"ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿ" ಎಂದರೆ ನಾವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ವಿಧಾನಗಳು. ಆದಾಗ್ಯೂ, "ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿ" ಎಂಬ ಪದದ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಬೇಕು, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಏಕಾಗ್ರತೆ ಮತ್ತು ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿಗಾಗಿ ಟಿಬೆಟಿಯನ್ ಪದವಾದ ಬ್ಲೋ-ಸ್ಬಿಯೊಂಗ್ನಲ್ಲಿ, ಬ್ಲೋ ಎಂಬ ಪದವು ಕೇವಲ "ಮನಸ್ಸು" ಆಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಪದವು "ವರ್ತನೆ" ಎಂಬ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಟಿಬೆಟಿಯನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಬ್ಯೊಂಗ್ "ತರಬೇತಿ" ಎಂಬ ಪದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಅರ್ಥಗಳಿವೆ: "ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುವುದು", ಅಂದರೆ ನೀವು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು "ತರಬೇತಿ ನೀಡುವುದು", ಅಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾದದ್ದರಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆಯುವುದು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿಯನ್ನು "ವರ್ತನೆ ತರಬೇತಿ" ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಲು ಮುಖ್ಯವಾದ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಮನೋಭಾವವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಸ್ವ-ಪ್ರೀತಿಯ ಮನೋಭಾವ, ಇದರಲ್ಲಿ ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಯೊಂ-ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವುದು, ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುವುದು ಸೇರಿರುತ್ತದೆ. ತರಬೇತಿ ನೀಡಲು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾದದ್ದು ಇತರರನ್ನು ಪಾಲಿಸುವ ಮನೋಭಾವ, ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿಂದ ಇತರರ ಕಲ್ಯಾಣದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದು ಸೇರಿರುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾದ ವಿಧಾನವು ಬುದ್ಧನ ಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಧಾನದೊಂದಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು "ನಾಲ್ಕು ಆರ್ಯ ಸತ್ಯಗಳು" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ನಾಲ್ಕು ಆರ್ಯ ಸತ್ಯಗಳು
ಬುದ್ಧನು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿವಾರಿಸಬೇಕೆಂದು ಬಹಳ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕಲಿಸಿದನು. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಕಲಿಸಿದ ಎಲ್ಲವೂ ಈ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿರಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಅನೇಕ ವಿಭಿನ್ನ ಹಂತಗಳು ಮತ್ತು ರೀತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಕೆಲವು ಅಸಹ್ಯಕರ ಮತ್ತು ತುಂಬಾ ನೋವುಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ; ಅವು ನಮಗೆ ದೈಹಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಅಥವಾ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಬಹಳಷ್ಟು ನೋವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಇತರವುಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿವೆ, ಆದರೆ ಅವು ತುಂಬಾ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಾವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತೇವೆ, ಆದರೆ ಅವು ನಮ್ಮನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸದ ಕಾರಣ ನಾವು ನಿರಾಶೆಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವು ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಿಷಯಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ; ಅವು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವಿಷಯಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದು ನಾವು ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವು ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತೇವೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತೇವೆ; ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮಗೆ ಏನೂ ಅನಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೇಗೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಮಗೆ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ಯಾರೊಂದಿಗಿದ್ದೇವೆ ಅಥವಾ ನಾವು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಅದು ಅಷ್ಟು ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ - ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ.
ನಮಗೆ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೂ ಇವೆ, ಮತ್ತು ಅವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ತರುತ್ತವೆ. ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಿರಾಶಾದಾಯಕ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ ಅವು ಪುನರಾವರ್ತನೆಯಾಗುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ನಾವು ನಮಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಆದರೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವು ಇತರರಿಂದ ಬರುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಾವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಪರಿಶೀಲಿಸಿದರೆ, ನಮ್ಮ ಅನೇಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲ ನಾವೇ ಮತ್ತು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ, ನಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥಪರ ವರ್ತನೆಗಳು ಎಂದು ನಾವು ನೋಡುತ್ತೇವೆ.
ಬುದ್ಧ ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡಿದರು. ಅವರು ಇದನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅರಿತುಕೊಂಡನು; ಅವರು ಇದನ್ನು ಇತರರ ಜೀವನದಲ್ಲಿಯೂ ಕಂಡರು. ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನೋಡಿದರು. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಜೀವನದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಘಟನೆಗಳಾದ - ಹುಟ್ಟುವುದು, ಬೆಳೆಯುವುದು, ಅನಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವುದು, ವಯಸ್ಸಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಸಾಯುವುದು - ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದರೊಂದಿಗೆ ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ತೊಂದರೆಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ಈ ವಿಷಯಗಳೊಂದಿಗೆ ನಮಗಿರುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು; ಅವು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವು ನಮಗೆ ಕಳುಹಿಸುವ ಯಾವುದೋ ಬಾಹ್ಯ ಮಹಾಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ - ನಾವು ಆ ಬಾಹ್ಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು "ದೇವರು" ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು ಅಥವಾ ನಾವು ಅದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ನಿರಾಕಾರವಾಗಿಸಿ ಅದನ್ನು ವಿಧಿ ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು. ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲವಲ್ಲ.
ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ನಿಜವಾದ ಮೂಲವು ಒಳಗಿದೆ, ಮತ್ತು ನಾವು ಅದನ್ನು ಒಳಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ನಾವು ಅಂತರ್ಗತವಾಗಿ ಕೆಟ್ಟವರು ಅಥವಾ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥರು ಎಂದು ಅರ್ಥವಲ್ಲ. ನೀವು ಕೆಟ್ಟವರಾಗಿ, ಪಾಪದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೀರಿ ಎಂದು ಬುದ್ಧ ಹೇಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ; ಬದಲಿಗೆ ಬುದ್ಧನು ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲವು ವಾಸ್ತವದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಗೊಂದಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾವು ಮೂರ್ಖರು ಎಂದಲ್ಲ, ಆದರೆ ನಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ವಿಷಯಗಳು ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ ಎಂದು ನಮಗೆ ತೋರುತ್ತದೆ, ಅದು ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಮತ್ತು ಇತರರನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇದು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ, ಇದು ಅವರ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥ ಮತ್ತು ಸ್ವ-ಆದ್ಯತೆಯಿಂದಾಗಿ, ನಾವು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದು ಮತ್ತು ವಿಷಯಗಳು ಯಾವಾಗಲೂ ನಾವು ಇಷ್ಟಪಡುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಬೇಕೆಂದು, ಇತರರು ಅನುಭವಿಸುವುದು ಅಪ್ರಸ್ತುತವಾಗುತ್ತದೆಯೆಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಇತರರು ಏನು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ನಾವು ಅನುಭವಿಸುವ ಅನುಭವವು ನಮ್ಮ ಪ್ರಕ್ಷೇಪಗಳು ಮತ್ತು ಅವಾಸ್ತವಿಕ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆಯೇ ಹೊರತು ನಾವು ಎದುರಿಸುವ ನಿಜವಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲ ಎಂಬ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನಾವು ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಆದರೆ ಬುದ್ಧನು ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು, ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ಮರುಕಳಿಸದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದು ನಮಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದಲ್ಲ. ಇದರ ಪರಿಹಾರವು ಮಾದಕ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವುದು ಅಥವಾ ಕುಡಿಯುವುದು ಎಂದಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ನಾವು ನೋಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಕನಿಷ್ಠ ಪಕ್ಷ ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ಪಾರಾಗಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಬಹುದು. ಮತ್ತು ನಾವು ಏನನ್ನೂ ಯೋಚಿಸದೆ ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಪರಿಹಾರಗಳು ಕೇವಲ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ, ಮತ್ತು ಅವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ನಮ್ಮನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಬಯಸಿದರೆ, ಆ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕಾರಣವನ್ನು ನಾವು ನಿವಾರಿಸಬೇಕು. ನಾವು ನಮ್ಮ ಗೊಂದಲವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಬೇಕು. ನಾವು ಗೊಂದಲವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ, ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಅತೃಪ್ತರಾಗಿರಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಯಾರಿಗೂ ಬೇರೆಯವರಿಗಿಂತ ಸಂತೋಷದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಇದಲ್ಲದೆ, ನಾವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಷ್ಟೆ ಮತ್ತು ಉಳಿದವರೆಲ್ಲರೂ ಅಸಂಖ್ಯಾತರು. ನಾವು ಈ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ನೋಡಿ ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದರೆ, ನಿಧಾನ-ನಿಧಾನವಾಗಿ, ನಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಬೆಳೆದಂತೆ, ನಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿಗಳು ಸಹ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ.
ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿ
ನಾವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಬಹುಪಾಲು ಪ್ರಕ್ಷೇಪಗಳ ಕಲ್ಪನಾ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಬದುಕುವುದರಿಂದ, ನಮ್ಮ ಗೊಂದಲವು ನಾವು ಅನುಭವಿಸುವ ಎಲ್ಲದರ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗಿರುವ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. ಸ್ವಾರ್ಥ ಮನೋಭಾವದಿಂದ, ನಮಗೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸ್ವಾರ್ಥಪರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇವೆ, ಅದು ನಮಗೆ ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಅತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಮನೋಭಾವದ ಬದಲಾವಣೆಯೊಂದಿಗೆ, ಜೀವನದ ಘಟನೆಗಳ ನಮ್ಮ ಅನುಭವವು ಬಹಳಷ್ಟು ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವಿಮಾನ ವಿಳಂಬವನ್ನು ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಪತ್ತು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ ಬದಲು, ವಾಸ್ತವವೆಂದರೆ ಈಗ ನಾವು ಮತ್ತು ವಿಮಾನಕ್ಕಾಗಿ ಉಳಿದವರೆಲ್ಲರೂ ಕಾಯುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಮಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ನಾವು ನೋಡಬಹುದು. ನಂತರ ನಾವು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಈಗ ಎಲ್ಲರೂ ವಿಳಂಬವನ್ನು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವ ಮನೋಭಾವದೊಂದಿಗೆ, ನಾವು ಅದನ್ನು ಸಹ ಪ್ರಯಾಣಿಕರೊಂದಿಗೆ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವ ಅವಕಾಶವಾಗಿ ನೋಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿರುವುದರ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳದೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ವಿಚಲಿತರಾಗದಿರುವತೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ದೈಹಿಕ ವ್ಯಾಯಾಮದ ಮೂಲಕ, ನಾವು ನಮ್ಮ ದೇಹವನ್ನು ಬಲಗೊಳಿಸಲು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ತರಬೇತಿ ನೀಡಬಹುದು; ಅದೇ ರೀತಿ ಧ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ, ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಅದರ ವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಬಲಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಲು ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಸಂಭಾವ್ಯ ಗೊಂದಲಮಯ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ನಾವು ತರಬೇತಿ ನೀಡಬಹುದು.
ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಏನೆಂದು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳು ಬಿಗಿಯಾಗಿ, ಕಿರಿದಾಗಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುವುದರಿಂದ ನಾವು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ರೀತಿಯ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಅಸಮಾಧಾನವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ, ಆದರೆ ಅದು ನಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆಯು ನಾವು ಭಾವಿಸುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿರುವ ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಆಳವಾಗಿಲ್ಲ. ಇದು ಸಾಕಷ್ಟು ಆಳವಾಗಿಲ್ಲದಿರುವುದಲ್ಲದೆ, ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತರಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯದವರೆಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ “ಬೆಸೆದಿಲ್ಲ”.
ಇದನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ದೈಹಿಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬಳಸೋಣ. ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ದುರ್ಬಲ, ದಣಿದ ಮತ್ತು ಭಾರವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸೋಣ, ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಜಿಮ್ ಅಥವಾ ಫಿಟ್ನೆಸ್ ಕ್ಲಬ್ಗೆ ಹೋಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ವ್ಯಾಯಾಮವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ತದನಂತರವೇ, ನಾವು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ ರೀತಿ ಬದಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅದರ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಲವಾರು ತಿಂಗಳುಗಳು. ಆದರೆ, ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಅದು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ನಿಯಮಿತ ದಿನಚರಿಯ ಭಾಗವಾಗುತ್ತದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಾವು ಭಾವಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತದೆ: ನಾವು ಉತ್ತಮ ಭಾವನೆ ಹೊಂದಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಉತ್ತಮ ಭಾವನೆ ಹೊಂದುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಅದು ನಾವು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಹೇಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಭಾವನೆ ಹೊಂದಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಏನು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ, ನಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇದ್ದಾಗ ಇದೇ ರೀತಿಯದ್ದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ನಮಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇದ್ದಷ್ಟೂ ಮತ್ತು ನಾವು ಅದನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಷ್ಟೂ, ನಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಆಳವಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಯು ತಕ್ಷಣವೇ ಆಗದಿದ್ದರೂ, ನಾವು ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಮತೋಲನ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ.
ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರಣೆಯ ಹಂತಗಳು
ಫಿಟ್ನೆಸ್ ಕ್ಲಬ್ಗೆ ಹೋಗಲು ಸ್ವಯಂ-ಶಿಸ್ತು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಸಾವಧಾನತೆ (ಸ್ಮೃತಿ) ಕೂಡ ಅಗತ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಹೋಗಲು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಮರೆಯಬಾರದಿರುವುದು. ಇದೆಲ್ಲದರ ಆಧಾರ ನಾವು "ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವ ಮನೋಭಾವ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ - ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತೇವೆ, ನಾವು ಹೇಗೆ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ, ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ನಮ್ಮನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕು ಎಂಬ "ಹಕ್ಕನ್ನು" ಗೌರವಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ನಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಜೀವನವು ಹೇಗೆ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ವಿಷಯ ನಿಜವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದು ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದರ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಹೌದು, ನಮಗೆ ಉತ್ತಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಆರೋಗ್ಯದ ಹಕ್ಕಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವುದರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವ ಮನೋಭಾವವು ಸ್ವ-ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವ ಮನೋಭಾವಕ್ಕಿಂತ ಬಹಳ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಸ್ವ-ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವಾಗ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಇತರರ ಯೋಗಕ್ಷೇಮವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳು ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯು ನಾವು ಸಂವಹನ ನಡೆಸುವ ಅಥವಾ ನಾವು ಎದುರಿಸುವ ಜನರ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವ ಮನೋಭಾವದಿಂದ, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅತೃಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ನಮ್ಮ ಸ್ವ-ಕೇಂದ್ರಿತತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾರ್ಥ ಮನೋಭಾವದಿಂದ ಬರುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಾವು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲು ಬಯಸುವುದರಿಂದ, ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಎಷ್ಟು ಕಾಳಜಿವಹಿಸುತ್ತೇವೆಯೆಂದರೆ, ನಾವು ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಲು ಬಯಸುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆಗಳು ಮತ್ತು ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ನಾವು ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಾಧಿಸಲು ತರಬೇತಿ ಪಡೆಯುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಆಚರಣೆಗೆ ತರುವಂತೆ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರುತ್ತೇವೆ.
ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಪ್ರೇರಣೆಯ ಹಲವು ಹಂತಗಳಿವೆ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಪ್ರೇರಣೆಯಿಂದ ನಾವು ಏನನ್ನು ಅರ್ಥೈಸುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದಾಗ, ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಗುರಿ ಏನು ಮತ್ತು ಈ ಗುರಿಯತ್ತ ನಮ್ಮನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿ ಯಾವುದು ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ನಾವು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಬೌದ್ಧ ಬೋಧನೆಗಳು ನಾವು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಗತಿಪರ ಹಂತದ ಪ್ರೇರಣೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ನಾವು ಸರಳವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದು, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಈಗ ತೃಪ್ತಿಕರವಾಗಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅದು ಅತೃಪ್ತಿಕರವಾಗುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಅದನ್ನು ಹದಗೆಡುವುದರಿಂದ ತಡೆಯುವುದನ್ನು ನಾವು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ. ಅದು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದರೆ ಅದು ಇನ್ನೂ ಉತ್ತಮ! ನಾವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅತೃಪ್ತರಾಗಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ನಾವು ಬೇಸರಗೊಂಡಿರುವ ಹಂತವನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಲು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ.
ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಮುಂದುವರಿದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ, ಈ ಜೀವಿತಾವಧಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಭವಿಷ್ಯದ ಜೀವಿತಾವಧಿಯ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಯೋಚಿಸಬಹುದು. ಭವಿಷ್ಯದ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿಯೂ ವಿಷಯಗಳು ಹದಗೆಡಬೇಕೆಂದು ನಾವು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ನಾವು ಬಯಸುವಂತೆಯೇ, ಅದೇ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ನಾವು ನಡೆಸಲ್ಪಡುತ್ತೇವೆ, ನಾವು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಕಾಲವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಎರಡರ ನಡುವೆ ನಾವು ಮಧ್ಯಂತರ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಸಹ ಹೊಂದಬಹುದು, ಅದು ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೊಂದಿರುವ ವಿವಿಧ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಭವಿಷ್ಯದ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಸಾಗಿಸಲು ಬಯಸದಿರುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸುವುದಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಭವಿಷ್ಯದ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದರ ಹೊರತಾಗಿ, ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅತೃಪ್ತಿಕರ, ನಿರಾಶಾದಾಯಕ ಚಕ್ರದಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೊರಬರುವಂತೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು. ಅಥವಾ, ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿಂದ ಪ್ರೇರಿತರಾಗಿ, ಈ ಎಲ್ಲಾ ಹಂತದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಯೋಚಿಸಬಹುದು. ನಾವು ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಾವು ಬುದ್ಧನಾಗಲು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಈ ಹೆಚ್ಚು ಮುಂದುವರಿದ ಹಂತದ ಪ್ರೇರಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಲು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅಪಾರ ಪ್ರಮಾಣದ ತರಬೇತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ನಾವು ಯಾವುದೇ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದರೂ, ಬುದ್ಧನ ಬೋಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕವಾಗಬಹುದಾದ ಹಲವು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ನಾವು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಾವು ಈ ಜೀವಿತಾವಧಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸಹ, ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಜಯಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸದೆ, ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಮತ್ತು ಚಿಂತನೆಯಿಂದ ನಾವು ಪ್ರೇರಿತರಾಗುತ್ತೇವೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ನಮಗೆ ತೊಂದರೆ ನೀಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ತುಂಬಾ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವು ಇತರರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಹಾಯವಾಗುವುದನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿಯೂ ಸಹ. ಇದು ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿಯ ವಿಷಯವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಾವು ಮದ್ಯವ್ಯಸನಿಗಳೆಂದು ಭಾವಿಸೋಣ. ಒಂದು ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ಮದ್ಯದ ಮೇಲಿನ ನಮ್ಮ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಜಯಿಸಲು ನಾವು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ನಮಗೆ, ನಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಹಾನಿಕಾರಕವಾಗಿದೆ. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹ್ಯಾಂಗೊವರ್ ಇದ್ದಾಗ ಅದು ನಮಗೆ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದರೆ ನಾವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಲವಾಗಿ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲ್ಪಡಬಹುದು. ನನ್ನ ಕುಡಿತವು ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯ ಪೋಷಕರಾಗುವುದನ್ನು ಹೇಗೆ ತಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ; ನಾನು ಕುಡಿದಿರುವುದರಿಂದ ನಾನು ಹುಚ್ಚನಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಮತ್ತು ಇದು ನನ್ನ ಕುಟುಂಬ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಾನಿಯುಂಟುಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮದ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಂದ ಅವರ ನಿಜವಾದ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ನಮಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ, ಆ ಅವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಜಯಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲು ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ಈ ಬೌದ್ಧ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಈ ಜೀವಿತಾವಧಿಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯವಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸಹ, ಇತರರಿಗಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಪ್ರೇರಣೆಯಿರುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ಇತರರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕೆಂದು ಈ ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿ ಬೋಧನೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಲಾಗಿದೆ: ನಾವು ಈ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಹಿತದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಅನ್ವಯಿಸಬಹುದಾದರೂ, ಇತರರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡಲು ಈ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ.
ಜೀವನದಲ್ಲಿನ ಎಂಟು ಕ್ಷಣಿಕ ವಿಷಯಗಳು (ಎಂಟು ಲೌಕಿಕ ಕಾಳಜಿಗಳು)
ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾವು ವಿವಿಧವಾದ ಕಷ್ಟಕರ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅವು ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಅವು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿರಬಹುದು. ಅವು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿರಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ; ಅವು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿಯೂ ಇರಬಹುದು. ಈ ಕಷ್ಟಕರ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು, ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಮ್ಮ ಗೊಂದಲದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಉದ್ಭವಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗುವ ಸಂದರ್ಭಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದು ಎಂದು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಈ ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸುವ ಭಾವನೆಗಳು ಒಂದೆಡೆ ಕೋಪವಾಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವು ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಬಲವಾದ ಬಾಂಧವ್ಯವೂ ಆಗಿರಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳು ಕೋಪ ಅಥವಾ ಹಗೆತನದಿಂದ ತುಂಬಿರುವಾಗ ಅಥವಾ ಅವು ದೊಡ್ಡ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಹಾತೊರೆಯುವ ಬಯಕೆಯಿಂದ ತುಂಬಿರುವಾಗ ನಾವು ಎಷ್ಟು ಅನಾನುಕೂಲತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿದೆ.
ಕೆಲವು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು "ಜೀವನದಲ್ಲಿನ ಎಂಟು ಕ್ಷಣಿಕ ವಿಷಯಗಳು" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಬೌದ್ಧ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಎಣಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವುಗಳನ್ನು "ಎಂಟು ಲೌಕಿಕ ಕಾಳಜಿಗಳು" ಅಥವಾ "ಎಂಟು ಲೌಕಿಕ ಧರ್ಮಗಳು" ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಸಂಭವಿಸುವ ಕ್ಷಣಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿವೆ; ಅವು ಸ್ಥಿರವಾಗಿಲ್ಲ, ಅವು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತವೆ. ಅವು ನಾಲ್ಕು ಜೋಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ:
- ಹೊಗಳಿಕೆ ಅಥವಾ ಟೀಕೆಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು - ನಾವು ಹೊಗಳಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದರೆ, ನಾವು ಉತ್ಸುಕರಾಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತೇವೆ; ಮತ್ತು ನಮ್ಮನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದಾಗ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಅಸಮಾಧಾನ ಮತ್ತು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
- ಒಳ್ಳೆಯ ಸುದ್ದಿ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು - ನಾವು ಒಳ್ಳೆಯ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಾಗ ನಾವು ತುಂಬಾ ಉತ್ಸುಕರಾಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಸಹಜವಾಗಿ ನಾವು ಅದಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತೇವೆ, ಅದು ಉಳಿಯಬೇಕೆಂದು ನಾವು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ, ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಟ್ಟ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ನಾವು ತುಂಬಾ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಖಿನ್ನತೆ ಮತ್ತು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
- ಲಾಭ ಅಥವಾ ನಷ್ಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದು - ನಾವು ಏನನ್ನಾದರೂ ಪಡೆದಾಗ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಯಾರಾದರೂ ನಮಗೆ ಏನನ್ನಾದರೂ ನೀಡಿದಾಗ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಉತ್ಸುಕರಾಗಿದ್ದೇವೆ ಮತ್ತು "ಓಹ್, ಎಷ್ಟು ಅದ್ಭುತ" ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಂತರ, ನಾವು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ, ಅಥವಾ ಜನರು ಅವುಗಳನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಾಗ, ಅಥವಾ ಅವರು ಮುರಿದುಬಿದ್ದಾಗ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಲಾಭ ಮತ್ತು ನಷ್ಟಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಜನರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ಇರಬಹುದು. ನಾವು ಒಬ್ಬ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ, ಅಥವಾ ನಾವು ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ, ಅಥವಾ ಇದು ಆರ್ಥಿಕ ವಿಷಯವೂ ಆಗಿರಬಹುದು.
- ವಿಷಯಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಡೆಯುವುದು ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನಡೆಯುವುದು - ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಉತ್ಸುಕರಾಗುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತೇವೆ, ಅಥವಾ ನಾವು ಖಿನ್ನತೆ ಮತ್ತು ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.
ನಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥಪರತೆಯಿಂದಾಗಿ ಈ ಎಂಟು ಕ್ಷಣಿಕ ಘಟನೆಗಳಿಂದ ನಾವು ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ನಮಗೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಾವು "ನಾನು ಎಷ್ಟು ಅದ್ಭುತ" ಅಥವಾ “ನಾನೊಬ್ಬ ಬಡಪಾಯಿ" ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ.
ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ವಿರೋಧಿ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು
ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಈ ಎಂಟು ಕ್ಷಣಿಕ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉದ್ಭವಿಸುವ ಗೊಂದಲದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಬುದ್ಧನು ಹಲವು ವಿಭಿನ್ನ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿದನು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ನಾವು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಇತರರನ್ನು ಪಾಲಿಸುವ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ ಮನೋಭಾವದಿಂದ ವೀಕ್ಷಿಸಲು ನಮ್ಮನ್ನು ತರಬೇತಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಒಂದು ವಿಧಾನವೆಂದರೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಎದುರಾಳಿ ಶಕ್ತಿಯ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನೋಡುವುದು. ಇದು ಗೊಂದಲದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿವಾರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ಸಾಕಷ್ಟು ಆಳವಾಗಿ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇದು ಬಹಳಾ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ.
ಕೋಪಕ್ಕೆ ಎದುರಾಳಿಯಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ
ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳೋಣ. ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ತುಂಬಾ ಅಸಹ್ಯ, ಅಹಿತಕರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಯಾರಾದರೂ ಇದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ, "ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ರೀತಿ ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ" ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಗೀಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಕೋಪಕ್ಕೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಎದುರಾಳಿಯಾಗಿ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಅನ್ವಯಿಸುವುದು ಪ್ರೀತಿ. ನಾವು ತೀರಾ ಸರಳವಾಗಿ, "ಸರಿ, ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಕೋಪಗೊಳ್ಳಬೇಡಿ, ಅವರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸಹಜವಾಗಿ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ಹಾಗೆ ಬದಲಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವುದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿ ಮತ್ತು ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಬಳಸುವ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆ ಇಲ್ಲಿದೆ.
ಈ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಭಯಾನಕವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಅವರು ಏಕೆ ಹಾಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ? ಅವರಿಗೆ ಏನೋ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ದೂರು ನೀಡುತ್ತಿರುವ ಇಂತಹ ಜನರು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಅವರು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗಿರುವಾಗ, ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಭಾಷಣೆಯು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ದೂರು ನೀಡುವುದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ತಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಇರುವುದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ "ಕೆಳಮಟ್ಟದ" ಅನುಭವವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಾವು ಅದನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದರೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಈ ರೀತಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಬಹಳಾ ಅತೃಪ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಒಂದು ಲಾಭದಾಯಕ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದು: "ಈ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ, ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ದೂರು ನೀಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನನಗೆ ಕಷ್ಟಕಾಲ ನೀಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ." ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೆಂದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬೇಕು ಎಂಬ ಆಶಯ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಈ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ನಮ್ಮನ್ನು ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸದೆ ದೂರ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ನಾವು ಬಯಸುವುದಾದರೆ, ಅವರು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲಿ, ಅವರನ್ನು ತೊಂದರೆಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವುದು ದೂರ ಹೋಗಲಿ ಎಂಬ ಆಶಯವನ್ನು ನಾವು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರೆ, ನಾವು ಕಡಿಮೆ ಅಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅಂತಹ ಮನೋಭಾವದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಲು ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದೇ "ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿ".
ಗೀಳಿನ ಲೈಂಗಿಕ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು
ಅದೇ ರೀತಿ, ನಾವು ಯಾರಿಗಾದರೂ ತುಂಬಾ ಆಕರ್ಷಿತರಾಗಿದ್ದರೆ, ನಮ್ಮ ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು, ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ವಿರೋಧಿಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತೇವೆ. ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳಾಗಿರುವುದರ ಬದಲು ಮತ್ತು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಾಹ್ಯರೂಪದ ಬಗ್ಗೆ, ಅವರು ನನ್ನ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಸೇವಿಸುವ ವಸ್ತು ಎಂಬಂತೆ ಯೋಚಿಸುವ ಬದಲು, ಅವರ ಒಳಭಾಗಗಳು ಹೇಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಾವು ಊಹಿಸಬಹುದು - ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆ, ಕರುಳು, ಮೆದುಳು ಇತ್ಯಾದಿ. ನಾವು ಅವರ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ಅವರ ತಲೆಬುರುಡೆಯ ಅಸ್ಥಿಪಂಜರದ ರಚನೆಯನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಹಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ನಾವು ಊಹಿಸುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜ, ಅದು ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಚರ್ಮದ ಕೆಳಗೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನೊಂದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ವಿಧಾನವೆಂದರೆ ಅವರನ್ನು ಮಗುವಿನಂತೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅವರು ತುಂಬಾ ವಯಸ್ಸಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಹೇಗೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಊಹಿಸುವುದು. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ, ನಾವು ನೋಡುವುದು ಕೇವಲ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ, ಅದು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅದು ಲೈಂಗಿಕ ಆಕರ್ಷಣೆಯಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಬಹುದು. ಅಥವಾ ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಭಯಾನಕ ಚರ್ಮ ರೋಗವಿದ್ದರೆ, ಅಥವಾ ತುಂಬಾ ತೀವ್ರವಾದ ಮೊಡವೆಗಳಿಂದ ಆವೃತವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾವು ಅವರನ್ನು ಇನ್ನೂ ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತೇವೆಯೇ? ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಳಗೆ ಕರುಳುಗಳು ಮತ್ತು ಅಸ್ಥಿಪಂಜರವಿದೆ ಎಂದು ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ, ನಮ್ಮ ವರ್ತನೆ ಹೆಚ್ಚು ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಅಸಮಾಧಾನವು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಥಿರರಾಗುತ್ತೇವೆ.
ನಂತರ ನಾವು ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿಯುಳ್ಳ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸಬಹುದು. ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಬಲವಾದ ಲೈಂಗಿಕ ಆಕರ್ಷಣೆ ಇದ್ದಾಗ, ನಾವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಬಲವಾದ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಾಗ, ಅದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವರ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾವು ನೋಡಬಹುದು. ಅವರು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲು ಬಯಸುವ, ಅತೃಪ್ತರಾಗಿರಲು ಬಯಸದ ಮತ್ತು ಕೇವಲ ಲೈಂಗಿಕ ವಸ್ತುವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡಲು ಬಯಸದ ಮನುಷ್ಯರು ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ನಾವು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಅವರದೇ ಆದ ಅಭದ್ರತೆಗಳು, ಅವರದೇ ಆದ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಅವರದೇ ಆದ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಇರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅವರನ್ನು ನೋಡುವ ವಿಧಾನಗಳು, ಅವರನ್ನು ಕೇವಲ ಲೈಂಗಿಕ ವಸ್ತುವಾಗಿ ನೋಡುವುದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ನಾವು ಅವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ ನೋಡುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಯೋಗಕ್ಷೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಭಿಕ್ಷುಕರು ಅಥವಾ ಅಂಗವಿಕಲರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಡ್ಡೆ ಅಥವಾ ಅಸಹ್ಯವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದು
ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಎದುರಾಳಿಯನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು, ನಾವು ಕೊಳಕು ಅಥವಾ ಅಸಹ್ಯಕರವೆಂದು ಭಾವಿಸುವ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ನೋಡಿದಾಗ ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಮೆಕ್ಸಿಕೋ ಅಥವಾ ಭಾರತದಂತಹ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಭಿಕ್ಷುಕರು ಮತ್ತು ಅತ್ಯಂತ ಬಡ ಜನರನ್ನು ಬಹಳ ಕೆಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಎದುರಿಸಿದಾಗ ಇದು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ನಾವು ಇತರ ದೇಶಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಂತಹ ಜನರನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ಇದನ್ನು ಅಂಗವಿಕಲ ಜನರ ಕಡೆಗೆ ಸಹ ಬಳಸಬಹುದು, ಅವರು ಕುರುಡರು, ಕಿವುಡರು ಅಥವಾ ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಪೀಡಿತರು, ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಾವು ಆಗಾಗ್ಗೆ ಬಹಳಾ ವಿಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಇರಿಸುಮುರುಸಾಗುವುದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಬರ್ಲಿನ್ನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಅಂಗವಿಕಲ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಒಂದು ಪ್ರದರ್ಶನವಿತ್ತು ಎಂದು ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ. ಒಂದು ವಿಭಾಗವು ಪಾರ್ಶ್ವವಾಯು ಪೀಡಿತ ಜನರೊಂದಿಗಿನ ವೀಡಿಯೊ ಸಂದರ್ಶನಗಳ ಸರಣಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು. ಅವರ ಕೈಕಾಲುಗಳು ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿ ಸೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು, ಅವರ ಬಾಯಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ಅವರ ಮಾತು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಈ ಜನರು ತಮ್ಮ ಲೈಂಗಿಕ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಎಲ್ಲರಂತೆ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು, ಲೈಂಗಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಗಳ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನಂತರ ಅವರು ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು. ನಗರದ ಎಲ್ಲಾ ಶಾಲಾ ಮಕ್ಕಳು ಈ ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಈ ಜನರು ಎಲ್ಲರಂತೆ ನಿಜವಾದ ಜನರು ಎಂದು ತೋರಿಸಲು ಇದು ಅದ್ಭುತವೆಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದೆ. ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಇರುವಾಗ ನಮ್ಮ ಸ್ವಾರ್ಥಪರ ವಿಕರ್ಷಣೆ ಅಥವಾ ಉದಾಸೀನತೆ ಅಥವಾ ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲು ಇದು ತುಂಬಾ ಸಹಾಯಕವಾದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನೊಂದು ವಿಧಾನವೆಂದರೆ, ಒಬ್ಬ ವಯಸ್ಸಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿದಾಗ, ಅದು "ನನ್ನ ತಾಯಿ", ನಿರಾಶ್ರಿತರಾಗಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತಿರುವುದು ಅಥವಾ "ನನ್ನ ತಂದೆ" ಎಂದು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಅಥವಾ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಓಡಿಹೋದ ಯುವಕ ಕೂಡ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿದರೆ, "ನನ್ನ ಮಗ" ಅಥವಾ "ನನ್ನ ಮಗಳು" ಆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವುದು. ನಾವು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದರ ಈ ಮನೋಭಾವದ ಬದಲಾವಣೆಯು ನಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತದೆ.
ನಾನು ಹಾಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು, ಆದರೆ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ನಲ್ಲಿರುವ ಒಬ್ಬ ವೆಸ್ಟರ್ನ್ ಝೆನ್ ಶಿಕ್ಷಕನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಬಯಸಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಯಾವುದೇ ಹಣ ಅಥವಾ ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಅಥವಾ ಡೆಬಿಟ್ ಕಾರ್ಡ್ಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಲ್ಲದೆ, ಬೀದಿಗೆ ಹೋಗಿ, ನಿರಾಶ್ರಿತರಾಗಿ ಒಂದು ವಾರದವರೆಗೆ ಇದ್ದು ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತಾರೆ, ಅದು ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು.
ಕಷ್ಟದ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಇತರರ ಬಗೆಗಿರುವ ನಮ್ಮ ಉದಾಸೀನತೆಯನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು ಇವು ಬಹಳ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯಾದ "ಔಷಧಿಗಳು". ನಾವು ಈ ರೀತಿಯ ಜನರನ್ನು ಎದುರಿಸಿದಾಗ, ನಾವು ಅವರನ್ನು ಎಷ್ಟು ಬಾರಿ ನೋಡಲೂ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದರ ನಾನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಅದು ನಮಗೆ ಅನಾನುಕೂಲವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅದರ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನೀವು ಇಲ್ಲಿದ್ದೀರಿ, ಹೋರಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ಯಾರೂ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಲು ಅಥವಾ ನಿಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಅವರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸೊಳ್ಳೆಯಂತೆ ಓಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಎದುರಾಳಿ ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸ ಬಹುದಾದ ಒಂದು ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇವು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ, ಇವು ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾದ ಎದುರಾಳಿಯನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು
ಎರಡನೇ ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿಯ ವಿಧಾನವೆಂದರೆ ಎದುರಾಳಿಯನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು, ಅದು ಕೇವಲ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಪರಿಹಾರವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅದನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುತ್ತದೆ. ಇದು ಗೊಂದಲಮಯ, ತಪ್ಪಾದ ಮನಸ್ಥಿತಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾದ, ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಶೂನ್ಯತೆಯ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಅಂದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗೆ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ತಪ್ಪು ವಿಧಾನವು ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯ ಅಥವಾ ಕೋಪದ ಆಧಾರವು ಮೂಲತಃ ವಿಷಯಗಳು ಹೇಗೆ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ನಮ್ಮ ಗೊಂದಲವಾಗಿದೆ.
ಶೂನ್ಯತೆ ಬಗೆಗಿನ ಆಳವಾದ ಚರ್ಚೆಗೆ ಇದು ಸೂಕ್ತ ಸಂದರ್ಭವಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಮೂಲಭೂತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಇಡೋಣ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಅನಾರೋಗ್ಯ ಪೀಡಿತ ಅಜ್ಜ ಅಥವಾ ವೃದ್ಧ ಪೋಷಕರನ್ನು ವೃದ್ಧಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಹೋಗುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸೋಣ. ನೀವು ಅವರ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ, ವೀಲುಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿರುವ, ತನ್ನೊಳಗೆ ಗೊಣಗುತ್ತಾ, ತನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿರುವ ಟವಲ್ ಅನ್ನು ಚುಚ್ಚುತ್ತಾ, ಕುಗ್ಗಿದ ವೃದ್ಧ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಹಾದು ಹೋಗುತ್ತೀರಿ. ನೀವು ಅಂತಹ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ನೋಡುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ತುಂಬಾ ಇರಿಸುಮುರುಸಾಗುತ್ತೀರಿ. ಅವಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಹಾಗೆ ಇದ್ದಾಳೆಂದು ನೀವು ಯೋಚಿಸಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತೀರಿ. ಮತ್ತು ನೀವು ಹಾದುಹೋಗುವಾಗ, ಅವಳು ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಚಾಚಿ ನಿಮ್ಮ ಕೈಯನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಅಥವಾ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ, ನೀವು ಭಯಭೀತರಾಗುತ್ತೀರಿ. ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಿ.
ಇವಳು ಮನುಷ್ಯಳೇ ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಎದುರಾಳಿ ಬಲವನ್ನು ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಅನ್ವಯಿಸಬಹುದು. ಅವಳಿಗೆ ಒಂದು ಜೀವನ, ಕುಟುಂಬ, ವೃತ್ತಿ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೆ ಚಿಕ್ಕವಳಾಗಿದ್ದಳು; ಅವಳು ಯಾವಾಗಲೂ ಹೀಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ಮಾನವ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಬಯಸುವುದರಿಂದ ಅವಳು ಕೈಚಾಚುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಇದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಬಹುದು, ಆದರೆ ನಾವು ಆಳವಾದ ವಿಧಾನವನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಅವಳು ವಯಸ್ಸಾದ ಮತ್ತು ಕ್ಷೀಣವಾಗಿರುವ ರೀತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಬೇರೆ ಯಾವ ರೀತಿಯೂ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾನು ಊಹಿಸುವ ರೀತಿಯು ಅಸಾಧ್ಯ ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವುದು ಇದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಚಲಿಸದ ಛಾಯಾಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ, ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದಂತೆ ಯಾರೂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಂತರ ನಾವು, "ಅಂತಹದ್ದೇನೂ ಇಲ್ಲ, ಅದು ಅಸಾಧ್ಯ" ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಬಲವಾದ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ, ಇದರಿಂದ ನಾವು ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ವಾಸ್ತವಿಕ ಮತ್ತು ಸಹಾನುಭೂತಿಯ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಬಹುದು.
ಆಳವಾದ ಅರಿವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ಗೊಂದಲದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸುವುದು
ಇನ್ನೊಂದು ವಿಧಾನವೆಂದರೆ "ಮಹಾಮುದ್ರ" ಎಂಬ ಮುಂದುವರಿದ ಧ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುವ ಒಂದು ವಿಧಾನ, ಅಂದರೆ “ಆಳವಾದ ಅರಿವನ್ನು ನೋಡುವುದು, ಅದರಲ್ಲಿ ಗೊಂದಲದ ಭಾವನೆ ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತದೆ." ಈ ವಿಧಾನವು, ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ಮೂಲ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತದೆ - ಸರಳ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, "ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ರೀತಿ".
ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ನೋಡೋಣ. ನಮಗೆ ಒಬ್ಬರ ಕಡೆಗೆ ಬಲವಾದ ಆಕರ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಹಂಬಲದ ಬಯಕೆ ಇದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸೋಣ. ಆ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಉದ್ವೇಗವನ್ನು ಸಡಿಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ, ಅದರ ಕೆಳಗೆ ನಾವು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು "ಆಳವಾದ ಅರಿವನ್ನು ವೈಯಕ್ತೀಕರಿಸುವುದು" ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಬಗೆಗಿರುವ ನಮ್ಮ ಅರಿವಿನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಏನು ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದೆಂದರೆ, ನಾವು ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಂದ ಭಿನ್ನವಾದ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲ ರಚನೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇದೇ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದಷ್ಟೇ. ನಂತರ, ನಾವು ಅದರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಕ್ಷೇಪಿಸುತ್ತೇವೆ, "ಈ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ವಿಶೇಷ." ನಾವು ಕೆಲವು ಗುಣಗಳನ್ನು ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷಿಸುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ನಾವು ಆಕರ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ಹಂಬಲದ ಬಯಕೆ ಅಥವಾ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತೇವೆ.
ನೀವು ವಸ್ತುವನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ನೀವು ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಬಯಸುತ್ತೀರಿ ಎಂಬುದು ಬಯಕೆಯ ಹಂಬಲ; ಮತ್ತು ನೀವು ಅದನ್ನು ಹೊಂದಿರುವಾಗ, ನೀವು ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಬಾಂಧವ್ಯ. ಎರಡೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸ್ವಾರ್ಥಪರವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಈ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ಪ್ರೇಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಬಿಗಿಯಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಾವು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಉಳಿದಿರುವುದು ಮನಸ್ಸು ಈ ವಸ್ತುವಿನ ಕಡೆಗೆ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದರ ಮೂಲ ರಚನೆ, ಅದನ್ನು ಕೇವಲ ನಿರ್ದಿಷ್ಟಪಡಿಸುವುದಷ್ಟೇ.
ನೀವು ಇದನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬಳಸಬೇಕೆಂದರೆ, ಅದು ಸಾಕಷ್ಟು ಮುಂದುವರಿದ, ಆದರೆ ಬಹಳ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳಲ್ಲಿ ತೇಲಿಹೋಗದಿರಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರಬುದ್ಧತೆಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ಏನನ್ನಾದರೂ ನಿಭಾಯಿಸುವ ನಿಮ್ಮ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ವಿಧಾನದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಏನು ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಬೇಕು ಮತ್ತು ನಂತರ ಶಾಂತವಾಗಬೇಕು. ಅದರ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಮೂಲಭೂತ ಅರಿವಿನ ರಚನೆಯನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದಂತೆ, ಭಾವನೆಯು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಸಾರಾಂಶ
ಇವು ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಲಾಗುವ ಕೆಲವು ವಿಧಾನಗಳಾಗಿವೆ, ಲೊಜೊಂಗ್, ಸ್ವಯಂ-ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಜಯಿಸಲು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಲು. ನಮ್ಮ ಪ್ರೇರಣೆಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಅಂತಹ ಮನೋಭಾವದ ಬದಲಾವಣೆಯು ಬಹಳಾ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಬರುವ ಸ್ವಯಂ ಪರಿವರ್ತನೆಯೆಂದರೆ, "ಯಾವುದೇ ಪ್ರತಿಕೂಲ, ಕಷ್ಟಕರ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಬಂದರೂ, ನಾನು 'ನಾನು ಬಡಪಾಯಿ' ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅದು ನನಗೆ ಹಾನಿ ಮಾಡಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ನನ್ನನ್ನು ಖಿನ್ನಗೊಳಿಸಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಭಾವಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಬದಲಾಗಿ, "ಏನೇ ಸಂಭವಿಸಿದರೂ, ನಾನು ಅದನ್ನು ಪರಿವರ್ತಿಸಬಹುದು. ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾನು ಅದನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಅದು ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ನಾವು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅಂತಹ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದು ನಿಮಗೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.