Zanim otrzymamy naukę jest rzeczą ważną, by poprosić o nią, składając ofiarę z mandali. Gdy to robimy, ważnym jest rozumienie znaczenia wiersza jaki recytujemy razem z tą ofiarą.
Oby dzięki ofiarowaniu tej podstawy, namaszczonej pachnącymi wodami i przyozdobionej Górą Meru, czterema wyspami, słońcem i księżycem i wizualizowaniu jej jako krainę Buddy, wszyscy wędrujący zostali doprowadzeni do czystych krain.Om idam guru ratna mandala-kam nir-yatayami. Wysyłam tę mandalę do Was, drogocenni guru.
Ten wiersz, w którym posługujemy się kategoriami Krainy Buddy (czystej krainy), i modlimy się, by każdy miał w niej udział, jest nieco trudny do zrozumienia, nieprawdaż? Po pierwsze, musimy zrozumieć, czym jest Kraina Buddy lub czysta kraina. Jest to miejsce, w którym wszystko sprzyja zgłębianiu i praktykowaniu Dharmy przez 24 godziny na dobę. Nie musisz pracować, nie musisz jeść, nie musisz spać, nie musisz płacić czynszu, nie musisz chodzić do toalety, nie musisz nic robić poza zgłębianiem i praktykowaniem Dharmy przez cały czas. To nie jest miejsce, do którego jedziesz, by wałęsać się wokół basenu i grać w karty przez cały dzień.
Krainy Buddy są wypełnione aria bodhisattwami, tymi, którzy doświadczyli niepojęciowego poznania pustki i uczą się tam od Buddów w formach sambhogakaji, czyli formach fizycznych w jakich Buddowie się manifestują, by w pełni posługiwać się naukami mahajany. To właśnie dzieje się w Krainach Buddy. Jednakże, na najgłębszym poziomie, Czysta Kraina Buddy odnosi się do poziomu umysłu jasnego światła, który jest najsubtelniejszym poziomem, urzeczywistnianym przez arię bodhisattwę. Doprawdy, jak by to było wspaniale, gdybyśmy nie mieli nic innego do roboty poza uczeniem się i praktykowaniem, a także znajdowali się w stanie umysłu i sytuacji życiowej najbardziej temu sprzyjających.
Tak więc gdy składamy ofiarę z mandali, to chcemy sobie wyobrazić, że jesteśmy w takim położeniu, iż nasze umysły są w najbardziej sprzyjającym stanie, i że pragniemy, aby wszyscy mogli również być w takim położeniu, by móc studiować. To w takim kontekście prosimy o naukę, wyobrażając sobie, że wszystko jest doskonałe, wszystko sprzyja. Właściwie mówimy w tym wierszu: „Jestem całkowicie gotowy i otwarty, by otrzymać naukę i oby wszyscy byli tacy“. To jest istota ofiarowania mandali prośby.
Jeżeli jest zbyt gorąco lub jesteśmy głodni itd., to próbujemy to ignorować, żywiąc silne pragnienie pozbycia się tych odczuć, tak byśmy naprawdę mogli właściwie słuchać i nie dać się rozkojarzyć. W wierszu ofiarowania mandali ofiarowujemy Górę Meru, światy czterech wysp, itd, reprezentujące zwyczajny świat i zwykłą sytuację, w której może być za gorąco lub za zimno. Ofiarowując to, nie tylko ukazujemy naszą chęć oddania wszystkiego w tym świecie, by otrzymać nauki, lecz głębiej, ofiarowujemy Buddom ten cały zwyczajny świata prosząc, by został przekształcony w czystą krainę. Tak więc ofiarowywanie mandali jest właściwie rodzajem praktyki oczyszczającej – przekształcaniem negatywnych okoliczności w pozytywne. Jakkolwiek trudne, by nie były sytuacje w naszym ośrodku Dharmy, czy w pokoju nauczania czy ogólnie w naszym życiu, przekształcamy to w umyśle. Wyobrażamy sobie, że znajdujemy się teraz w Krainie Buddy, w czystej krainie i mamy zaraz otrzymać nauki. A zatem w tym kontekście Czysta Kraina Buddy to stan umysłu. Nie myślimy o niej w kategoriach jakiegoś raju, gdzieś tam w innej galaktyce.
Ofiara mandali z prośbą o naukę jest bardzo głęboką praktyką, taką, której nie można lekceważyć. Chociaż można ją spełniać, używając formalnego talerza mandali z obręczami itd., jak to jest wspomniane w wierszu, możemy również czynić to posługując się stosowną mudrą gestu dłoni, a nawet bez jakiejkolwiek reprezentacji Góry Meru i światów czterech wysp.
W jakikolwiek sposób składalibyśmy ofiary, ważne jest, by uprzednio na kilka chwil oczyścić umysł ze wszystkiego i próbować wyobrazić sobie, że jesteśmy w Czystej Krainie Buddy. Następnie, będąc już w tym stanie, składamy mandalę w ofierze. I pamiętajcie, nie chodzi o to, że chcemy być jedynymi w Krainie Buddy czy w stanie umysłu jasnego światła, albo że otrzymujemy prywatne nauki z tej racji, że jesteśmy tak ważni i specjalni, ale o to, by spełnić tę ofiarę z silnym pragnieniem, żeby wszyscy tam się znaleźli i otrzymali tę naukę.