Wszystkie cztery tradycje buddyzmu tybetańskiego przyjmują za znaczenie tantry wieczne następstwa chwil splatających się ze sobą czynników Natury Buddy. Poprzez wieczne kontinuum praktyki medytacyjnej i łączenie się z postaciami Buddy praktykujący tantrę osiągają wieczne kontinuum Stanu Buddy, oparte na wiecznym fakcie pustki ich własnych kontinuów umysłu. Ponieważ praktyka tantry polega na wytwarzaniu przejawień siebie jako postaci Buddy, które przypominają będący rezultatem stan oświecenia, tantra jest nazywana „pojazdem rezultatu”.