سرکونگ رنپوچے: اصلی لاما

درشن دے کمرے توں باہر نکلن ویلے میرا پہلا خیال ایہ سی کہ میں آپوں اپنے بودھی استاد بنن دی اہلیت نوں پرکھاں۔ میں اک لمے چر لئی ہندوستان وچ دیس نکالے دی حیاتی بتاون والے کجھ مہان تبتی گورواں نال سرکھیا لئی سی۔ ایہناں مہان گورواں وچ چھڑے تقدس مآب دلائی لاما ہی رلت نئیں سان سغوں ایہناں دے تن سورگ واسی استاد اتے کئی تبتی دھرم دے آگو وی سان۔ ایہناں دے موہرے میں کجھ وی نئیں ساں۔ خیر فیر وی مینوں اپنے خاص استاد اتے تقدس مآب دے سہائت دلیل دے استاد تسنزاب سرکانگ رنپوچے دی اک مت یاد آئی جو اوہناں نے مینوں ۱۹۸۳ وچ دتی سی۔

میں رنپوچے نال، اوہناں دے سکتّر اتے التھاؤ دے طور تے، اوہناں دے دوجے جگتائی دورے تے سفر کردا رہیا ساں، اتے ہُنے ہی کیراکس، وینزویلا دے اک نکے جئے دورے توں واپس آیا ساں۔ رنپوچے دے کہن اوپر میں اوتھے اک نویں بودھی ٹولے نوں درس دین دی دعوت قبول کر لئی سی – جو میرا انج دا پہلا کم سی۔ رنپوچے کجھ دہاڑے ارام کرن لئی نیو جرسی وچ گیشے وانگیال دے آشرم تے ٹھہر گئے سان۔ گیشے وانگیال روس دے اک کالمیک منگول سان اتے تبتی دھرم دے پہلے بندے سان جنہاں نال ۱۹۶۷ وچ میری ملاقات ہوئی، پر مینوں کدی وی اوہناں نال ڈوہنگی شکشا لین دا موقع نہ ملیا۔

میری واپسی اوپر رنپوچے نے میری کارکردگی بارے کوئی سوال نہ پچھیا۔ ایہ اوہناں دا عام ول سی تے مینوں ایہ گل عجیب نہ لگی۔ پر اک ہفتہ مغروں، لندن وچ شام دے بھوجن مغروں، رسوئی وچ لگی میز دے دوالے بیٹھیاں، رنپوچے نے آکھیا،"آن والے سمے وچ توں جدوں آپ اک مشہور استاد بن جاویں اتے تیرے چیلے تینوں اک بدھ منن لگ جاون، اتے تینوں ایہ چنگی طراں پتہ ہووے کہ تینوں اجے گیان نئیں ہویا، پر، ایس توں اپنے اندر اپنے استاداں دے بدھ ہون بارے کوئی شک نہ آون دینا۔" اوہناں اینی گل ہی آکھی تے فیر اسی دونویں چپ بیٹھے رہے۔ اوہناں دے شبداں دے ڈوہنگ نوں سمجھن لئی کئی ورہے لگن دے۔

اک وار لاما زوپا رنپوچے، پچھم وچ رہن والے اک مشہور تبتی استاد، نے آکھیا کہ جے تسی کسے سچے لاما دے درشن چاہندے او، تے اوس دی ودیہ مثال تسنزاب سرکانگ رنپوچے ہوون دے۔ لاما زوپا نے ایتھے تبتی شبد "لاما" نوں ایس دے کھلے معنیاں وچ نئیں سی ورتیا، اتے ایتھے اوس دا مطلب نرا اک بھکشو یا کوئی اجیہا شخص نئیں سی جس نے تن ورہے سمادھ کیتا ہووے اتے چھڑیاں عام رسماں پوریاں کر سکدا ہووے۔ نہ ہی ایس شبد توں اوہناں دا اشارہ "پنرجنمے لاما" ول سی جو اپنے پنر جنم دی راہ متھ سکدا ہووے اتے جس نوں 'رنپوچے' یعنی "ان مُل شخص" دا خطاب ملیا ہووے۔ اوہ لاما دے شبد نوں ایس دے اصلی معنے وچ استعمال کر رہے سان، یعنی کہ اک قابل روحانی گورو۔ ایس لئی ہورے، ایہ گل سمجھان لئی کہ ایس طراں دا استاد بنن دا کیہ مطلب اے اتے اک چیلے نال جوڑ کویں رلایا جاوے، ایس دا اک ودیہ ول ایہ ہووے دا کہ سرکانگ رنپوچے اتے میرے وچکار سانگھے دی شبداں وچ اک مورت بنائی جاوے۔ میں ایہ کم کئی شبیہاں اتے یاداں راہیں کرنا واں۔