ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗ਼ਲਤੀ ਜਾਂ ਗਲਤ ਕੰਮ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਅਨੁਪਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਢਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਮਾਫ਼ੀ ਦੇ ਨਾਲ, ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।
Meditation dispelling guilt

ਵਿਆਖਿਆ

ਮਾਫ ਕਰਨ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿਸੇ ਅਪਰਾਧ, ਨੁਕਸ ਜਾਂ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਯਾਦ ਨਾ ਰੱਖਣਾ। ਇਹ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਮਨ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਦੂਜਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ, ਬਲਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਗਲਤੀਆਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤੀ ਵਜੋਂ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਕਿਰਿਆ ਜਾਂ ਗਲਤੀ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ – ਅਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਪੁਨਰ ਜਨਮ 'ਤੇ ਬੋਧੀ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ ਪਿਛਲੇ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲਿਹਾਜ਼ ਨਾਲ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਵੱਡੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਮਨ ਖੋਲ੍ਹਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਕਾਰਵਾਈ ਜਾਂ ਗਲਤੀ ਜੋ ਅਸੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ ਉਹ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਤਕ ਅਸੀਂ ਬੁੱਧ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਅਸੀਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਲਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਕ ਗਲਤੀ ਜਾਂ ਗਲਤ ਕੰਮ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਪਛਾਣਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਅਸਲ ਪਛਾਣ ਵਜੋਂ ਫੜੀ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਅਸੀਂ ਇਹ ਭਾਵਨਾ ਪਕੜ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਓਨਾ ਹੀ ਅਸੀਂ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਓਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਅਸੀਂ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਜੋ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਈਏ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਾ ਪਿਆ ਹੋਵੇ। ਅਸੀਂ ਜੋ ਨੁਕਸਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਾਂ ਜੋ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਅਸੀਂ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਸੂਰਵਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ – ਇਹ ਸੋਚਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਅਸੀਂ "ਮਾੜੇ ਵਿਅਕਤੀ" ਜਾਂ "ਮੂਰਖ" ਹਾਂ – ਪਛਾਣਨਾ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਚਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ: 

  • ਪਛਤਾਵਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ
  • ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਕਾਰਵਾਈ ਜਾਂ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾ ਦੁਹਰਾਉਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕਰੋ
  • ਉਸ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰੋ ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ 
  • ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰੋ, ਜੇ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਕੇ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨੁਕਸਾਨ ਦੀ ਭਰਪਾਈ ਕਰੋ, ਜੇ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ ਤਾਂ, ਕੁਝ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਦਾ ਸੰਤੁਲਨ ਬਣਾਓ।

ਧਿਆਨ

  • ਸਾਹ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦ੍ਰਤ ਕਰਕੇ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਵੋ।
  • ਯਾਦ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਕੀਤਾ ਸੀ – ਸ਼ਾਇਦ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਜਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ – ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿਵੇਂ ਸੋਚਦੇ ਰਹੇ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ ਹੋ।
  • ਆਪਣੇ ਦਾਇਰੇ ਨੂੰ ਵਧਾਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਾਰੇ ਸੋਚੋ ਅਤੇ ਪਛਾਣੋ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਘਟਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਦੁਬਾਰਾ ਵਾਪਰੀ ਹੋਵੇ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਣਗੀਆਂ।
  • ਇਹ ਪਛਾਣੋ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇਸ ਕੰਮ ਨਾਲ ਪਛਾਣਨਾ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਰਹਿਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬੁਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੀਮਤ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ।
  • ਉਸ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ, ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ। 
  • ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲਿਹਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਖੋ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ, ਉਸਾਰੂ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੋ।
  • ਮੰਨ ਲਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਅਜੇ ਮੁਕਤ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਹੋ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਸੀਂ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ। 
  • ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ 'ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ।
  • ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਨਾ ਦੁਹਰਾਉਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਲਓ। ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਜਾਂ ਕਹਿਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਰੱਖੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਬੋਲਦੇ ਹੋ, ਅਤੇ ਸੰਜਮ ਵਰਤਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ।
  • ਉਸ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਪਾ ਰਹੇ ਹੋ – ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। 
  • ਮੁਆਫੀ ਮੰਗੋ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ, ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਲਈ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਦੁਖੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਹੱਲ ਕਰੋ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਹੀ ਕਰੋਗੇ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਇਹ ਕਦਮ ਦੁਹਰਾਓ:

  • ਕੀਤੀ ਗਈ ਗਲਤੀ – ਸ਼ਾਇਦ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਵਿਚੋਂ ਕਿਸੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਫਾਈਲ ਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣਾ – ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਗਏ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢੀਆਂ ਹੋਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਕਿਹਾ ਹੋਵੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰੋ।
  • ਆਪਣੇ ਦਾਇਰੇ ਨੂੰ ਵਧਾਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਬਾਰੇ ਸੋਚੋ ਅਤੇ ਪਛਾਣੋ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ ਇਕ ਘਟਨਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਦੁਬਾਰਾ ਵਾਪਰੀ ਹੋਵੇ, ਫਿਰ ਵੀ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਤੁਸੀਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋ।
  • ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਪਛਾਣੋ ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਸ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾਲ ਪਛਾਣਨਾ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਰਹਿਣਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭਿਆਨਕ ਅਤੇ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੀਮਤ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ।
  • ਉਸ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ, ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ। 
  • ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲਿਹਾਜ਼ ਨਾਲ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੇਖੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਓ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ।
  • ਮੰਨ ਲਓ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਗ਼ਲਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਸੀਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹੋ – ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ। 
  •  ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ 'ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਨਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ।
  • ਗ਼ਲਤੀ ਨਾ ਦੁਹਰਾਉਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਕੰਪਿਊਟਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਸੁਚੇਤ ਅਤੇ ਚੇਤੰਨ ਰਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋਗੇ, ਤਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹੋ। 
  • ਉਸ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰੋ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਪਾ ਰਹੇ ਹੋ – ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਅਤੇ ਗਲਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਉਸ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਨਾ ਦੇਣਾ, ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਨਾ। 
  • ਮਨ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤ ਅਵਸਥਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਫੈਸਲਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਯਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਉਸ ਫਾਈਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਟਾਈਪ ਕਰੋਗੇ। ਫਿਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਕਰੋ।

ਸੰਖੇਪ

ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੋ ਨੁਕਸਾਨ ਅਸੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ ਸਬੰਧੀ ਮਾਫ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਨਾ ਕਰਨਾ ਕਿ ਅਸੀਂ ਮਾੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਾ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਗਾਲਾਂ ਨਾ ਕੱਢਣੀਆਂ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਜਾਂ ਗਲਤੀਆਂ ਨਾਲ ਸੀਮਤ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪਛਾਣਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਕਿ ਇਹ ਸਾਡੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਅਸੀਂ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਗਲਤ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਪਛਤਾਵਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਇਸ ਨੂੰ ਨਾ ਦੁਹਰਾਉਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਉਸ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਦਿਸ਼ਾ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਵੱਲ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਿਜਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦੇਣ ਲਈ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਦੇ ਹਾਂ। 

Top