ਦੂਜਿਆਂ 'ਤੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਿਵੇਂ ਪਾਉਣਾ ਹੈ

ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਹੋ ਸਕੀਏ, ਸਾਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਦਿਆਲੂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੀਫਰੈੱਸ਼ਮੈਂਟਸ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ; ਜੇ ਅਸੀਂ ਖਾਣੇ ਲਈ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਭੋਜਨ ਕਰਾਉਣਾ ਚਾਹਾਂਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਭੁਗਤਾਨ ਵੀ ਕਰਾਂਗੇ। ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮਾਨ ਦੇਣਾ। ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਬਾਰੇ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਨਾਲ ਸੁਣਨਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲੈਣਾ ਇਕ ਮਹਾਨ ਤੋਹਫ਼ਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰਿਆ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ। ਇਹ ਸਾਡੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੋਣ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਹੈ।

ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਪ੍ਰਤੀ ਹੋਰ ਜੁੜਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਉਣ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਸੁਹਾਵਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਿ ਉਹ ਸਮਝ ਜਾਣ, ਉਸ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਜੁੜਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਣ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰੂਚੀਆਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਬੋਲਣਾ। ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜੇ ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ। ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਸ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੁੱਟਬਾਲ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੇ, "ਇਹ ਮੂਰਖਤਾਪੂਰਨ ਹੈ, ਬਿਲਕੁੱਲ ਸਮੇਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ!” ਇਹ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਿੰਦੂ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਅਸੀਂ ਇਹ ਕਹਿੰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸਹਿਜ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਵਿਖਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਵਿਸਥਾਰ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਕੌਣ ਜਿੱਤਿਆ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸਵੀਕਾਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਣ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਣਾ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਸੰਬੰਧ ਸਥਾਪਿਤ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

ਇਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਖੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਸਵੀਕਾਰਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਬੋਲਣ ਦਾ ਸੁਹਾਵਣਾ ਤਰੀਕਾ ਵਧੇਰੇ ਅਰਥਪੂਰਨ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵੱਲ ਮੁੜ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਹੀ ਸਮੇਂ ‘ਤੇ, ਉਚਿਤ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਬੋਧੀ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਮਦਦਗਾਰ ਹੋਣਗੇ। ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੁਝ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ।

ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਸਾਡੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ, ਨਿਮਰਤਾ ਜਾਂ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਸੁਹਾਵਣਾ ਬੋਲਣਾ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਧਮਕੀ ਜਾਂ ਅਣਚਾਹੀ ਸਲਾਹ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕੀਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਸੌਖਾ ਲੱਗੇ। ਇਸ ਲਈ, ਸਹੀ ਪਲ ਅਤੇ ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਦਾ ਸਹੀ ਤਰੀਕਾ ਜਾਣਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੀਬਰ ਹੋ ਜਾਈਏ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਡੂੰਘੀ ਅਤੇ ਸਾਰਥਕ ਗੱਲਬਾਤ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਰਹੀਏ, ਤਾਂ ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਿੱਚ ਥਕਾਵਟ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਜੋ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਉਸ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਵਹਾਓ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹਾਸੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਰੱਖਿਆਤਮਕ ਬਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇਵੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ।

ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਸਾਡੇ ਸੁਹਾਵਣੇ, ਪਰ ਅਰਥਪੂਰਨ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਸੀਂ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਹੋਣਗੇ ਕਿ ਸਲਾਹ ਕੀ ਹੈ ਅਤੇ, ਇਸਦੇ ਲਾਭਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਇਸਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨਗੇ।

ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਜੋ ਅਸੀਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਸਿਰਫ ਬੋਧੀ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ; ਸਾਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਸਮਝਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸਥਿਤੀ 'ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਅਸੀਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਡੀ ਸਲਾਹ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਣ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਹੈ – ਬਿਲਕੁਲ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਕਦਮ-ਦਰ-ਕਦਮ- ਤਾਂ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਉਣ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਹੋਣਗੇ।

ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਵਿਚ, ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸੌਖਾ ਬਣਾ ਦੇਣਗੀਆਂ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਸਰਲ ਬਣਾਉਣਾ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦਾ ਕੋਈ ਤਜਰਬਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ, ਉੱਨਤ ਤਕਨੀਕਾਂ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿਧੀਆਂ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ।

ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਇੱਕ ਕਪਟੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੇਖੇ ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੋਵੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਮਿਸਾਲ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਅਸੀਂ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਬੋਧੀ ਵਿਧੀਆਂ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਪਰ ਫਿਰ ਇੱਕ ਭੱਦੀ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਖਾਣੇ ਵਿੱਚ ਅੱਧਾ ਘੰਟਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਬਾਰੇ ਬੋਧੀ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸੋਚਣਗੇ? ਉਹ ਸੋਚਣਗੇ ਹਨ ਕਿ ਢੰਗ ਬੇਅਸਰ ਹਨ ਅਤੇ ਛੱਡ ਦੇਣਗੇ। ਅਤੇ ਉਹ ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਲਾਹ ਲੈਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਣਗੇ ਜੋ ਅਸੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ, ਸਾਡਾ ਵਿਵਹਾਰ ਅਸੀਂ ਜੋ ਕੁਝ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਹੀ ਦੂਸਰੇ ਸਾਡੇ ਕਹੇ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਗੇ। 

ਹੁਣ ਬੇਸ਼ੱਕ, ਅਸੀਂ ਅਜੇ ਬੁੱਧ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਲਈ ਵੀ ਸੰਪੂਰਨ ਮਾਡਲ ਬਣ ਸਕੀਏ। ਫਿਰ ਵੀ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਕਪਟੀ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰੀਏ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਫਿਰ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰੀਏ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਕੱਲੇ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਧਰਮ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਉਤੇ ਨਿਰੰਤਰ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੂਰੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸੁਹਿਰਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪਰਿਪੱਕਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚਾਰ ਕਦਮ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਾਡੇ ਨਿੱਜੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਲਕਿ ਵਿਸ਼ਵ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਨੂੰ ਉਪਲਬਧ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵੀ ਢੁਕਵੇਂ ਹਨ। 

• ਉਦਾਰ ਹੋਣਾ - ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁਫਤ ਦਿਓ
• ਸਵਾਗਤੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬੋਲਣਾ - ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਆਸਾਨ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਮੀਡੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੁਆਰਾ ਪਹੁੰਚਯੋਗ ਬਣਾਉਣਾ: ਕਿਤਾਬਾਂ, ਵੈਬਸਾਈਟਾਂ, ਪੋਡਕਾਸਟ, ਵੀਡੀਓ, ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ, ਅਤੇ ਹੋਰ
• ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨਾ - ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕਦਮ-ਦਰ-ਕਦਮ ਸਮੱਗਰੀ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਅਤੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਹੈ
• ਇਨ੍ਹਾਂ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣਾ – ਬੁੱਧ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦਿਓ ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਉਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ, ਕਿਸੇ ਧਰਮ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸੰਗਠਨ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਚਾਰ ਕਦਮ, ਸੁਹਿਰਦ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਤ, ਜੇ ਬੋਧੀਚਿੱਤ ਦਾ ਪੂਰਾ ਉਦੇਸ਼ ਗਿਆਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਰਾਹ ਨਾ ਵੀ ਹੋਣ, ਤਾਂ ਵੀ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਹਨ।