మనం పెద్ద నగరాలలో, చిన్న పట్టణాలలో లేదా పల్లెటూళ్ళలో నివసిస్తున్నా, మన ఆధునిక ప్రపంచంలో మనమందరం సమస్యలను ఎదుర్కుంటున్నాము. చాలా మంది వాటిని "ఒత్తిడి" అనే పదంతో పిలుస్తారు. సమాచారం, సినిమాలు, టీవీ స్టేషన్లు, సంగీతం, సోషల్ మీడియా ఫీడ్లు, తక్షణ మెసేజ్ లు, ఆన్‌లైన్ ప్రొడక్టులు మరియు మరెన్నో తక్షణమే అందుబాటులోకి వచ్చినప్పుడు మనం ఇంకా ఎక్కువ కావాలని కోరుకుంటున్నాము. అవి పైకి మన జీవితాలను మెరుగుపరుస్తాయని అనిపించవచ్చు, కానీ అవి వాటిని ఇంకా కష్టాలలో మరియు ఒత్తిడిలోకి తీసుకెళ్తాయి, ప్రత్యేకించి చాలా ఆప్షన్లు ఉన్నప్పుడు. వార్తల్లో లేదా ఇమెయిల్ లేదా తక్షణ మెసేజ్ లాంటి దేనినైనా కోల్పోవటానికి మనం ఇష్టపడము. మనల్ని అందరూ వదిలేస్తారేమో అని భయపడుతున్నాం. టీవీ షో లాంటివి ఎంచుకున్నా మనం మిస్సయిన దానికంటే మంచిదేదైనా ఉందా అనే సందేహం కలుగుతుంది.
సమాజానికి, స్నేహితుల గ్రూప్ లలో ఉండాలని కోరుకుంటాం. సోషల్ మీడియాలో మనం పోస్ట్ చేసే ప్రతి దానికి "లైక్స్" కావాలి, అలా మనం అందరి చేత అంగీకరించబడ్డామని భావిస్తాము. మనం ప్రశాంతంగా ఉండలేము, మరియు మనకు లభించే "లైక్ ల" సంఖ్యతో లేదా ఇంటర్నెట్ లో మనం చదివే సమాచారంతో మనం ఎప్పుడూ సంతృప్తి చెందము. మనకు ఏదైనా మెసేజ్ వచ్చిందని మన ఫోన్ చెప్పినప్పుడు, లేదా మనకు ఎక్కువ లైక్స్ వచ్చాయో లేదో తెలుసుకోవడానికి మా ఫేస్ బుక్ పేజీని చెక్ చేస్తున్నప్పుడు లేదా న్యూస్ జంకీగా, ఏదైనా కొత్తగా జరిగిందో లేదో తెలుసుకోవడానికి మరోసారి వార్తను చూస్తున్నప్పుడు మనం ఉత్సాహంగా ఉంటాము. మనం దేనినీ కోల్పోవటానికి ఇష్టపడము, కానీ అది ఎప్పుడూ సంతృప్తి చెందదు మరియు మనం ఇంకా ఎక్కువ కావాలని కోరుకుంటాము.
మరోవైపు, మన చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితిలో మనం మునిగిపోతాము, కాబట్టి మనం మన మొబైల్ పరికరాలను చూడటం మరియు సబ్ వేలో ఉన్నప్పుడు లేదా నడుస్తున్నప్పుడు సంగీతం వినడం ద్వారా తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తాము. మన చుట్టూ ఉన్న రియాలిటీను మూసివేసి, మన వ్యక్తిగత వర్చువల్ ప్రపంచంలోకి పారిపోవడానికి ప్రయత్నిస్తాము. ఎప్పుడూ వినోదాన్ని పంచాల్సిన అవసరం ఉందని కూడా మనం భావిస్తాము. ఒకవైపు శాంతి, నిశ్శబ్దం కోసం పరితపిస్తూనే, మరోవైపు సమాచారం, సంగీతం మిగతావి లేకపోవడం వల్ల శూన్యత ఏర్పడుతుందని భయపడుతున్నాం. బాహ్య ప్రపంచం యొక్క ఒత్తిడి నుంచి విముక్తి పొందాలని మనం నిశ్చయించుకున్నాము, కాబట్టి మనం దాన్ని విడిచిపెట్టి ఇంటర్నెట్ యొక్క వర్చువల్ ప్రపంచంలోకి వెనుదిరుగుతున్నాము. కానీ అక్కడ కూడా, మనం సోషల్ మీడియాలో మన "స్నేహితులు" అని పిలువబడే వారి కంపెనీ మరియు ఆమోదాన్ని కోరుతాము మరియు మనం ఎప్పుడూ సురక్షితంగా ఉండము. కానీ, మన మొబైల్ డివైజెస్ లోకి వెళ్లడమే వీటన్నిటికీ పరిష్కారమా?
ఈ అలవాటైన దినచర్యల్లో చిక్కుకున్నప్పుడు మనం అనుభవించే అసంతృప్తిని మరియు దాని మూలాలను గుర్తించాలి. అప్పుడు మనం ఈ అసంతృప్తి నుంచి విముక్తి పొందాలనే సంకల్పాన్ని పెంపొందించుకోవాలి, దాని మూలాల నుంచి మనల్ని మనం వదిలించుకునే పద్ధతులను తెలుసుకోవడం మరియు అవి పనిచేస్తాయనే నమ్మకాన్ని కలిగి ఉండాలి. కానీ జాంబీలా ఏమీ అనిపించడం మనకు ఇష్టం ఉండదు. మనం సంతోషంగా ఉండాలని కోరుకుంటాం. సంతోషం అంటే దుఃఖం లేకపోవడమే కాదు; ఇది అసంతృప్తిని వదిలించుకునే తటస్థ, భావోద్వేగ స్థితికి అదనంగా ఉంటుంది.
అసంతృప్తికి మూలం మన స్వంత మనస్సులు
బయటి వస్తువులు మరియు పరిస్థితులు మనం అనుభవించే అసంతృప్తి, బాధ మరియు ఒత్తిడికి మూలం కాదు; లేకపోతే, వారిని ఎదుర్కునే ప్రతి ఒక్కరూ వాటిని అదే విధంగా అనుభవిస్తారు.
మన దుఃఖానికి మూలం మన స్వంత మనస్సులు, దాని ఆలోచనలు, భావోద్వేగాలు మరియు ఆధునిక జీవిత వాస్తవాలను నిర్వహించే మన గందరగోళపు మార్గాలు.
అభద్రత, మమకారం, విరక్తి, భయం లాంటి ఇబ్బంది పెట్టే భావోద్వేగాలు మరియు వైఖరుల వల్ల కలిగే సొంత-విధ్వంసక ప్రవర్తన యొక్క బలమైన అలవాట్లు మనకు ఉన్నాయి. అవి మరింత ఒత్తిడి మరియు సమస్యలను తీసుకువచ్చే విధంగా పనిచేయడానికి దారితీస్తాయి, ఇది ఫీడ్ బ్యాక్ లూప్ లాగా, మనల్ని ఆందోళన కలిగించే భావోద్వేగాలు మరియు దృక్పథాలను మరింత బలోపేతం చేస్తాయి.
ఇబ్బంది పెట్టే భావోద్వేగాలు మరియు వైఖరులు అజ్ఞానంపై ఆధారపడి ఉంటాయి. మన ప్రవర్తన మనపై చూపే ప్రభావం మనకు తెలియదు మరియు మనం ఉన్న పరిస్థితుల గురించి వాస్తవికంగా లేము, లేదా వాటి గురించి మనకు తప్పుడు అవగాహన ఉంటుంది. ఉదాహరణకు, ఎక్కువ "లైక్స్“ను కలిగి ఉండటం వల్ల మనకు ఎక్కువ సురక్షితమైన అనుభూతి కలగదని మనకు తెలియదు; దానికి పూర్తి విరుద్ధంగా, మనం ఆలోచిస్తాము. ఇది ఎక్కువ "లైక్స్" కోసం ఆరాటం, మన దగ్గర ఉన్న మొత్తాన్ని నిరంతరం చెక్ చేయాలనే అభద్రత మరియు ఎప్పుడూ సంతృప్తి చెందకపోవడం మరియు మనశ్శాంతిని కలిగి ఉండటం లాంటి బాధలను తెస్తుంది. లేదా కంప్యూటర్ గేమ్ యొక్క వర్చువల్ ప్రపంచంలోకి పారిపోవడం వల్ల జీవితంలో మనం ఎదుర్కునే సమస్యలు తొలగిపోతాయని అమాయకంగా భావిస్తాము. ఈ అజ్ఞానం మరియు అమాయకత్వం మరియు అవి తీసుకువచ్చే ఇబ్బందుల భావోద్వేగాలు, అనుబంధం లాంటి మన సొంత-విధ్వంసక ప్రవర్తన మరియు ఇబ్బంది పెట్టే మానసిక స్థితుల యొక్క నెగెటివ్ అలవాట్లను బలపరుస్తాయి.
ఈ సిండ్రోమ్ లను ఎదుర్కోవడానికి, మనం ఎదుర్కొంటున్న పరిస్థితుల గురించి విచక్షణతో కూడిన అవగాహన అవసరం, ఉదాహరణకు, డిమాండ్ ఉన్న ఉద్యోగం. మనం దాన్ని ఎదుర్కోవాలి, అది వాస్తవం, మరియు మనం సాధ్యమైనంత ఉత్తమంగా మాత్రమే చెయ్యగలము. మన పరిస్థితి యొక్క ఈ వాస్తవికతను మరియు మన పరిమితుల వాస్తవికతను మనం అంగీకరించాలి మరియు ఆ పరిస్థితి ఏదో భయంకరమైన రాక్షసి అని మరియు మనం దానితో పరిపూర్ణంగా ఉండాలని భావించడం వల్ల మనం సరైన మంచివాళ్లం కాదని ప్రొజెక్ట్ చెయ్యడం మానుకోవాలి. అప్పుడు మనం ఎదుర్కునే రియాలిటీను అతిగా అంచనా వెయ్యకుండా, తక్కువ అంచనా వెయ్యకుండా, రియాలిటీపై దృష్టిని కోల్పోయినప్పుడు గుర్తించే అప్రమత్తత అవసరం. దీనికి తోడుగా, స్వంత-విధ్వంసక అలవాట్లకు దూరంగా ఉండటానికి మనకు స్వంత క్రమశిక్షణ అవసరం.
సొంత క్రమశిక్షణతో చిన్న చిన్న విషయాలతో ప్రారంభిస్తాం. మనం ఒత్తిడికి గురైనప్పుడు, మన కార్టిసాల్ స్థాయి (ఒత్తిడి హార్మోన్) పెరుగుతుంది, కాబట్టి మనం కొంత ఉపశమనం కోరుకుంటాము, ఉదాహరణకు, సిగరెట్, సోషల్ మీడియాను చెక్ చేయడం లేదా ఆసక్తికరమైన దాని కోసం ఇంటర్నెట్లో సర్ఫింగ్ చేయడం. ఇది మనకు మంచి అనుభూతిని కలిగిస్తుందనే ఉత్సాహం మరియు ఆనందాన్ని మనం అనుభవిస్తాము, కాబట్టి మన డోపమైన్ స్థాయి (ప్రతిఫలం ఆశించే హార్మోన్) పెరుగుతుంది. కానీ సిగరెట్ తాగినా, ఇంటర్నెట్ చెక్ చేసినా అది సంతృప్తినివ్వదు కాబట్టి మన ఒత్తిడి తగ్గుతుంది.
సిగరెట్ సమస్యను పరిష్కరిస్తుందని, లేదా "లైక్స్" సమస్యను పరిష్కరిస్తాయని, లేదా తాజా వార్తలు చదవడం సమస్యను పరిష్కరిస్తుందని మన అపోహను నమ్మడం వల్ల కలిగే నష్టాలను మనం గుర్తించాలి. అప్పుడు మనం స్వేచ్ఛగా ఉండాలనే సంకల్పాన్ని పెంపొందించుకోవచ్చు. కాబట్టి, మనం సిగరెట్లను వదిలివేస్తాము, లేదా మనం ఇమెయిల్ మరియు మెసేజ్ లను చెక్ చేసినప్పుడు లేదా వార్తలు లేదా సోషల్ మీడియాను చూస్తాము. సిగరెట్ తాగాలన్నా, ఇంటర్నెట్ లోకి వెళ్లాలన్నా బలవంతపు ప్రేరణ వచ్చినప్పుడు మనం అలా చెయ్యము. వాటికి దూరంగా ఉంటాము.
శారీరక ఊబకాయాన్ని వదిలించుకోవడానికి మనం ఆహారం తీసుకున్నట్లే, మానసిక ఊబకాయాన్ని వదిలించుకోవడానికి ఇన్ఫర్మేషన్ డైట్ ను పాటించాలి.
మనం ఆహారం తీసుకోవడం పరిమితం చేసినట్లే సమాచారం, సందేశాలు, సంగీతం మొదలైన వాటిని తీసుకోవడం పరిమితం చెయ్యాలి.
పాత సొంత-విధ్వంసక అలవాట్లకు దూరంగా ఉండటం, ముందు, మన శరీరంలో కార్టిసాల్ స్థాయిని పెంచుతుంది మరియు ఒత్తిడితో ఉంటుంది, ఎందుకంటే పాత నెగెటివ్ అలవాట్లు చాలా బలంగా ఉంటాయి. ఇది ఇంటర్నెట్ మరియు మొబైల్స్ నుంచి సిగరెట్లు లేదా సంగీతం నుంచి ఉపసంహరించుకోవడం లాంటిది. కానీ ఉపసంహరణ యొక్క ఒత్తిడి చివరికి నశిస్తుంది మరియు మనం ప్రశాంతమైన మానసిక ప్రశాంతతను అనుభవిస్తాము. నెగెటివ్ అలవాట్లను సానుకూలమైన వాటితో నింపితే - మనం పూర్తి మానవాళిలో భాగమని మరియు మనమందరం ఒకరితో ఒకరు సంబంధాన్ని కలిగి ఉన్నామని మన సంక్షేమం ప్రతి ఒక్కరిపై ఆధారపడి ఉంటుందని గ్రహించడం లాంటివి - ఇది ఇతరులతో కనెక్ట్ మరియు బంధం యొక్క అవసరాన్ని సంతృప్తి పరుస్తుంది, ఇది ఇంటర్నెట్ సోషల్ నెట్‌వర్క్లో భాగం అయ్యేలా చేయదు. కాబట్టి మన ఆక్సిటోసిన్ స్థాయి (బాండింగ్ హార్మోన్) పెరిగి ఎక్కువ ఆనందాన్ని, భద్రతను అనుభవిస్తాం.
సొంత-విధ్వంసక అలవాట్ల నుంచి మనల్ని మనం విముక్తి చేసుకోవడం
క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే, స్వేచ్ఛగా ఉండాలనే సంకల్పాన్ని పెంపొందించుకున్న తర్వాత, పాత నెగెటివ్ అలవాట్ల నుంచి మనల్ని మనం విముక్తి చేసుకోవడానికి, సొంత-క్రమశిక్షణ, ఏకాగ్రత మరియు విచక్షణాత్మక అవగాహనలో మనల్ని మనం శిక్షణ పొందాలి, దీనిని "మూడు భాగాల శిక్షణ" అని పిలుస్తారు. ఈ మూడూ కలిసి పని చెయ్యాలి కానీ వాటిని సరిగ్గా అభివృద్ధి చెయ్యాలంటే వాటికి ఆటంకం కలిగించే విషయాలను వదిలించుకోవాలి:
- పశ్చాత్తాపం మన సొంత క్రమశిక్షణకు ఆటంకం కలిగిస్తుంది. ఉదాహరణకు, మనం ఇంటర్నెట్ ను చెక్ చెయ్యనందుకు లేదా సందేశం లేదా ఇమెయిల్ కు తక్షణమే సమాధానం ఇవ్వనందుకు బాధపడతాము. మన కంప్యూటర్ లేదా మొబైల్ పరికరంలో నోటిఫికేషన్ అలారం లేదా ఇండికేటర్ ను ఆఫ్ చెయ్యడం మరియు నిర్ణీత వ్యవధిలో మాత్రమే తనిఖీ చెయ్యడం మరియు ముఖ్యమైన వాటికి మనం చదివిన వెంటనే వాటికి మాత్రమే సమాధానం ఇవ్వడం ఒక ఉపయోగకరమైన ప్లాన్. మనం తక్కువ బిజీగా ఉన్నప్పుడు లేదా రోజులో ఒక నిర్దిష్ట సమయం మెసేజ్ లకు సమాధానం ఇవ్వడానికి క్రమం తప్పకుండా కేటాయించడానికి ఇతరులను విడిచిపెట్టడానికి స్వంత క్రమశిక్షణ అవసరం.
- నిద్రలేమి, మానసిక నీరసం, అలసట మన ఏకాగ్రతకు ఆటంకం కలిగిస్తాయి. వాటిలో దేనితోనైనా, మన మెసేజ్ లను ఎప్పుడూ చెక్ చెయ్యకుండా ఉండటం జీవితాన్ని తక్కువ కష్టంగా మారుస్తుందనే వాస్తవాన్ని మనం కోల్పోతాము.
- నిర్ణయాత్మకత లేని కదలికలు మన విచక్షణా అవగాహనకు ఆటంకం కలిగిస్తాయి. నిర్ణీత సమయాల్లోనే మన సందేశాలను చెక్ చేసుకోవడం సరైన నిర్ణయమేనా అని అటూ ఇటూ తిరుగుతుంటాం. చెక్ చేసుకోకుండా దూరంగా ఉండటం కష్టం. ఇది ఒత్తిడితో కూడుకున్నది కాబట్టి ఇలాంటి సందేహాలు వస్తాయి. ఈ సందేహాలను కంట్రోల్ చేసుకోవాలంటే మన అలవాట్లను మార్చుకోవడం వల్ల కలిగే ప్రయోజనాలను మనం గుర్తుచేసుకోవాలి.
మన జీవితాలను సంతోషంగా ఉంచడానికి మనం అనుసరించగల ఇతర ప్లాన్ లు కూడా ఉన్నాయి. ఉదాహరణకు, మనం రద్దీగా ఉండే సబ్ వేలో ఉన్నప్పుడు, మనపై మనం ఎక్కువ దృష్టి పెడతాము మరియు మనల్ని మనం రక్షించుకోవాలని మరియు మన మొబైల్ ఫోన్‌లలోకి తప్పించుకోవాలనుకుంటున్నామో, అంత దగ్గరగా భావిస్తాము. ఈ విధంగా మన శక్తి ఖర్చు చెయ్యబడుతుంది మరియు మనం ఇంకా ఉద్రిక్తంగా భావిస్తాము. మనం రిలాక్స్ గా ఉండము, ఎందుకంటే మనం ప్రమాదం జరుగుతుందని భయపడతాము. మొబైల్ లో మనం ఆడే ఆటలో లీనమైనా, ఐపాడ్ లో పెద్దగా వినిపించే సంగీతం వల్లనో మన చుట్టూ గోడలు కట్టి ఇబ్బంది పడకూడదనుకున్నా డిఫెన్సివ్ గా ఉంటాం. మరోవైపు, సబ్ వేలోని మొత్తం ప్రజల గుంపులో భాగంగా మనల్ని మనం చూసుకుంటే, అదే పరిస్థితిలో ఉన్న ప్రతి ఒక్కరి పట్ల శ్రద్ధ మరియు కరుణను పెంపొందించుకుంటే, మన హృదయాలు మరియు మనస్సులు తెరుచుకుంటాయి. మనం ప్రమాదం పట్ల అప్రమత్తంగా ఉండవచ్చు, కానీ కేవలం మనపై దృష్టి పెట్టాలనే మతిస్థిమితం లేకుండా - ప్రతి ఒక్కరూ సురక్షితంగా ఉండాలని మనం కోరుకుంటున్నాము. సంగీతంలోనో, ఆటలోనో అందరినీ ఉంచి, ఇతరుల నుంచి మనల్ని మనం దూరం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించం. ఇలాంటి ఎత్తుగడలు మన ఒంటరితనాన్ని పెంచుతాయి. దానికి బదులుగా మనం మన చుట్టూ ఉన్న ప్రతి ఒక్కరి యొక్క పెద్ద గ్రూప్ లో భాగమని భావిస్తే, మందలోని జంతువు లాగా మనం ఇంకా సురక్షితంగా భావిస్తాము. అయితే, ఈ వ్యూహాన్ని సమర్థవంతంగా అమలు చెయ్యడానికి, సొంత-క్రమశిక్షణ, ఏకాగ్రత మరియు విచక్షణ అవగాహనలో ఈ మూడు భాగాల శిక్షణ అవసరం.
మనం అనుసరించగల మరో వ్యూహం ఏమిటంటే, పని నుంచి విరామం కావలసినప్పుడు, సర్ఫింగ్ లేదా మన మొబైల్ ను చెక్ చెయ్యడానికి బదులుగా, వీలైతే లేచి ఆ గది చుట్టూ నడవడం. ఇంటర్నెట్ లేదా ఫోన్ తో ఎక్కువ సేపు గడపకుండా ఉండడం చేయాలి.
సారాంశం
స్వేచ్ఛగా ఉండాలనే సంకల్పంతో, సొంత-విధ్వంసక అలవాట్ల నుంచి మనకు ఉన్న ఒత్తిడిని తగ్గించడానికి ఈ మూడు శిక్షణా పద్ధతులను అనుసరిస్తే, పని, కుటుంబం, ఆర్థిక పరిస్థితి మొదలైన ఒత్తిళ్లను ఎదుర్కోవటానికి మనం ప్రశాంతమైన మానసిక స్థితిలో ఉంటాము. సమాచార వ్యసనం, ఇంటర్నెట్, సోషల్ మీడియా, సంగీతం మొదలైన వాటి నుంచి తప్పించుకోవడం కోసం వచ్చే ఆధునిక జీవితంలోని చిక్కులను ఎదుర్కోవడంలో ఇది ముఖ్యంగా ప్రభావవంతంగా ఉంటుంది. దీని అర్థం మనం ఇంటర్నెట్ ను వదులుకోవాలని లేదా మన మొబైల్ పరికరాలను విసిరేయాలని కాదు, వాటిని ప్రయోజనకరమైన మరియు ఆరోగ్యకరమైన మార్గంలో ఎలా ఉపయోగించాలో మంచి అలవాట్లను పెంపొందించుకోవడం.