سرکونگ رینپوچه: یک لامای واقعی

وقتیکه اتاق مخاطبان را ترک می‌کردم اولین واکنشم این بود که صلاحیت خودم را برای اینکه یک مربی بودایی باشم مورد سؤال قرار دهم. طی سال‌های متمادی، فرصت‌های بی نظیری به‌دست آورده بودم که نزد استادان برجسته تبتی تبعید شده به هند آموزش ببینم. اینها نه تنها درمورد عالیجناب دالایی لاما صدق می‌کرد بلکه سه تن از مربیان فقید ایشان و رهبران چندین سنت بودایی تبتی را هم دربرمی‌گرفت. من در مقایسه با آنها، امتیاز چندانی نداشتم. به هرحال اندرز یکی از استادان اصلی خود، تسِنژاب سرکونگ رینپوچه، را که استاد همکار مباحثه عالیجناب بود به خاطر آوردم. او در سال ۱۹۸۳ این اندرز را به من داده بود.

در دومین سفر رینپوچه به چند کشور دنیا بعنوان مترجم و دستیار با ایشان همراه شدم. تازه از یک سفر کوتاه به کاراکاس واقع در ونزوئلا برگشته بودم که به تشویق رینپوچه، دعوت به تدریس برای یک گروه بودایی تازه تشکیل شده را پذیرفتم. این کار اولین مشغولیت من در این زمینه بود. رینپوچه در صومعه گشه وانگیال (Geshe Wangyal) در نیوجرسی اقامت گزیده بود تا چند روز به استراحت بپردازد. گشه وانگیال، قالموق‌ مغولی اهل روسیه، اولین استاد سنت تبتی بود که من در سال ۱۹۶۷ ملاقات کردم، اما هرگز فرصتی دست نداده بود که نزد ایشان‌ به مطالعه بپردازم.

وقتیکه بازگشتم رینپوچه از من درباره اینکه چگونه کارم را انجام داده بودم چیزی نپرسید. این روش معمول ایشان بود و من زیاد تعجب نکردم. اما یک هفته بعد، در لندن، وقتیکه پس از صرف شام دور میز آشپزخانه نشسته بودیم، رینپوچه اظهار داشت: « در آینده، وقتیکه مربی مشهوری شدی و شاگردانت به شما بعنوان یک بودا نگاه کردند و شما کاملاً به این واقف هستی که به روشن‌ضمیری کامل دست نیافته‌ای، مگذار که این اندیشه اعتقاد تو را مبنی بر این که مربیانت خودشان بودا هستند سست کند.» این تنها مطلبی بود که او گفت و ما هر دو سکوت کردیم. سال‌ها طول کشید تا من معنای ژرف این کلمات را دریابم.

یکبار لاما زوپا رینپوچه (Lama Zopa Rinpoche)، یک استاد بودایی تبتی در غرب، اظهار کرد اگر می‌خواهید یک لامای واقعی را ملاقات کنید، بهترین نمونه تسِنژاب سرکونگ رینپوچه است. لاما زوپا واژه تبتی لاما را در مفهوم عام آن که به معنای راهب یا مجری بعضی مراسم، یعنی کسی که سه سال دوره تمرکز فشرده را طی کرده است، به‌کار نبرده بود. منظورش از این کلمه « لامای حلول یافته» یعنی کسی که قادر است تولد دوباره خود را جهت بخشد و لقب رینپوچه « آن گرانبها » را دریافت کند، هم نبود. او منظورش لاما در معنای اصلی کلمه بود، یعنی مربی معنوی کاملاً با صلاحیت. بنابراین، شاید برای توضیح اینکه تبدیل شدن به یک چنین معلمی ًچه معنایی دارد و چگونه باید با شاگرد ایجاد رابطه کرد، یک روش مفید این باشد که تصویری روشن از سرکونگ رینپوچه و ارتباط خودم با ایشان ترسیم کنم. اجازه دهید تا با مدد گرفتن از مجموعه تصاویر، یادبودها و خاطراتم به انجام این کار بپردازم.