සම්බෝධියට මඟ

පුද්ගල-පරිවර්තනයක් සඳහා ඇති ලැම් රිම් ලෙස හඳුන්වන ටිබෙට් බෞද්ධ මාර්ගය පැහැදිලි, ක්‍රමික පියවර කීපයක් අනුගමනය කරයි. අපේ වර්තමාන තත්ත්වයේ සිට බුද්ධත්වය දක්වා ක්‍රමිකව වර්ධනය වන්නේ කෙසේද යන දැනුම අපට ලැම් රිම් වෙතින් සැපයේ.

සමාධිය

සමාධිය උපකාරී වීමෙන්, තව කෙනෙකුට ඇහම්කම් දීම, අනෙකාට උදවු කිරීමට උත්සාහ කිරීම වැනි කටයුත්තකදී විවෘතභාවය, ආදරය, අවබෝධය යනාදි හිතකර සිතුවිලි තුළ අපේ මනසික අවධානය රඳවා ගනියි. සමාධිය දිගටම පවත්වා ගෙන යාමට නම් සිත එහෙ මෙහෙ දිව යාම ද සිතේ ඔතෑනි බවද තුනී කර ගැනීම අවශ්‍යය. මේ සඳහා, අනෙක් අතට, මනා සිහිය, පරීක්ෂාකාරී බව සහ ආත්ම-දමනය අවශ්‍යය. මනා සිහිය තුළින්, කිසියම් දෙයක් අල්ලා තබා ගැනීම යන තත්ත්වයෙන් අපි මනස පවත්වා ගනිමු. අපේ මනස අල්ලා ගෙන සිටි තත්ත්වයෙන් ගිලිහුණේ කොතැනකදැ'යි පරීක්ෂාකාරී බව දැන ගනියි. එසේම, ආත්ම-දමනය තුළින් අප එය අපේ අවධානය සහ අරමුණ තිබූ තැනට නැවත යොමු කරවමු. අපේ මානසික තත්ත්වය සහ එමඟින් අපටත් අන් අයටත් ඇති වන බලපෑම ගැන සැබෑ උවමනාවෙන් සොයා බලන අපි නිරන්තර භාවනා පුහුණුව මඟින් මේ හැකියාවන් දියුණු කර ගැනීමට අපවම පුහුණු කරමු.

ශූන්‍යතාව

යථාර්ථය පිළිබඳ ඇති අවුල්සහගත බව නිසා අපි පැවැත්ම පිළිබඳව සිදුවිය නොහැකි ක්‍රම අපටම ආරෝපණය කර ගනිමු. ඒසේම අපට මුණ ගැහෙන හැම කෙනෙකු මතද, හැම දෙයක් මතමද ආරෝපණය කරමු. උදාහරණයක් ලෙස, අපි අපේ ප්‍රශ්න යනු අපේ ආකල්ප සහ චර්යාවන්ගෙන් ස්වාධීන වූ දේවල් ලෙස මනඃකල්පනය කරමු. අපි ශූන්‍යතාව අවබෝධ කර ගත් විට, එනම් අපගේ මනඃකල්පිත ආරෝපිතයන්ට අදාළ වන කිසියම් යථාපැවැත්මක් කොහෙත්ම නැත යන්න අවබෝධ කළ විට, සහ අපගේ ගැටලු පැන නඟින්නේ බොහෝ හේතූන් එකිනෙකා මත ක්‍රියා කිරීම නිසා බවත් ඒ නිසාම ඒවා වෙනස්වනසුලු බවත් වටහා ගත් විට ඒවායින් අපව නිදහස් කර ගැනීමේ අර්ථවත් ක්‍රමශිල්ප අපටම වර්ධනය කර ගත හැකිය.