தோற்றங்கள்
இந்திய தத்துவத்தின் சாம்க்யா பள்ளியானது, பழம்பெரும் தத்துவஞானி கபிலாவின் தி நம்பர்டு ஐட்டம்ஸ் சூத்ரா (சாம்க்யா சூத்ரா) நூலில் இருந்து தனக்கான தத்துவத்தை கண்டுபிடித்தது. இந்த சூத்திரம் கிபி 14 ஆம் நூற்றாண்டில் (கிருஸ்து பிறப்புக்கு பின்பு) மட்டுமே தொகுக்கப்பட்டது. இருப்பினும், சாம்க்யா உரையானது தோன்றிய ஆரம்ப காலகட்டத்தில், பொது ஊழிக்காலம் கிபி 5 ஆம் நூற்றாண்டில் ஈஸ்வரகிருஷ்ணனால் எழுதப்பட்டது (சமஸ். சாம்க்யா காரிகா) ஆகும். முக்கிய வர்ணனையானது பொது ஊழிக்காலம் கிபி 9 ஆம் நூற்றாண்டில் வாசஸ்பதியால் எழுதப்பட்டது.
யோகா பள்ளியானது அதற்குப் பின்னர் சிறிது காலம் கழித்து, பொது ஊழி 5 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில், பதஞ்சலியின் யோகா சூத்ராவுடன் தொடங்கியது. அதன் முக்கிய வர்ணனை வியாசரால் பொ.ஊ கிபி 6 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் எழுதப்பட்டது. இந்தப்பள்ளி சாம்க்யாவின் அடிப்படைக் கொள்கைகளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது, ஆனால் இந்த அமைப்பில் உயர்ந்த கடவுளான ஈஸ்வரனுக்கு சமமாக சிவனைச் சேர்க்கிறது.
அடிப்படை விஷயம்
சாம்க்யா-யோகா அமைப்பு அனைத்து அறியக்கூடிய நிகழ்வுகளையும் 25 வகைகளாகப் பிரிக்கிறது (சமஸ்.தத்வா).
அறியக்கூடிய நிகழ்வுகளின் 25 பிரிவுகளில், 24 அனைத்து வகையான பொருள் நிகழ்வுகளையும் உள்ளடக்கியது. அவை கூட்டாக அடிப்படை விஷயம் (சமஸ். பிரதானா) அல்லது இயல்பான விஷயம் (சமஸ். பிரக்ரிதி) என அறியப்படுகின்றன, இது 24ல் ஒன்றாகக் கணக்கிடப்படுகிறது.
முதன்மை விஷயம் மூன்று உலகளாவிய கூறுகளால் ஆனது (சமஸ். குணா) அவை கயிறு போல பின்னிப்பிணைந்துள்ளது. அவை அடிப்படை விஷயத்தின் கூறுகள், முதன்மைப் பொருளிலிருந்து வேறுபட்ட குணங்கள் அல்ல. சமஸ்கிருதத்தில் உள்ள மூன்று குணங்களானது:
- சாத்விக குணம்- ஒளிர்வு, லேசான தன்மை, வலிமை மற்றும் இன்பம் ஆகியவற்றை வெவ்வேறு சூழல்களில் குறிப்பிடுகிறது
- ரஜஸ் குணம் - செயல்பாடு, இயக்கம் மற்றும் வலியைக் குறிக்கிறது
- தாமச குணம் - தெளிவின்மை, இருள், கனம் மற்றும் நடுநிலை உணர்வைக் குறிக்கிறது.
மூன்று உலகளாவிய கூறுகள் சமநிலையில் உள்ளன. மொத்தத்தில், அடிப்படை விஷயம் அல்லது இயற்கை நிலை என்பது:
- நிலையானது, மாறாதது மற்றும் நித்தியமானது என்ற பொருளில் நிரந்தரமானது.
- எல்லா திசைகளிலும் பரவலானது.
- ஆழமான உண்மை நிகழ்வு.
தனித்திருக்கும் உயிர்கள்
ஒரு தனிமனிதன் (சமஸ். புருஷா), ஆன்மா (சமஸ்.ஆத்மா)), உணர்வாளர், அல்லது அறிவாளி என்று கொண்டிருக்கும் சுயத்தை பௌத்தர்கள் மறுக்கிறார்கள். இது நினைவாற்றலுக்கு சமமானது முற்றிலும் செயலற்றது. தனிமனிதனின் பன்மடங்கு சுயங்கள் உள்ளன, வெறும் செயலற்ற உணர்வாக, அவற்றின் குணங்கள் ஒவ்வொன்றும்:
- மாறாதது, நிலையானது மற்றும் நித்தியமானது என்ற பொருளில் நிரந்தரமானது
- பிரபஞ்சத்துடன் அனைத்தும் வியாபித்துள்ளது
- பகுதியற்றது மற்றும் பொருள் நிகழ்வுகள் போன்ற மூன்று உலகளாவிய கூறுகளால் உருவாக்கப்படவில்லை
- கர்ம வினையின் பலன்களை உணர்ந்து அனுபவிப்பது
- செயல்களின் முகவர் அல்ல, ஏனெனில் உடல் - ஆன்மா எதையும் செய்ய முடியாது, அது மாறுகிறது என்று அர்த்தம்
- அடிப்படை விஷயங்களில் குழப்பங்களை உருவாக்கியவர் அல்ல.
அடிப்படை விஷயத்தின் இடையூறுகள்
மற்ற 23 வகைப் பொருள் நிகழ்வுகள் அடிப்படை விஷயத்தின் மூன்று உலகளாவிய கூறுகளின் சமநிலையின் உருமாற்றங்கள் அல்லது இடையூறுகள் (சமஸ். விகாரா), மேலும் அவை ஒரு மாயை (சமஸ். மாயா). அவை வழக்கமான அல்லது தொடர்புடைய யதார்த்தத்தை உருவாக்குகின்றன. ஒட்டுமொத்தமாக, 23ம் நித்தியமானது, ஆனால் இந்த இடையூறுகள் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கின்றன, மேலும் அவை செயலின் முகவர்களாகவும் உள்ளன. அவைதான் உண்மையில் காரியங்களைச் செய்கின்றன. அடிப்படையில் ஒரு துணியை எப்படி மறுபடி உருவாக்க முடியாதோ அதே போன்றது நிலைமை. அது தனக்குள்ளாகவே மாற்றம் காண்பதால் மாறிக்கொண்டிருப்பதாகத் தெரிகிறது, ஆனால் அந்த மாற்றங்கள் ஒரு மாயை மட்டுமே. இடம் மற்றும் நேரம் கூட அடிப்படை விஷயமான துணியைப் போல குழப்பமானதே.
மாறாதவை என்பதில் ஆன்மாக்களும், அடிப்படை விஷயங்களும் மட்டுமே நிரந்தரமானவை, மேலும் அவை இரண்டும் எங்கும் பரவியவை. மற்ற அனைத்தும், நித்தியம் என்றாலும், தொடர்ந்து மாறுகிறது. அனைத்து நிகழ்வுகளும் நித்தியமானவை, அவை நித்தியமாக வெளிப்படாத (சமஸ். அவ்யக்தா) வடிவங்களில் உள்ளன, பின்னர் சிறிது நேரம் வெளிப்படும். எனவே, செயல்களின் முடிவுகள் ஏற்கனவே காரணங்களில் உள்ளன. புதிதாக எதுவும் தோன்றுவதில்லை.
அடிப்படை விஷயத்தின் கலக்கத்திற்கான காரணம் மற்றும் விளைவு முற்றிலும் இயந்திர விதிகளின்படி நிகழ்கின்றன. இந்த கலக்கங்களை கடவுள் ஈஸ்வரன் ஏற்படுத்துகிறார் என்று யோகா பள்ளி மட்டுமே கூறுகிறது, ஆனால் அவற்றுக்கான தூண்டுதலாக மட்டுமே அது உள்ளது. எனவே, ஈஸ்வரன் அடிப்படை விஷயம் மற்றும் தனிப்பட்ட ஆத்மாக்கள் அல்லது உயிரினங்கள் ஆகிய இரண்டிற்கும் வெளிப்புறமாக இருந்தாலும், ஈஸ்வரன் மற்ற இரண்டின் இருப்புக்கு முந்தைய மற்றும் தனது விருப்பத்தால் அவற்றை உருவாக்கும் ஒரு முதன்மையான காரணம் அல்ல. ஈஸ்வரன், முதன்மையான பொருள் மற்றும் தனிப்பட்ட உயிரினங்கள் அனைத்தும் சம அளவில் நித்தியமானவை.
ஒரு உயர்ந்த கடவுளையோ அல்லது படைப்பாளியையோ சாம்க்யா உறுதிப்படுத்தவில்லை. உயிர்களால் ஏற்படும் முதன்மையான பொருளின் கலக்கங்களும் அல்ல. உயிரினங்களின் இருப்பு காரணமாக அவை நிகழ்கின்றன. இறுதியில், கலக்கம் ஒவ்வொரு உயிரும் விடுதலை பெற வழிவகுக்கும், ஆனால் அடிப்படை விஷயத்தின் சார்பாக விருப்பத்துடன் செய்யும் செயல் அல்ல. இதன் காரணமாக, அனைத்து தனிப்பட்ட உயிரினங்களும் இறுதியில் விடுதலையை அடைகின்றன.
மகாயான பௌத்தம் அனைத்து உயிரினங்களும் விடுதலை மற்றும் ஞானம் அடையும் திறன் கொண்டவை என்று கூறுகிறது, ஆனால் எல்லோரும் அதை அடைவது தவிர்க்க முடியாதது அல்ல. பிரபஞ்சத்தின் அனைத்து புத்தர்களும் போதிசத்துவர்களும் ஒருவரைச் சூழ்ந்திருந்தாலும், அந்த நபர் ஏற்றுக்கொள்ளும் தன்மையும் ஆர்வமும் இல்லாவிட்டால், அவர் புத்தரின் போதனைகளைக் கேட்க மாட்டார், தர்மத்தைப் பற்றி சிந்திக்கவோ அல்லது நடைமுறைப்படுத்தவோ மாட்டார்.
பொருள் சார்ந்த நிகழ்வுகளின் மற்ற 23 வகைகள்
அடிப்படை விஷயத்தின் இடையூறுகளான பொருள் சார்ந்த நிகழ்வுகளின் 23 வகைகள் ஒன்றிலிருந்து ஒன்று உருவாகின்றன, இதனால் நடக்கும் அனைத்தும் பொருள் மற்றும் ஆற்றலின் மாற்றங்களாகக் குறைக்கப்படுகின்றன. அந்த 23 இவைகளே:
உணர்வுக்கான புறநிலை ஆசிரியர்
உணர்வுக்கான புறநிலை ஆசிரியர் (சமஸ். புத்தி) அல்லது வலிமைமிக்கவர் (சமஸ். மஹத்), முதலாளி யாரென்றால், ஒரு நபரின் செயலற்ற உணர்வு வெளிப்படும் உடல் ஊடகமாகும்.
"புறநிலை ஆசிரியர்" என்பது நுட்பமான விஷயம் அல்லது ஆற்றலின் ஒரு வடிவம். மூளையின் சில பகுதிகளைப் போல இது ஒரு பெரிய விஷயம் அல்ல.
சுய-விழிப்புணர்வுக்கான புறநிலை ஆசிரியர்
சுய விழிப்புணர்வுக்கான புறநிலை ஆசிரியர் (சமஸ். அஹம்காரா) உணர்வுக்கான புறநிலை ஆசிரியரிலிருந்து பெறப்படுகிறது. இது "நான்" மற்றும் "என்னுடையது" என்ற உணர்வை அனுமதிக்கிறது.
அடுத்த நான்கு தொகுப்புகள் சுய விழிப்புணர்விற்கான புறநிலை ஆசிரியரிலிருந்து பெறப்படுகின்றன:
மனதிற்கான புறநிலை ஆசிரியர்
மனதிற்கான புறநிலை ஆசிரியர் (சமஸ். மனோ இந்திரியா;சமஸ். மனஸ்) உணர்வுபூர்வமான தகவல்களைச் சிந்தித்து ஒழுங்கமைக்கிறார். இது மூளையின் மொத்தப் பொருளைக் குறிப்பதில்லை.
புலன் உணர்விற்கான ஐந்து புறநிலை ஆசிரியர்கள்
புலன் உணர்விற்கான ஐந்து புறநிலை ஆசிரியர்களின் (சமஸ். புத்திந்திரியா) இயற்பியல் திறன்களானவை:
- கண்கள் (சமஸ்.கக்ஷூ) பார்க்க
- காதுகள் (சமஸ். ஷோத்ரா) கேட்க
- மூக்கு (சமஸ்.நாசிகா) சுவாசிக்க
- நாக்கு (சமஸ்.ஜீவா) சுவைக்க
- தோல் (சமஸ். த்வக்) தொடு உணர்வுகளை உணர
இந்த ஐந்தும் கண்கள் மற்றும் பலவற்றின் மொத்தப் பொருளைக் குறிக்கவில்லை, ஆனால் புலன் உறுப்புகளின் மொத்தப் பொருள் அல்லது ஆற்றலின் நுட்பமான வடிவங்களைக் குறிக்கிறது.
செயல்களுக்கான ஐந்து புறநிலை ஆசிரியர்கள்
செயல்களுக்கான ஐந்து புறநிலைஆசிரியர்களானவை (சமஸ்.கர்மேந்திரியா):
- பேச்சு (சமஸ். வக்) உரையாட
- கரங்கள்(சமஸ்.பனி) பொருட்களை எடுக்க
- கால்கள்(சமஸ். பாதா) நடப்பதற்கு
- பாலுணர் உறுப்பு (சமஸ். பிரஸ்தா) சிறுநீரை வெளியேற்ற
- ஆசனவாய் (சமஸ். பயு) கழிவுகளை வெளியேற்ற
இந்த ஐந்தும் கரங்கள் மற்றும் பலவற்றின் மொத்தப் பொருளைக் குறிக்கவில்லை, ஆனால் செயல் உறுப்புகளின் மொத்தப் பொருளை அவற்றின் செயல்பாடுகளைச் செய்ய அனுமதிக்கும் பொருள் அல்லது ஆற்றலின் நுட்பமான வடிவங்களைக் குறிக்கின்றன.
தகவல்களை உணரும் ஐம்புலன்கள்
தகவல்களை புலன் மூலம் உணரும் ஐம்புலன்களானவை(சமஸ். தன்மாத்ரா):
- காணுதல்(சமஸ். ரூப-தன்மாத்ரா)
- ஓசை(சமஸ்.ஷப்த-தந்மாத்ரா)
- வாசனை(சமஸ். காந்த-தன்மாத்ரா)
- சுவை (சமஸ். ரச-தன்மாத்ரா)
- உடல் உணர்வு (சமஸ்.ஸ்பரிச-தன்மாத்ரா)
இந்த ஐந்தும் வெளிப்புற காட்சிகள், ஒலிகள் உள்ளிட்டவற்றைக் குறிக்கவில்லை, ஆனால் காட்சித் தகவல் மற்றும் பலவற்றைக் கொண்டிருக்கும் பொருள் அல்லது ஆற்றலின் நுட்பமான வடிவங்களைக் குறிக்கிறது.
வெறும் உணர்ச்சித் தகவலின் பல்வேறு நுட்பமான கூறுகள் இதற்கான உடனடி காரணங்களாகும்:
பஞ்சபூதங்கள்
பஞ்ச பூதங்களானவை (சமஸ். மகாபுதா):
- பூமி(சமஸ். ப்ரிதிவி)
- நீர்(சமஸ்.அப்)
- நெருப்பு(சமஸ். தேஜஸ்)
- காற்று(சமஸ். வாயு)
- நிலம் (சமஸ். ஆகாஸா)
பஞ்சபூதங்கள் ஒவ்வொன்றும் வரையறுக்கப்பட்ட எண்ணிக்கையிலான தனித்துவமான இறுதியில் மிகச்சிறிய துகள்கள் (பரமஅணு) கொண்டது.
பஞ்சுபூதங்களுக்கு உடனடி காரணங்களாக இருக்கும் ஐம்புலன்களின் கூற்றுகள் பின்வருமாறு:
- பஞ்சபூதங்களில் ஆகாயத்திற்கான நேரடி அமைப்பியலானது தகவல்களைக் கேட்பதற்கான நுட்பமான உறுப்பாகும்
- பஞ்சபூதங்களில் காற்றிற்கான நேரடி அமைப்பியலானது நுட்பமான கேட்டல் மற்றும் தொடு உணர்வு மூலம் தகவலை அறியும் இரண்டு உறுப்புகளின் கலவை.
- கேட்டல், தொடு உணர்வு, காணுதல் மற்றும் சுவைத்தல் அனைத்து ஒன்று சேர்ந்தது பஞ்சபூதங்களில் நீருக்கான நேரடி அமைப்பியலாகும்
- பஞ்சபூதங்களில் நிலத்தின் நேரடி அமைப்பியலானது காது, தொடு உணர்வு, கண், நாக்கு மற்றும் மூன்னு அனைத்தையும் ஒருங்கிணைத்ததாகும்.
அறிவாற்றல், உள் இருக்கும் முகவர் மற்றும் நுட்பமான உடல்
எதையும் அறிவதில், உணர்வுக்கான உடல் ஆசிரியம் பொருளின் மனப் பிரதிநிதித்துவத்தின் வடிவம் அல்லது அம்சத்தை எடுத்துக்கொள்கிறது. இது புத்த அனுத்தரயோக தந்திரத்தில் உள்ள நுட்பமான காற்றின் செயல்பாட்டைப்போன்றது. இந்த பிரதிநிதித்துவங்கள் மன ஹாலோகிராம்கள் போன்றவை மற்றும் இந்த மாற்றங்களாகும் (சமஸ். விருத்தி). இது அறிவாற்றலின் கருத்தற்ற நிலை.
மனதிற்கான இயற்பியல் திறன் இந்த மன ஹாலோகிராமை கருத்தியல் ரீதியாக விளக்குகிறது மற்றும் சுய விழிப்புணர்வுக்கான உடல் திறன் அதை அனுபவிக்கிறது. பின்னர், உணர்வுக்கான இயற்பியல் திறனானது அறிவாற்றலுக்கு பதிலளிக்கும் செயலின் வடிவத்தை எடுத்துக்கொள்கிறது.
இந்த மூன்று இயற்பியல் திறன்களின் கலவை -உணர்வுக்கான உடல் திறன், சுய விழிப்புணர்வுக்கான உடல்திறன் மற்றும் மனதிற்கான உடல் திறன் – அதுவே உள்இருக்கும் முகவர் (சமஸ்:கரனா) என்று அழைக்கப்படுகிறது.
செயல்களின் உள் இருக்கும் முகவருக்கு மாறாக, தனி நபர் அல்லது ஆத்மா என்பது ஒரு செயலற்ற உணர்வு. பொருள்களின் மனப் பிரதிநிதித்துவங்களை அனுபவிப்பவராகவோ அல்லது அவற்றிற்குப் பதிலளிக்கும் செயல்களின் முகவராகவோ இல்லாவிட்டாலும், தன்னளவில் சுயநினைவு இல்லாத மனதிற்கு முற்றிலும் உடல் திறன் மூலம் கர்ம பலன்களை அனுபவிக்கும் உணர்வு இது. ஒரு தனிமனிதன் அல்லது ஆன்மா, ஒரு ஆழ்நிலை சுயத்தில் இருப்பதைப் போன்றதாகும்.
எப்படி இருந்தாலும், தனிமனிதன் அல்லது ஆன்மா என்பது ஒரு ஜென்மத்தில் இருந்து மறுஜென்மம் வரை செல்வது அல்ல, ஏனெனில் ஒரு உயிரினம் எதையும் மாற்றவோ அல்லது செய்யவோ முடியாது. ஒரு ஜென்மத்தில் இருந்து அடுத்த ஜென்மத்திற்கு என்ன செல்கிறது என்றால் அது நுட்பமான உடல் மட்டுமே (சமஸ். லிங்கஷரீரா). நுட்பமான உடல் என்பது பின்வருவனவற்றின் கலவையாகும்:
- உணர்வுக்கான தனிப்பட்ட உடல் திறன்
- சுய விழிப்புணர்வுக்கான ஒரு உடல் திறன்
- மனதிற்கு ஒரு உடல் திறன்
- புலன் உணர்விற்கான ஐந்து உடல் திறன்கள்
- செயல்களுக்கான ஐந்து உடல் திறன்கள்
- வெறும் உணர்ச்சித் தகவலின் ஐந்து நுட்பமான கூறுகள்.
ஒவ்வொரு ஜென்மத்திலும் உள்ள மொத்த உடல் ஐந்து பெரும் கூற்றுகளின் வெவ்வேறு சேர்க்கைகளால் ஆனது, அது மரணத்திற்குப் பிறகு வேறொன்றாக மாறுகிறது.
விடுதலை
அறியாமையால்(சமஸ். அவித்யா, புறக்கணிப்பு) தனிநபர்கள் அல்லது ஆன்மாக்கள் மீண்டும் மீண்டும் நிகழும் மறுபிறப்பால் (சமஸ். சம்சாரியம்) துன்பப்படுகிறார்கள். ஏனெனில் இருப்பது அல்லது ஆன்மா என்பது உணர்வுக்கான உடல் திறனைப் போன்றது அல்ல – ஒரு தனிமனிதன் வெளிப்படும் உடல் ஊடகம். அறியாமை என்பது அறிவின் பற்றாக்குறை, தவறான அறிவல்ல. இது போதுமான ஞானம் இல்லாததால் வந்த குறைபாடு, குழப்பத்தில் இருப்பதால் ஏற்பட்ட தவறல்ல.
ஒரு ஆன்மா முழு அறிவையும் புரிந்துணர்வையும் பெறும்போது அது உணர்வுக்கான பௌதிகத் திறனைப்போன்றது அல்ல. விடுதலையுடன், ஒரு தனிமனிதன் அல்லது ஆன்மா முற்றிலுமாகத் துண்டிக்கப்பட்டு, முதன்மைப்பொருள் மற்றும் அதன் அனைத்து குழப்பங்களில் இருந்தும் தனித்தனியாகிறது (சமஸ். கேவலா, தனிமைப்படுத்தப்பட்ட). ஒரு உயிரினம் உணர்வுக்கான உடல் திறனுடன் சிக்கிக்கொள்வதன் மூலம் மட்டுமே அது எல்லாவற்றையும் அனுபவிக்கிறது (துன்பம், மகிழ்ச்சி அல்லது கர்மாவின் ஏதேனும் விளைவு) விடுதலை அடைந்த ஒரு துண்டிக்கப்பட்ட உயிரினம் எந்த எதிர்ப்பும் இல்லாத தூய உணர்வைக் கொண்டது.
சாம்க்யா நிலை இதிலிருந்து கணிசமாக வேறுபட்டது என்பதை நினைவில் கொள்ளவும்:
- விடுதலை பெற்ற, துறந்த ஆன்மா சர்வ வல்லமை படைத்தது என்பது ஜெயினக் கூற்று
- அது உணர்வு இல்லாதது என்பது நியாயா-வைசேஷிகா நிலை
- அது எல்லாவற்றையும் உணர்ந்தது அல்லது ஒன்றும் அறியாத நிலையில் உள்ளது, என்பது அத்வைத்ய வேதாந்தத்தின் கூற்று.