தெற்கு மற்றும் தென்கிழக்கு ஆசிய தேரவாத பௌத்தம்
இந்தியா
பௌத்தம் இந்தியாவில் 7 ஆம் நூற்றாண்டில் தனது செல்வாக்கை இழக்கத் தொடங்கியது, ஆனால் 12 ஆம் நூற்றாண்டில் பாலப் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர் வடக்கு இமயமலைப் பகுதிகளைத் தவிர மற்ற இடங்களில் மறைந்துவிட்டன. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் இந்தியாவில் புத்த மதத்தின் மறுமலர்ச்சியைக் கண்டது. இலங்கை பௌத்த குரு அனகரிகா தர்மபாலா பிரிட்டிஷ் அறிஞர்களின் உதவியுடன் மகா போதி சங்கத்தை நிறுவினார். அவர்களின் முக்கிய நோக்கம் இந்தியாவில் பௌத்த யாத்திரைத் தளங்களை மீட்டெடுப்பதாக இருந்தது. மேலும் அவர்கள் அனைத்து பௌத்த தளங்களிலும் கோயில்களைக் கட்டுவதில் மிகவும் வெற்றி கண்டனர். இப்போது அக்கோவில்களில் துறவிகள் உள்ளனர்.
1950ல், புதிய – பௌத்த இயக்கத்தை தீண்டத்தகாத சாதியினருக்காக அம்பேத்கர் தொடங்கினார். சாதி பாகுபாடுகளைத் தவிர்ப்பதற்காக நூறாயிரக்கணக்கானோர் பௌத்தத்திற்கு மாறினர். கடந்த தசாப்தத்தில் கூட நகர்ப்புற நடுத்தர வர்க்கத்தினர் பௌத்தத்திற்கு மாறுவதற்கான ஆர்வம் அதிகரித்திருக்கிறது. தற்போது, இந்திய மக்கள்தொகையில் 2% பௌத்தர்கள் உள்ளனர்.
இலங்கை
பொ.ஊ.கா 3 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்தியப் பேரரசர் அசோகாவின் மகன் மகேந்திராவால் பௌத்தம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதில் இருந்து இலங்கை பௌத்த கற்றல் மையமாக இருந்து வருகிறது. பௌத்தத்தின் மிக நீண்ட தொடர்ச்சியான வரலாற்றை இலங்கை கொண்டுள்ளது. இது போரின் போது நீண்ட கால வீழ்ச்சியையும், 16 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் தீவு காலனித்துவப்படுத்தப்பட்ட காலத்தையும், ஐரோப்பிய அமைப்புகள் கிறிஸ்தவ மதத்தை மதமாற்றம் செய்ததையும் அனுபவித்திருக்கிறது.
19 ஆம் நூற்றாண்டில் பிரிட்டிஷ் அறிஞர்கள் மற்றும் பிரம்மஞானிகளின் உதவியுடன் பௌத்தம் ஒரு வலுவான மறுமலர்ச்சியை கண்டது, அறிவார்ந்த படிப்புக்கு முக்கியத்துவம் அளித்து, சாதாரண சமூகத்திற்கான துறவிகளின் ஆயர் நடவடிக்கைகள், மற்றும் சாதாரண மக்களுக்கு தியான நடைமுறைகளுடன் கூடிய பௌத்தத்தை சில சமயங்களில் இலங்கை “புரட்சி பௌத்தம்”என்று வகைப்படுத்துகிறது. 1948 இல் நாடு சுதந்திரம் பெற்றது, அதன் பின்னர் பௌத்த மதம் மற்றும் கலாச்சாரம் மீதான ஆர்வத்தில் வலுவான மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டுள்ளது.
இன்று 70% இலங்கையினர் பௌத்தர்கள், இவர்களில் பெரும்பாலானோர் தேரவாத பாரம்பரியத்தை பின்பற்றுகின்றனர். முஸ்லீம்களுக்கு எதிரான கலவரங்கள் மற்றும் நடுத்தர பௌத்த தலைவர்கள் மீதான தாக்குதல்களை தடுக்கும் “போடு பால சேனா” (பௌத்த சக்தி படை) போன்ற சில அமைப்புகளுடன் சேர்ந்து 30 ஆண்டுகால உள்நாட்டு போருக்குப் பின்னர், இலங்கை தற்போது தேசிய அளவில் பௌத்தம் எழுச்சியை கண்டு வருகிறது.
மியான்மர் (பர்மா)
வரலாற்று ஆராய்ச்சிகள் பௌத்தத்திற்கு பர்மாவில் 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பிலிருந்தே வரலாறு இருப்பதாக காட்டுகிறது. தற்போது மக்கள் தொகையில் 85% பேர் பௌத்தர்களாக அடையாளம் காணப்படுகின்றனர். நியமிக்கப்பட்ட சமூகத்திற்கான தியானம் மற்றும் படிப்புக்கு ஒரு சீரான முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ஒரு நீண்ட பாரம்பரியம் உள்ளது, மற்றும் சாதாரண மக்கள் மிகுந்த நம்பிக்கையைப் பேணுகிறார்கள். மிகவும் பிரபலமான பர்மிய பௌத்தர்களில் ஒருவர் எஸ்.என்.கோயங்கா, விபாசனா தியான நுட்பங்களின் சாதாரண ஆசிரியர் அவர்.
1948 இல் பர்மா கிரேட் பிரிட்டனிடம் இருந்து சுதந்திரம் பெற்றதிலிருந்து, குடிமக்கள் மற்றும் இராணுவ அரசாங்கங்கள் தேரவாத புத்தமதத்தை ஊக்குவித்தன. இராணுவ ஆட்சியின் கீழ், பௌத்தம் வலுக்கட்டாயமாக்கப்பட்டது, மற்றும் எதிர்ப்பாளர்களை வைத்திருந்த மடங்களை அழிப்பது வாடிக்கையானது. 8888 எழுச்சி, 2007 ல் காவிப் புரட்சி போன்ற இராணுவ ஆட்சிக்கு எதிரான அரசியல் ஆர்ப்பாட்டங்களில் பெரும்பாலும் துறவிகள் முன்னணியில் இருந்தனர்.
கடந்த தசாப்தத்தில், பல்வேறு தேசியவாத குழுக்கள் உருவாகி, பௌத்தத்தை புதுப்பிக்கவும், இஸ்லாத்தை எதிர்க்கவும் முயற்சிக்கின்றன. 969 குழுமத்தின் துறவித் தலைவரான ஆஷின் விராத்து தன்னை "பர்மிய பின்லேடன்" என்று குறிப்பிட்டு, முஸ்லிகளுக்கு சொந்தமான கடைகளை புறக்கணிக்க முன்மொழிந்தார். "பௌத்தத்தைப் பாதுகாத்தல்" என்ற போர்வையில், மசூதிகள் மற்றும் முஸ்லீம் வீடுகளுக்கு எதிரான வன்முறை வெடிப்புகள் பொதுவாக நடந்தன, முஸ்லிம்களின் எதிர் தாக்குதல்கள் எரிகிற கொள்ளியில் எண்ணெய் ஊற்றியது.
வங்கதேசம்
11 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இப்பகுதியில் பௌத்தம் பிரதானமாக நம்பிக்கையாக இருந்தது. இப்போதெல்லாம், மக்கள் தொகையில் 1% க்கும் குறைவானவர்களே பௌத்தர்கள், அவர்கள் பர்மாவுக்கு அருகிலுள்ள சிட்டகாங் மலைப்பகுதிகளில் உள்ளனர்.
தலைநகரான டாக்காவில் நான்கு புத்த கோவில்கள் மற்றும் கிழக்கு கிராமங்கள் முழுவதும் ஏராளமான கோயில்கள் உள்ளன. இருப்பினும், பர்மாவிலிருந்து துண்டிக்கப்பட்ட, பௌத்த மத நடைமுறை மற்றும் புரிதலின் அளவு மிகவும் குறைவு.
தாய்லாந்து
தென்கிழக்கு ஆசிய சாம்ராஜ்யங்களுக்கு புத்தமதம் 5ஆம் நூற்றாண்டு முதல் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. நாட்டுப்புற மதம் மற்றும் இந்து மதம் மற்றும் மகாயான பௌத்தம் ஆகியவற்றின் வலுவான செல்வாக்குடன் தேரவாதா பின்பற்றப்படுகிறது. இலங்கை மற்றும் பர்மாவைப் போல் இல்லாமல், பெண்களுக்கு எப்போதும் ஒரு ஒழுங்குமுறை பரம்பரை இருந்ததில்லை. நாட்டில் ஏறத்தாழ 95% பௌத்தர்கள்.
தாய்லாந்து துறவற சமூகம் தாய்லாந்து முடியாட்சியை மாதிரியாகக் கொண்டுள்ளது, எனவே ஒரு உச்ச குலபக்தியாளரையும், முதியோர் சபையையும் உள்ளடக்கியது, அவர்கள் பாரம்பரியத்தின் தூய்மையைக் பாதுகாக்கும் பொறுப்பாளிகள். காடுகளில் வசிக்கும் துறவற சமூகங்களும், கிராமங்களில் வசிப்பவர்களும் உள்ளனர். இருவருமே மரியாதைக்குரிய மற்றும் சாதாரண சமூகத்தை ஆதரிப்பவர்கள்.
வன மரபுகளைச் சேர்ந்த துறவிகள் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட காடுகளில் வாழ்கின்றனர், தீவிரமான தியானத்தில் ஈடுபடுகிறார்கள், துறவற விதிகளை கண்டிப்பாக பின்பற்றுகிறார்கள். கிராமத் துறவிகள் பிரதானமாக நூல்களை மனப்பாடம் செய்து உள்ளூர் மக்களுக்காக விழாக்களை நடத்துகிறார்கள். ஆவிகள் மீதான தாய் கலாச்சார நம்பிக்கையுடன், இந்த துறவிகள் பாதுகாப்பிற்காக சாதாரண மக்களுக்கு தாயத்துக்களையும் வழங்குகிறார்கள். துறவிகளுக்காக ஒரு பௌத்த பல்கலைக்கழகம் உள்ளது, முதன்மையாக பௌத்த வேதங்களை பழமையான பாலியிலிருந்து நவீன தாய்லாந்து மொழியில் மொழிபெயர்க்க துறவிகளுக்கு பயிற்சி அளிக்கப்படுகிறது.
லாவோஸ்
பொ. ஊ. கா 7 ஆம் நூற்றாண்டில் பௌத்தம் முதன்முதலில் லாவோஸை அடைந்தது, தற்போது 90% மக்கள் பௌத்த மதத்தை நம்புகிறார்கள். கம்யூனிஸ்ட் ஆட்சியின் போது, அதிகாரிகள் முதலில் மதத்தை முழுமையாக கட்டுப்படுத்தவில்லை, ஆனால் பௌத்த சங்கத்தை தங்கள் அரசியல் நோக்கங்களுக்காகப் பயன்படுத்தினர். காலப்போக்கில், பௌத்தம் கடுமையான அடக்குமுறைக்கு உட்பட்டது. 1990களில் இருந்து, பௌத்தம் மீண்டும் எழுச்சி கண்டது, பெரும்பாலான லாவோடியர்கள் மிகவும் பக்தியுள்ளவர்களாகவும், பெரும்பாலான ஆண்கள் ஒரு மடாலயம் அல்லது கோவிலுக்கு குறைந்தபட்ச நாட்களாவது சென்றுவருகிறார்கள். பெரும்பாலான குடும்பங்கள் துறவிகளுக்கு உணவை வழங்குகின்றன,மேலும் பௌர்ணமி நாட்களில் கோயில்களுக்கு சென்று வருகின்றனர்.
கம்போடியா
13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து தேராவத பௌத்தம் அரச மதமாக இருந்து வருகிறது, இதனோடு 95% மக்கள் இன்னும் பௌத்தர்களாக உள்ளனர். 1970களில், கெமர் ரூஜ் பௌத்தத்தை அழிக்க முயன்று கிட்டத்தட்ட வெற்றியும் கண்டார்; 1979 வாக்கில், கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு துறவியும் கொலை செய்யப்பட்டனர் அல்லது நாடுகடத்தப்பட்டனர், ஒவ்வொரு கோவிலும் நூலகமும் அழிக்கப்பட்டன.
இளவரசர் சிஹானூக் மீண்டும் அரசராக நியமிக்கப்பட்ட பின்னர், கட்டுப்பாடுகள் மெதுவாக நீக்கப்பட்டன, பௌத்தம் மீதான ஆர்வம் மீண்டும் புதுப்பிக்கப்பட்டது. கம்போடியர்களும் அதிர்ஷ்டம், ஜோதிடம் மற்றும் ஆவி உலகில் வலுவான நம்பிக்கை உடையவர்கள், மற்றும் துறவிகள் பெரும்பாலும் குணப்படுத்துபவர்கள். பௌத்த துறவிகள் குழந்தைகளுக்கு பெயரிடும் விழாக்கள், திருமணங்கள் மற்றும் இறுதி சடங்குகள் வரை பலவிதமான விழாக்களில் பங்கேற்கின்றனர்.
வியட்நாம்
முதலில் இந்தியாவில் இருந்தும், பின்னர் பிரதானமாக சீனாவிலிருந்து பௌத்தம் 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் வியட்நாமிற்கு வந்தது. இருப்பினும், இது 15 ஆம் நூற்றாண்டில் ஆளும் வர்க்கங்களுக்கு ஆதரவாக வரத் தொடங்கியது. 20ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் ஒரு மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டது, ஆனால் குடியரசுக் காலத்தில், கத்தோலிக்க சார்பு கொள்கைகள் பௌத்தர்களை எதிர்த்தன. இப்போது, மக்கள்தொகையில் 16% மட்டுமே பௌத்த மதத்தை ஆதரிக்கின்றனர், ஆனால் அது இன்னும் மிகப்பெரிய மதமாகும்.
எந்தவொரு கோவில்களும் அரசிலிருந்து சுயாதீனமாக செயல்பட அனுமதிக்கப்படவில்லை என்றாலும், அரசாங்கம் இப்போது பௌத்த மதத்திற்கு அதிக தளர்வுகள் அளித்திருக்கிறது.
இந்தோனேசியா மற்றும் மலேசியா
இந்தியாவுடனான வர்த்தக வழிகளில் பயணித்து பொ.ஊ. 2 ஆம் நூற்றாண்டில் பௌத்தம் இந்தப் பகுதியை வந்தடைந்தது. இதன் வரலாற்றை பொருத்தமட்டில், கடைசி இந்து-பௌத்த சாம்ராஜ்யமான மஜாபஹித் வீழ்ச்சியடையும் 15ம் நூற்றாண்டு வரை இந்து மதத்துடனேயே பௌத்தம் நடைமுறையில் இருந்தது. 17 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், இஸ்லாம் இந்த மதங்களை முழுமையாக மாற்றியது.
இந்தோனேசிய அரசாங்கத்தின் பஞ்சாஷிலா கொள்கையின்படி, உத்தியோகப்பூர்வ மதங்கள் கடவுள் நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும். பௌத்தம் கடவுளை ஒரு தனிமனிதனாகக் கூறவில்லை, ஆனால் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் இந்தியாவில் தழைத்தோங்கிய கலாச்சக்ரா தந்திரத்தில் விவாதிக்கப்பட்ட ஆதிபுத்தா அல்லது “முதல் புத்தர்” என்று வலியுறுத்தப்பட்டதால் அது அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆதிபுத்தா என்பது எல்லா தோற்றங்களையும், நேரம் மற்றும் பிற வரம்புகளைத் தாண்டி, அனைத்தையும் உருவாக்கியவர், மேலும் ஒரு குறியீட்டு நபரால் பிரதிநிதித்துவம் செய்யப்பட்டாலும், உண்மையில் அது ஒரு உயிரினம் அல்ல. மனதின் தெளிவான ஒளி இயல்பாக ஆதிபுத்தர் எல்லா உயிரினங்களிலும் காணப்படுகிறார். இந்த அடிப்படையில், இஸ்லாம், இந்து மதம், கன்பூசிவாதம், கத்தோலிக்கம் மற்றும் மறுப்பாளர்களால் பௌத்தம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
இலங்கை துறவிகள் பாலி மற்றும் இந்தோனேசியாவின் பிற பகுதிகளில் தேராவத பௌத்தத்தை புதுப்பிக்க முயற்சித்து வருகின்றனர், ஆனால் மிகக் குறைந்த அளவில் சாத்தியமாகியுள்ளது. பாலி மீது ஆர்வம் காட்டுபவர்கள் இந்து மதம், பௌத்தம் மற்றும் உள்ளூர் ஆவி மதம் ஆகியவற்றின் பாரம்பரிய பாலினீஸ் கலவையைப் பின்பற்றுபவர்கள். இந்தோனேசியாவின் பிற பகுதிகளில், சுமார் 5% மக்கள் தொகை கொண்ட பௌத்தர்கள், சீன வம்சாவளியைச் சேர்ந்த இந்தோனேசிய சமூகத்திலிருந்து வந்தவர்கள். சில சிறிய இந்தோனேசிய பௌத்த பிரிவுகளும் தேராவதா, சீன மற்றும் திபெத்திய அம்சங்களின் கலப்பினங்களாக உள்ளன.
மலேசிய மக்கள் தொகையில் 20% பௌத்த மதத்தை பின்பற்றுகிறார்கள், அவர்கள் முக்கியமாக வெளிநாட்டு சீன சமூகங்களால் பின்பற்றத்தொடங்கியவர்கள். அரை நூற்றாண்டுக்கு முன்பு பௌத்தம் மீதான ஆர்வம் குறைந்தது, 1961ல் பௌத்த மதத்தை பரப்பும் நோக்கத்துடன் பௌத்த மிஷனரி சங்கம் நிறுவப்பட்டது. கடந்த தசாப்தத்தில் பௌத்த மத நடைமுறையில், இளைஞர்களிடையே கூட ஒரு எழுச்சி காணப்படுகிறது. இப்போது ஏராளமான தேரவாதா, மகாயானா மற்றும் வஜ்ராயனா மையங்கள் உள்ளன, அவை நன்கு நிதியளிக்கப்பட்டு ஆதரிக்கப்படுகின்றன.
கிழக்கு ஆசிய மகாயன பௌத்தம்
சீனாவின் மக்கள் குடியரசு
சீன வரலாற்றின் கடந்த 2,000 ஆண்டுகளில் பௌத்தம் ஒரு முக்கிய பங்கைக் கொண்டுள்ளது, கிழக்கு ஆசியாவில் பௌத்தம் பரவுவதில் சீன பௌத்தம் மிகப்பெரும் பங்காற்றியுள்ளது. ஆரம்பகால டாங் வம்சம் (618-907 பொ.ஊ) கலை மற்றும் இலக்கிய செழிப்போடு பௌத்த மதத்திற்கு ஒரு பொற்காலம் கண்டது.
1960 கள் மற்றும் 70 களின் கலாச்சாரப் புரட்சியின் போது,பெரும்பான்மையான சீன பௌத்த மடங்கள் அழிக்கப்பட்டு, நன்கு பயிற்சி பெற்ற துறவிகள், கன்னியாஸ்திரிகள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் தூக்கிலிடப்பட்டனர் அல்லது சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர். திபெத் மற்றும் உள் மங்கோலியாவில் பௌத்தம் மீதான அடக்குமுறை இன்னும் தீவிரமாக இருந்தது. சீனா சீர்திருத்தப்பட்டு வெளிவந்த போது, பாரம்பரிய மதங்களின் மீதான ஆர்வம் மீண்டும் வளர்ந்தது. புதிய கோயில்கள் கட்டப்பட்டு பழைய கோயில்கள் மீட்கப்பட்டன. மடங்களில் சேர்ந்தவர்களில் பெரும்பாலோர் கிராமப்புறங்களைச் சேர்ந்த ஏழை மற்றும் படிக்காத குடும்பங்களைச் சேர்ந்தவர்கள், அவர்களின் கல்வி நிலைகள் குறைவாகவே இருந்தன. பல கோயில்கள் வெறுமனே சுற்றுலாத் தலங்களாகவே இருக்கின்றன, மடத்துறவிகள் டிக்கெட் சேகரிப்பாளர்களாகவும், கோவில் உதவியாளர்களாகவும் செயல்படுகின்றன.
இன்று, ஏராளமான சீன மக்கள் பௌத்த மதத்தில் ஆர்வமாக உள்ளனர், திபெத்திய பௌத்தத்தின் மீதான பக்தி குறிப்பிடத்தக்க அளவில் அதிகரித்து வருகிறது. தற்போதைய மதிப்பீடுகளின்படி 20% பௌத்தர்கள் மக்கள்தொகையில் இருக்கின்றனர், மேலும் சீனா முழுவதும் உள்ள கோயில்கள் அவற்றின் திறப்பு காலங்களில் மும்மமுரமாக உள்ளன. மக்கள் செல்வந்தர்களாகவும், பரபரப்பாகவும் மாறியுள்ளதால், பலர் சீன மற்றும் திபெத்திய பௌத்த மதத்தைப் பார்ப்பதன் மூலம் மன அழுத்தத்திலிருந்து தப்பிக்க முயற்சிக்கின்றனர். குறிப்பாக திபெத்திய பௌத்தம் பல ஹான் சீனர்களுக்கு ஆர்வமாக உள்ளது, அதிலும் சீன மொழியில் கற்பிக்கும் திபெத்திய லாமாக்களின் எண்ணிக்கையும் கணிசமாக உயர்ந்துள்ளது.
தைவான், ஹாங்காங் மற்றும் வெளிநாட்டு சீனப்பகுதிகள்
சீனாவிலிருந்து பெறப்பட்ட கிழக்கு ஆசிய மகாயான பௌத்த பாரம்பரியங்கள் தைவான் மற்றும் ஹாங்காங்கில் வலுப்பெற்றது. தைவானில் சாதாரண சமூகத்தினர் ஆதரிக்கும் துறவிகள் மற்றும் கன்னியாஸ்திரிகளின் வலுவான துறவற சமூகம் உள்ளது. பௌத்த பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் சமூக நலனுக்கான பௌத்த திட்டங்கள் உள்ளன.
ஹாங்காங்கிலும் வளர்ந்து வரும் துறவற சமூகம் உள்ளது. மலேசியா, சிங்கப்பூர், இந்தோனேசியா, தாய்லாந்து மற்றும் பிலிப்பைன்ஸ் ஆகிய நாடுகளில் உள்ள வெளிநாட்டு சீன பௌத்த சமூகங்களிடையே முன்னோர்களின் நலனுக்காகவும், உயிருள்ளவர்களுக்கு செழிப்பு மற்றும் செல்வத்துக்காகவும் நடைபெறும் விழாக்களில் முக்கியத்துவம் உள்ளது. சமாதி நிலையில் இருப்பவர்களுடன் பௌத்த தேவவாக்குகள் கொண்டு பேச பல ஊடகங்கள் உள்ளன, மேலும் சாதாரண சமூகம் உடல்நலம் மற்றும் உளவியல் பிரச்சினைகளுக்கு ஆலோசனை செய்கிறது. இந்த "ஆசிய புலி" பொருளாதாரங்களுக்குப் பின்னால் உள்ள முக்கிய உந்து சக்தியாக இருக்கும் சீன வர்த்தகர்கள், துறவிகள் தங்கள் நிதி வெற்றிக்காக சடங்குகளைச் செய்ய தாராளமாக நன்கொடைகளை வழங்குகிறார்கள். தைவான், ஹாங்காங், சிங்கப்பூர் மற்றும் மலேசியாவிலும் திபெத்திய பௌத்தர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்து வருகிறது.
தென்கொரியா
பொ.ஊ 3 ஆம் நூற்றாண்டில் சீனாவிலிருந்து கொரிய தீபகற்பத்தை பௌத்தம் அடைந்தது. அடிப்படைவாத கிறிஸ்தவ அமைப்புகளின் தாக்குதல்கள் அதிகரித்த போதிலும், தென் கொரியாவில் பௌத்தம் இன்னும் வலுவாக உள்ளது. கடந்த பத்து ஆண்டுகளில் இதுபோன்ற குழுக்களால் தொடங்கப்பட்ட தீவிபத்துகளால் ஏராளமான புத்த கோவில்கள் அழிக்கப்பட்டன அல்லது சேதப்படுத்தப்பட்டன. இந்த மக்கள் தொகையில் 23% பௌத்தர்கள்
ஜப்பான்
5 ஆம் நூற்றாண்டில் கொரியாவிலிருந்து ஜப்பானுக்கு வந்த பௌத்தம், ஜப்பானிய சமூகம் மற்றும் கலாச்சாரத்தில் முக்கிய பங்கு வகித்தது. 13 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து, திருமணமான கோவில் பாதிரியார்கள் மது அருந்துவதற்கு எந்த தடையும் இல்லாத ஒரு பாரம்பரியம் உள்ளது. இத்தகைய பூசாரிகள் படிப்படியாக பிரம்மச்சாரி துறவிகளின் பாரம்பரியத்தை மாற்றினர். வரலாற்று ரீதியாக, சில பௌத்த பாரம்பரியங்கள் மிகவும் தேசியவாதமாக இருந்த, ஜப்பான் ஒரு பௌத்த சொர்க்கம் என்று நம்புகிறது. நவீன காலங்களில், சில வெறித்தனமான இறுதித்தீர்ப்பு நாள் வழிபாட்டு முறைகள் தங்களை பௌத்தர்கள் என்று சொல்லிக் கொள்கின்றனர், இருப்பினும் புத்தர் ஷாக்யமுனியின் போதனைகளோடு அவர்களுக்கு மிகக் குறைவான தொடர்பே உள்ளது.
மக்கள்தொகையில் சுமார் 40% பௌத்தர்களாக அடையாளம் காணப்படுகிறார்கள், பெரும்பாலான ஜப்பானியர்கள் பௌத்தத்தின் மீதான நம்பிக்கையை அசல் ஜப்பானிய மதமான ஷின்டோவுடன் கலக்கின்றனர். ஷின்டோ பழக்கவழக்கங்களைப் பின்பற்றி பிறப்புகளும் திருமணங்களும் கொண்டாடப்படுகின்றன, அதே நேரத்தில் பௌத்த பாதிரியார்கள் இறுதி சடங்குகளை செய்கிறார்கள்.
ஜப்பானில் உள்ள கோயில்கள் சுற்றுலாப்பயணிகளுக்கும் பார்வையாளர்களுக்கும் என்று அழகாக வைக்கப்பட்டுள்ளன, இருப்பினும் பல வணிகமயமாக்கப்பட்டுள்ளன. பெரும்பாலும், உண்மையான ஆய்வு மற்றும் நடைமுறை கடுமையாக பலவீனமடைந்துள்ளது. உலகின் மிகப்பெரிய பௌத்த அமைப்புகளில் ஒன்றான சோகா கக்காய் ஜப்பானில் தோன்றியது.
மத்திய ஆசிய மகாயனா பௌத்தம்
திபெத்
பொ.ஊ. 7 ஆம் நூற்றாண்டிலேயே பௌத்தம் திபெத்துக்கு வந்தது. பல நூற்றாண்டுகளாக, அரச ஆதரவும், பிரபுத்துவத்தின் ஆதரவும் கொண்டு, பௌத்தம் திபெத் வாழ்க்கையின் பல்வேறு அம்சங்களில் ஊடுருவியது.
மக்கள் சீனக் குடியரசால் திபெத்தை ஆக்கிரமித்த பின்னர், திபெத்தில் பௌத்தம் கடுமையாக ஒடுக்கப்பட்டது. 6,500 மடங்கள் மற்றும் கன்னியாஸ்திரிகளில் 150த் தவிர மற்ற அனைத்தும் அழிக்கப்பட்டன, மேலும் கற்றறிந்த துறவிகளில் பெரும்பாலானவர்கள் தூக்கிலிடப்பட்டனர் அல்லது வதை முகாம்களில் இறந்தனர். கலாச்சாரப் புரட்சிக்குப் பின்னர், மடங்களின் புனரமைப்பில் பெரும்பாலானவை முன்னாள் துறவிகள், உள்ளூர் மக்கள் மற்றும் நாடுகடத்தப்பட்ட திபெத்தியர்கள் ஆகியோரின் முயற்சிகள் மூலமாகவே இருந்தன, அரசாங்கம் இரண்டு அல்லது மூன்றை கட்டியெழுப்ப மட்டுமே உதவியது.
சீன கம்யூனிச அரசாங்கம் நாத்திகமானது, ஆனால் ஐந்து "அங்கீகரிக்கப்பட்ட மதங்களை" அனுமதிக்கிறது, அவற்றில் ஒன்று புத்தமதம். மத விஷயங்களில் தலையிடவில்லை என்று அவர்கள் கூறினாலும், தலாய் லாமா ஒரு இளம் திபெத்திய சிறுவனை பஞ்சன் லாமாவின் மறுபிறவி என்று அங்கீகரித்த பின்னர், அவரும் அவரது குடும்பத்தினரும் உடனடியாக காணாமல் போயினர். உடனேயே, சீன அரசாங்கம் தங்கள் சொந்த தேடலைத் தொடங்கியது, பாதி சீன, பாதி திபெத்திய சிறுவனைக் கண்டுபிடித்தது. தலாய் லாமாவின் தேர்வு பின்னர் காணப்படவில்லை.
தற்போது ஒவ்வொரு துறவி, கன்னியாஸ்திரி மட்டும் கோவில்கள் தங்களது சொந்த அரசாங்க பணிக்குழுவை வைத்துள்ளது. காவல்துறை உடையில் உள்ள இந்த ஆண்கள் மற்றும் பெண்கள் பல்வேறு பணிகளுக்கு "உதவி" செய்வர். அடிப்படையில் இதன் அர்த்தம் அவர்கள் துறவற சமூகத்தைப் உளவு பார்த்து அறிக்கை அளிக்கிறார்கள் என்பதாகும். சில நேரங்களில், இந்த பணிக்குழுக்கள் துறவற மக்கள்தொகையைப் போலவே பெரியதாக இருக்கலாம். அரசாங்கத்தின் தலையீட்டைத் தவிர, திபெத்தில் பௌத்தர்கள் எதிர்கொள்ளும் முக்கிய பிரச்சினைகளில் ஒன்று தகுதி வாய்ந்த ஆசிரியர்களின் பற்றாக்குறை. துறவிகள், கன்னியாஸ்திரிகள் மற்றும் மக்கள் அனைவரும் மேலும் அறிந்து கொள்ள மிகவும் ஆர்வமாக உள்ளனர், ஆனால் பெரும்பான்மையான ஆசிரியர்களுக்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்ட பயிற்சி மட்டுமே உள்ளது.
கடந்த தசாப்தத்தில், லாசா அருகே ஒரு பௌத்த “பல்கலைக்கழகத்தை” அரசாங்கம் தொடங்கியது. இது இளம் துல்குகளுக்கு ஒரு பயிற்சி பள்ளியாக செயல்படுகிறது, அங்கு அவர்கள் திபெத்திய மொழி, கையெழுத்து, மருத்துவம் மற்றும் குத்தூசி மருத்துவம் மற்றும் சில பௌத்த தத்துவங்களையும் கற்றுக்கொள்கிறார்கள். டிஜிட்டல் யுகம் இளம் திபெத்தியர்களை பௌத்த மதத்திற்கு நெருக்கமாக கொண்டு வந்துள்ளது. அவர்களில் பலர் வெப்சாட் மற்றும் வெய்போ குழுக்களில் உறுப்பினர்களாக இருந்து கொண்டு பௌத்த போதனைகளையும் கதைகளையும் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள். பௌத்தத்தைப் பற்றி மேலும் அறிந்துகொள்வது இப்போது ஒருவரின் அடையாளத்தை “உண்மையான திபெத்தியன்” என்று பலப்படுத்தும் ஒரு வழியாகக் காணப்படுகிறது.
கிழக்கு துருக்கிஸ்தான்
கிழக்கு துருக்கிஸ்தானில் (சின்ஜியாங்) வாழும் கல்மிக் மங்கோலியர்களின் பெரும்பாலான மடங்கள் கலாச்சாரப் புரட்சியின் போது அழிக்கப்பட்டன. பல இப்போது புனரமைக்கப்பட்டுள்ளன, ஆனால் திபெத்தை விட ஆசிரியர்களின் பற்றாக்குறை இன்னும் அதிகமாக உள்ளது. புதிய இளம் துறவிகள் படிப்பு வசதிகள் இல்லாததால் மிகவும் ஊக்கம் இழந்துள்ளனர், மேலும் பலர் வெளியேறிவிட்டனர்.
உள் மங்கோலியா
மக்கள் சீனக் குடியரசின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் உள்ள திபெத்திய பௌத்தர்களின் நிலைமை உள் மங்கோலியாவில் மோசமாக இருந்தது. மேற்குப் பகுதியில் உள்ள பெரும்பாலான மடங்கள் கலாச்சாரப் புரட்சியின் போது அழிக்கப்பட்டன. முன்னர் மஞ்சூரியாவின் பகுதியாக இருந்த கிழக்குப் பகுதியில், இரண்டாம் உலகப் போரின் முடிவில் ரஷ்யர்கள் ஜப்பானியர்களிடமிருந்து வடக்கு சீனாவை விடுவிக்க உதவியபோது ஏற்கனவே ஸ்டாலினின் படைகளால் பலர் அழிக்கப்பட்டிருந்தனர். 700 மடங்களில், 27 மட்டுமே எஞ்சியுள்ளன.
1980 களில் இருந்து, கோயில்களை மீண்டும் நிறுவுவதற்கும், மடங்களை புனரமைப்பதற்கும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன, அவற்றில் மங்கோலியர்கள் மட்டுமல்லாது, ஹான் சீனர்களும் கலந்து கொள்கின்றனர்.
மங்கோலியா
மங்கோலியாவில், ஆயிரக்கணக்கான மடங்கள் இருந்தன, இவை அனைத்தும் 1937ம் ஆண்டில் ஸ்டாலினின் உத்தரவின் பேரில் ஓரளவு அல்லது முற்றிலுமாக அழிக்கப்பட்டன. 1946ம் ஆண்டில், ஒரு மடம் உலான் பாதாரில் அடையாளச் சின்னமாக மீண்டும் திறக்கப்பட்டது, 1970 களில் துறவிகளுக்கான ஐந்தாண்டு பயிற்சி கல்லூரி திறக்கப்பட்டது. பாடத்திட்டம் மிகவும் சுருக்கமாகவும், மார்க்சிய ஆய்வுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் அளிக்கப்பட்டதாகவும், துறவிகள் ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான சடங்குகளை பொதுமக்களுக்காக செய்யவும் அனுமதிக்கப்பட்டனர். 1990ல் கம்யூனிசம் வீழ்ச்சியடைந்ததில் இருந்து, நாடுகடத்தப்பட்ட திபெத்தியர்களின் உதவியுடன் பௌத்த மத வலுவான மறுமலர்ச்சி கண்டது. பல புதிய துறவிகள் பயிற்சிக்காக இந்தியாவுக்கு அனுப்பப்பட்டனர், மேலும் 200 க்கும் மேற்பட்ட மடங்கள் மிதமான அளவில் மீண்டும் கட்டப்பட்டுள்ளன.
1990 க்குப் பிறகு மங்கோலியாவில் பௌத்தம் எதிர்கொண்ட மிகக் கடுமையான பிரச்சினைகளில் ஒன்று, ஆங்கிலம் கற்பிக்கும் போர்வையில் வரும் ஆக்ரோஷமான மார்மன், அட்வென்டிஸ்ட் மற்றும் பாப்டிஸ்ட் கிறிஸ்தவ அமைப்புகளின் வருகை. அவர்கள் மதம் மாறினால் மக்கள் தங்கள் குழந்தைகளை அமெரிக்காவில் படிக்க பணம் மற்றும் உதவியை வழங்குவதாகவும், இயசுவைப் பற்றி மங்கோசிய மொழியில் அழகாக அச்சிடப்பட்ட, இலவச புத்தகங்களை விநியோகித்தார்கள். மேலும் இளைஞர்கள் கிறிஸ்தவத்திற்கு ஈர்க்கப்படுவதால், பௌத்த அமைப்புகள் பௌத்தத்தைப் பற்றிய தகவல்களை பேச்சுவழக்கு மொழியில், அச்சிடப்பட்ட பொருட்கள், தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகள் மற்றும் வானொலி நிகழ்ச்சிகள் மூலம் விநியோகிக்கத் தொடங்கின. ஆக்கிரமிப்பு மத மாற்றம் இப்போது மங்கோலியாவில் தடை செய்யப்பட்டுள்ளது. 2010 ஆம் ஆண்டில், 53% பௌத்தர்களும் 2.1% கிறிஸ்தவர்களும் உள்ளனர்.
நாடுகடத்தப்பட்ட திபெத்தியர்கள்
மத்திய ஆசியாவின் திபெத்திய மரபுகளில், 1959ம் ஆண்டு திபெத்தின் சீன இராணுவ ஆக்கிரமிப்பிற்கு எதிரான மக்கள் எழுச்சியிலிருந்து இந்தியாவிற்கு நாடுகடத்தப்பட்ட புனிதர் தலாய் லாமாவைச் சுற்றியுள்ள திபெத்திய அகதி சமூகம் வலுவானதாகும். அவர்கள் பெரும்பாலான பெரிய மடங்கள் மற்றும் திபெத்தின் பல கன்னியாஸ்திரிகளை மறுதொடக்கம் செய்துள்ளனர், மேலும் துறவி அறிஞர்கள், முதன்மை தியானிப்பாளர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்களுக்கான பாரம்பரிய முழு பயிற்சித் திட்டத்தையும் கொண்டுள்ளனர். திபெத்திய பௌத்த பாரம்பரியத்தின் ஒவ்வொரு பள்ளியின் அனைத்து அம்சங்களையும் பாதுகாக்க கல்வி, ஆராய்ச்சி மற்றும் வெளியீட்டு வசதிகள் உள்ளன.
நாடுகடத்தப்பட்ட திபெத்தியர்கள் இந்தியாவின் இமயமலைப் பகுதிகளான நேபாளம் மற்றும் பூடான், லடாக் மற்றும் சிக்கிம் உள்ளிட்ட இடங்களில் பௌத்தம் புத்துயிர் பெற உதவியுள்ளனர். இந்த பிராந்தியங்களைச் சேர்ந்த பல துறவிகள் மற்றும் கன்னியாஸ்திரிகள் திபெத்திய அகதிகள் மடங்கள் மற்றும் கன்னியாஸ்திரிகளிடம் இருந்து தங்கள் கல்வியையும் பயிற்சியையும் பெற்று வருகின்றனர்.
நேபாளம்
நேபாள மக்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் இந்துக்கள் என்றாலும், புத்தர் பிறந்த நாட்டில் இன்னும் வலுவான பௌத்த கலாச்சார தாக்கங்கள் உள்ளன. நேவார், குருங் மற்றும் தமாங்ஸ் போன்ற இனக்குழுக்கள் நேபாள பௌத்த மதத்தின் பாரம்பரிய வடிவத்தை பின்பற்றுகின்றன. மொத்த மக்கள்தொகையில் 9% பௌத்தர்கள் உள்ளனர்.
பௌத்தம் மற்றும் இந்து மதத்தின் கலவையைப் பின்பற்றும், மடங்களுக்குள் சாதி வேறுபாடுகளை வைத்திருக்கும் ஒரே பௌத்த சமூகம் நேபாளம். கடந்த 500 ஆண்டுகளில் திருமணமான துறவிகள் தோன்றுவதைக் கண்டிருக்கிறோம், பரம்பரை சாதியினர் கோயில் பராமரிப்பாளர்களாகவும் சடங்கு தலைவர்களாகவும் மாறுகிறார்கள்.
ரஷ்யா
புரியாட்டியா, துவா மற்றும் கல்மிகியா ஆகியவை ரஷ்யாவின் பாரம்பரியமாக திபெத்திய பௌத்த பகுதிகள். புரியாட்டியாவில் சேதமடைந்த மூன்று தவிர, இந்த பகுதிகளில் உள்ள அனைத்து மடங்களும் 1930களின் பிற்பகுதியில் ஸ்டாலினால் முற்றிலும் அழிக்கப்பட்டன. 1940களில், கடுமையான கேஜிபி என்ற உளவுத்துறையின் கண்காணிப்பின் கீழ், புரியாட்டியாவில் அடையாளமாக இரண்டு மடங்களை ஸ்டாலின் மீண்டும் திறந்தார்; ஆடைகள் அணியாத துறவிகள் சடங்கு செய்யும் நாட்களில் சீருடைகள் அணிகிறார்கள். கம்யூனிசத்தின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர், மூன்று பிராந்தியங்களிலும் பௌத்த மதத்தின் பெரிய மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டது. நாடுகடத்தப்பட்ட திபெத்தியர்கள் ஆசிரியர்களை அனுப்பினர், மேலும் புதிய இளம் துறவிகள் இந்தியாவில் உள்ள திபெத்திய மடங்களுக்கு பயிற்சிக்கு அனுப்பப்பட்டார்கள். புரியாட்டியா, துவா மற்றும் கல்மிகியாவில் 20 க்கும் மேற்பட்ட மடங்கள் மீண்டும் நிறுவப்பட்டுள்ளன.
பௌத்தம் இல்லாத நாடுகள்
பௌத்த நாடுகளின் ஐரோப்பிய காலனித்துவம் மற்றும் கிறிஸ்தவ அமைப்புகள், அறிஞர்களின் படைப்புகள் மூலம் பௌத்த மதத்தைப் பற்றிய விரிவான அறிவு 19ம் நூற்றாண்டில் ஐரோப்பாவில் வந்தது. அதே நேரத்தில், சீனா மற்றும் ஜப்பானிய புலம்பெயர்ந்த தொழிலாளர்கள் வட அமெரிக்காவில் கோயில்களைக் கட்டினர்.
பௌத்தத்தின் அனைத்து வடிவங்களும் உலகெங்கிலும், பாரம்பரியமாக பௌத்த நாடுகளிலும் காணப்படுகின்றன. இதில் இரண்டு முக்கிய குழுக்கள் உள்ளன: ஆசிய குடியேறியவர்கள் மற்றும் ஆசியரல்லாத பயிற்சியாளர்கள். ஆசிய குடியேறியவர்கள், குறிப்பாக அமெரிக்கா மற்றும் ஆஸ்திரேலியா மற்றும் ஐரோப்பாவில் ஓரளவிற்கு, தங்கள் சொந்த மரபுகளிலிருந்து பல கோயில்களைக் கொண்டுள்ளனர். இந்த கோயில்களின் முக்கியத்துவம், பக்தி நடைமுறையை ஊக்குவிப்பதும், புலம்பெயர்ந்த சமூகங்களுக்கு அவர்களின் தனிப்பட்ட கலாச்சார அடையாளங்களை பராமரிக்க உதவும் ஒரு சமூக மையத்தை வழங்குவதும் ஆகும். இப்போது அமெரிக்காவில் நான்கு மில்லியனுக்கும் அதிகமான பௌத்தர்களும், ஐரோப்பாவில் இரண்டு மில்லியனுக்கும் அதிகமான பௌத்தர்களும் உள்ளனர்.
அனைத்து மரபுகளின் ஆயிரக்கணக்கான பௌத்த “தர்ம மையங்கள்” இப்போது உலகெங்கிலும் 100 க்கும் மேற்பட்ட நாடுகளிலும், ஒவ்வொரு கண்டத்திலும் காணப்படுகின்றன. இந்த திபெத்திய, ஜென் மற்றும் தேரவாத மையங்களுக்கு பெரும்பாலான ஆசியர்கள் அல்லாதவர்களால் அடிக்கடி வருகின்றன, மேலும் தியானம், படிப்பு மற்றும் சடங்கு நடைமுறைகளை வலியுறுத்துகின்றன. மேற்கத்தியர்கள் மற்றும் ஆசியாவைச் சேர்ந்த பௌத்த இன ஆசிரியர்கள் என ஆகிய இருஎதரப்பையும் உள்ளடக்கியது. அமெரிக்கா, பிரான்ஸ் மற்றும் ஜெர்மனியில் அதிக எண்ணிக்கையிலான மையங்களைக் காணலாம். ஆழ்ந்த பயிற்சிக்காக பல தீவிர மாணவர்கள் ஆசியாவுக்கு வருகிறார்கள். மேலும், உலகெங்கிலும் உள்ள பல பல்கலைக்கழகங்களில் பௌத்த ஆய்வுத் திட்டங்கள் உள்ளன, மேலும் பௌத்தம் மற்றும் பிற மதங்களான அறிவியல், உளவியல் மற்றும் மருத்துவம் ஆகியவற்றுக்கு இடையே தொடர்ந்து வளர்ந்து வரும் உரையாடல் மற்றும் கருத்துப் பரிமாற்றம் உள்ளன. இந்த பெருமதிப்பில் புனிதர் தலாய் லாமா மிக முக்கியமான பங்கைக் கொண்டுள்ளார்.