நம்முடைய விலைமதிப்பற்ற மனித வாழ்க்கையைப் பற்றிய போதனைகளைக் கேட்டு, பின்னர் அவற்றைப் பற்றி சிந்தித்து, நம்மிடம் இருக்கும் இந்த அற்புதத்தை உணர்ந்து பாராட்டுவதற்கு முன், அதனை நிலைப்படுத்தி, அதன் மீது தியானம் செய்தல்.

புத்தரின் தாய்வழி அத்தை மற்றும் பௌத்தத்தை பின்பற்றும் 500 பெண்கள், ஆரம்ப காலகட்டத்தில் கன்னியாஸ்திரிகளாக நியமிக்கப்பட்டனர். இரு பாலினர் பிரம்மச்சரியத்தை பின்பற்றும் போது அந்த காலச் சமூகத்தில் இவர்கள் மீது ஏற்படும் ஒழுக்கம் குறித்த சந்தேகத்தைத் தவிர்ப்பதற்காக துறவறம் வழங்கப்பட்டவர்களுக்கு கூடுதல் உறுதி மொழிகள் அளிக்கப்பட்டன.

கங்டேங் ரின்போச்சின் “அனுபவமிக்க மூத்தகுடியின் அறிவுரை” நூலில் இருக்கும் இந்த போதனைகள் வயது மூப்பால் அடையும் துன்பங்களைக் கையாள்வதோடு போதிசிட்டாவிற்கு அடித்தளம் அமைக்கின்றன.