Medytacja nad pustką

Pustka odnosi się do braku czy też nieobecności wymyślonych, niemożliwych sposobów istnienia, takich jak prawdziwie ustanowione istnienie w odniesieniu zarówno do osób, jak i wszystkich zjawisk. W przypadku medytacji nad brakiem prawdziwie ustanowionej tożsamości nas samych – braku niemożliwego, fałszywego „ja” – musimy wytworzyć prawidłowe zrozumienie, a następnie praktykować widzenie siebie w jego świetle. Jedną z metod obalania fałszywego „ja” jest zastosowanie „analizy czteropunktowej”, która wykorzystuje tok rozumowania zwany „ani jeden, ani wiele”. Poprzez częste powtarzanie medytacja sprawia, że rozumienie to rozwija się w nas jako korzystny nawyk.