ڈر نال نبڑن دے ہنگامی طریقے
تبتی بدھ مت وچ مہاتما بدھ دی زنانہ شبیہ تارا اک اجیہے مہاتما بدھ دا روپ اے جو سانوں ڈر توں بچاوندی اے۔ تارا اصل وچ شریر اتے ساہ دی شکتی دا نمونہ اے۔ جد ایہ نرول حال وچ ہووے تے ایہ سانوں عمل کرن اتے اپنے منورتھ حاصل کرن دی صلاحیت وی بخشدی اے۔ ایہ تشبیہاں سانوں ساہ اتے لطیف توانائی راہیں ڈر اوپر قابو پان دے کئی ہنگامی طریقے دَسدیاں نیں۔
ایہ ہنگامی طریقے اوہناں تمہیدی، ابتدائی مشقاں توں لے گئے نیں جو اسی مراقبہ، پڑھائی یا سبقاں نوں سنن توں پہلاں کرنے آں۔ آپوں ایہ مشقاں ہنگامی حال وچ سانوں شانت کردیاں نیں، جد اسی چوکھے ڈرے یا گھبراۓ ہوئیے۔ ایہ ڈوہنگے طریقے ازمان توں پہلاں شروع دیاں پدھراں دا وی کم دیندیاں نیں۔
(۱) اکھیاں بند کرکے ساہ دے چکراں نوں گننا، جد کہ اک چکر ساہ دا اندر باہر آنا جانا، اتے ساہ دا اندر آنا، تھلے جانا، ٹِڈ دے ہیٹھلے حصہ دا اوپر اٹھنا، فیر ڈھے پینا، اتے ساہ دے باہر جاون نوں محسوس کرن اوپر پوری توجہ دینا ہووے۔
(۲) ادھیاں کھُلیاں اکھاں نال ساہ دے چکراں نوں گننا، گھٹ توجہ نال، زمین ول تکدیاں ہوئیاں، اک چکر انج کہ ساہ باہر ول، اک وقفہ، فیر ساہ اندر، اوہ ہی پہلے والی توجہ نال، اتے فیر تھوڑے چِر مغروں ایس احساس دی سدھ کہ ساڈی پِٹھ کرسی یا فرش نال لگی ہوئی اے۔
(۳) اوس ہدف یا مقصد نوں دوہرانا جو اسی پانا چاہنے آں (ہور شانتی حاصل کرنا)، اتے کیوں۔
(۴) ایہ تصور کرنا کہ من اتے توانائی کیمرے دے شیشے وانگوں اک نکتے اوپر جم جاندے نیں۔
(۵) بغیر ساہ نوں گنن دے، ٹِڈ دے ہیٹھلے حصہ اوپر پوری توجہ دینا، ساہ لیندیاں ہوئیاں اوس دے اوپر اٹھن، ڈھے پین اوپر، اتے ایہ محسوس کرنا کہ جسم دی ساری توانائیاں اکٹھیاں رل کے چل رہیاں نیں۔
ڈر کیہ شے وے؟
ڈر کسے جانی پچھانی یا انجان شے بارے ساڈی جسمانی اتے جذباتی بے چینی اے، اجیہی شے جس اوپر ساڈا کوئی اختیار نئیں، نہ ہی اسی ایس نال نبڑ سکنے آں، یا اپنی مرضی مطابق نتیجہ کڈ سکنے آں۔ جس شے دا سانوں ڈر ہے اسی اوس کولوں جان چھڈانا چاہنے آں، ایس لئی ایس نال ڈاڈھی نفرت پائی جاندی اے۔ جے ایہ ڈر عام قسم دا ڈر وی ہووے، بغیر کسے ڈر پیدا کرن والی خاص شے دے، فیر وی ساڈے اندر ایس گل دی ڈاڈھی آشا ہوندی اے کہ ایس انجانی "کسے شے" توں جان چھُٹے۔
ڈر ایویں نرا غصہ نئیں۔ پرغصہ وانگوں، ایس اندر، جس شے توں اسی ڈرنے آں اوس دے منفی روپ اتے "میں" دونویں حدوں ودھ جاندے نیں۔ ڈر غصہ وچ من دی اوس پرت دا وادھا کردا اے کہ سانوں ایس گل دا احساس اے کہ ساڈا ایس دَشا اوپر اختیار نئیں یا اسی ایس نال نبڑ نئیں سکدے۔ فیر اسی ایس انتر دی روشنی وچ ڈر پیدا کرن والی شے اوپر اتے اپنے آپ اوپر دھیان دینے آں۔ انتر اتے توجہ دین دا اوہ طریقہ صحیح وی ہو سکدا اے اتے غلط وی۔
ڈر بے سرتائی نال آوندا اے
ڈر ہمیش کسے سچائی یا واپر توں بے سرتائی (لا علمی اتے پلیکھا) دے سبب جنم لیندا اے – یا تے جانکاری نہ ہونا یا اجیہی جانکاری جو سچائی دے اُلٹ ہووے۔ آؤ ایس دے چھ مختلف روپاں اوپر گوہ کرنے آں:
(۱) جدوں سانوں ایہ ڈر ہووے کہ اسی کسے حال اوپر قابو نئیں پاسکدے یا اوس نال نبڑ نئیں سکدے، تے ساڈے ڈر دے نال علت و معلول توں بے سرتائی اتے شیواں دا وجود کِویں ہوندا اے بارے انجان پن وی ہوندا اے۔ اوہ ڈر پیدا کرن والیاں خیالی شیواں (زین-یُل، فرضی شے) جنہاں راہیں اسی اپنے آپ اوپر توجہ دینے آں اتے اسی کیہڑیاں شیواں کولوں ڈرنے آں، اوہ ایہ نیں
- "میں" دا ٹھوس وجود جو، نرا اپنی شکتی دے بل اوپر، ہر شے اوپر قابو پاسکے، جِویں ساڈے نیانے نوں سَٹ نہ لگے۔
- اک ٹھوس شے دا وجود، جو کسے ہور دے اختیار ہیٹھ نہ ہووے، کہ نرا اپنے جتن نال ہی قابو پاسکئیے، پر کسے ذاتی کمزوری دے سبب ایس قابل نہ ہوئیے۔
ایہ زندہ رہن دے انہونے ول نیں، اتے ایہناں دے وی انہونے ول نیں جنہاں وچ سبب اتے اثر کم کردے نیں۔
(۲) جد سانوں ایہ ڈر ہووے کہ اسی کسے حال نال نبڑ نئیں سکدے، تے ایس نال جڑی ہوئی بے سرتائی من دی فطرت بارے اتے غیردائمی پن ہو سکدا اے۔ اسی ڈرنے آں کہ اسی اپنے جذبیاں نوں یا کسے سجن دی موت نوں سہ نئیں سکدے تے اسی ایس گل توں انجان ہونے آں کہ ساڈیاں دکھ درد دیاں واپراں باہردے وکھالے اتے اوہناں دا شعور نیں۔ اوہ ہمیش نئیں رہن دے اتے لنگ جاون دے، انج ہی جِویں اوہ پیڑ جو کسے دندانساز دے دنداں وچ برما کرن نال پیدا ہوندی اے۔
(۳) کسے حال نال نہ نبڑن جوگے ہون دا ڈر ایس لئی وی ہو سکدا اے کہ اسی اوس نال آپ نئیں نبڑ سکدے۔ ایس دے نال ہی اکلے ہون دا احساس وی آوندا ہے۔ اسی سمجھنے آں کہ اسی کسے ایسے شخص نوں پاسکنے آں جو ایس سمسیا دا اوپا کرسکے۔ ایس دی خیالی شکلاں ایہ نیں
- اک ٹھوس جیوندی جاگدی"میں" جو نکمی اتے نااہل ہے جو کدی سکھ نئیں سکدی،
- اک ٹھوس جیوندا جاگدا "غیر شخص" جو میرے نالوں چنگا اے اتے مینوں بچا سکدا اے۔
اسی اتے دوجے لوک کِویں زندگی گذاردے نیں، ایس توں بے سرتائی دا ایہ اک ہور روپ اے، اتے علت و معلول توں بے سرتائی دا وی۔ ایہ صحیح اے کہ کسے مسٔلے نال نبڑن لئی مدد لئی ایس ویلے ساڈے کول کافی جانکاری نہ ہووے، جِویں ساڈی کار وگڑ جاوے اتے کسے ہور کول جانکاری ہووے کہ ساڈی سہائتا کرسکے۔ پر ایس دا ایہ مطلب نئیں کہ علت و معلول بارے جانکاری نال اسی سکھ نئیں سکدے۔
(۴) اسی جد کسے کولوں ڈرنے آں مثلاً اپنے مالک کولوں، اوہناں دے روایتی سبھا نوں اسی نئیں پچھاندے۔ ساڈے مالک وی انسان ہی نیں، ایہناں احساساں نال جو ساڈے اندر وی نیں۔ اوہ خوش ہونا چاہندے نیں، دکھی نئیں ہونا چاہندے، اتے بھلے انسان بننا چاہندے نیں، بھیڑے نئیں۔ دفتر توں باہر وی اوہناں دی اک زندگی ہے جو اوہناں دے موڈ اوپر اثر پاوندی اے۔ جے اسی اپنے مالکاں دا انسانی سنسکار اوپر موازنہ کرسکئیے، اپنی حیثیت نوں سامنے رکھدیاں ہوئیاں، تے فیر سانوں گھٹ ڈر لگے دا۔
(۵) ایسے طراں، جد اسی سپ یا کیڑے مکوڑیاں کولوں ڈرنے آں تے اسی انجان ہونے آں کہ اوہ وی ساڈے وانگوں ذی حس مخلوق نیں اتے خوش رہنا چاہندے نیں، دکھی نئیں۔ بدھ متی اکھ دھرائی دے انوسار، اسی ہورے انجان آں کہ اوہ من دے تسلسل دا اجوکا وکھالا نیں جو اپنی قسم دی اک یا ہور جماندرو پچھان نئیں رکھدے۔ اسی نئیں جاندے ہورے اوہ پشلی حیاتیاں اندر ساڈی ماواں رہیاں ہون۔
(۶) جد اسی ناکامی یا بماری توں ڈر رہے ہوئیے تے محدود سمساری ہستیاں والے فطری روپ توں انجان ہونے آں۔ اسی کامل نئیں آں اتے ساڈے کولوں غلطیاں ہوسکدیاں نیں، کدی اسی ناکام اتے کدی بمار ہوسکنے آں۔ "تسی سمسار کولوں کیہ توقع رکھدے او؟"
رکھشا دا احساس
بدھ متی سوچ موجب رکھشا دا احساس ایس گل دا لازمی نتیجہ نئیں ہوندا کہ
- کسے مہان شکتی مان ول رجوع کرئیے جو سانوں بچا سکے، کیوں جے بدھ مت دے مطابق کوئی وی مہان شکتی مان نئیں ہوسکدا؛
- کوئی شکتی مان ہستی کسے طراں ساڈی مدد کر وی سکے تے اوس ہستی نوں خوش کرن یا اوس نوں نذر نیاز یا قربانی دین دی لوڑ جس دی وجہ توں سانوں رکھشا یا مدد مل سکے؛
- اسی آپوں مہان شکتی مان ہوجائیے۔
رکھشا دے احساس لئی سانوں چاہیدا اے
(۱) ایس گل دی جانکاری کہ سانوں کادا ڈر اے، اتے ایہ پچھاننا کہ اوس دی تہ وچ کیہ انجانا پن اتے پلیکھا اے؛
(۲) ایس گل دا صحیح تے سچا احساس کہ ڈر نال نبڑن دا مطلب کیہ اے، اچیچ ایس گل نوں دھیان وچ رکھدیاں ہوئیاں کہ اوس دی تہ وچ جو پلیکھا اے اوس توں جان چھڈائیے؛
(۳) ڈر نال نبڑن دی اپنی صلاحیت دی پرچول کرئیے، ہُن لئی وی اتے لمے چِر لئی وی، اپنے ٹیوے نوں گھٹ یا ودھ کرن بنا، اتے اپنے ہُن دے استھان نوں قبول کرئیے؛
(۴) جو کجھ ہُن اسی کرسکنے آں اوس اوپر عمل کرئیے – جے اسی پہلاں ہی کررہے آں تے اوس اوپر خوش ہوئیے، اتے جے نئیں پئے کردے تے اپنی حیثیت مطابق کرن دا پکا ارادہ کرئیے اتے اوس اوپر عمل کرن دی کوشش کرئیے؛
(۵) جے اسی ایس نال ہُن چنگی طراں نئیں نبڑ سکدے، تے پتہ کرئیے کہ کس طراں اوس استھان نوں پوہنچاں دے جد اسی ایس نال پوری طراں نبڑ سکئیے؛
(۶) اپنا ہدف بنائیے اتے ترقی دی اوس پدھر تک پوہنچن دی کوشش کرئیے؛
(۷) ایہ احساس رکھئیے کہ اسی صحیح لانبھ ول جا رہے آں۔
اوپر بیان کیتے ایہ ست قدم نیں جنہاں نوں بدھ مت "صحیح لانبھ دا اپنانا" (پناہ لینا) کہندا اے۔ اپنی حیاتی اندر صحیح لانبھ دا اپنانا سُست دَشا نئیں سغوں چُست اے – صحیح ول نال ایس لانبھ اوپر عمل کرنا، اپنے ڈر توں جان چھڈان والی گل اے۔ نتیجہ ایہ وے کہ اسی محفوظ اتے شانت محسوس کرنے آں کیوں جے اسی جاننے آں کہ اسی حیاتی اندر مثبت اتے ٹھیک لانبھ اوپر جارہے آں جو اخیر سانوں اینے جوگا کر دے دی کہ اسی ساریاں مشکلاں اتے مسٔلیاں توں مکتی پا لواں دے۔
ڈاڈھی ڈراونی دشا نال نبڑن اوپر اک ڈوہنگی نظر
سانوں یاد رکھنا چاہیدا اے کہ
- ساڈے سجن یا اسی آپوں ساڈے نال بھاویں جو کجھ ہووے، اوہ کرم دی انفرادی طاقتاں دے اک وڈے جال دا پکا ہونا اے، اتے نال نال تاریخی، سماجی، اتے معاشی طاقتاں دی وی۔ حادثے اتے ہور بھیڑیاں شیواں ہون گیاں اتے اسی اپنے سجناں نوں اوہناں کولوں محفوظ نئیں رکھ سکدے، بھاویں اسی کِنے ہی محتاط کیوں نہ ہوئیے اتے کنا ہی اوہناں نوں محتاط رہن دا مشورہ دئیے۔ بس اینا ہی کرسکنے آں کہ بھلا مشورہ دئیے اتے بھلے دی توقع رکھئیے۔
- حادثے اتے ڈر اوپر قابو پان لئی، سانوں خالی پن دی ٹھوس پچھان ہونی چاہیدی اے۔ خالی پن وچ غرق رہنا، بھاویں، زمین اندر ٹوۓ وچ اپنا سر چھپانا نئیں۔ ایہ ڈر توں نسنا نئیں، سغوں بے سرتائی اتے پلیکھے نوں مکاون دا اک طریقہ اے جو ساڈے کرم دی غیر مطلوبہ شیواں وچ پک جان دا سبب بن دے نیں، اتے انج اوہ ساڈے ڈر دا سبب بن دے نیں۔
- خالی پن دی ٹھوس پچھان راہیں اپنے آپ نوں اپنے کرم توں پاک کرن دے سلسلہ وچ حالی وی ساڈا واہ ڈر اتے حادثیاں نال پے دا۔ ایتھوں تیکرکہ سانوں سمسار توں مکش (ارہتیت) حاصل ہو جاوے۔ ایس لئی کہ ایہ سمسار دی فطرت اے کہ ایس اندر اوپر ہیٹھ ہوندا رہندا اے۔ ترقی دی وٹ سدھی نئیں؛ کدی سب ٹھیک ٹھاک ہوندا اے اتے کدی نئیں ہوندا۔
- اک ارہت وانگوں جے اسی اک وار مکش حاصل کر وی لئیے، فیر وی ساڈا حادثیاں نال، اتے اوہناں گلاں نال جو اسی نئیں چاہندے کہ ہوون، واہ پیندا اے پر، اسی اوہناں توں تکلیف اتے پریشانی بغیر لنگ جاواں دے، کیوں جے اسی کسے ڈر دے بغیر پریشان کرن والے جذبے اتے ڈھوڈھب توں ازاد ہونے آں۔ ایہ نرا ارہتیت دی پدھر اوپر ہوندا اے جتھے اسی ڈوہنگی گوہ نال اپنے سارے ڈراں نال نبڑ سکنے آں۔
- صرف اوس ویلے جد اسی روشن ضمیری دی پدھر اوپر پوہنچنے آں، سانوں حادثے یا غیرمطلوبہ واپراں نال واہ نئیں پیندا۔ چھڑا اک مہاتما بدھ ہی بے خوفی نال اعلان کرسکدا ہے
- آپوں اپنے چنگے گُن اتے کلاواں دی تکمیل،
- اوہناں سب پلیکھیاں دا سچا خاتمہ جو مکش اتے روشن ضمیری دی راہ وچ اڑیک دا سبب بندے نیں،
- اوہ پلیکھے جو ہوراں نوں، مکش اتے روشن ضمیری پاون لئی، دور کرنے ضروری نیں،
- مخالف طاقتاں جیہڑیاں ایہناں نوں مکان لئی ہوراں نوں لوڑی دیاں نیں۔
ڈر نال نبڑن دے عارضی طریقے
(۱) اوپر بیان کیتے گئے ست قدماں راہیں زندگی دی محفوظ لانبھ اوپر چلن دا نویں سرے توں قرار کرئیے۔
(۲) جد کسے پریشانی نال واہ پوے، جِویں سرطان دا امتحان، تے سب توں مندی دشا دا تصور کرئیے کہ فیر کیہ ہووے دا اتے اسی اوس نال کِویں نبڑاں دے۔ ایس طراں انجانے دا ڈر مُکدا اے۔
(۳) کسے کم دا بیڑا چُکن توں پہلاں، جِویں جہاز پھڑن لئی ہوائی اڈے ویلے سِر پوہنچنا ہووے، کئی متبادل تدبیراں تیار رکھئیے کہ جے اک وچ ناکامی ہووے تے ایہ پریشانی نہ ہووے کہ منورتھ پاون لئی کوئی ہور راہ ہی نئیں۔
(۴) جِویں شانتی دیو نے دسیا اے، جے کوئی پریشان کرن والی صورت موہرے آئے اتے اسی اوس نال نبڑ سکئیے تے فیر کیوں پریشان ہوئیے، بس نبڑ لو۔ اتے جے اسی کجھ کرن جوگے نئیں تے کیوں پریشان ہوئیے، نری پریشانی نال کجھ نئیں ہووے دا۔
(۵) کیوں جے ساڈا مکش دی راہ وچ ہر قدم اوپر ڈر اتے غم نال ٹاکرا ہے، سانوں اپنے من اوپر اجیہی اکھ رکھنی چاہیدی اے جِویں اوہ کوئی ڈاڈھا ڈوہنگا اتے چوڑا سمندر ہووے۔ جد ڈر اتے غم سِر چُکن تے اوہ انج لنگ جاون جِویں سمندر دی اک چھل۔ ایہ چھل سمندر دی شانت ڈوہنگ اوپر اُکا اثر نئیں کردی
(۶) جے اسی اپنے بھلے کماں نال کافی کرمائی شکتی (انعام لائق گُن) اکٹھی کرلئی اے، تے اسی شانت رہئیے کہ اگلی زندگیاں اپنے قیمتی شریر نال جاری رکھ سکاں دے۔ ساڈا اپنا مثبت کرم ہی ڈر دے خلاف ساڈی ودیہ ڈھال اے، پر سانوں ایہ گل یاد رکھنی چاہیدی اے کہ گھاٹا وادھا سمسار دی فطرت وچ اے۔
(۷) کسے پریشانی نال واہ پین اوپر، دھرم دے راکھی یا مہاتما بدھ ورگی شخصیت مثلاً تارا یا حکیم بدھا دی مدد دی مِنّت کردے ہوئے اسی اک دعا کرسکنے آں یا کرواسکںے آں ۔ ایہو جئی شخصیتاں قادرِ مطلق نئیں ہوندیاں کہ سانوں ہر مصیبت توں کڈ سکن۔ اوہناں دی روشن ضمیری توں اثر قبول کرن لئی (فرن-لاس) اسی عرض کرنے اتے اپنے آپ نوں کھلا پیش کردینے آں، تاں جے اپنے پشلے کیتے ہوۓ تعمیری کرماں دے سبب کرمائی شکتی پاون دی صورت بن سکے، جو پہلے نئیں بن سکدی سی۔ اک چوکھا پکا اثر ایہ ہے کہ اوہناں دا روشن ضمیر اثر اجیہی صورت پیدا کردا اے جس دا نتیجہ معمولی تکلیفاں دے روپ وچ نکلے، نئیں تے کامیابی توں روکن لئی ساڈے پشلے بھیڑے کرم ڈاڈھیاں گمبھیر رکاوٹاں پیدا کر سکدے سان۔ ایس لئی پریشانیاں توں گھبران دی تھاں اسی منفی کرمائی شکتیاں نوں "بھسم" کرن لئی اوہناں دا سواگت کرنے آں۔
(۸) مہاتما بدھ والی فطرت دا نویں سرے توں اقرار کرئیے۔ ساڈے اندر مڈھلی پدھر اوپر خبرگیری موجود ہے (شیشے وانگوں ڈوہنگی خبرگیری)، مشکل اتے پریشان کرن والی دَشا نوں سمجھن دی، ول نوں سمجھن دی(برابری پیدا کرن والی ڈوہنگی خبرگیری)، منفرد دَشا دی پچھان کرن دی(انفرادی ڈوہنگی خبرگیری)، اتے ایہ جانن دی سُدھ کہ کِویں عمل کرئیے (جس اندر ایہ وی رلت اے کہ اسی کجھ نئیں کرسکدے) (ڈوہنگی خبرگیری دا حصول)۔ ساڈے کول سچ مچ عمل کرن دی مڈھلی پدھر دی شکتی وی ہے۔
(۹) ایس گل دا اقرارکرئیے کہ مہاتما بدھ دی فطرت رکھن دا مطلب ایہ ہے کہ ساڈے اندر پوری طراں سارے گُن رکھن دی بنیاد موجود ہے۔ مغرب دی نفسیاتی سوچ دے مطابق ایہ گُن شعوری وی ہوسکدے نیں اتے غیر شعوری وی (اسی واقف ہوئیے یا نہ ہوئیے، اتے ایہ مختلف درجیاں وچ وی ہوسکدے نیں)۔ عام طور تے اسی غیر شعوری گُناں نوں "پرچھاواں" کہنے آں کیوں جے جو غیر شعوری اے اوہ ان پچھاتا اے، بے سرتائی دی تِڑ انجانے ڈر دے طور تے سامنے آوندی اے اتے انجانے غیر شعوری گُناں دے ڈر دے طور تے وی۔ ایسے طراں اسی اپنے شعوری سرتائی پرت نوں پچھاننے آں اتے اپنے ان پچھاتے، غیر شعوری، جذباتی احساساں ول توجہ نئیں دیندے۔ اسی جذباتی احساساں دے پرت نوں پرچھاواں کہہ سکنے آں اتے ہوراں کولوں، جو بوہت جذباتی ہوون، گھبرانے آں۔ اسی آپ اپنے جذباتی روپ توں ڈرے ہوسکنے آں، اتے اپنے جذبیاں نال سنگت نہ رکھن اوپر پریشان وی ہوسکنے آں۔ جے اسی اپنے شعوری جذباتی روپ نال ناطہ جوڑئیے اتے غیر شعوری عقلی روپ توں منہ موڑئیے، اسی عقلی روپ نوں پرچھائیں آکھاں دے اتے بدھی ماناں کولوں گھبراواں دے۔ اسی کجھ سمجھن دی کوشش توں ڈراں دے اتے سانوں بیوقوف ہون دی چنتا کھاوے دی۔ ایس لئی، مہاتما بدھ والی فطرت دے پرتاں دے طور تے، سانوں اپنے اندر دوناں دے پورے پورے ہون دا نویں سرے توں اقرار کرنا ہووے دا۔ اسی دوناں نوں اک جوڑے وانگوں گلمے لگدیاں تصور کرسکنے آں، جِویں تنتردا تصور، اتے سوچ سکنے آں کہ اسی آپوں اک مکمل جوڑا واں نہ کہ جوڑے دا اک انگ۔
(۱۰) اپنی مہاتما بدھ والی فطرت دے اک ہور پرت دا نویں سرے توں اقرارکرئیے، یعنی من دی فطرت ہی فطرتاً ہر ڈر توں پاک ہے، ایس لئی کسے ڈر نال واسطہ نری سرسری عارضی واپر ہے۔
(۱۱) اپنی مہاتما بدھ والی فطرت دے اک ہور پرت دا نویں سرے توں اقرارکرئیے، یعنی سانوں ہوراں کولوں ڈر والی دَشا نال نبڑن دا حوصلہ مل سکدا اے۔
خلاصہ
جدوں اسی ڈر ہیٹھ دبّے ہونے آں، جے اسی ایس نال نبڑن دے ایہناں طریقیاں نوں دھیان وچ رکھئیے، تے اسی شانت محسوس کراں گے اتے جو دشا ڈر والی پئی جاپدی اے اوس نال صحیح طراں نبڑ سکاں گے۔