พระพุทธศาสนานำทางเข้าสู่การไม่ใช้ความรุนแรงได้มากขึ้นในแง่ของสภาพจิตใจของเรามากกว่าที่จะมองมันในแง่ของการกระทำทางกาย

วรรณกรรมบาลีของสายเถรวาทเผยให้เห็นว่าพระพุทธเจ้าทรงฟันฝ่ามรสุมเพื่อก่อตั้งและสนับสนุนชุมชนสาวกและลูกศิษย์ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ภายใต้สถานการณ์แสนยากลำบากทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นกลทางการเมืองและการศึกสงครามต่าง ๆ

ก่อนปีค.ศ. 1959 ชาวมุสลิมเชื้อสายทิเบตที่อาศัยอยู่ในทิเบตตอนกลางเป็นลูกหลานที่สืบเชื้อสายมาจากพ่อค้าชาวมุสลิมที่พูดภาษาทิเบตและปฏิบัติตามประเพณีของชาวทิเบตส่วนใหญ่ ในชุมชนผู้พลัดถิ่นในประเทศอินเดียก็เช่นกัน มีชุมชนชาวมุสลิมและชาวพุทธเชื้อสายทิเบตอาศัยอยู่ร่วมกันด้วยความสามัคคีปรองดอง โดยทั้งสองฝ่ายต่างยอมรับในความต่างทางศาสนาของกันและกัน

สมเด็จองค์ดาไลลามะแนะนำว่า ถ้าครูทางศาสนาที่ประพฤติตนเป็นอันตรายไม่เหมาะสมไม่หยุดพฤติกรรมที่ทำอะไรไม่ยั้งคิดของตนแล้ว นักเรียนก็ควรจะเผยแพร่พฤติกรรมที่เลวร้ายนั้น และหากจำเป็นก็ให้รายงานต่อตำรวจด้วยเช่นกัน