భయం: ఇబ్బంది పెట్టే భావోద్వేగాలతో వ్యవహరించడం

భయం అనేది తెలిసిన లేదా తెలియని దాని గురించి అనుభవించే శారీరక మరియు భావోద్వేగ అసౌకర్యం, దీని పైన మనం కోరుకున్న ఫలితాన్ని నియంత్రించడానికి, నిర్వహించడానికి లేదా తీసుకురావడానికి మనకు సామర్థ్యం లేదని అనుకుంటాము. మనం భయపడే వాటిని వదిలించుకోవాలని కోరుకుంటాం, అందువలన దానికి బలమైన వ్యతిరేకత ఉంటుంది. భయం ఒక సాధారణ ఆందోళన అయినప్పటికీ, మనం భయపడే ఒక నిర్దిష్ట వస్తువు లేకుండా, నిర్వచించబడని "ఏదో" దాన్ని వదిలించుకోవాలనే బలమైన కోరిక ఉంటుంది.

భయం అంటే కేవలం కోపం మాత్రమే కాదు. ఏదేమైనా, కోపం లాగానే, ఇది మనం భయపడే వస్తువు యొక్క నెగెటివ్ లక్షణాల ద్రవ్యోల్బణం మరియు "నేను" అనే ద్రవ్యోల్బణాన్ని కలిగి ఉంటుంది. పరిస్థితిని మనం నియంత్రించలేము లేదా నిర్వహించలేము అని గుర్తించడం (గుర్తించడం) అనే మానసిక విషయాలను భయం కోపానికి జోడిస్తుంది. అప్పుడు మనం దేనికి భయపడుతున్నామో, ఆ విధమైన భేదం గురించి దృష్టి పెడతాం. గుర్తించడానికి మరియు శ్రద్ధ పెట్టడానికి ఆ మార్గం ఖచ్చితమైనది లేదా సరైనది కాకపోవచ్చు.

భయం ఎప్పుడూ రియాలిటీ యొక్క ఏదో ఒక నిజం గురించి తెలియకపోవడంతో (అజ్ఞానం, గందరగోళం) కూడి ఉంటుంది - అది తెలియకపోవడం లేదా నిజానికి విరుద్ధమైన రీతిలో తెలుసుకోవడం. మనం ఆరు సంభావ్య వైవిధ్యాలను పరిశీలిద్దాం. 

(1) ఒక పరిస్థితిని మనం నియంత్రించలేమని లేదా నిర్వహించలేమని భయపడినప్పుడు, మన భయంతో కారణం మరియు ప్రభావం మరియు విషయాలు ఎలా ఉన్నాయో తెలియకపోవచ్చు. మన పట్ల మన దృష్టిని కేంద్రీకరించే మన భయానక మార్గం యొక్క భావనాత్మక వస్తువులు మరియు మనం భయపడేవి ఉంటాయి:

• దృఢంగా ఉన్న "నేను" - తన శక్తితో మాత్రమే, మన బాబు గాయపడకుండా ఉండటం లాంటి ప్రతి విషయాన్ని నియంత్రించగలగాలి.
• దృఢంగా ఉన్న "వస్తువు" – తనంతట తానుగా ఉండి, మరే ఇతర విషయాలచే ప్రభావితం కానిది, మన స్వంత ప్రయత్నాల ద్వారా మాత్రమే మనం నియంత్రించగలగాలి, కానీ కొన్ని వ్యక్తిగత అసమర్థతల కారణంగా మనం అలా చెయ్యలేకపోతున్నాము.  

ఇవి ఇప్పటికే ఉన్న అసాధ్యమైన మార్గాలు, వీటిలో కారణం మరియు ప్రభావం పనిచేస్తాయి. 

(2) ఒక పరిస్థితిని మనం నిర్వహించలేమని భయపడినప్పుడు, దానితో పాటు వచ్చే అజ్ఞానం మనస్సు యొక్క స్వభావం మరియు అశాశ్వతం కావచ్చు. మన భావోద్వేగాలను లేదా ప్రియమైన వ్యక్తిని కోల్పోవడం గురించి మనం భయపడతాము, మన బాధ మరియు విచారం యొక్క అనుభవాలు కేవలం రూపాల యొక్క ఉద్భవ మరియు జ్ఞానాత్మకత మాత్రమే అని మనకు తెలియదు. అవి అశాశ్వతమైనవి మరియు దంతవైద్యుడు దంతాలను తవ్వే నొప్పి లాగా పోతాయి. 

(3) ఒక పరిస్థితిని నిర్వహించలేమని మన భయమే దాన్ని నిర్వహించలేమనే భయం కావచ్చు. ఇది ఒంటరితనానికి కారణం కావచ్చు. ఈ పరిస్థితిని తగ్గించగల మరొకరిని కనిపెట్టవచ్చని మనం అనుకుంటున్నాము. ఇక్కడ ఉండే భావనాత్మక వస్తువులు:

• దృఢంగా ఉన్న "నేను" - అసమర్థుడు, సరిపోనివాడు, తగినంత మంచివాడు కాదు మరియు ఎప్పటికీ ఏమీ నేర్చుకోలేని వ్యక్తి
• దృఢంగా ఉన్న "ఇంకొకడు" - నాకన్నా గొప్పవాడు, నన్ను రక్షించగలవాడు.  

ఇతరులు మరియు మనం ఎలా ఉనికిలో ఉన్నాము అనే దాని గురించి తెలియకపోవడం మరియు కారణం మరియు ప్రభావం గురించి తెలియకపోవడం యొక్క మరొక రూపం ఇది. మన కారు పాడవ్వడం లాంటి వాటిని నిర్వహించడానికి మనకు ఇప్పుడు తగినంత పరిజ్ఞానం లేదు, మరియు మరొకరికి ఆ జ్ఞానం ఉండవచ్చు మరియు వాళ్ళు మనకు సహాయం చెయ్యగలరు. అయితే, కారణం మరియు ప్రభావం యొక్క పనితీరు ద్వారా, మనం నేర్చుకోలేమని దీని అర్థం కాదు. 

(4) ఉదాహరణకు, మన యజమానులు, లేదా ఇంకెవరి వల్లనైనా భయపడినప్పుడు, వారి సాంప్రదాయిక స్వభావాల గురించి మనకు తెలియదు. మన యజమానులు మనుషులే, మనలాగే భావాలు కలిగి ఉంటారు. వాళ్ళు సంతోషంగా ఉండాలని, అసంతృప్తిగా ఉండకూడదని మరియు అందరిచేత ఇష్టపడాలని మరియు ఎవరి చేతనూ ఇష్టపడకుండా ఉండకూడదని కోరుకుంటారు. వారు ఆఫీస్ బయట వేరే జీవితాలను జీవిస్తారు మరియు ఇవి వారి మానసిక స్థితిని ప్రభావితం చేస్తాయి. మన యజమానులతో మానవ ఆలోచనతో సంభాషించగలిగితే, మన స్థితిగతులను జాగ్రత్తగా ఉంచగలిగితే, మనకు భయం అనేది తగ్గుతుంది. 

(5) అదే విధంగా, మనం పాములు లేదా కీటకాల వల్ల భయపడినప్పుడు, అవి మనలాగే సున్నితమైన జీవులని మనకు తెలియదు మరియు సంతోషంగా ఉండాలని మరియు విచారంగా ఉండకూడదని మనం కోరుకుంటాము. బౌద్ధమత ఆలోచన నుంచి, ఒక జాతిగా లేదా మరొక జాతిగా అంతర్లీన గుర్తింపు లేని వ్యక్తిగత మానసిక కొనసాగింపు యొక్క ప్రస్తుత వ్యక్తీకరణగా మనకు అది తెలియకపోవచ్చు. వారు పూర్వ జన్మలో మన తల్లులు కూడా అయి ఉంటారని మనకు తెలియదు. 

(6) ఓడిపోవడం లేదా అనారోగ్యం గురించి భయపడినప్పుడు, పరిమిత సంసార జీవులుగా మన సాంప్రదాయిక స్వభావాల గురించి మనకు తెలియదు. మనం పరిపూర్ణంగా ఉండము మరియు నిజానికి, మనం తప్పులు చేస్తాము మరియు కొన్నిసార్లు విఫలమవుతాము లేదా అనారోగ్యానికి గురవుతాము. "సంసారం నుంచి మీరు ఏమీ ఆశిస్తున్నారు?"

బౌద్ధమత ఆలోచన నుంచి, సురక్షితంగా ఉండటానికి ఈ క్రిందివి అవసరం లేదు:

• సర్వ శక్తిగా ఉండడం అసాధ్యం కనుక మనల్ని రక్షించే సర్వ శక్తిమంతుడైన జీవి వైపు వెళ్ళడం
• ఒక శక్తివంతమైన జీవి మనకు ఏదో ఒక విధంగా సహాయం చెయ్యగలిగినప్పటికీ, రక్షణ లేదా సహాయం పొందడం కోసం ఆ జీవిని ప్రసన్నం చేసుకోవడం లేదా నైవేద్యాలు లేదా త్యాగం చేయాల్సిన అవసరం.
• సర్వ శక్తిమంతులుగా మారడం.  

సురక్షితంగా ఉండటానికి, మనకు ఈ క్రింది విషయాలు అవసరం:

1. మనం దేనికి భయపడుతున్నామో తెలుసుకోవడం మరియు దాని వెనుక ఉన్న ఇబ్బంది మరియు అజ్ఞానాన్ని గుర్తించడం.
2. మనం భయపడే వాటిని నిర్వహించడం అంటే ఏమిటో అసలైన ఆలోచనను కలిగి ఉండటం, ముఖ్యంగా అంతర్లీన గందరగోళం నుంచి మనల్ని మనం వదిలించుకోవడం.
3. మనల్ని మనం తక్కువ అంచనా వెయ్యకుండా, అతిగా అంచనా వెయ్యకుండా, మన అభివృద్ధి యొక్క ప్రస్తుత దశను అంగీకరించకుండా, ప్రస్తుతానికి మరియు దీర్ఘకాలికంగా మనం భయపడుతున్న వాటిని నిర్వహించే మన సామర్థ్యాలను అంచనా వెయ్యడం.
4. మనం ఇప్పుడు చెయ్యగలిగిన పనిని అమలు చెయ్యడం – మనం అలా చేస్తుంటే సంతోషించండి; ఒకవేళ మనం దాన్ని చెయ్యనట్లయితే, మన ప్రస్తుత సామర్థ్యాల మేరకు దాన్ని చెయ్యాలని సంకల్పించండి మరియు నిజానికి దాన్ని చెయ్యడానికి ప్రయత్నించడం.
5. ఇప్పుడు మనం దాన్ని పూర్తిగా హ్యాండిల్ చెయ్యలేకపోతే, దాన్ని పూర్తిగా నిర్వహించగల స్థాయికి ఎలా అభివృద్ధి చెందాలో తెలుసుకోవడం.
6. అభివృద్ధి యొక్క ఆ దశకు చేరుకోవడానికి లక్ష్యం పెట్టుకుని కృషి చెయ్యడం. 
7. మనం సురక్షితమైన దిశలో వెళ్తున్నామని భావించడం.

పై ఏడు దశలు బౌద్ధమతం "సురక్షితమైన దిశను తీసుకోవడం" (ఆశ్రయం పొందడం) అని పిలిచేదాన్ని వివరిస్తాయి. ఇది నిష్క్రియాత్మక స్థితి కాదు, కానీ మన జీవితాలకు సురక్షితమైన దిశను ఉంచే చురుకైన స్థితి - మన భయాలను వదిలించుకోవడానికి వాస్తవిక పద్ధతిలో పనిచేసే దిశ. దానికి పర్యవసానంగా, మనం సురక్షితంగా ఉన్నట్లు భావిస్తాము ఎందుకంటే మనం జీవితంలో పాజిటివ్ మరియు సరైన దిశలో వెళుతున్నామని మనకు తెలుసు, ఇది చివరికి అన్ని సమస్యలు మరియు ఇబ్బందుల నుంచి బయటపడటానికి మనకు సహాయపడుతుంది.

మనం వీటిని గుర్తుంచుకోవాలి:

• మన ప్రియమైన వారికి లేదా మనకు ఏమి జరిగినా అది వ్యక్తిగత కర్మ శక్తులతో పాటు చారిత్రక, సామాజిక మరియు ఆర్థిక శక్తుల యొక్క భారీ నెట్‌వర్క్ ను పెంచుతుంది. ప్రమాదాలు మరియు ఇతర అవాంఛనీయ సంఘటనలు జరుగుతాయి మరియు మనం ఎంత జాగ్రత్తగా ఉన్నా మరియు జాగ్రత్తగా ఉండాలని వారికి ఎంత సలహా ఇచ్చినా వాటి నుంచి మన ప్రియమైన వారిని మనం రక్షించలేము. మనం చేయగలిగిందల్లా మంచి సలహాలు ఇవ్వడానికి ప్రయత్నించడం మరియు వారికి శుభాకాంక్షలు తెలియజేయడమే.
• ప్రమాదాలను మరియు భయాన్ని అధిగమించడానికి, శూన్యత యొక్క భావనాత్మక జ్ఞానాన్ని మనం పొందాలి. శూన్యతలో పూర్తిగా లీనమై ఉండటం అంటే నేలలో మన తలలను దాచుకోవడం కాదు. ఇది భయం నుంచి పారిపోవడం అని కాదు, మనకు భయాన్ని కలిగించే విషయాల కోసం మన కర్మను అపరిపక్వంగా మార్చడానికి కారణమయ్యే అజ్ఞానం మరియు గందరగోళాన్ని తొలగించే పద్ధతి.
• శూన్యత అనే భావరహిత జ్ఞానంతో మన కర్మను మనమే శుద్ధి చేసుకుంటుంటే సంసారం (అర్హత) నుంచి విముక్తి పొందే దశ వరకు మనం ప్రమాదాలను, భయాన్ని అనుభవిస్తాము. ఎందుకంటే సంసారం యొక్క స్వభావం ఎప్పుడూ మారుతూ ఉంటుంది. పురోగతి రేఖీయమైనది కాదు; కొన్నిసార్లు అన్నీ బాగా జరుగుతాయి మరియు కొన్నిసార్లు అలా జరగవు.
• ఒకసారి మనం ఒక అర్హతగా ముక్తిని పొందిన తర్వాత కూడా, మనం అనుకోని ప్రమాదాలను మరియు విషయాలను అనుభవిస్తాము. ఏదేమైనా, మనం వాటిని నొప్పి లేదా బాధ లేకుండా అనుభవిస్తాము మరియు అన్ని ఇబ్బంది పెట్టే భావోద్వేగాలు మరియు వైఖరుల నుంచి, భయం లేకుండా ఉంటాము. అర్హత యొక్క ఈ దశలో మాత్రమే మన భయాలను పూర్తిగా లోతైన రీతిలో నిర్వహించగలుగుతాము.
• మనం జ్ఞానోదయం పొందినప్పుడు మాత్రమే  ఇకపై ప్రమాదాలను లేదా అవాంఛనీయమైన దాన్ని అనుభవించలేము. ఒక బుద్ధుడు మాత్రమే నిర్భయంగా దాన్ని ప్రకటిస్తాడు:

• అతని లేదా ఆమె స్వంత సాక్షాత్కారాలు, అన్ని మంచి లక్షణాలు మరియు నైపుణ్యాల గురించి.
• మోక్షం మరియు జ్ఞానోదయాన్ని నిరోధించే అన్ని అస్పష్టతల యొక్క అతని లేదా ఆమె యొక్క నిజమైన ముగింపులు.
• మోక్షం మరియు జ్ఞానోదయం పొందడానికి ఇతరులు తమను తాము వదిలించుకోవాల్సిన అస్పష్టతలు.
• ప్రత్యర్థి శక్తులను వదిలించుకోవడానికి ఇతరులు ఆధారపడాల్సి ఉంటుంది.  

1. పైన చెప్పిన ఏడు దశల ద్వారా జీవితం యొక్క సురక్షితమైన దిశలో వెళుతున్నట్లు చెక్ చేసుకోండి.
2. క్యాన్సర్ పరీక్ష లాంటి భయానక పరిస్థితిని ఎదుర్కొన్నప్పుడు, జరుగుతున్న ఘోర సన్నివేశాన్ని ఊహించండి మరియు అప్పుడు ఏమి జరుగుతుందో మరియు దాన్ని ఎలా ఎదుర్కోవాలో ఊహించండి. ఇది తెలియని భయాన్ని తొలగించడానికి సహాయపడుతుంది.
3. విమానాన్ని పట్టుకోవడానికి సమయానికి విమానాశ్రయానికి చేరుకోవడం లాంటి ఏదైనా పని చెయ్యడానికి ముందు, ఎవరైనా విఫలమైతే, మన లక్ష్యాన్ని చేరుకోవడానికి వేరే మార్గం లేని భయానక పరిస్థితిని నివారించడానికి అనేక పరిష్కారాలను సిద్ధం చేసుకోండి. 
4. శాంతిదేవుడు బోధించినట్లుగా, ఒక భయానకమైన పరిస్థితి ఉంటే, దాని గురించి మనం ఏదైనా చెయ్యగలిగితే, చింతించడం ఎందుకు, అది చేసెయ్యండి. మనం ఏమీ చెయ్యలేనప్పుడు, బాధ పడటం ఎందుకు, అది ఏమీ సహాయపడదు.
5. మోక్షం పొందేంత వరకు భయం, దుఃఖాన్ని మనం అనుభవిస్తాం కాబట్టి, మన మనస్సులు సముద్రం లాగా లోతుగా, విశాలంగా ఉండాలి మరియు భయం లేదా దుఃఖం వచ్చినప్పుడు, అది సముద్రంపై వెళ్లే ఉప్పెన లాగా వదిలెయ్యండి. ఉప్పెన సముద్రం యొక్క ప్రశాంతమైన మరియు నిశ్శబ్ద లోతులకు భంగం కలిగించదు.
6. మన నిర్మాణాత్మక పనుల నుంచి సరైన పాజిటివ్ కర్మ శక్తిని (యోగ్యత) పెంపొందించుకుంటే, భవిష్యత్తు జన్మలలో విలువైన మానవ శరీరంతో కొనసాగగలమనే నమ్మకంతో మనం ఉండగలం. భయం నుంచి ఉత్తమ రక్షణ మన స్వంత పాజిటివ్ కర్మ అయినప్పటికీ సంసారం యొక్క స్వభావం ఎప్పుడూ మారుతుందని మనం గుర్తుంచుకోవాలి.
7. భయానక పరిస్థితి ఎదురైనప్పుడు, ధర్మ సంరక్షకుడు లేదా తారా లేదా మెడిసిన్ బుద్ధుడు లాంటి సహాయం కోరుతూ ఒక ఆచారాన్ని మనం ప్రారంభించవచ్చు లేదా నిర్వహించవచ్చు. అలాంటి వ్యక్తులు మనల్ని రక్షించగల సర్వశక్తిమంతులు కారు. మనం వారి జ్ఞానోదయ ప్రభావానికి మనల్ని మనం అభ్యర్థిస్తాము మరియు తెరుస్తాము, అలా ఇది ఇంతకు ముందు చేసిన నిర్మాణాత్మక పనుల నుంచి కర్మ శక్తులను పక్వానికి తీసుకురావడానికి ఒక పరిస్థితిగా పనిచేస్తుంది. ఇంతకు ముందు మనం చేసిన వినాశకరమైన పనుల నుంచి కర్మ శక్తులను చిన్నచిన్న అసౌకర్యాలకు గురి చెయ్యడానికి వారి జ్ఞానోదయ ప్రభావం ఒక పరిస్థితిగా పనిచేస్తుంది, లేకపోతే అవి విజయాన్ని నిరోధించే తీవ్రమైన అవరోధాలుగా పరిణమించవచ్చు. అందువల్ల, కష్టాలను చూసి భయపడటానికి బదులుగా, మనం వాటిని నెగెటివ్ కర్మ శక్తులను "కాల్చడం" గా స్వాగతిస్తాము.
8. మన బుద్ధ స్వభావాలను మళ్ళీ గుర్తు తెచ్చుకోండి. కష్టమైన మరియు భయపెట్టే పరిస్థితులను అర్థం చేసుకోవడానికి (అద్దం లాంటి లోతైన అవగాహన), నమూనాలను గుర్తించడం (లోతైన అవగాహనను సమానం చేయడం), పరిస్థితి యొక్క వ్యక్తిత్వాన్ని అభినందించడం (లోతైన అవగాహనను వ్యక్తీకరించడం), మరియు ఎలా వ్యవహరించాలో తెలుసుకోవడం (ఇందులో మనం చేయగలిగింది ఏమీ లేదని గ్రహించడం) (లోతైన అవగాహనను సాధించడం) అనే ప్రాథమిక స్థాయిలు మనకు ఉన్నాయి. నిజానికి పనిచెయ్యడానికి మనకు ప్రాథమిక శక్తి స్థాయి కూడా ఉంది.
9. బుద్ధ స్వభావం కలిగి ఉండటం అంటే మనలో సంపూర్ణమైన మంచి లక్షణాలకు ఆధారం ఉందని పునరుద్ఘాటించండి. పాశ్చాత్య మానసిక పరిభాషలో, ఈ లక్షణాలు స్పృహ లేదా అపస్మారక స్థితిలో ఉండవచ్చు (మనం వాటిని గుర్తుంచుకోవచ్చు లేదా ఉంచుకోకపోవచ్చు, మరియు అవి వివిధ స్థాయిలలో అభివృద్ధి చెందుతాయి). ఎప్పుడూ, అపస్మారక లక్షణాలను మనం "నీడ" గా చూపిస్తాము. అపస్మారక స్థితి తెలియనిది కనుక, దాని గురించి తెలియకపోవడం అనే టెన్షన్ భయంగా వ్యక్తమవుతుంది, అలా మనకు తెలియని అపస్మారక లక్షణాల పట్ల భయం మొదలవుతుంది. అందువల్ల, మన చేతన మేధో శక్తితో మనం గుర్తించవచ్చు మరియు మనకు తెలియని, అపస్మారక, భావోద్వేగ భావన వైపును మర్చిపోవచ్చు లేదా తిరస్కరించవచ్చు. భావోద్వేగ భావనను నీడగా చూపించవచ్చు మరియు ఎక్కువ భావోద్వేగానికి గురైన ఇతరులను చూసి భయపడవచ్చు. మన స్వంత భావోద్వేగ వైపుని చూసి మనం భయపడవచ్చు మరియు మన భావాలతో సంబంధం లేకుండా ఉండటం గురించి ఆందోళన తెచ్చుకోవచ్చు. మన చేతన భావోద్వేగ భావన వైపుని గుర్తించి, మన అపస్మారక మేధో కోణాన్ని వదిలేస్తే, మేధో కోణాన్ని నీడగా చూపించవచ్చు మరియు మేధావి అయిన వారిచే భయ పెట్టబడవచ్చు. ఏదైనా అర్థం చేసుకోవడం ప్రయత్నించడానికి మనం భయపడవచ్చు మరియు మేధ పరంగా నీరసంగా ఉండటం గురించి ఆందోళన చెందవచ్చు. అందువల్ల, రెండు వైపులా మనలోని సంపూర్ణమైనవిగా, మన బుద్ధ స్వభావాల అంశాలుగా పునరుద్ఘాటించాల్సిన అవసరం ఉంటుంది. తంత్ర ఊహాలో లాగా రెండు వైపులు ఒక జంట రూపంలో ఒకరినొకరు కౌగిలించుకోవడం మనం ఊహించవచ్చు మరియు మనం ఆ జంటలో ఒక సభ్యుడు మాత్రమే కాదని, మనమే ఆ సంపూర్ణ జంట అని భావించవచ్చు.
10. మన బుద్ధ స్వభావాలలోని మరో కోణాన్ని పునరుద్ఘాటించండి, అంటే మనస్సు యొక్క స్వభావం సహజంగా అన్ని భయాల నుంచి విముక్తి పొందుతుంది, కాబట్టి భయాన్ని అనుభవించడం కేవలం క్షణిక ఉపరితల సంఘటన మాత్రమే.
11. బుద్ధ స్వభావంలోని మరో కోణాన్ని పునరుద్ఘాటించండి, అదే భయానక పరిస్థితులను ఎదుర్కునే ధైర్యాన్ని కలిగి ఉండటానికి ఇతరుల నుంచి మనం ప్రేరణను పొందవచ్చు.  

మనం భయంతో ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్నప్పుడు, దాన్ని ఎదుర్కోవటానికి ఈ పద్ధతులను గుర్తుంచుకుంటే, ఏ పరిస్థితినైనా భయపెట్టేలా అనిపించినప్పుడు నిశ్శబ్దంగా మరియు రియాలిటీలో వ్యవహరించగలుగుతాము.