បទបង្ហាញអំពីអរិយសច្ចៈបួន ជាវិធីសាស្រ្តឯករបស់ព្រះពុទ្ធអង្គ ចំពោះបញ្ហានៃសេចក្តីសុទ្ខ ហើយនិងរបៀបដែលវាអាចត្រូវបានដោះស្រាយ។

ភាពសំម្បូរបែបនៃនិកាយផ្សែងៗនៃព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវបានអភិវឌ្ឍឡើង ដោយមនុស្សនៅទីកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ដែលជាទីព្រះពុទ្ធសាសនាបានផ្សព្វផ្សាយទៅដល់ ដោយនិកាយទាំងនោះបានផ្តោតសំខាន់ទៅលើទិដ្ឋភាពមួយ ឬក៏ទិដ្ឋភាពមួយផ្សេងទៀត នៃព្រះធម៌(ការបង្រៀនរបស់ព្រះពុទ្ធ)។នេះគឺជាការពិពណ៌នាទូទៅខ្លះៗ នៃនិកាយធំៗដែលយើងឃើញមាននៅអាសុីអាគ្នេយ៍ នៅប្រទេសចិន និងនៅទីបេ។

ពាក្យប្រៀនប្រដៅព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងអត្ថន័យសង្ខេប៖ ចៀសវាងទង្វើបាបអកុសល ប្រព្រឹត្តធ្វើទង្វើជា កុសល ដើម្បីសម្រេចបានទង្វើជាកុសលទាំងឡាយទាំងពួងនោះ យើងត្រូវសម្អាតចិត្តឪ្យល្អផូរផង់ជាមុនសិន ។

សំលឹងមើលទៅលើវិធីអកុសល១០យ៉ាងនៃការប្រព្រឹត្តធ្វើ (ទង្វើដែលបង្កើតសេចក្តីទុក្ខរបស់យើង) និងរបៀបក្នុងការជៀសវាងនូវវិធីទាំងនោះ។

ការយល់ដឹងអំពីកម្មជួយយើងឪ្យចាប់ផ្តើមយល់ចំពោះអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះយើងនៅក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងចាប់ផ្តើមយល់អំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅក្នុងពេលអនាគត។

កម្មគឺជាសន្ទុះនៃចិត្តដែលជំរុញអោយយើងប្រព្រឹត្តធ្វើ និយាយ ឬគិត ទៅតាមវិធីផ្សេងៗភ្លាមៗដោយមិនបានពិចារណា។