بعضی ادیان به یک حقیقت باور دارند و بعضی به چند حقیقت. چگونه این تفاوت را میتوان توجیه کرد؟
به عنوان مثال، بعضیها اعتقاد دارند که دینشان یگانه دین حقیقی و غایی است و ادیان دیگر دروغین اند. در حالی که دین امری شخصی است. از این رو هر انسانی، مرد یا زن، در واقع به هر آن چه باور دارد و از آن پیروی میکند یگانه دین او است. اما در پاسخ به آن دوستانی که معتقدند برای هر انسانی تنها یک دین حقیقی وجود دارد باید گفت واقعیت این است که در جهان چندین و چند دین و چندین و چند حقیقت وجود دارد. ناگزیریم این واقعیت را بپذیریم که وقتی سخن از مردم و جوامع متفاوت چند در میان است، وجود ادیان متعدد هم امری کاملاً قابل قبول است.
خطاب به کسانی که فکر میکنند فقط یک حقیقت و یک دین وجود دارد میگوییم بسیار خوب، دینتان را حفظ کنید. اما لطفاً ب دیان دیگر احترام بگذارید. زیرا وجود آنها برای برادران و خواهران ما موجب خیر و برکت است. به این دلیل، من از تمام ادیان، از جمله مسیحیت، اسلام، یهودیت و هندوئیسم سپاسگزارم، آنها را ستایش میکنم و برایشان احترام قائلم.
بعضی از پیروان مسیحیت از من به عنوان یک مسیحی خوب یاد میکنند. من هم بعضی از مسیحیان را بوداییهای خوبی میدانم. من تمام رسوم اصلی مسیحیت را که شامل گذشت، شفقت و کمک به دیگران است، میپذیرم. من علت و معلول را شالوده دین میدانم در حالی که مسیحیان خدا را پایه و اساس دین میدانند. من به آنها میگویم که تعالیم ما درباره تکوینوابسته و خلاء امری است مربوط به خود ما و نه آنها. ضرورتی ندارد که آنها نگران این مفاهیم باشند. اما تعالیمی که عشق و شفقت را میآموزند در ادیان همه ما مشترکند. این تعالیم مشترک اساس تمام همآهنگیهاست.