Bir Budist’in Günlük Yaşamı

Budist öğretiler günlük yaşamlarımızı nasıl sürdürebileceğimize dair bir sürü pratik tavsiye sunar, aşağıdakilere bir göz atın:

Uyandığımızda 

Uyanınca hemen kalkmadan hala hayatta olup yeni bir günü karşılamaya hazır olduğumuz için kendimizi inanılmaz derecede mutlu ve müteşekkir hissetmemiz gerekir.

1.  Günü anlamlı kılmak
2. Kendi üzerimizde çalışmak ve başkalarına yardım edebilmek için bu değerli fırsatı boşa harcamamak için güçlü bir niyette bulunuruz.

Eğer işe gitmek zorundaysak zihinlerimizi odaklamış ve yapıcı olmaya kararlı şekilde ayarlarız. İş arkadaşlarımıza karşı sinirli, sabırsız veya huysuz davranmayız. Herkese dostça yaklaşır ama anlamsız sohbet ve dedikoduyla insanların zamanlarını harcamayız. Eğer ailemize bakıyorsak sabrımızı yitirmeden, onların fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını en iyi şekilde gözetecek ilgi ve sevgiyle davranırız.

Gündüz Meditasyonu 

Normalde kahvaltıdan önce kısa bir meditasyon yapabiliriz. Sadece beş veya on dakika sakince oturarak nefese odaklanıp merkezlenmek yardımcı olacaktır.

Hayatlarımızın nasıl etrafımızdaki herkesle iç içe geçmiş olduğuna dair derinlemesine düşünürüz. Başkalarının his ve davranışlarının nasıl bizleri ve diğer başka herkesi etkilediğine odaklanıp sıcak bir sevgi: “Herkes mutlu olsun”, ve şefkat hissi oluştururuz: “Herkes mutsuzluktan ve sahip oldukları sorunlardan özgürleşmiş olsun.” Bugün onlara elimizden geldiğince yardım etmeye çalışacağımıza ve eğer bu mümkün değilse de hiç değilse onlara herhangi bir zarar vermekten kaçınacağımıza dair niyet ederiz.

Gün içinde Farkındalık 

Gün boyunca nasıl hareket ettiğimiz, düşündüğümüz ve hissettiğimizin farkında olmaya çalışırız. Özellikle de öfke, açgözlülük, kıskançlık, kendini beğenmişlik gibi rahatsız edici duyguların gizlice ortaya çıkıp çıkmadığına dikkat etmeye çalışırız. Bencil veya duyarsızca ya da kendine acıma veya önyargı ile hareket edip etmediğimize dikkat ederiz. Daha incelikli olarak da kendimiz, başkaları veya durumlar hakkında kafamızdan geçen saçma hikayeleri genele yansıtıp yansıtmadığımızı fark etmeyi hedefleriz. Kendimizi uzun bir sırada beklerken sıranın bize gelip gelmeyeceği veya birisinin bizim gibi birisini hiç sevip sevemeyeceği gibi kafamızda canlandırıp “zavallı ben” diye hissettiğimiz durumlara karşı özellikle dikkat ederiz. 

Kendimizi bu tarz sorun çıkaran şeylere kaptırmış bir şekilde hareket eder, konuşur veya düşünürken bulduğumuzda farklı bir seviyede farkındalık uygularız. Öncelikle, daha sonra pişman olacağımız bir şey yapıp söylemeden önce kendimizi hemen durdururuz. Eğer kaptırıp böyle davranmışsak, daha kötü bir şey yapıp söylemeden yine hemen dururuz. Eğer kendimizi olumsuz bir düşünce döngüsünün içinde bulursak da yine aynısını yaparız. Sakinleşip bu zihinsel ve duygusal karışıklıklara karşı çare olan yöntemleri aklımıza getirerek dinginliğimizi tekrar elde edene kadar bunları uygulayıp devam ettiririz. 

Hepimizin özdeşleşebileceği bir örnek durum iş veya evde birinin bizi eleştirdiği veya gerçekten canımızı sıkacak bir şey yaptığı zamanlardır. O zaman şöyle yapmalıyız:

1. Bağırıp çağırmanın bir işe yaramayacağını hatırlayarak tıpkı sabah yapmış olduğunuz gibi nefesinize odaklanıp sakinleşmeye çalışın.
2. Herkesin mutlu olmak isteyip mutsuz olmayı istemediğini aklınıza getirin ve çoğu kişinin kafa karışıklığı yüzünden sorun yaratacak şekilde davrandığını hatırlayın.
3. Onların mutlu olmaları ve mutlu olmalarına yol açacak nedenlere sahip olmalarını temenni edin.
4. Eğer tavsiyemizi dinlemeye açıklarsa onlara davranışlarının olumsuz sonuçlarını işaret ederek durmalarını rica edin.
5. Eğer tamamen tepkisizlerse sessiz kalarak bu durumu sabır pratik etmek için bir ders olarak değerlendirin. Yine de eğer bir tür karışıklık ve kargaşayı sonlandırma ihtimalimiz varsa asla bir kenarda pasif olarak dikilmemeliyiz.

Kontrol etmemiz gereken ana şeylerden biri başkaları bizi eleştirdiğinde savunmaya geçme güdümüzdür. Sakin kalıp dürüst bir şekilde söylediklerinde doğruluk payı olup olmadığını inceleyebiliriz -ve eğer varsa o zaman özür dileyerek davranışımızı düzeltiriz. Eğer söyledikleri anlamsızsa bu önemsizmişçesine sadece bırakıp geçebiliriz. Eğer önemi olan bir olayla ilgiliyse onlara hatalı düşündüklerini gösterebiliriz, yeter ki bunu yapma şeklimizde herhangi bir öfke veya lütufkârlık belirtisi olmasın.

Akşam Meditasyonu 

Gece uyumadan önce bir kez daha nefese odaklanarak gün içindeki aktivitelerden sonra rahatlayacağımız başka bir kısa meditasyon yapabiliriz. Gün içinde olup bitenleri ve onlarla nasıl baş ettiğimizi gözden geçiririz. Sabrımızı yitirdik veya aptalca bir şey söyledik mi? Eğer söylediysek, kendimizi kontrol edemediğimiz için pişmanlık gösterir ve yarın daha iyisini yapacağımıza niyet ederiz. Bilgelik ve nezaketle ele aldığımız durumları da fark ederiz. Buna içtenlikle sevinerek aynı doğrultuda devam etmeye niyet ederiz. Sonra da kendi üzerimizde çalışmaya ve başkalarına yardım etmeye devam edeceğimiz yeni bir günü iple çekerek uyuruz. Değerli hayatlarımızı bu sayede anlamlı kıldığımız için gerçekten mutlu hissederek günü noktalarız.