గొప్ప గురువు కావడానికి సెర్కాంగ్ రింపోచే గారి విధానం

వ్యక్తిగతంగా, రింపోచే గారు ప్రామాణిక బౌద్ధమత వ్యాఖ్యానాలను కూడా ప్రశ్నించారు. అలా చెయ్యడంలో, అతను సోంగ్ ఖాపా యొక్క ఉదాహరణను అనుసరించారు. పద్నాలుగో శతాబ్దపు ఈ సంస్కర్త భారతీయ మరియు టిబెటన్ గురువుల యొక్క అనేక గౌరవనీయ గ్రంథాలు ఒకదానికొకటి విరుద్ధంగా ఉన్నాయని లేదా అహేతుకమైన వాదనలను కలిగి ఉన్నాయని చెప్పాడు. సోంగ్ ఖాపా ఈ అంశాలను బాగా పరిశీలించాడు, హేతుబద్ధతను తట్టుకోలేని స్థానాలను తిరస్కరించాడు లేదా ఇంతకు ముందు తప్పుగా అర్థం చేసుకున్న భాగాలకు కొత్త, అంతర్ దృష్టితో కూడిన వివరణలను ఇచ్చాడు. అపారమైన లేఖన పరిజ్ఞానం, లోతైన ధ్యాన అనుభవం ఉన్నవారు మాత్రమే అటువంటి కొత్త పునాదిని మార్చడానికి అర్హులు. సెర్కాంగ్ రింపోచే గారు వాళ్లలో ఒకరు.

ఉదాహరణకు, ఆయన మరణానికి కొద్ది రోజుల ముందు, రింపోచే గారు నన్ను పిలిచి, సోంగ్ ఖాపా యొక్క అత్యంత కష్టమైన తాత్విక గ్రంథాలలో ఒకటైన “ది ఎసెన్స్ ఆఫ్ ఎక్సలెంట్ ఎక్సప్లనేషన్ ఆఫ్ ఇంటర్ప్రెటబుల్ అండ్ డెఫినిట్ మీనింగ్స్” (డ్రాంగ్-ఎన్జెస్ లెగ్స్-బ్షద్ స్నైయింగ్-పో) నుంచి ఒక భాగాన్ని చూపించారు. రింపోచే గారు తన రోజువారీ సాధనలో భాగంగా ప్రతిరోజూ కొన్ని వందల పేజీల ఈ గ్రంథాన్ని చదివారు. మనస్సు నుంచి గందరగోళాన్ని తొలగించే దశలు మరియు ముఖ్యంగా, గందరగోళం యొక్క "విత్తనాలు" అసలైన సమస్యలను వదిలించుకోవాలని ఇది వివరించింది. ప్రామాణిక వ్యాఖ్యానాలు ఈ విత్తనాలను మారుతున్న దృగ్విషయాలుగా వివరిస్తాయి, ఇవి భౌతికమైనవి కావు లేదా ఏదైనా తెలుసుకోవడానికి ఒక మార్గం లాంటివి కాదు. ఈ విషయాన్ని తెలియజేయడానికి, నేను ఈ పదాన్ని "విత్తనాలు" అని కాకుండా "ధోరణులు" అని అనువదిస్తున్నాను. వచనంలోని లాజిక్, అనుభవం మరియు ఇతర భాగాల గురించి చెప్తూ, బియ్యం యొక్క విత్తనం ఇప్పటికీ బియ్యమే అని రింపోచే గారు వివరించారు. అందువల్ల, గందరగోళం యొక్క విత్తనం గందరగోళం యొక్క "జాడ" అని చెప్పారు. ఈ విప్లవాత్మక వ్యాఖ్యానం అపస్మారక స్థితిలో ఉన్నవారిని ఎలా అర్థం చేసుకోవాలో మరియు ఎలా పని చెయ్యాలో లోతైన ప్రభావాలను కలిగి ఉంది.

సెర్కాంగ్ రింపోచే గారికి సృజనాత్మక ప్రతిభ ఉన్నప్పటికీ, అతను ఎప్పుడూ మరియు అన్ని విధాలుగా వినయాన్ని మరియు వేషధారణ లేకపోవడాన్ని నొక్కి చెప్పారు. అందువల్ల, అతను ముండ్గోడ్ లోని తన మఠంలో ఉన్నత లామా అయినప్పటికీ, రింపోచే గారు ఒక విలాసవంతమైన ఇంటిని నిర్మించుకోలేదు, కేవలం ఒక సాధారణ గుడిసెలో మాత్రమే జీవించారు. ధర్మశాలలోని అతని ఇల్లు కూడా చాలా నిరాడంబరంగా ఉంటుంది, నలుగురు వ్యక్తులు, ఎప్పుడూ ఉండే అతిథులు, రెండు కుక్కలు మరియు ఒక పిల్లి కోసం కేవలం మూడు గదులు మాత్రమే ఉన్నాయి.

రింపోచే గారు తన గొప్పతనాన్ని ప్రదర్శించకుండా ఉన్నట్లే, తన శిష్యులు తనను సంఘటితం చేయకుండా నిరోధించడానికి కూడా ప్రయత్నించారు. ఉదాహరణకు, అనేక ధ్యాన అభ్యాసాలు ఒక వ్యక్తి యొక్క ఆధ్యాత్మిక గురువుతో సంబంధం చుట్టూ కేంద్రీకృతమై ఉంటాయి, ఉదాహరణకు గురు-యోగా అని పిలువబడే విస్తృతమైన దృశ్యీకరణలను చెయ్యడం మరియు లామా సంస్కృత పేరును కలిగి ఉన్న మంత్రాన్ని జపించడం. గురు యోగ అభ్యాసాలలో, రింపోచే గారు ఎప్పుడూ తన శిష్యులకు దలైలామా గారిని ఊహించుకోమని ఆదేశించేవారు. తన పేరు మంత్రం గురించి అడిగినప్పుడు, రింపోచే గారు ఎప్పుడూ తన తండ్రి పేరును రిపీట్ చేయమని చెప్పేవారు. రింపోచే గారి తండ్రి సెర్కాంగ్ డోర్జే-చాంగ్ ఇరవయ్యో శతాబ్దం ప్రారంభంలో గొప్ప అభ్యాసకులు మరియు అప్పటి ఉపాధ్యాయులలో ఒకరు. అతను ఆనాటి కాలచక్ర వంశస్థుడు, అంటే దాని జ్ఞానం మరియు ధ్యాన అనుభవం యొక్క శరీరాన్ని తర్వాతి తరానికి పంపడానికి బాధ్యత వహించి గుర్తింపు పొందిన గురువు.

రింపోచే గారి నిరాడంబరమైన శైలి అనేక ఇతర మార్గాల్లో వ్యక్తమైంది. ఉదాహరణకు, రింపోచే గారు ప్రయాణించినప్పుడు, అతను మహాత్మా గాంధీ గారి సూత్రాలను అనుసరించారు. ప్రత్యేక అవసరం ఉంటేనే తప్ప భారతీయ రైళ్లలో థర్డ్ క్లాస్ త్రీ టైర్ బోగీల్లో ప్రయాణించాలని ఆయన పట్టుబట్టారు. చేదుగా వాసన కొట్టే టాయిలెట్ పక్కన పడుకోవడం కన్నా ఇదే సులభం, ఇది మనం ధర్మశాల నుంచి ఢిల్లీకి పాశ్చాత్య దేశాలకు మా మొదటి పర్యటనలో ఉన్నప్పుడు జరిగింది. కరుణను పెంపొందించడానికి ఇది సహాయపడుతుంది కాబట్టి ఈ సాధారణ పద్ధతిలో ప్రయాణించడం అద్భుతంగా ఉందని రింపోచే గారు చెప్పారు. మూడు క్లాస్ లు ఒకేసారి గమ్యస్థానానికి చేరతాయి కాబట్టి డబ్బును వృథా చెయ్యడం ఎందుకు? ఫస్ట్ క్లాస్ రైలు టిక్కెట్ల కోసం చెల్లించడం లేదా ఖరీదైన రెస్టారెంట్లకు వెళ్లి ప్రజలు తన కోసం డబ్బును వృథా చెయ్యడం రింపోచే గారిని నచ్చలేదు.

ఒకసారి, రింపోచే గారు స్పితి నుంచి ధర్మశాలకు తిరిగి వస్తున్నప్పుడు, అతను వచ్చినప్పుడు ఒక ఇండియన్ బజార్ వద్ద స్వాగతం పలకడానికి నేను, ఇతర శిష్యులు వేచి ఉన్నాము. చాలా కార్లు, బస్సులు రింపోచే గారు లేకుండా వెళ్తుండటాన్ని చూసిన తర్వాత ఒక మురికిగా ఉన్న పాత ట్రక్కు అక్కడికి వచ్చింది. ఆ రద్దీగా ఉన్న క్యాబ్ ట్రక్కులో సెర్కాంగ్ రింపోచే గారు తన ప్రార్థనా పూసలతో కూర్చొని ఉన్నారు. అతను మరియు అతని సహాయకులు స్పితి నుంచి మూడు రోజుల పాటు దీనిలోనే ప్రయాణించారు, అసలు ఎలాంటి సౌకర్యం లేదా తమ రూపాన్ని గురించి పట్టించుకోలేదు.

ముండ్గోడ్ లో జరిగిన గొప్ప మోన్లాం ఉత్సవం నుంచి రింపోచే గారు తన సహాయకులతో మరియు నాతో కలిసి ధర్మశాలకు తిరిగి వస్తున్నప్పుడు, పూనేలో రైలు కోసం మేము ఒక రోజంతా వేచి ఉండాల్సి వచ్చింది. స్థానిక టిబెటన్ స్వెట్టర్ అమ్మకందారు మాకోసం ఇచ్చిన ఒక  మూడవ తరగతి హోటల్ గదిలో ఆయన సంతోషంగా బస చేశారు. భారతదేశంలో ప్రయాణించేటప్పుడు రాత్రిపూట బస్సులు తీసుకోవాలని రింపోచే గారు ఎప్పుడూ చెప్పేవారు ఎందుకంటే అవి చౌకైనవి మరియు సులభమైనవి అని. రద్దీగా ఉండే బస్ స్టేషన్లలో వేచి ఉండటానికి అతను ఎప్పుడూ ఇష్టపడలేదు. తనను తాను బిజీగా ఉంచుకోవడానికి ధ్యాన అభ్యాసాలు పుష్కలంగా ఉన్నాయని చెప్పారు. అతని చుట్టూ శబ్దం, గందరగోళం మరియు మురికి అతని ఏకాగ్రతను ఎప్పుడూ ఇబ్బంది పెట్టలేదు.

రింపోచే గారు ఎప్పుడూ ఒకే చోట ఎక్కువసేపు ఉండలేదు, కానీ తిరుగుతూ ఉండేవారు. అనుబంధాన్ని అధిగమించడానికి ఇది మంచిదని ఆయన చెప్పారు. అందువల్ల, ఆయన పర్యటనలో ఉన్నప్పుడు, మనం ఒక ఇంటిలో కొన్ని రోజులకు మించి ఉండము, మన స్వాగతాన్ని అధిగమించి మన అతిథులకు భారంగా మారుతాము. ఒక పాత టిబెటన్ సన్యాసిని గురువుగా ఉన్న బౌద్ధమత కేంద్రంలో మనం బస చేసినప్పుడల్లా, రింపోచే గారు ఆ సన్యాసిని తన ఉత్తమ స్నేహితుడిలా చూసుకునేవారు. అతను తన హృదయపూర్వక సంబంధాలను కేవలం ఒక ప్రత్యేక వ్యక్తికి మాత్రమే పరిమితం చెయ్యలేదు.

రింపోచే గారు ఎక్కడికి వెళ్లినా, అతను పగలంతా మంచి అభ్యాసాన్ని కొనసాగిస్తూ రాత్రి సరిగ్గా నిద్రపోయేవారు కాదు. విదేశీ సందర్శకులు ఉన్నప్పుడు నా అనువాదం కోసం ఎదురుచూస్తూ అపాయింట్ మెంట్ల మధ్యనే కాకుండా విరామ సమయాల్లో కూడా తాంత్రిక విజువలైజేషన్ (సాధనలు) కోసం మంత్రాలు, గ్రంథాలు పఠించేవారు. కార్లలో, రైళ్లలో, విమానాల్లో తన సాధనా ధ్యానాలను నిర్వహించారు - బయటి పరిస్థితులు ఎప్పుడూ పట్టించుకోలేదు. ఒక బలమైన రోజువారీ అభ్యాసం మనం ఎక్కడికి వెళ్లినా మరియు ఏమి చేసినా మన జీవితాలకు కొనసాగింపు భావనను ఇస్తుందని ఆయన నొక్కి చెప్పారు. అలా మనం గొప్ప సరళతను, ఆత్మవిశ్వాసాన్ని మరియు స్థిరత్వాన్ని పొందుతాము.

రింపోచే గారు కూడా తన ప్రాక్టీస్ తో ఎప్పుడూ షో ఆఫ్ చేసుకోలేదు. తినడానికి ముందు ఆహారాన్ని ఆశీర్వదించడం లేదా బోధించడానికి ముందు ప్రార్థనలు చెయ్యడం లాంటి పనులను నిశ్శబ్దంగా మరియు వ్యక్తిగతంగా చెయ్యమని ఆయన చెప్పాడు. ఇతరులతో కలిసి తినడానికి ముందు సుదీర్ఘమైన శ్లోకాలను చదవడం వారికి అసౌకర్యాన్ని కలిగిస్తుంది లేదా మనం వారిని ఆకట్టుకోవడానికి లేదా అవమానించడానికి ప్రయత్నిస్తున్నామని వారికి అనిపించవచ్చు. అంతేకాక, అతను ఇతరులపై ఎటువంటి నియమాలు లేదా ఆచారాలను విధించలేదు, కానీ అతనిని ఆహ్వానించిన కేంద్రం సాధారణంగా అనుసరించే బోధనలకు ముందు మరియు తర్వాత ఏదైనా ప్రార్థనలు లేదా ఆచారాలను పాటించారు.

రింపోచే గారు టిబెట్ మరియు పాశ్చాత్య మఠాలకు విస్తృతమైన నైవేద్యాలు సమర్పించినప్పటికీ, అతను వాటి గురించి ఎప్పుడూ గొప్పగా చెప్పుకోలేదు. అలా ఎవరినీ చేయొద్దని బోధించారు. ఒకసారి, ఇటలీలోని విల్లోర్బాలో ఒక సాధారణ మధ్య వయస్కుడు రింపోచే గారిని చూడటానికి వచ్చాడు. గదిలోంచి బయటకు వస్తూ నిశ్శబ్దంగా ఒక ప్రముఖ ప్రదేశంలో కాకుండా, పక్క టేబుల్ మీద ఉదారంగా విరాళం ఇచ్చిన కవరును ఉంచాడు. లామాకు నైవేద్యాలు సమర్పించే మార్గం ఇదేనని రింపోచే గారు ఆ తర్వాత చెప్పారు.

అయితే, మన వినయ౦ నిజాయితీగా ఉ౦డాలి తప్ప అబద్ధ౦గా ఉ౦డకూడదని రింపోచే గారు నొక్కి చెప్పారు. వినయంగా నటించి, అహంకారంతో, గొప్ప యోగులుగా భావించే వ్యక్తులను ఆయన ఇష్టపడలేదు. సంచార నేపథ్యం నుంచి వచ్చిన ఒక గొప్ప లామా దగ్గరకు వెళ్లిన గర్వించదగిన అభ్యాసకుడి కథను ఆయన చెప్పేవారు. ఇంతకు ముందెన్నడూ నాగరికతను చూడనట్లు నటించి, లామా టేబుల్ మీద ఉన్న ఆచార వాయిద్యాలు ఏమిటని అడిగాడు. అతను లామా పిల్లిని చూపించి ఈ అద్భుత మృగం ఏమిటని అడిగినప్పుడు, లామా అతన్ని బయటకు నెట్టివేశాడు.

ప్రజలు తమ అభ్యాసాల గురించి గొప్పగా చెప్పుకోవడం రింపోచే గారికి అస్సలు నచ్చలేదు. మనం మెడిటేషన్ ను రిట్రీట్ చెయ్యాలనుకుంటే, లేదా మనం ఒక ధ్యానం పూర్తి చేసినా దాన్ని ఇతరులకు చెప్పకూడదని ఆయన అన్నారు. మనం ఏం చేస్తున్నామో ఎవరికీ తెలియకుండా ఇలాంటి విషయాలను సీక్రెట్ గా ఉంచడం ఉత్తమం అని చెప్పారు. లేకపోతే, ప్రజలు మన గురించి మాట్లాడుకుంటూ అహంకారం లేదా ఇతరుల అసూయ మరియు పోటీ లాంటి అనేక అడ్డంకులు కలిగే అవకాశం ఉంటుంది. సోంగ్ ఖాపా యొక్క ప్రధాన తాంత్రిక అభ్యాసం ఏ బుద్ధ-రూపమో ఎవరికీ తెలియదు. అతని శిష్యుడు కేద్రూబ్ జే తన మరణానికి ముందు, తన అంతరంగ సమర్పణ గిన్నె నుంచి అరవై రెండు నైవేద్యాలు సమర్పించడాన్ని గమనించినప్పుడు మాత్రమే తెలిసింది, అది లోపలి ఆనందాన్ని చూపించే బుద్ధుని రూపమైన చక్రా స్వరూపం అని అతను ఊహించాడు. అదే విధంగా, సెర్కాంగ్ రింపోచే గారు కాలచక్ర నిపుణుడిగా ప్రశంసలు పొందినప్పటికీ, ఆయన ప్రధాన వ్యక్తిగత అభ్యాసం ఏమిటో ఎవరికీ తెలియదు.

రింపోచే గారు ఎప్పుడూ తాంత్రిక అభ్యాసాన్ని దాచి పెట్టిన కదంప గెషే గురించి మాట్లాడేవారు, అతను మరణించిన తర్వాత వారి దుస్తుల మూలలో కుట్టిన ఒక చిన్న వజ్రం మరియు గంటను ప్రజలు కనిపెట్టినప్పుడు మాత్రమే వాళ్ళు ఏమి ఆచరిస్తున్నారో ప్రజలకు అర్థమయ్యింది. ఈ మోడల్ ప్రకారమే రింపోచే గారు తన జీవితాన్ని గడిపారు. రింపోచే గారు సాధారణంగా తన ఇంట్లో అందరికంటే అరగంట ముందే నిద్రపోయేవారు మరియు వాళ్ళందరి తర్వాతే నిద్ర లేచేవారు. అయితే అందరూ నిద్రపోతున్నట్లు అనుకున్న తర్వాత అతని గదిలో లైట్ ఆన్ లో ఉండడం, అందరూ నిద్ర లేచే కొద్దిసేపటికి ముందే లైట్ ఆఫ్ అవ్వడాన్ని నేను, అతని సహాయకులు ఎప్పుడూ గమనించేవాళ్లం.

ఒకసారి, జర్మనీలోని జాగెన్ డార్ఫ్ లో, రింపోచే గారి సీనియర్ అటెండెంట్, చోండ్జేలా, ఆయనతో నిద్రించే క్వార్టర్స్ ను పంచుకున్నాడు. నిద్రపోతున్నట్లు నటిస్తూ, రింపోచే గారు అర్ధరాత్రి లేచి నరోపా యొక్క ఆరు అభ్యాసాలతో సంబంధం ఉన్న వివిధ కఠినమైన భంగిమలను చెయ్యడం చోండ్జెయిలా చూసింది. పగటిపూట రింపోచే గారి సాధారణంగా లేవడానికి మరియు చుట్టూ తిరగడానికి ఇతరుల సహాయం అవసరం ఉన్నప్పటికీ, నిజానికి ఈ యోగా వ్యాయామాలలో పాల్గొనడానికి అతనికి బలం మరియు మంచి ఫ్లెక్సిబిలిటీ ఉంది..

రింపోచే గారు ఎప్పుడూ తన మంచి లక్షణాలను దాచి ఉంచడానికి ప్రయత్నించారు. నిజానికి అపరిచితులకు తన గుర్తింపుని బయటపెట్టడానికి కూడా ఇష్టపడరు. ఒకసారి, ఒక పాత ఇండోనేషియా జంట పారిస్ నుంచి ఆమ్ స్టర్ డామ్ కు తమ కారులో ప్రయాణించమని మమ్మల్ని అడగటం జరిగింది. ఆమ్ స్టర్ డామ్ చేరుకున్న తర్వాత, ఈ జంట రింపోచే గారిని భోజనానికి తమ ఇంటికి ఆహ్వానించారు. ఆ తర్వాత, స్థానిక బౌద్ధమత కేంద్రంలోని ప్రజలు రింపోచే గారిని బోధనలకు ఆహ్వానించడానికి ఆ జంటకు ఫోన్ చేసినప్పుడు మాత్రమే వారి అతిథి ఎవరో వాళ్లకు అర్ధం అయ్యింది. అప్పటి దాక అతను ఒక సాధారణ వృద్ధ, స్నేహపూర్వక సన్యాసి అని వాళ్ళు అనుకున్నారు.

ఇదే స్ఫూర్తితో, రింపోచే గారు కొన్నిసార్లు విదేశాలకు వెళ్లినప్పుడు పిల్లలతో చెస్ ఆడేవారు, లేదా అతను తన చిన్న సహాయకుడు అయిన గావాంగ్ ను ఆడనిచ్చి ఆయన రెండు వైపులా సహాయం చేసేవారు. పిల్లలు అతన్ని ఒక దయగల ముసలి వ్యక్తిగా మాత్రమే చూసేవారు. ఒకసారి, క్రిస్టమస్ పండుగ సమయంలో, రింపోచే గారు జర్మనీలోని మునిచ్ వీధుల్లో నడుస్తూ వెళ్తున్నప్పుడు, పిల్లలు అతని ఎరుపు దుస్తులు ధరించడం చూసి, ఆయన ఒక శాంటాక్లాజ్ అని అనుకుని అతనిని అనుసరించేవారు.

రింపోచే గారు తనకు ఇంగ్లిష్ బాగా తెలుసు అనే విషయాన్ని కూడా దాచిపెట్టారు. స్పితిలో కాలచక్ర దీక్ష తర్వాత, రింపోచే గారు మరణించడానికి ఒక నెల ముందు, ధర్మశాలకు తిరిగి వెళ్ళడానికి నేను టాబో ఆశ్రమంలో అతని నుంచి సెలవు తీసుకున్నాను. నేను పాశ్చాత్యుల గ్రూప్ కోసం ఒక బస్సును అద్దెకు తీసుకున్నాను మరియు అక్కడికి వెళ్ళే సమయం వచ్చింది. అయితే, ఒక విదేశీయుడు చివరి క్షణంలో లోయకు ఇరవై మైళ్ల దూరంలో ఉన్న కై మొనాస్టరీని సందర్శించడానికి వెళ్ళాడు మరియు అనుకున్న సమయానికి ఆమె తిరిగి రాలేదు. నేను ఆమెను కనిపెట్టడానికి అక్కడికి వెళ్ళినప్పుడు, ఒక ఇటాలియన్ శిష్యుడు రింపోచే గారిని చూడటానికి వెళ్ళాడు, కాని అతనితో ఏ అనువాదకుడు లేడు. ఇంతకు ముందు ఏ విదేశీయుడితోనూ ఇంగ్లీషులో ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడని రింపోచే గారు, ఆ ఇటాలియన్ వ్యక్తి వైపు తిరిగి, "వేర్ ఈస్ అలెక్స్?" అని పరిపూర్ణమైన ఇంగ్లిష్ లో అడిగారు. అప్పుడు ఆ వ్యక్తి, "కానీ రింపోచే గారు, మీకు ఇంగ్లీషు రాదుగా" అని అనగానే రింపోచే గారు అతనిని చూసి నవ్వారు.