បទបង្ហាញអំពីអរិយសច្ចៈបួន ជាវិធីសាស្រ្តឯករបស់ព្រះពុទ្ធអង្គ ចំពោះបញ្ហានៃសេចក្តីសុទ្ខ ហើយនិងរបៀបដែលវាអាចត្រូវបានដោះស្រាយ។

ភាពសំម្បូរបែបនៃនិកាយផ្សែងៗនៃព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវបានអភិវឌ្ឍឡើង ដោយមនុស្សនៅទីកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ដែលជាទីព្រះពុទ្ធសាសនាបានផ្សព្វផ្សាយទៅដល់ ដោយនិកាយទាំងនោះបានផ្តោតសំខាន់ទៅលើទិដ្ឋភាពមួយ ឬក៏ទិដ្ឋភាពមួយផ្សេងទៀត នៃព្រះធម៌(ការបង្រៀនរបស់ព្រះពុទ្ធ)។នេះគឺជាការពិពណ៌នាទូទៅខ្លះៗ នៃនិកាយធំៗដែលយើងឃើញមាននៅអាសុីអាគ្នេយ៍ នៅប្រទេសចិន និងនៅទីបេ។

ពាក្យប្រៀនប្រដៅព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងអត្ថន័យសង្ខេប៖ ចៀសវាងទង្វើបាបអកុសល ប្រព្រឹត្តធ្វើទង្វើជា កុសល ដើម្បីសម្រេចបានទង្វើជាកុសលទាំងឡាយទាំងពួងនោះ យើងត្រូវសម្អាតចិត្តឪ្យល្អផូរផង់ជាមុនសិន ។

សហគមន៍សង្ឃនៃនិកាយថេរវាទបានមកដល់ប្រទេសស្រីលង្កា និងប្រទេសភូមានៅក្នុងសតវត្សរ៍ទី៣ មុនគ្រឹស្តសករាជ។ បន្ទាប់ពីមានការគាបសង្កត់អស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍កន្លងមក ពុទ្ធសាសនានៅក្នុងប្រទេសស្រីលង្កាបានងើបរស់ឡើងវិញ ពីប្រទេសភូមា បន្ទាប់មកបានសាយភាយពីប្រទេសស្រីលង្កាដល់ប្រទេសថៃ ប្រទេសកម្ពុជានិងប្រទេសឡាវ។

ពុទ្ធសាសនាចាត់ទុកធម៌អហិង្សាថាជាសភាពផ្លូវចិត្ត ជាជាងសកម្មភាពផ្លូវកាយតែម៉្យាង។

សម្តេចសង្ឃរាជដាឡៃឡាម៉ាបានផ្សព្វផ្សាយធម៌អហិង្សា ជាមធ្យោបាយមួយដើម្បីបង្កើតសន្តិភាពខាងក្រៅនិងក្នុងចិត្តពេញមួយជីវិតរបស់ព្រះអង្គ។