وستر
ساڈے وچوں کئی لوکی اپنی زندگی نوں ٹھک ٹھکانے توں بغیر پاندے نیں۔ ہو سکدا اے ساڈا پیشہ ورانہ کم بیکار قسم دا ہووے، یا اسی بے روز گار ہوئیے اتے حالات دے بہتر ہون دی کوئی امید نظر نہ آوندی ہووے۔ ایہ وی ہو سکدا اے کہ اسی حالی ودیارتھی آں پر اپنی ودیا دے مُل بارے شک کرنے آں۔ اسی حالات دے ہور خراب ہون دے امکان اوپر خوف زدہ ہاں اتے ڈاڈھی نراشا دا شکار ہون دا خطرہ اے۔ ایس سب دی موجودگی وچ، سانوں کوئی اجیہا با مقصد کم کرنا چاہیدا اے جس توں دنیا وچ مثبت تبدیلی آئے، اتے اسی اوس نوں دوجے لوکاں نال ونڈنا چاہواں گے۔ ساڈے وچوں کئی لوکی ایہ وی سمجھدے نیں کہ بوہت سارا پیسہ کما کے اتے بوہت مال اسباب اکٹھا کرن نال ساڈا مقصد پورا نہیں ہووے گا۔
بدھ مت ایس مسلے نال محفوظ راہ دے وشے دے حوالے نال نبڑدا اے، جس دا عمومی ترجمہ رکھشا یا پناہ اے۔ جد اسی ایہ جان لئیے کہ ساڈی قیمتی زندگی ہر حال موت دی شکل وچ مُک جاوے گی اتے ڈاڈھے بھیڑے پنر جنم سانوں اُڈیک رہے ہون گے جے اساں اپنی ایس زندگی وچ کوئی بھلائی دے کم نہ کیتے، تے اسی ایس دی روک تھام دی چنتا کرنے آں۔ ویسے جے اسی پنر جنم نوں نہ وی مندے ہوئیے، فیر وی اسی اپنی ہن دی قیمتی زندگی دی قدر اتے قیمت نوں پچھان سکنے آں اتے، ایس احساس دے نال کہ کِدرے ساڈی موت ایس پچھتاوے نال واقع ہووے کہ ساڈی زندگی کنی بے مقصد سی، اسی ایس زندگی وچ ہی حالات دے بری طراں وگڑن دے امکان توں خوف زدہ ہونے آں۔
اوہ محفوظ راہ جو بدھ مت پیش کردا اے اوس وچ تن قیمتی جوہر رلت نیں۔ سب توں وڈا جوہر دھرم اے – حقیقی روک تھام اتے سچے من دے رستے – تا کہ، اسی اپنے آپ اوپر کم کر کے اپنی کمزوریاں اوپر قابو پا سکئیے اتے ساریاں صفتاں نوں پنگر کے اپنے سارے گُناں توں فیدہ چُک سکئیے۔ کمزوریاں وچ پریشان کرن والے جذبے، توجہ دا گھاٹا، اپنی وڈیائی آپ کرنا، آپس وچ چنگی طراں گل بات کرن دا گھاٹا، وغیرہ شامل نیں۔ چنگیاں عادتاں وچ بنیادی انسانی سنسکار جویں رحم دلی، درد مندی، صبر، سمجھوتہ، عفو، ایمانداری وغیرہ نالے احساس خلق، سمادھ اتے سیانپ شامل نیں۔ ایہناں چیزاں نوں پراپت کرن لئی کم کرنا جویں کہ مہاتما بدھاں نےمکمل طور اوپر اتے پوہنچے ہوئے گروواں نے جزوی طور اوپر کیتا، بنا شک شبہ دے ساڈی زندگی نوں با مقصد بنا دے گا۔
گو کہ اسی دوجیاں نال کجھ چیزاں ونڈنا پسند کرنے آں، تے ایس دا مطلب ایہ نہیں کہ اسی کیول اپنی کامیابیاں سماجی چوپالاں اوپر پائیے، بلکہ اُنّت مان خود اعتمادی دے نال اسی دوجیاں دے نال، جس طراں وی اسی اوہناں دی مدد کر سکئیے، اپنی اُنّت ونڈنے آں۔ تاں، زندگی نوں محفوظ ڈگر اوپر پان دی بنیاد زندگی وچ حالات دے ڈاڈھے بھیڑے ہوجان دے ڈر نال جُڑی ہوئی اے، ایس حقیقت دا یقین کہ اپنے اوپر کم کرنا ہی اوہ سرکھشت راہ اے جو ساڈی زندگی نوں بوہت بھیڑا ہون توں بچا سکدی اے، اتے دوجے لوکاں دا درد اتے درد مندی جنہاں دی اسی اپنی کامیابیاں اوہناں دے نال ونڈ کے مدد کرنا چاہواں گے۔
سمادھ
- ساہ اوپر گوہ راہیں شانت ہو جاؤ۔
- اپنی زندگی دا جا ئزہ لوو اتے ویکھو کیا واقعی ایہ پربھاوت اے۔
- ایس گل اوپر غور کرو کہ تسی کیوں دوجیاں نال شیواں ونڈنا پسند کردے او
- ایس گل اوپر غور کرو کہ اپنی کمزوریاں نوں دور کرن اتے اپنی یوگتا دا اُپیوگ کرن نال کس طراں ساڈی زندگی وچ منورتھ آ جاوے گا۔ اتے اسی ہوراں نال کوئی کم دی شے ونڈن جوگے ہوواں گے، کوئی معمولی شیواں نئیں، اتے ایہ کنی ودیہ گل ہووے گی کہ جو اساں ونڈیا – کیول آن لائن ہی نئیں، بلکہ آمنے سامنے میل وچ وی – ایس توں اوہناں نوں کس طراں فیدہ پوہنچیا۔
- زندگی وچ کوئی مقصد نہ ہونا انج ہی اے جویں کہ کسی پہاڑی توں ڈوہنگی کھائی وچ جا ڈگنا۔
- ایہ تصور کرو کہ اپنے آپ نوں بہتر بنا کے کس طراں ایس ڈوہنگی کھائی وچ ڈِگن توں بچ سکدے او اتے ایہ اک اجیہا ودیہ تحفہ ہووے گا جو تسی دوجیاں نال ونڈو گے۔
- ایس لانبھ نوں اپنی زندگی وچ شامل کرن دا پکا ارادہ کرئیے۔
- اجیہی شے دا فیر تصور کرو، پر ایس وار تسی پہاڑ دی چوٹی دے کنڈے اوپر کھلوتے او۔
- اجیہی شے دا فیر تصور کرو، پر ایس وار تسی چوٹی توں ذرا فاصلے اوپر او پر ہولی ہولی ایس ول کھسکدے جا رہے او۔
مکدی گل
جدوں ساڈی زندگی گھسی پٹی ڈگر اوپر چلن لگے، بیزار کرن والی اتے بے مقصد ہو جائے، تاں سانوں اگے ودھنا ہووے گا۔ سانوں اپنی زندگی وچ مثبت راہ لبھنی چاہیدی اے، اجیہی جو کہ با مقصد ہووے نہ صرف ساڈے لئی بلکہ ہوراں لئی وی۔ ایس راہ توں مراد ساڈا اپنے اوپر کم کر کے اپنی کمزوریاں اوپر قابو پانا اتے اپنی یوگتا نوں پنگرنا اے۔ بھاویں ساڈا اخیر ہدف ایس نوں توڑ پوہنچانا ہووے یا نہ ہووے، جویں کہ مہاتما بدھاں نے کیتا یا ہور پوہنچی ہوئی ہستیاں نے کسے حد تک ایس نوں پراپت کیتا – فیر وی، ایس راہ اوپر چل کے ساڈی زندگی دی سنسکاری پدھر بوہت اُچی ہو سکدی اے۔