ដំបូន្មានរបស់សម្តេចសង្ឃ ដាឡៃ ឡាម៉ា ក្នុងការដោះស្រាយជាមួយគ្រូបង្រៀនខាងវិញ្ញាណដែលបំពាន

ចំពោះអ្នកដែលមកពីទីបេ និងជនជាតិចិនមួយចំនួនធំដែលនៅទីនេះ គឺមានអ្វីមួយដែលអ្នកត្រូវកំណត់ឲ្យបានច្បាស់។ នៅពេលដែលមានគ្រូខាងវិញ្ញាណក្លែងក្លាយ លាក់ពុត អ្នកត្រូវលាតត្រដាងការភូតកុហក និងការបោកប្រាស់របស់ពួកគេ។ អ្នកត្រូវតែច្បាស់អំពីរឿងនេះ។

កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន មានសន្និសិទមួយនៅ Dharamsala របស់គ្រូមកពីលោកខាងលិច ដែលកំពុងបង្រៀនពុទ្ធសាសនាទីបេ ព្រះពុទ្ធសាសនា Zen ជាដើម។ ក្នុងឱកាសនៃសន្និសីទនេះ គ្រូបស្ចិមប្រទេសមួយចំនួនក្នុងចំណោមពួកគេ បានរាយការណ៍ដូចនេះថា “សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងចំណោមគ្រូបាអាចារ្យ Zen មានមួយចំនួនដែលអាចហៅថាជាការបំពានខ្លាំង ហើយដូចគ្នាដែរក្នុងចំណោមឡាម៉ាទីបេ ក៏មានខ្លះដែរដែលអាចត្រូវបានគេហៅថាមានការបំពានខ្លាំងណាស់។ ដោយសារបញ្ហានេះ យើងត្រូវការវិធីសាស្ត្រនិងមធ្យោបាយដ៏ប៉ិនប្រសប់ ដើម្បីបញ្ឈប់ពួកគេ»។

នៅពេលនោះ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា “គ្មានអ្វីដែលយើងខ្លួនឯងអាចធ្វើបានដើម្បីបញ្ឈប់ពួកគេបានទេ។ ព្រះពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់យ៉ាងច្បាស់ នូវអ្វីដែលគួរលះបង់ និងអ្វីត្រូវទទួលយក។ ជាឧទាហរណ៍ ទ្រង់បានមានបន្ទូលយ៉ាងច្បាស់ និងយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា ‹ ជំរុញអ្នកដ៏ទៃឲ្យធ្វើសកម្មភាពស្របតាមគោលបំណងនៃសេចក្ដីបង្រៀន ហើយធ្វើសកម្មភាពដោយខ្ជាប់ខ្ជួនដោយខ្លួនឯងជាមួយនឹងគោលបំណងទាំងនេះ។’ ប៉ុន្តែពួកគេមិនស្តាប់នោះទេ។ ពួកគេមិនឱ្យតម្លៃនោះទេ។ បើគេមិនឲ្យតម្លៃអ្វីដែលព្រះពុទ្ធទ្រង់មានបន្ទូល តើនឹងមានជំនួយអ្វីសម្រាប់ពួកយើងដើម្បីនិយាយអ្វីមួយនោះ? វានឹងមិនមានជំនួយអ្វីទាំងអស់។

ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា “អ្នកត្រូវធ្វើឱ្យស្ថានការណ៍នេះមានលក្ខណៈជាសាធារណៈ។ ផ្សាយតាមកាសែតដោយលើកយកឈ្មោះមនុស្សនោះ ថាមានករណីដូចមនុស្សទាំងនេះបង្រៀនព្រះធម៌តែប្រព្រឹត្តដោយមិនប្រុងប្រយ័ត្ន។ ផ្សព្វផ្សាយនោះ។ នេះអាចជួយបានតិចតួច និងនាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍ខ្លះ ប៉ុន្តែលើកលែងតែវា ការពន្យល់របស់យើងនឹងមិនអាចជួយបញ្ឈប់ពួកគេបានទេ»។ 

អ្នកត្រូវដឹងថាវាគឺដូច្នេះឯង។ ពេលណាដែលមានស្ថានការណ៍កើតឡើងដោយមានគ្រូពុតត្បុតមិនពិត ផ្សព្វផ្សាយឈ្មោះគេជាសាធារណៈ ហើយនៅទីបំផុត បើចាំបាច់ត្រូវចាប់ខ្លួនគេ។ នៅអាមេរិក វាបានកើតឡើងរួចហើយ ដែលអ្នកខ្លះត្រូវបានចាប់ខ្លួន ហើយប្រហែលជានៅតៃវ៉ាន់ផងដែរ នឹងមានពីរបីនាក់ដែលនឹងត្រូវចាប់ខ្លួន។ ពួកគេត្រូវតែចាប់ខ្លួនដោយច្បាប់។ 

នៅពេលដែលគ្រូព្រះធម៌ពីរបីនាក់បែបនេះ កាន់ងារថា «ឡាម៉ា» ហើយត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាថោកទាប គឺជារឿងដែលមានភាពលេចធ្លោក្នុងភ្នែកសាធារណៈ អ្នកមិនចាំបាច់ខ្វល់ខ្វាយដោយគិតថា នេះនឹងនាំឲ្យខូចដល់ព្រះពុទ្ធសាសនាឡើយ។ មានពេលមួយកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន នៅពេលដែលខ្ញុំនៅប្រទេសអង់គ្លេស មានឡាម៉ាម្នាក់នៅមជ្ឈមណ្ឌលព្រះធម៌របស់អង់គ្លេស ដែលបានបង្ករឿងអាស្រូវទាក់ទងនឹងអាកប្បកិរិយារបស់គាត់ជាមួយស្ត្រី ហើយត្រូវបានចាប់ខ្លួនដោយច្បាប់នៅអាមេរិក។ សិស្សរបស់គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា ពួកគេព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេព្រួយបារម្ភថា ដោយហេតុនោះមានគ្រោះថ្នាក់ដែលនាំឲ្យខូចខាតដល់ការប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធផ្ទាល់។ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេមិនចាំបាច់បារម្ភអំពីរឿងនោះទេ។ 2500 ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅចាប់តាំងពីការយាងមករបស់ព្រះពុទ្ធ Bhagavan ។ សព្វថ្ងៃមានគ្រូព្រះធម៌តិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវគេហៅថាជាអ្នកប្រមាថ។ ពួកគេមិនអាចធ្វើឱ្យខូចដល់ការបង្រៀនរបស់ព្រះពុទ្ធបានទេ។ គ្រូទាំងនេះដែលឥឡូវត្រូវបានគេហៅថាថោកទាប មិនអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ការប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធបានឡើយ។ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេបែបនោះ។ ខ្ញុំជឿជាក់លើរឿងនេះ។