Wielu z nas być może nieco przedwcześnie przyjmuje śłuby bodhisattwy, kiedy tak naprawdę nie rozwinęliśmy w pełni nawet początkowych etapów bodhicitty. To, co rozwija się najpierw zwie się „bodhicittą aspiracji”. Jest to pragnienie osiągnięcia naszego własnego indywidualnego oświecenia, które jeszcze się nie wydarzyło, aby przynieść pożytek innym. Ma ona dwie fazy. Pierwsza to faza zwykłego pragnienia tego; druga to tak zwany „etap przyrzeczenia”, w którym przysięgamy, że nie poddamy się, dopóki nie osiągniemy oświecenia. Następnie rozwijamy to, co nazywamy „stanem zaangażowania” w bodhicittę, w którym jesteśmy w pełni zdeterminowani, by całkowicie zaangażować się w praktyki, które doprowadzą nas do oświecenia. To na tym etapie składamy ślubowania bodhisattwy.