லாம் – ரிம் தரப்படுத்தப்பட்ட பாதையின் பாரம்பரிய வழிமுறை

விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பு ஏன் ஒரு ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணம் போன்றது

நாம் கொண்டிருக்கம் இந்த விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலானது ஒரு ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணத்தை விட அதிக விலைமதிப்பில்லாதது. ஓய்வுக்கான அடித்தளம் அதுவே; ஆனால் நம்முடைய உடல் நமக்கு கொடுக்கும் வாய்ப்பும் ஓய்வும் போதையில் உச்சத்தை அடைவதற்கு அல்ல, மாறாக தர்மத்தை பயிற்சிப்பதற்கானது. விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலை விட ஒரு ஆசை நிறைவேற்றும் ஆபரணம் ஏன் விலைமதிப்பில்லாதது? ஏனெனில் ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணத்தை நாம் இந்த வாழ்நாளில் உணவு மற்றும் பானங்களிலிருந்து பெறலாம், ஆனால் ஆசையை நிறைவேற்றம் ஆபரணத்தால் எதிர்கால வாழ்க்கைக்கு எந்தப் பயனும் இல்லை. எனவே நாம் கொண்டிருக்கும் இந்த உடலானது நாம் தர்மத்தை பயிற்சிப்பதற்கான வாய்ப்பை பெறுவதற்கு நமக்கு ஒத்துழைக்கிறது மற்ற ஆபரணத்தை விட இதுவே அதிக விலைமதிப்பில்லாதது. 

நாம் அனைவருமே எல்லா நேரமும், எவ்வளவு நேரம் சாத்தியம் இருக்கிறதோ அவ்வளவு நீடித்த நேரம் மகிழ்ச்சியை விரும்புகிறோம். ஆனால் இந்த வாழ்நாளில் நாம் என்ன மகிழ்ச்சியை அடைந்திருக்கிறோம் என்பது பெரிதல்ல, அது மிக குறுகிய கால வாழ்க்கை ஏனெனில் அவை இந்த வாழ்நாளிற்கு மட்டுமே நிலைத்திருக்கும். எனவே நாம் நீடித்த மகிழ்ச்சியின் தொடர்ச்சியை விரும்பினால், நாம் நம்முடைய எதிர்கால வாழ்க்கை பற்றி சிந்திக்க வேண்டும். 

ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணம் நமக்கு மூன்று உலகின் மோசமான மறுபிறப்பில் இருந்து சுதந்திரம் கொடுக்காது மற்றும் அழியாத தன்மையை வழங்க முடியாது. ஆனால் விலைமதிப்பில்லாத இந்த மனித உடலை அடிப்படையாகக் கொண்டு, கீழ்மையான மறுபிறப்பில் இருந்து நம்மை நாம் பாதுகாக்கலாம்; ஜெட்சன் மிலரேபரைப் போல, உடலை தர்மத்தை பயிற்சிப்பதற்கான அடித்தளமாக வைத்து, நாம் இந்த வாழ்நாளில் ஞானத்தை அடையலாம். எனவே நம்முடைய விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலால் கொடுக்க முடிகின்ற விஷயங்களை ஆசை நிறைவேற்றும் ஆபரணத்தால் கொடுக்க முடியவில்லையெனில், ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணத்தை விட நம்முடைய உடல் விலைமதிப்பற்றது. 

எனவே விலைமதிப்பில்லாத இந்த மனித உடலுடன் நாம் தர்மத்தை பயிற்சிக்க வேண்டும். ஆனால் நாம் எதிர்மறை பார்வையை பிடித்துக்கொள்ளும் போக்கை கொண்டிருக்கிறோம் – ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணத்தை விட இது அதிக விலைமதிப்பில்லாததாக இருந்தாலும், நாம் நம்முடைய உடலை மேலும் மேலும் செல்வம் சேர்க்க பயன்படுத்துகிறோம், இந்த குறுகிய-கால இலக்கிற்காக நாம் நம்முடைய வாழ்க்கையை தியாகம் செய்யவும் கூட தயாராக இருக்கிறோம். இந்த உலகில் வசதி படைத்த பலரும் நம்மை விட அதிக அறிவாளியானவர்களும் இருக்கின்றனர். ஆனால் நம்முடைய விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலை பயன்படுத்தி தர்மத்தை பயிற்சித்தால், அவர்கள் செய்வதை விட நம்மால் அதிக நேர்மறை சக்தியை கட்டமைக்க முடியும்.  எனவே விலைமதிப்பில்லாத இந்த மனித மறுபிறப்பை வீணாக்காமல் இருப்பது முக்கியமாகும், ஆனால் அது பயனுள்ளதாக இருக்கும் எதிர்காலத்தில் சிறந்த மறுபிறப்புகளில் ஒன்றை அடைதல், விடுதலை மற்றும் ஞானம் உள்ளிட்ட மூன்று நோக்கங்களை நிறைவேற்ற பயன்படுத்த வேண்டும். 

நம்மிடம் எவ்வளவு பொருள் இருந்தாலும், அவை திருப்தியைத் தராது. ஒருவர் இந்த உலகில் இருக்கும் அனைத்து பொருட்களை சொந்தமாக வைத்திருந்தாலும் கூட, அவன் திருப்தியடைய மாட்டார். எனவே ஆசையை நிறைவேற்றும் ஆபரணங்கள் திருப்தியைக் கொண்டு வராது என்பது தெளிவாகிறது. ஒருவர் மென்மேலும் செல்வத்தை அடைந்தால், அது அவருக்கு மென்மேலும் துன்பத்தையே கொடுக்கும். இந்த உண்மையை நமக்கு நாமே அனுபவிக்க முடியும் – நாம் ஒரு ரயிலிலோ அல்லது பேருந்திலோ அதிக சுமையுடன் பயணித்தால், பயணிப்பதற்கு அது மிகச் சிரமமாக இருக்கும்; ஆனால் நாம் இந்த உடைமைகளை அனைத்தையும் கொண்டிருக்காவிட்டால், பயணிப்பதற்கு மிக எளிதாக இருக்கும். 

எனவே தர்மத்தை நாம் இவ்வாறு பயிற்சிக்க வேண்டும். உதாரணமாக, ஜெட்சன் மிலரேபர், குகையில் வசித்தபோது, அவர் உடைமையாக எந்தப் பொருட்களையும் கொண்டிருக்கவில்லை. ஜெட்சன் மிலரேபர் மற்றும் ஷக்யமுனி புத்தர் தேவையில்லாத விஷயங்கள் எவ்வளவு அற்பமானவை என்பதை உணர்ந்து தர்மத்தை பயிற்சிப்பதற்காக அதனை விட்டுக்கொடுத்தனர். உலகில் பல பணக்கார நாடுகளில் வாழ்ந்த நீங்களும் கூட, பொருள்வாதம் அவ்வளவு முக்கியமல்ல என்பதை உணர்ந்து அவற்றை கைவிட்டு விட்டு இங்கு வந்து தர்மத்தை பயிற்சிக்கிறார்கள். 

விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பை பெறுவதற்கான காரணங்கள் மற்றும் சிரமங்கள்

இந்த விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலை அடைவது ஏன் அவ்வளவு கடினமானது என்பதை நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். அதனை கட்டமைப்பதற்கான காரணங்கள் கடினமாக இருப்பதனால் அதைப் பெறுவதும் கடினமே. அங்கே மூன்று முக்கியமான காரணங்கள் இருக்கின்றன:

• கடுமையான நன்னெறி சுய ஒழுக்கத்தை கடைபிடித்தல்
• தொலைதூரத்தை அடையும் ஆறு அணுகுமுறைகளை பயிற்சித்தல் (ஆறு பரிபூரணங்கள்)
• தூய்மையான பிரார்த்தனையை வழங்குதல்

கடுமையான நன்னெறி சுய ஒழுக்கத்தை கடைபிடித்தல்

கடுமையான நன்னெறி சுய ஒழுக்கத்தை கடைபிடிப்பது மிகவும் கடினமாகும், மேலும் அதனை உணர்வதும் மற்றவர்களுக்கு மதிப்பீடு செய்வதும் மிகக் கடினம். அதே போன்று நன்னெறி சுய-ஒழுக்கம் என்ற விதத்தில், பத்து அழிவுகரமான செயல்கள் இருக்கின்றன, மேலும் உலகில் உள்ள பெரும்பாலான மக்கள் தாங்கள் என்னவென்று கூட தெரியாமல் இருப்பதை பற்றி என்று நாம் சிந்திக்க வேண்டும். நிச்சயமாக தாங்கள் என்னவென்று அறிந்தவர்களிடையே, பெரும்பாலானவர்கள் அவர்களைத் தவிர்க்கப் பயிற்சி செய்வதில்லை.

உடலின் மூன்று அழிவுகரமான செயல்கள் இருக்கின்றன:

• உயிரைக் கொல்லுதல் – உதாரணமாக, நாம் கொல்லக் கூடாது என்பதை நாம் அறியலாம், ஆனால் ஒரு பூச்சி நம்மை கடித்தால் உடனடியாக நாம் அதனை அடித்துக்கொள்கிறோம். 
• கொடுக்கப்படாததை எடுத்தல் – நாம் வெளியே சென்று ஒரு பெரிய திருட்டை செய்யாவிட்டாலும், மற்றவர்களிடமிருந்து பொருட்களை பெறுவதற்கு நாம் புத்திசாலித்தனமான வழிகளைப் பயன்படுத்தலாம், எனவே இரண்டும் கிட்டத்தட்ட ஒரே விஷயம்.
• பொருந்தாத பாலியல் உறவுகளில் ஈடுபடுதல் – மற்றவர்களின் துணையுடன் இருப்பதற்கு நாம் பல ஆசைகளை கொண்டிருக்கிறோம். 

மழை பெய்யும்போது நம் மீது விழும் ஒவ்வொரு மழைத்துளிகளைப் போல ஒவ்வொரு நாளும் உடலின் இந்த அழிவுகரமான செயல்களை நாம் குவிக்கிறோம்.

பேச்சின் நான்கு அழிவுகரமான செயல்கள்:

• பொய் உரைத்தல்- எல்லா நேரமும் நாம் இதனை கூடவே வைத்திருக்கிறோம். உதாரணமாக, நாம் மலைக்குக் கீழே செல்ல முனைகிறோம் யாராவது எங்கே போகிறீர்கள் என்று நம்மிடம் கேட்டால், மேலே மலையேறப் போகவதாகச் சொல்கிறோம். 
• பிரிவினையை ஏற்படுத்தும் விதமாகப் பேசுதல் – நண்பர்கள் ஒருவருக்கொருவரை நட்பற்றவர்களாகவும், ஏற்கனவே நட்பு இல்லாதவர்களை மேலும் பகைமை கொண்டவர்களாகவும் மாற்றக் காரணமாக இருப்பது. மற்றவர்களைப் பற்றி தவறாகப் பேசுவதன் மூலம் இதை நாம் எப்போதும் செய்கிறோம்.
• கடுமையாகப் பேசுதல் – ஒரு மனிதனை நோக்கி நிச்சயமாக இது இருக்கத் தேவையில்லை. உதாரணமாக, ஒரு நாய் உங்கள் அறைக்குள் வந்தால், இங்கிருந்து போ! என்று நாம் கத்துவோம் மேலும் கடினமான வார்த்தையை பயன்படுத்துவோம். மோசமான அல்லது கடினமான வார்த்தைகளை பயன்படுத்துவது மிகப்பெரிய தவறாகும், நம்மிடம் யாராவது கடினமாகப் பேசினால் நாம் காயப்பட்டதாக உணர்கிறோம் அப்படித்தான் மற்றவர்களும், விலங்குகளும் கூட இதையே தான் உணர்கின்றன.
• அர்த்தமின்றி அரட்டையடித்தல் – நம்முடைய வாயில் இருந்து வரும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் வதந்தியே: “நான் அந்த நாட்டிற்குப்போனேன்,” “நான் இதைச்செய்தேன் அதைச் செய்தேன்” என்று பெருமை பேசுவது. நீங்கள் அதிகம் பேசினால், பேச்சின் இந்த அழிவுகரமான செயலை அதிகம் செய்வதற்கான வாய்ப்பை நீங்கள் அதிகரிப்பீர்கள். எனக்கு ஆங்கிலம் அதிகம் தெரியாது என்பதால் ஆங்கிலத்தில் வதந்தி பேச எனக்கு வாய்ப்பு இல்லை அதனால் திபெத்திய மொழியில் மட்டுமே என்னால் வதந்திகளை கூற முடியும்.   

மனதின் மூன்று அழிவுகரமானச் செயல்கள்:

• பேராசையுடன் சிந்தித்தல் - ஒருவரிடம் ஒரு நல்ல வீடு, முதலியன உள்ளன, அதை நீங்களே வைத்துக்கொள்ள விரும்புகிறீர்கள், அதைப் பற்றியே எப்பொழுதும் யோசித்து அதை எப்படி பெறுவது என்று சதி திட்டம் தீட்டுகிறீர்கள். இது மிகவும் நல்லதல்ல, ஆனால் இது நம்மிடம் நிறைய இருக்கும் ஒன்று இது.
• காழ்ப்புணர்ச்சியுடன் சிந்தித்தல் – ஒருவர் மகிழ்ச்சியாக இருக்கக் கூடாது என்று விரும்புவது அல்லது அவரின் கழுத்தை உடைக்க நினைப்பது. நம்முடைய எதிரிக்கு மட்டும் நாம் இவ்வாறு சிந்திப்பதில்லை, நம்மிடம் சண்டையோடு நம்முடைய நண்பர்களிடத்திலும் காழ்ப்புணர்ச்சியுடன் நாம் இவ்வாறு சிந்திக்கிறோம். 
• விரோதத்துடன் சிதைந்துவிட சிந்தித்தல் – உதாரணமாக, எதிர்காலத்தில் மறுபிறப்பு என்ற ஒன்று இல்லை என சிந்தித்தல் அல்லது அடைக்கலத்தின் மூன்று ஆபரணங்கள் யாருக்கும் உதவாது, அல்லது கடவுளை வணங்கும் நிகழ்ச்சி நேர விரயம் என்று சிந்தித்தல் அல்லது வெண்ணெய் விளக்குகளை வழங்குவது வெண்ணையை வீணாக்குவது அல்லது தோர்மா பிரசாதம் அளிப்பது சம்பாவை (வறுத்த பார்லி தானியத்தை) தூக்கி எறிவது போன்றதாக நினைத்தல். 

இது போன்றவற்றை செய்யாமல் நம்மை நாமே பாதுகாப்பது மிகவும் கடினமானது. இவற்றை செய்வதில் இருந்து உங்களை நீங்களே பாதுகாக்காவிடில், நீங்கள் விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பை அடைய முடியாது. அதில் மேலும் ஆழமாகச் செல்வதற்கு இப்போது நேரமில்லை, ஆனால் நீங்கள் ஆழமாக தெரிந்து கொள்ள விரும்பினால், லாம் – ரிம் போதனைகளை நீங்கள் படிக்க வேண்டும். 

தொலைதூரத்தை அடைதலின் 6 அணுகுமுறைகளை பயிற்சித்தல் (6 முழுமைகள்)

விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பை அடைவதற்கான இரண்டாவது காரணம் தொலைதூரத்தை அடைதலின் 6 அணுகுமுறைகள் அல்லது பரமிதாக்கள் (ஆறு முழுமைகளை) பயிற்சித்தல் ஆகும்:

• பெருந்தன்மை
• நன்னெறி சுய – ஒழுக்கம்
• பொறுமை
• விடா முயற்சி
• மன நிலைத்தன்மை (ஒருநிலைப்படுத்துதல்)
• அழிவு குறித்த விழிப்புணர்வு (ஞானம்)

பெருந்தன்மையை பயிற்சித்தலுக்குப் பதிலாக, நாம் கஞ்சத்தனத்தை பயிற்சித்து அந்த அணுகுமுறையை மற்றவர்களிடத்திலும் நாம் விரிவுபடுத்துகிறோம்.  விடாமுயற்சியை கொண்டிருப்பதற்கு பதிலாக நாயகனுக்கான தைரியத்தை செலுத்துவதுடன், தர்மத்தை பயிற்சிப்பதில் மகிழ்ச்சியடைகிறோம், நாம் சோம்பேறித்தனத்தை கொண்டிருப்பதனால் எல்லா நேரமும் தூங்குவதற்கு விரும்புகிறோம். மன நிலைத்தன்மையை கொண்டிருப்பதற்கு பதிலாக, மனம் அலைபாய்வதை விதைக்கிறோம் – உதாரணமாக, மந்திரத்தை பாராயணம் செய்யும் போது நம்முடைய மனமானது எல்லா இடங்களுக்கும் அலைபாய்கிறது – இது நடப்பதற்கான மேலும் வாய்ப்புகளை நாம் ஏற்படுத்துகிறோம்.  

ஒரு முறை ஒரு ஆசிரியர் இருந்தார், பயிற்சியின் மத்தியில், தன்னுடைய சீடர் ஒரு பணியை செய்ய வேண்டும் ஆனால் அதைச் சொல்ல மறந்து விட்டது அவர் நினைவுக்கு வந்தது. அவருடைய நினைவுக்கு வந்த உடனேயே தியானிப்பதை நிறுத்தி விட்டு, எழுந்து சென்று அந்தச் சீடரிடம் அதனைச் செய்யுமாறு பணித்தார்.  இது அவருடைய மனம் அலைபாய்தலாகும். எப்போதெல்லாம் பாராயணத்தை பயிற்சிக்கிறோமோ, அப்போதெல்லாம் நம்முடைய மனம் அலைபாய்கிறது.  

தொலைதூர – அடைதலின் பாகுபடுத்தும் விழப்புணர்வை பொறுத்தவரையில், வெற்றிடத்தை (வெறுமை) புரிந்து கொள்ளும் விழிப்புணர்வை நாம் விதைக்க வேண்டும். ஆனால் அதற்குப் பதிலாக உலக விஷயங்களான ஓவியம் போன்றவற்றை படிப்பதனால், நாம் சரியான வகை ஞானத்தை கட்டமைப்பதில்லை. 

சுருக்கமாகச் சொன்னால், விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பிற்கான காரணங்களை கட்டமைத்தல் என்பது மிகவும் கடினம். ஒரு உடலைக் கொண்டிருப்பது எவ்வளவு அரிதானது என்பதைப் பாருங்கள், இந்த உடலை நாம் ஒரே ஒரு முறை தான் கொண்டிருக்கப் போகிறோம் மேலும் மிக எளிதாக அதை நாம் இழக்க முடியும். நாம் கொண்டிருக்கும் இந்த விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலின் நற்பலனை நாம் எடுக்காவிட்டால், எதிர்காலத்தில் மீண்டும் பெறுவது என்பது மிகவும் கடினமாகும்.  

தூய பிரார்த்தனைகளை செய்தல்

ஒரு விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பை அடைய நேர்மையான பிரார்த்தனைகளைச் செய்வதுடன் நாம் நம்முடைய தூய நன்னெறி சுய- ஒழுக்கம் மற்றும் ஆறு தொலைதூர – அடைதல் அணுகுமுறைகளை பக்கபலமாக வைத்திருக்க வேண்டும். இதன் அர்த்தம் “புத்தரே, நான் நல்ல பையனாக அல்லது பெண்ணாக இருந்தால் இதை எனக்குக் கொடுங்கள் நான் உங்களை எல்லா நேரமும் ஆராதிக்கிறேன்” என்று பிரார்த்தனை செய்வதல்ல. மாறாக ஒரு விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பை அடைவதற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அர்ப்பணித்தலுடன் நம்முடைய நோக்கம் மற்றும் நேர்மறை சக்தியை மிக உறுதியாக இயக்குவதாகும். 

அந்த அர்ப்பணிப்பு குறிப்பிட்டதாக இருப்பது முக்கியம். கந்தன் மடாலயத்தில் ஒரு சிம்மாசனம் இருக்கிறது, கெலுக்பா வரிசைத் தலைவரின் மிக உயரிய இருக்கை, கந்தன் சிம்மாசனமாகும். திபெத்தில், எப்போதுமே மடாலயத்தில் விலங்குகள் இருக்கும், ஒரு நாள் கோவிலுக்குள் பசு ஒன்று நடந்து சென்று சிம்மாசனத்தின் மீது அமர்ந்து கொண்டது. இதைப் பார்த்து துறவிகள் மிகவும் ஆச்சரியம் அடைந்துவிட்டார்கள், அதனால் அவர்கள் அங்கே இருந்த மிகப்பெரிய குருமாரிடம், “இப்படி நடந்ததற்கு என்ன காரணம்?” என்ற கேட்டார்கள். அதற்கு அந்த ஆசிரியர், கடந்த ஜென்மத்தில், இந்த உயிரினம் கந்தன் சிம்மாசனத்தில் அமர வேண்டும் என்று பிரார்த்தனை செய்திருக்கும், ஆனால் அப்போது அது போதுமானதாக இருந்திருக்காது” என்று பதிலளித்தார்.

ஓய்வில்லாத எட்டு சூழ்நிலைகளில் இருந்து ஓய்வு

ஒரு விலைமதிப்பில்லாத மனி மறுபிறப்பின் இயல்பானது அது மகிழ்விக்கும் எட்டு ஓய்வுகளாகும். அதாவது, அந்த தருணத்திற்கு, ஓய்வில்லாத எட்டு தற்காலிக சூழ்நிலைகளில் இருந்து விடுபட்டிருக்கும். ஓய்வில்லாத நிலை என்பது ஒருவர் தர்மத்தை பயிற்சிப்பதற்கு வாய்ப்பு இல்லாத ஒன்றாகும்.

ஓய்வில்லாத நான்கு மனிதாபிமானமற்ற நிலைகள் இருக்கின்றன:

• மகிழ்ச்சியில்லாத இடத்தில் சிக்கி இருத்தல் (நரகத்தில் இருத்தல்) – மறுபிறப்பில் நாம் மகிழ்ச்சியில்லாத நரகத்தில் நாம் இருந்தால், பயிற்சிக்க நமக்கு வாய்ப்பு இருக்காது ஏனெனில் நம்முடைய உடல் எல்லா நேரமும் தீயின் மேல் இருக்கும். 
• ஆசையுள்ள பேய் (பசியான பேய்) – நாம் பேயாக மறுபிறப்பு எடுத்தால், பசி நமக்கு நிலைத்திருக்கும் மேலும் எப்போதும் உணவு பற்றிய சிந்தனைகளோடே இருப்போம். 

காலையில் எழுந்தால் சிற்றுண்டி கிடைக்காது, நாம் தர்மத்தை பயிற்சிக்க விரும்ப மாட்டோம். தலைவலியோடு நீங்கள் எழுந்தால், தர்மத்தை பயிற்சிக்க நாம் விரும்ப மாட்டோம். எனவே, நம்முடைய புறச்செருகல் அனுபவத்தில் இருந்து, நாம் பசியான பேயாக பிறந்தால் 60 ஆண்டுகள் உணவு இன்றி சென்றால், தர்மத்தை பயிற்சிப்பதில் நமக்கு ஆர்வம் இருக்காது. எனவே கொடுமைபடுத்தப்படும் உயிராக மகிழ்ச்சியே இல்லாத நரக இடத்தில் சிக்கிக்கொள்ளாமல் அல்லது எப்போதும் உணவுக்காக அலையும் பசியான பேயாக மறுபிறப்பு எடுக்காமல் இருப்பது எவ்வளவு அதிர்ஷ்டவசமானது என்பதை நாம் பாராட்ட வேண்டும். 

• ஊர்ந்து செல்லும் உயிரினம் (விலங்கு) – நாம் புனிதர் தலாய் லாமாவின் நாயாக பிறந்திருந்தாலும் கூட, நம்மால் அடைக்கலப் பிராத்தனையை பாராயணம் செய்ய முடியாது. நாம் அவ்வாறு இல்லாமல் இருக்கிறோம் என்றால் மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலிகள்.
• தெய்வீக உயிரினம் (கடவுளாக நீண்ட ஆயுள்) - தெய்வீக மண்டலங்களில் நீண்ட ஆயுள் கொண்ட கடவுளுக்கு தர்மம் செய்வதில் ஆர்வம் இல்லாத அளவுக்கு உலகத்தில் ஏராளமான இன்பம் இருக்கிறது.

ஷரிபுத்ராவிற்கு ஒரு சீடர் இருந்தார் இருந்தார், "குரு பக்தி"க்காவே தன்னை அர்பணித்தார். அந்த சீடர் இறந்த பின்னர், கடவுள் உலகில் மறுபிறப்பெடுத்தார். ஷரிபுத்ரா, தன்னுடைய அதீத புலன்உணர்வு சக்திகளை பயன்படுத்தி, தன்னுடைய நம்பிக்கைக்குரிய சீடர் கடவுள் உலகில் பிறப்பார் என்பதைக் கண்டார். அதன் பின்னர் அவர் அங்கே சென்று சீடரை பார்க்கலாம் என்று ஷரிபுத்ரா நினைத்தார். ஷரிபுத்ரா கடவுள் உலகிற்கு சென்ற பின்னர், அவருடைய அனைத்து சீடர்களும் அவரிடம் கைகளை அசைத்துக் காட்டினர். அவர் தன்னுடைய குரு அல்லது தர்ம பயிற்சியில் விருப்பம் செலுத்தவில்லை, ஏனெனில் அவர் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தார். 

நம்முடைய அனுபவத்தில் இருந்து இதை நாம் பார்க்கலாம். யாரேனும் மிகவும் ஏழையாக இருந்தால், அவர் தர்மத்தை பயிற்சிக்க தயாராக இருக்கிறார். ஆனால் அவர் செல்வந்தராக மாறிய பின்னர், அது மிகவும் சவுகரியமாக இருப்பதனால், தர்ம பயிற்சியில் ஆர்வம் இருப்பதில்லை. ஆகவே நீண்ட- ஆயுள் கடவுளாக பிறப்பெடுக்காத நாமும் கூட அதிர்ஷ்டசாலிகளே. 

ஓய்வில்லாமைக்கு நான்கு மனித நிலைகள் இருக்கின்றன. மறுபிறப்பு எடுத்தல்:

• புத்தரின் வார்த்தைகள் அங்கு இருப்பதில்லை – உதாரணமாக, தர்மத்தின் ஒரு வார்த்தையைக் கூட கேட்க முடியாத நேரத்தில் பிறந்தவர்களும் சில நாடுகளில் இருக்கிறார்கள். அந்த நிலையில் நாம் இல்லை.
• காட்டுமிராண்டித்தன சமூகங்கள் – இந்த இடங்களில் இருந்து எல்லா மக்களும் உணவு மற்றும் ஆடைகளைப் பெறுவதில் ஆர்வமாக இருப்பார்கள்.

திபெத்தில் ஒரு மலை இருக்கிறது அதன் பெயர் த்சரி. ஒவ்வொரு 12 ஆண்டுகளும் திபெத்தியர்கள் அங்கே செல்வார்கள். அங்கு வாழும் லோபா பழங்குடியினர் மிகவும் காட்டுமிராண்டித்தனமானவர்கள், அவர்கள் நாட்டை கடந்து செல்வதற்கு ஒவ்வொருவரும் வரி செலுத்த வேண்டும். காட்டு எருதுதான் அந்த வரி.  காட்டு எருதை பெற்றுக்கொள்ளும் லோபாக்கள், அவற்றை உடனடியாகக் கொன்று உண்பதோடு அதன் ரத்தத்தையும் குடித்துவிடுவார்கள். எனவே மனிதனாகக் கூட அந்த இடத்தில் நாம் பிறக்காதது நமக்கு கிடைத்த அதிர்ஷ்டம். 

• அதிக ஊனத்துடன்: நாம் கண்பார்வையற்றவராகவோ, காது கேளாத மற்றும் வாய் பேச முடியாதவராகவோ, அல்லது உடல் ரீதியில், மன ரீதியில் மாற்றுத்திறன் படைத்தவராக பிறந்திருந்தால், கற்றலுக்கும் பயிற்சித்தலுக்கும் நாம் தீவிரத் தடைகளைக் கொண்டிருப்போம். 
• நாத்திக நடைமுறைகளுடன் இருக்கும் பகுதிகளில் – எந்த ஆன்மிகப் பயிற்சி குறிப்பாக பௌத்த மத தர்மம், இவை அனைத்தும் நேர விரயம் இவை அனைத்தும் பணம் சம்பாதிப்பதற்கான வழி என சிந்திக்கும் மக்கள் இருக்கிறார்கள்.

ஓய்வில்லாத இந்த அனைத்து நிலைகளில் இருந்துவிடுபடும் மனித மறுபிறப்பை நாம் கொண்டிருந்தால், அதனுடன், அதனை அடைவதற்கான காரணங்களை நாம் புரிந்து கொண்டால், நாம் இரட்டிப்பு அதிர்ஷ்டசாலிகள். பலர் இது போன்ற விலைமதிப்பில்லாத மனித வாழ்க்கையை கொண்டிருப்பதை உணர்வதில்லை அதன் விளைவுகள் என்ன அதனைத் தொடர்வதனால் எதிர்வரும் இது போன்ற மறுபிறப்புகளில் அடையப் போவது என்ன என்பதை உணர்வதில்லை.  

ஒற்றுமைகள்

விலைமதிப்பற்ற மனித உடலைப் பெறுவதில் உள்ள சிரமத்தைப் புரிந்துகொள்ள நாம் ஒப்புமைகளைப் பயன்படுத்தலாம். உதாரணமாக, கண்ணாடி மீது மணல் துகல்களை தூக்கி எறியும் போது அது கண்ணாடியில் ஒட்டுவது என்பது அரிதிலும் அரிது. 

நாம் இந்த விஷயங்களைப் பற்றி சிந்தித்தால், நம்முடைய இப்போதைய மனித மறுபிறப்பு விலைமதிப்பில்லாத ஒன்றை அடைந்திருப்பதை நாம் உணரலாம், மேலும் இதை நாம் ஒரு முறை மட்டுமே பெற முடியும் என்றும் நாம் சிந்திக்க வேண்டும். இந்தியாவில் இருக்கும் கோடிக்கணக்கான மக்களை பற்றி சிந்தியுங்கள் அவர்களில் சிலர் மட்டுமே தர்மப் பயிற்சியில் இருக்கிறார்கள். ஆகவே இது எவ்வளவு அரிது என்பதை நாம் பார்க்கலாம். 

ஒரு விலைமதிப்பற்ற மனித மறுபிறப்பைப் பெறுவதில் உள்ள சிரமம் குறித்து ஒரு லாமா உரை நிகழ்த்தினார். பார்வையாளர்களில் இருந்த மங்கோலியர் ஒருவர், “மனித மறுபிறப்பை பெறுவது அவ்வளவு கடினம் என்று நீங்கள் நினைத்தால், நீங்கள் சீனாவிற்குத் தான் செல்ல வேண்டும் அங்கே எவ்வளவு மக்கள் தொகை இருக்கிறது பாருங்கள்!” என்றார். அது என்னை சோவியத் யூனியனுக்குச் செல்லுங்கள் என்று சொல்வதைப் போன்று இருந்தது. 

தியானத்தில் இதைப் பற்றி சிந்திப்பது மிகவும் நல்ல பாடங்களாகும். 

நம்முடைய விலைமதிப்பில்லாத உடலின் பயனை எடுத்தல் மற்றும் அர்த்தமுள்ள வாழ்வை வாழுதல்

கடந்த ஜென்மத்தில் நாம் எவ்வளவு பாடுபட்டிருக்கிறோம் இந்த விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலை அடைவதற்கு என்று நாம் சிந்தித்தால், இந்த வாழ்க்கையை அர்த்தமுள்ளதாக மாற்றுவதற்கான விருப்பத்தில் நாம் மிகவும் தீவிரமாக இருப்போம். உதாரணத்திற்கு நீங்கள் எப்போதாவது மலை மீது சுமையை சுமந்து கொண்டு சென்று அதை பாதி வழியிலேயே விட்டிருக்கிறீர்களா, அப்படி செய்தால் எவ்வளவு தூரம் சென்றிருந்தாலும் பாதியில் விட்டால் அது கீழே விழுந்து வீணாகும். விலைமதிப்பில்லாத மனித மறுபிறப்பை இந்த ஜென்மத்தில் அடைவதற்காக நாம் செய்தது என்பது மலையின் பாதி தூரம் வரை சுமையை சுமந்து சென்று; அதனை கைநழுவவிட்டால், நாம் செய்த அனைத்து வேலையும் பாழாகிவிடும்.  

எனவே நாம் இப்போது விலைமதிப்பில்லாத மனித உடலை கொண்டிருக்கிறோம், எனவே எதிர்காலத்தில் மற்றொன்றை பெறுவதற்கு நாம் விருப்பப்பட மாட்டோம். நாம் இப்போதே அதனை கொண்டிருப்பதனால், நாம் அதனைப் பயன்படுத்தி முழு ஞானமடைந்த புத்தரின் மனநிலையை அடையலாம். நாம் அப்படி செய்யாவிட்டடால், ஒரு மூட்டை நிறைய அரிசியோடு உட்கார்ந்து கொண்டு அதனை சாப்பிடாமல், அடுத்த ஜெனுமத்தில் இன்னொரு மூட்டை அரிசி வேண்டும் என்று பிரார்த்தனை செய்வதைப் போன்றதாகும். தற்போதைய மனித மறுபிறப்பின் முழுப் பயனையும் நாம் எடுக்க வேண்டும்.