને તે સામાજિક બેચેની તરફ દોરી જાય છે, જ્યાં આપણે સતત અન્ય લોકો સાથે આપણી સરખામણી કરીએ છીએ. જ્યારે પણ આપણે આપણી આંખો સાથે અન્ય વ્યક્તિને મળીએ છીએ અને અસ્વસ્થત અને અસુરક્ષિત અનુભવીએ છે, આપણે આપણા સ્માર્ટફોનની સ્ક્રીન પાછળ છુપાવવાનો પ્રયાસ કરીએ છીએ.
આ આપણા સમયનો મહામારી છે. તે કદાચ એઇડ્સ, કેન્સર અથવા ડિપ્રેશન જેટલું ખતરનાક લાગતું નથી, પરંતુ ચિંતા આપણી શક્તિને ખતમ કરે છે અને પૃષ્ઠભૂમિમાં સતત અસ્વસ્થતાની ભાવના પેદા કરે છે. આ એ છે જેના કારણે આપણે પોતાને વિચલિત કરવા નવી ટીવી શ્રેણીઓ અને આપણા ફેસબુક ફીડને સ્ક્રોલ કરીએ છીએ, કારણ કે આપણને આપણા વિચારો સાથે એકલા રહેવું અસહ્ય લાગે છે. વસ્તુઓને સહન કરવા યોગ્ય બનાવવા માટે આપણને ઇયરફોન અને સતત સંગીતની જરૂર છે.
તે આવું હોવું જરૂરી નથી. આપણે બધા જાણીએ છીએ કે આપણા જીવનમાં આપણી પાસે જે છે તેના માટે આપણે આભારી હોવા જોઈએ, અને આપણે આપણી જાતને ક્યારેય અન્ય લોકો સાથે સરખામણી કરવી જોઈએ નહીં. પરંતુ આનો ખરેખર અર્થ શું છે? આપણે ચિંતા કેવી રીતે દૂર કરી શકીએ?
પગલું પાછળ લો
આપણે પાછળ પગલું મૂકીને આપણા જીવનનું વિશ્લેષણ કરવાની જરૂર છે. તે કંટાળાજનક લાગે છે, પરંતુ આપણે તેને અવગણો નથી કરી શકતા. આપણે જીવનમાંથી શું ઈચ્છીએ છીએ? બધા માટે કોઈ સાચો રસ્તો નથી હોતો, પરંતુ આપણા પહેલા પણ એ જ માર્ગ પર લોકો ગયા હતા. આપણે કદાચ રોક સ્ટાર બનવા માંગીએ છીએ, પરંતુ શું પાપારાઝી આપનો ૨૪/૭ પીછો કરશે તો ખરેખર ખુશ થઈશું? શું રોક સ્ટાર્સ વર્ષોથી ખુશ છે? કેટલા દારૂ અને ડ્રગ્સ તરફ વળે છે? પછી આપણે વિચારવું પડશે કે શું આપણે તેના માટે જે સમય અને શક્તિ લાગશે તે આપવા તૈયાર છીએ.
એક રોલ મોડલ શોધો
જો આપણે જીવનને વધુ ખુશહાલ અને વધુ અર્થપૂર્ણ બનાવે તેવી જીવન જીવવાની રીત શોધી કાઢી હોય, તો આગળનું પગલું એ છે કે તેને મૂર્ત સ્વરૂપ બનાવનાર વ્યક્તિને શોધવાનું. મહાન સંગીતકાર બનવા માટે આપણે અભ્યાસ કરવાની જરૂર છે. ફૂટબોલર બનવા માટે આપણે અભ્યાસ કરવાની જરૂર છે. માત્ર ચાલવા માટે પણ, આપણે અભ્યાસ કરવાની જરૂર હતી, ભલે આપણને તે હવે યાદ ન હોય. અહીં સંદેશ એ છે કે કારણ વિના, કોઈ પરિણામ નથી. જીવનમાં ક્યાંક પહોંચવા માટે સમર્પણની જરૂર છે. એક રોલ મોડલ આપણને સલાહ આપી શકે છે અને પ્રેરણાનો ઉત્તમ સ્ત્રોત બની શકે છે.
બીજાઓને મદદ કરો
આપણા પોતાના વિચારો અને ઈચ્છાઓ સાથે સમાઈ જવું એટલું સરળ છે. આપણે મુખ્યત્વે જીવનમાંથી આપણને શું જોઈએ છે અને શું જરૂર છે તે વિશે વિચારીએ છીએ, અને જ્યારે પણ કોઈ આપણા માર્ગમાં આવે છે, ત્યારે આપણે ગભરાઈ જઈએ છીએ. ચિંતાનો મોટો ભાગ એકલતાની ભાવના છે, પરંતુ અન્ય લોકો સાથે જોડાવાની શ્રેષ્ઠ રીત એ છે કે તેમની સાચી કાળજી કરવી. જો આપણે ફક્ત આપણા વિશે જ વિચારીએ, તો આપણે દુ:ખી થઈશું; જ્યારે બીજાઓને પૂરા દિલથી મદદ કરવી એ ચિંતાને દૂર કરવા અને આપણી ખુશી વધારવા માટે વૈજ્ઞાનિક રીતે સાબિત થયું છે.
તે કંઈપણ મોટી વસ્તુ હોવી જરૂરી નથી. અંધકારમય દિવસે કોઈની સામે સ્મિત કરવું, અથવા ફક્ત નિષ્ઠાપૂર્વક કોઈનો આભાર માનવો એ બંને પક્ષોના ઉત્સાહને વધારવા માટે પૂરતું હોઈ શકે છે. તે જવાબદારીની ભાવના સાથે ન કરો, પરંતુ કોઈના દિવસને ઉજ્જવળ બનાવવાની સાચી ઇચ્છાથી કરો. પછીથી, તમારી માનસિક સ્થિતિનું શું થાય છે તે જુઓ.
તમે કોણ છો તે સમજો
આપણે બધાને એવું વિચારવું ગમે છે કે આપણે અનન્ય છીએ, પરંતુ આ ફક્ત સાબિત કરે છે કે આપણે બધા સમાન છીએ. જ્યારે આપણે કહીએ છીએ કે "તમે કોણ છો તે સમજો," તે ખરેખર સમજવા વિશે છે કે આપણે કોણ છીએ. આપણા બધાને સમસ્યાઓ છે, અને પૂર્ણ જીવન ફક્ત અસ્તિત્વમાં જ નથી. તમે જે વિચારો છો તે બધા પર વિશ્વાસ ન કરો!
જેમ આપણે ક્યારેય એવા ચિત્ર બતાવતા નથી જેમાં આપણને લાગે છે કે આપણે ખરાબ દેખાઈએ છીએ, બીજા લોકો પણ નથી બતાવતા. આપણું જાહેરમાં ઉપહાસ થાય તેનો ડર લાગે છે - અને અનુમાન કરો કે શું? - બીજા બધા ને પણ લાગે છે. જો કે આપણે એવા યુગમાં જીવીએ છીએ કે જ્યાં આપણે દેખીતી રીતે સંપૂર્ણ જીવન સાથે બોમ્બમારો થાય છે, આપણે આ જાળમાં પડવું જોઈએ નહીં. જો આપણે આ મુદ્દાઓનું ધ્યાન રાખીએ, બીજાઓને સુખ આપવા માટે પૂરા દિલથી પ્રયત્ન કરીએ, અને આપણા પોતાના જીવનને અર્થપૂર્ણ બનાવવા માટે કામ કરીએ, તો આપણી ચિંતા ધીમે ધીમે ઓગળી જશે.