ភាពប្រាកដនិយមៈ ជាគ្រឹះសំរាប់មាគ៌ាព្រះពុទ្ធសាសនា និងគោលដៅរបស់ខ្លួន

ព្រះសក្យមុនីសម្ពុទ្ធព្រះអង្គបានសម្តែង(បង្រៀន)នូវអរិយសច្ចបួនលើកដំបូងបំផុតបន្ទាប់ពីព្រះអង្គបានត្រាស់ដឹងជាព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ។ ព្រះអង្គបូជាពេលវេលាពេញមួយជីវិតរបស់ព្រះអង្គដើម្បីធ្វើការពន្យល់ បកស្រាយបង្ហាញអំពីវិធីសាស្រ្តបដិបត្តិអរិយសច្ចបួននេះនៅក្នុងមាគ៌ាផ្លូវចិត្តឪ្យមានការរីកចម្រើន ដែលទាមទារឪ្យមាននូវចំណេះដឹង និងធ្វើការវិភាគលើទស្សនពុទ្ធសាសនាចំពោះសភាវៈពិត(ចំពោះសច្ចពីរ សម្មតិសច្ចនិងបរមត្ថសច្ច) និងទាមទារឪ្យមានការយល់ដឹងច្បាស់លាស់ចំពោះគោដៅនៅទីបញ្ចប់ និងយល់ដឹងចំពោះមធ្យោបាយដើម្បីឈានទៅដល់គោលដៅនោះ(គឺព្រះរតនត្រ័យទាំងបី)។ នៅក្នុងឃ្លាសង្ខេបនៃកំណាព្យនោះសម្តេចសង្ឃរាជ ដាឡៃឡាម៉ា ទ្រង់បានធ្វើការចង្អុលបង្ហាញឪ្យឃើញនូវទំនាក់ទំនងស៊ីជម្រៅរវាងទិដ្ឋភាពសំខាន់ៗទាំងអស់នេះ។ ការធ្វើការវិភាគលើឃ្លាកំណាព្យនេះបង្ហាញឪ្យឃើញអំពីវិធីសាស្រ្តដើម្បីយកមកធ្វើការពិចារណា និងដើម្បីឪ្យយើងឈានទៅដល់ការសន្និដ្ឋានដ៏សំខាន់តាមរយៈនៃការយកព្រះធម៌(ការបង្រៀន)សំខាន់ៗមកបញ្ចូលគ្នា។