ట్రాఫిక్ లో చిక్కుకున్నప్పుడు శూన్యతను అప్లై చెయ్యడం

మూర్ఖుడిగా ఒక వ్యక్తి ఉనికి గురించి ఉండే భావనాత్మక జ్ఞానం యొక్క ఉద్దేశ్యం ఏమిటి? జ్ఞానం యొక్క భావనాత్మకంగా సూచించబడిన వస్తువు నిజానికి ఆ వ్యక్తి మూర్ఖుడు అని సూచిస్తుంది; నిజానికి ఆ కారులో ఒక మూర్ఖుడు ఉన్నాడు. ఈ రూపాన్ని బట్టి, ఈ విధంగా మనం దాన్ని మనసులోకి తీసుకోవడం ద్వారా మనకు అదే అర్థమవుతుంది. ఉదాహరణకు, వేరే గదిలో ఎవరో ఉన్నారని నేను అనుకుంటే, భావనాత్మకంగా సూచించిన వస్తువు ఇంకొక గదిలో ఎవరో ఉండవచ్చు అని; ఈ ఆలోచన నిజానికి చాలా అనుగుణంగా ఉంటుంది. “మధ్యమాక (మధ్యంతర దారి) అధ్యయనాలలో "భావనాత్మకంగా సూచించబడిన వస్తువు" అనేది చాలా ముఖ్యమైన సాంకేతిక పదం.

ఏ భావనాత్మక జ్ఞానంలో అయినా, అనేక వస్తువులు ఇమిడి ఉంటాయి. " జెన్-యుల్" అనే టిబెట్ పదంలో "జెన్" అనే పదాన్ని ఒక క్రియగా ఉపయోగించవచ్చు, "అంటిపెట్టుకోవడం", మరియు నామవాచకమైన జెన్-పాగా, నాలుగు ఆకర్షణల నుంచి విడిపోవడం యొక్క సాక్య బోధనలో మాదిరిగా "అతుక్కుపోవడం" అని అర్థం. అప్పుడు, భావనాత్మకంగా సూచించబడినది ఒక భావనాత్మక జ్ఞానం "అతుక్కుపోయే" వస్తువు. ఇది భావనాత్మక జ్ఞానంలో కనిపించేదానికి అనుగుణంగా రియాలిటీలో ఏదో ఒక దానితో ముడిపడి ఉంటుంది అనే అర్థంలో వస్తుంది. అంతర్లీనంగా, సొంత-స్థాపిత, అంతర్లీన ఉనికి కోసం అవగాహన ఉన్నప్పుడు, అక్కడ ఏదో ఉన్నట్లు కనిపించే విధానం నిజానికి అనుగుణంగా ఉంటుందనే భావన. మన ఉదాహరణలో, అవతలి కారులో హారన్ మోగించే వ్యక్తి నిజంగానే మూర్ఖుడు అని మనం అనుకుంటాము. ఆ భావనతో, అక్కడ ఒక మూర్ఖుడు ఉన్నట్లు మనకు అనిపిస్తుంది, కాబట్టి అక్కడ నిజంగా ఒక మూర్ఖుడు ఉన్నాడని మనం అనుకుంటాము; మనం మా అంచనాను నిజంగా నమ్ముతున్నాము. ఈ జ్ఞానానికి, ఈ రూపానికి భావాత్మకంగా సూచిక అక్కడ కారులో ఉన్న నిజమైన మూర్ఖుడు.

శూన్యత (శూన్యం) అనేది లేకపోవడం; ఏదో ఒకటి లేకపోవడం. ఈ సందర్భంలో పూర్తిగా లేనిది భావనాత్మకంగా సూచించిన వస్తువు. అంతర్లీనంగా ఉండే నిజమైన మూర్ఖుడి రూపం రియాలిటీకి అనుగుణంగా ఉండదు. అక్కడ కారు నడిపే వ్యక్తి ఉన్నప్పటికీ, అతను సహజంగా మూర్ఖుడిగా ఉనికిలో ఉండడు. మూర్ఖుడిగా అంతర్లీనంగా ఎవరూ ఉండలేరు, ఎందుకంటే మూర్ఖుడిగా అంతర్లీనంగా ఉనికి అనేది లేదు. కాబట్టి, అక్కడ కారులో అంతర్లీనంగా ఎటువంటి మూర్ఖుడు లేడు. ఇది ఒక సాధారణ ఆలోచన. అయితే, అది అంత ఖచ్చితమైనది కాదు కాబట్టి, మనం దాన్ని సరిగ్గా అర్ధం చేసుకోవాల్సి ఉంటుంది.

ఒక సరళమైన, తక్కువ ఖచ్చితమైన ఉదాహరణను ఇక్కడ ఉపయోగిద్దాం. మంచం కింద రాక్షసుడు ఉన్నాడని ఒక పిల్లవాడు అనుకుంటాడని అనుకోండి. భావాత్మకంగా సూచించిన వస్తువు ఆ మంచం కింద ఉండే నిజమైన రాక్షసుడు అవుతుంది. ఈ పిల్లవాడికి ఉన్న భయం నిజమైన దేనినీ సూచించదు. కాబట్టి, శూన్యతతో మనం మాట్లాడుతున్నది చాలా నిర్దిష్టమైనది పూర్తిగా లేకపోవడం. అస్సలు ఉనికిలో లేనిదేదో లేకపోవడమే. ఇది పూర్తిగా అసాధ్యం కదా.

అయితే, శూన్యతతో, రాక్షసుడిలా అసాధ్యమైనది లేకపోవడం గురించి మనం మాట్లాడటం లేదు. మనం అసాధ్యమైన ఒక ఉనికికి సంబంధించిన ఒక మార్గం గురించి మాట్లాడుతున్నాము. ఉదాహరణకు, మంచం క్రింద ఉన్న పిల్లిని చూసి పిల్లవాడు రాక్షసుడు అని అనుకోవచ్చు, కానీ ఆ పిల్లి రాక్షసుడు కాదు, ఎందుకంటే అసలు "రాక్షసుడు" అనేది ఏమీ లేదు. శూన్యత, ఇక్కడ, పిల్లి ఉనికిని ఖండించదు, ఇది పిల్లిని రాక్షసుడిగా ఉండటాన్ని ఖండిస్తుంది.

మూర్ఖుడి ఉదాహరణను మనం ఇంకోసారి చూద్దాం. మామూలుగా, ఈ వ్యక్తి నిజానికి ఒక మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తూ ఉండవచ్చు, కాని మన "మూర్ఖుడు" అనే భావనతో అతన్ని ఎలా అనగలం మరియు అతన్ని అలా ఒకతను అని ఎలా పిలవగలం? భారతీయ మాస్టారు చంద్రకీర్తి వాలిడ్ అయ్యే గుర్తింపు కోసం మూడు ప్రమాణాలను ఇచ్చారు.

ముందుగా, లేబులింగ్ తో ఏకీభవించే ఒక స్థాపిత మరియు ఆమోదించబడిన పద్దతి ఉండాలి. జర్మనీలో, డ్రైవింగ్ పద్దతులలో కొన్ని నియమాలు ఉన్నాయి మరియు మీరు పద్దాక అందరిని దాటి వెళ్ళడానికి ప్రయత్నిస్తూ హారన్ కొడుతూ నడపడం సరైన విషయం కాదు. అలా చేసే వ్యక్తిని మూర్ఖుడిగా పరిగణించవచ్చు. ఇది రిలేటివ్ గా ఉంటుంది. ఇండియాలో, ఇది చాలా సాధారణ డ్రైవింగ్. నేను ఒకసారి ఒక ఇండియన్ ఫ్రెండ్ తో కలిసి వెస్ట్ దేశాలకు చేసిన మొదటి ట్రిప్ లో అతను అక్కడి ప్రజలు హారన్ మోగించకుండా డ్రైవ్ చేయడం చూసి షాక్ కు గురయ్యాడు. ఎందుకంటే వెస్ట్ దేశాల్లో అలా డ్రైవింగ్ చేసే వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా కనపడతాడు కాబట్టి ఆ కోణం నుంచి ఆ వ్యక్తిని మూర్ఖుడు అనడం కరెక్టే.

రెండవ ప్రమాణం ఏమిటంటే, ఉపరితల లేదా సాంప్రదాయిక సత్యాన్ని సరిగ్గా గ్రహించే మనస్సు దీనికి విరుద్ధంగా ఉండకూడదు. నిష్పక్షపాతంగా చెప్పాలంటే, ఆ వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడా లేదా? నా కళ్ళజోడు సరిగ్గా వేసుకున్నానో లేదో మీకు తెలుసా? నాకు సరిగ్గా వినిపిస్తుందా లేదా? నేను నిజంగా సరిగ్గా చూస్తున్నానా మరియు వింటున్నానా? చుట్టుపక్కల ఉన్న ప్రతి ఒక్కరూ కూడా ఈ వ్యక్తి ప్రతి ఒక్కరినీ దాటుకుని వెళ్లాలని మరియు హారన్ కొడుతున్నాడని చూస్తారు, కాబట్టి ఈ సాంప్రదాయిక కోణాన్ని మిగతా వాళ్ళు సరిగ్గా చూడటానికి కూడా ఇది విరుద్ధంగా ఉండదు.

మూడవ ప్రమాణం ఏమిటంటే, లోతైన సత్యాన్ని సక్రమంగా చూసే మనస్సు ఈ దీనికి విరుద్ధంగా ఉండకూడదు. ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిగా ఎలా ఉన్నాడో సరిగ్గా చూసే మనస్సును ఇది సూచిస్తుంది. అతను మూర్ఖుడు ఎలా అవుతాడు? అతను సాంప్రదాయకంగా మూర్ఖుడా, అతను ఎక్కడ మరియు ఎలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడనే దానిపై ఆధారపడి ఉందా, లేదా ఈ వ్యక్తి అంతర్లీనంగా ఒక మూర్ఖుడిగా ఉన్నాడని మనం ప్రొజెక్ట్ చేస్తున్నామా? ఈ వ్యక్తి నిజంగా మూర్ఖుడని మనం అనుకుంటే, నిజంగా అన్ని విషయాలు ఎలా ఉన్నాయో చూసే మనస్సు దీనికి విరుద్ధంగా ఉంటుంది. ఈ వ్యక్తి సంప్రదాయబద్ధంగా మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడు. అది ఖచ్చితమైనది, అది వాలిడ్ అయ్యే ఒక అలవాటు, వాలిడ్ అయ్యే గుర్తింపు మరియు వాలిడ్ అయ్యే నిజం. ఇక్కడ ఏం జరుగుతుందంటే అతను మూర్ఖుడిగా ఎలా ఉంటాడో మనం ఆలోచిస్తాం. అతను కేవలం అనేక విషయాలపై ఆధారపడే ఒక మూర్ఖుడిగా ఉన్నాడు - ముఖ్యంగా మానసిక గుర్తింపుపై ఆధారపడతాడు, వీటి గురించి మనం తొందరలోనే చర్చిస్తాము.

మనం ఈ ఉపరితల రూపాన్ని పెంచుతాము మరియు అక్కడ లేని దాన్ని దానిపై ప్రొజెక్ట్ చేస్తాము: ఉనికిలో లేని ఒక మార్గం. అది మనం స్పృహతో చెయ్యడం లేదు, అది అపస్మారక స్థితిలో ఉంటుంది. వస్తువులను ఈ విధంగా చూసే అలవాటు వల్ల ఇది దానికదే జరుగుతుంది. ఈ ఆలోచన ఏమిటంటే అతను సహజంగానే మూర్ఖుడిగా ఉంటాడు. మూర్ఖుడిగా అంతర్లీనంగా ఉన్న ఆ జీవన విధానం నిజమైన దేనినీ ప్రస్తావించడం లేదు. మళ్ళీ, మనం అసాధ్యమైన ఉనికి లేకపోవడం గురించి మాట్లాడుతున్నాము, అసాధ్యమైన వస్తువు లేకపోవడం గురించి కాదు.

అంతర్లీన ఉనికి మరియు మానసిక గుర్తింపు అంటే ఏమిటో మనం కొంచెం తెలుసుకుందాం. సహజమైన మరియు అంతర్లీన మధ్య ఉన్న తేడాని మనం అర్థం చేసుకోవాలి.

మనలో చాలా సహజమైన లక్షణాలు ఉన్నాయి. ఉదాహరణకు, మన మానసిక ఆలోచనలు సహజంగా శరీరం, మాట, మనస్సు, అవగాహన, భావోద్వేగాలు మొదలైనవి జీవులలో ఒక భాగంగా ఇమిడి ఉంటాయి. మనకు బుద్ధ స్వభావం మరియు బుద్ధ-స్వభావం యొక్క అన్ని అంశాలు ఉన్నాయి. "సహజమైన" అనే సాంకేతిక పదం టిబెటన్ భాషలో ల్హాన్-స్కైస్ మరియు సంస్కృతంలో సహజ అని ఉంటుంది, కొన్నిసార్లు "ఏకకాలంలో ఉద్భవిస్తుంది" అని అనువదించబడుతుంది. అంటే ఈ విషయాలు ప్యాకేజిలో భాగమేనని, అవి మనసులోని ప్రతి క్షణంతో పాటు ఏకకాలంలో ఉత్పన్నమవుతాయని దీని అర్థం. అనుభవం యొక్క ప్రతి క్షణంలో, మనకు శరీరం, మాట మరియు మనస్సు ఉన్నాయి - మనం మేల్కొని ఉన్నా లేదా నిద్రపోతున్నా. మనం నిద్రపోతున్నప్పుడు మాట్లాడకపోవచ్చు, కానీ మనకు కమ్యూనికేట్ చేసే సామర్థ్యం ఉంటుంది. ఉదాహరణకు, ఇతరులు మన వైపు చూసి మనం నిద్రపోతున్నామని చూడవచ్చు. మనం నిద్రపోయేటప్పుడు గురక పెట్టకపోయినా, శ్వాసకు ఒక నిర్దిష్ట క్రమబద్ధత మరియు నెమ్మదితనం ఉంటుంది, ఇది మనం నిద్రపోతున్నామని చెప్తుంది. మనం ఎప్పుడూ ఎలా కమ్యూనికేట్ చేస్తామో చెప్పడానికి ఇది ఒక ఉదాహరణ. ఈ లక్షణం ఎప్పుడూ "స్పీచ్" గా అనువదించబడినప్పటికీ, ఇది కేవలం మౌఖిక ప్రసంగంలో మాత్రమే ఉండదు. ఇవి సహజమైన లక్షణాలు. 

"అంతర్లీనంగా" (టిబెట్. రంగ్-బ్జిన్) అనేది చాలా భిన్నమైనది. అంతర్లీనంగా ఉన్న ఏదైనా, అది ఒక రకంగా సహజంగానే ఉంటుంది, కానీ, అది తన స్వంత శక్తితో, ఏదో ఒక దాన్ని ఉనికిలో ఉంచుతుంది మరియు అది కనిపించే విధంగా ఉనికిలో ఉండేలా చేస్తుంది. ఇది కొన్నిసార్లు వస్తువు లోపల ఏదో ఒక లక్షణం లేదా నిర్వచించే విషయంగా చెప్పబడుతుంది. ఈ మూర్ఖుడితో, అతనిలో నిజంగా ఏదో లోపం ఉంటుంది, అది అతనిలో శాశ్వతంగా కనుగొనబడుతుంది, మరియు అది తన స్వశక్తితో అతన్ని మూర్ఖుడిగా చేస్తుంది. ఎప్పుడూ, మనం అలా ఆలోచిస్తూ ఉంటాం: "ఆ పక్కింటి వాడు ఎప్పుడూ సంగీతం ప్లే చేసే ఒక చెత్త వ్యక్తి..." లేదా "నేను ఇప్పుడే చూసిన ఈ అద్భుతమైన వ్యక్తి..." అని ఆ మనిషిలో ఎప్పుడూ ఏదో ఒకటి అంతర్లీనంగా ఉన్నట్లుగా, అతను లేదా ఆమె ఈ విధంగా ఉనికిలో ఉండేలా చేస్తుంది. నేను భావోద్వేగంతో కూడిన ఉదాహరణలను ఇక్కడ ఉపయోగిస్తున్నాను, కానీ ప్రతి విషయంలోనూ ఇదే జరుగుతుంది. మీలో అంతర్లీనంగా ఏదో ఉందని అనిపిస్తుంది, అది మిమ్మల్ని సహజమైన మనిషిగా చేస్తుంది.

డ్రైవర్ లోని ఈ విషయం అతన్ని సహజంగానే ఒక మూర్ఖుడిగా ఉంచడం వల్ల అతను తన స్వశక్తితో దేనికీ అతీతంగా స్వతంత్రంగా బ్రతికేలా చేస్తుంది. మనం నిజంగా దాన్ని పరిశీలిస్తే దాన్ని కనిపెట్టి చూపగలమని అనిపిస్తుంది. నిజానికి, మనం పరిశీలించినప్పుడు మరియు విడదీసినప్పుడు, ఆ వస్తువు యొక్క ప్రక్కన దానిని ఎలా తయారు చేస్తున్నామో దాని వైపు ఏమీ కనిపెట్టలేము. మీరు కారులో ఉన్న ఈ వ్యక్తిని అనలైజ్ చెయ్యడం ప్రారంభిస్తే, మీకు చాలా విషయాలు తెలుస్తాయి మరియు మీరు ఎత్తి చూపగల పెద్ద విషయం ఏదీ మీకు కనిపించదు, అది అతన్ని మూర్ఖుడిని చేసేది. ఈ వ్యక్తి యొక్క పనులను సూక్ష్మ సెకన్ల కదలికల పరంగా మనం విశ్లేషిస్తే, వేలిని ఈ విధంగా ఒక మిల్లీమీటర్, తరువాత మిల్లీమీటర్ ఆ తర్వాత ఇంకొక మిల్లీమీటర్ లా కదిలించే విధానం ఉంటుంది, కాబట్టి ఆ వ్యక్తిని మూర్ఖుడిగా ఏది మారుస్తుంది? అతణ్ణి మూర్ఖుడిగా మార్చే ఏ మైక్రో సెకను ప్రవర్తనను మీరు ఎత్తి చూపలేరు కదా? ఈ విధంగా, తన స్వంత శక్తితో ఉన్న వస్తువు ప్రక్కన మీరు ఏమీ కనిపెట్టలేరు, ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిగా ఉనికిలో ఉంటాడు - అతను మూర్ఖుడిలా కనిపించినప్పటికీ.

సంప్రదాయబద్ధంగా అతను ఒక మూర్ఖుడిలా ప్రవర్తిస్తున్నాడు. బయట కనిపించే రూపం యొక్క ఖచ్చితత్వాన్ని మరియు అతను సాంప్రదాయికంగా వ్యవహరించే విధానం యొక్క ఖచ్చితత్వాన్ని కాదనకుండా మనం ఇక్కడ జాగ్రత్తగా ఉండాలి. అతను ఒక మూర్ఖుడిలాగా ప్రవర్తిస్తున్నాడు. అది అవును. అతను మూర్ఖుడిగా ఎలా కనిపిస్తాడనేదే ఇక్కడి సమస్య. ఇతర అంశాల ఆధారంగా కూడా అతను ఒక మూర్ఖుడిలాగా ప్రవర్తిస్తున్నాడు. అది తనపై కాకుండా ఇతర విషయాలపై ఆధారపడి ఉంటుంది. తనలోని ఏదో శక్తితో ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా ప్రవర్తిస్తున్నాడని కాదు. ఈ వ్యక్తి కొన్ని విధాలా ఆధారంగా (అతని చేయి ఒక నిర్దిష్ట మార్గంలో కదులుతోంది, అలాంటివి) మరియు కారణాలపై ఆధారపడి (అతను ట్రాఫిక్ లో ఉన్నాడు మరియు హడావిడిలో ఉన్నాడు) ఒక మూర్ఖుడిలా ప్రవర్తిస్తున్నాడు. అతను స్వతహాగా ఒక మూర్ఖుడైతే, అతను డ్రైవింగ్ చేయనప్పుడు మరియు నిద్రపోతున్నప్పుడు కూడా మూర్ఖుడిగా ఉండాలి. ఆటను ఉన్న పరిస్థితిని బట్టి మూర్ఖుడిలా ప్రవర్తిస్తున్నాడు. ఒక మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చెయ్యడానికి అన్ని రకాల సాంస్కృతిక, మానసిక మరియు వ్యక్తిగత కారణాలు కూడా ఉండవచ్చు. వీటన్నింటిపై ఆధారపడి ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా డ్రైవ్ చేస్తాడు.

ఇంకా బేసిక్ గా, ఒక మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేసే వ్యక్తి యొక్క జ్ఞానం "మూర్ఖుడు" అనే భావనపై ఆధారపడి ఉంటుందని చెప్పవచ్చు. అలాంటి కాన్సెప్ట్ లేకపోతే ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడని చెప్పలేం కదా? అది మనల్ని మానసిక గుర్తింపు పరిధిలోకి తీసుకెళ్తుంది.

మానసిక గుర్తింపు చాలా గందరగోళంగా ఉంటుంది. ఈ వ్యక్తిని మనం మూర్ఖుడు అని పిలుస్తే, అది అతన్ని మూర్ఖుడిని చెయ్యదు, కదా? చిన్న పిల్లలు ఒకరినొకరు తిట్టుకోవడం గురించి మనం మాట్లాడటం లేదు, "మీరు మూర్ఖుడివి!" లేబుళ్లు, పేర్లకు ఒక వస్తువును మనం ఏమని పిలుస్తామో దాన్ని మార్చే శక్తి ఉండదు. మానసిక గుర్తింపు అంటే పదాలు మరియు భావనల ద్వారా వస్తువులను సృష్టించడం అని చాలా మంది అనుకుంటారు. బౌద్ధమతంలో మానసిక గుర్తింపు అంటే అది కాదు.

దాని గురించి ఆలోచించండి. ఈ వ్యక్తిని మనం మూర్ఖుడిగా ముద్ర వేస్తామో లేదో, మనం "మూర్ఖుడు" అని అనుకుంటున్నామో లేదో, ఈ వ్యక్తి డ్రైవింగ్ చెయ్యడానికి రోడ్డుపై ఉన్నా లేకపోయినా, అతను ఇంకా మూర్ఖుడిలానే డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడా? అతను రోడ్డుపై ఒంటరిగా ఉంటే, ఎవరూ అతన్ని మూర్ఖుడు అని పిలవడం లేదు, అతను ఇప్పటికీ అలాగే డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడా? అని ఆలోచించండి.

సరే, మూర్ఖుడి భావన ఉన్న ఒక గ్రూప్ కి మరియు ఆ భావన లేని మరొక గ్రూప్ కి ఇది వేరుగా ఉంటుందని మీరు చెప్పాల్సి ఉంటుంది. కాబట్టి, ఇది గ్రూప్ మరియు దాని భావనాత్మక పద్ధతిపై ఆధారపడి ఉంటుంది. ఈ వ్యక్తి ఒక నిర్దిష్ట సంప్రదాయం ప్రకారం మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడని మీరు చెప్పగలరు, కానీ అతను పూర్తిగా, సహజంగా, అలాగే మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చెయ్యడు. ఎవరైనా చూసినా, చూడకపోయినా అది చట్టాలు, మరియు ఆచారాలపై ఆధారపడి ఉంటుంది. ఇది పూర్తిగా దేనితో సంబంధం లేనిది మరియు వ్యక్తి డ్రైవింగ్ చేసే విధానం వైపు నుంచి చూస్తే, అది అసాధ్యం. మానసిక గుర్తింపు పరంగా ప్రజలు ఎక్కువగా గందరగోళానికి గురయ్యే విషయాలు ఇవి.

అప్పుడు మీరు ఆశ్చర్యపోవచ్చు, "ఈ వ్యక్తి అసలు ఎలా డ్రైవ్ చేస్తాడో అని చెప్పగలమా?" ఇది అనలైజ్ చెయ్యడానికి ఒక సరైన ప్రశ్న. అదే అసలైన సమస్య, అసలేం జరుగుతోందో అర్థం చేసుకోవడమే ఇక్కడి విషయం. అతను నిజంగా మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడా లేదా? అసలు అతను ఏమిటో అనే ఆలోచనలోకి ప్రవేశించినప్పుడు, మనం అంతర్లీన అస్తిత్వ ఆలోచనలో ఉంటాం. ఈ వ్యక్తి "మూర్ఖుడు" అనే విషయంతో అలాగే డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడు. వెస్ట్ ఆచారాలు ఏమిటంటే అతను నిజంగా మూర్ఖుడు. అది సొంత-స్థాపిత అంతర్లీన ఉనికి; అది అసాధ్యం.

ఈ ఇబ్బంది ఎంత లోతుగా పాతుకుపోయిందో ఇది సూచిస్తుందని నేను అనుకుంటున్నాను, ఎందుకంటే మనలో చాలా మంది, నిజానికి విషయాలు ఎలా ఉన్నాయో అని తెలుసుకోవాలని అనుకుంటారు మరియు అవి నిజంగా ఉనికిలో ఉండటానికి ఒక మార్గం ఉందని అనుకుంటారు, కదా? "ఇది నిజంగా ఒక అద్భుతమైన ఇల్లు", లేదా "ఈ సాయంత్రం మనం నిజంగా గొప్ప సమయాన్ని గడిపాము" అని చెబుతాము, అక్కడ ఏదో అంతర్లీనంగా ఉంటుంది మరియు ప్రతి ఒక్కరూ దీనిని అలాగే చూడాలి. మనం దీనికి బాగా అలవాటు పడ్డాం కాబట్టి, ప్రతిదీ ఆటోమేటిక్ గా అలానే కనిపిస్తుంది మరియు మనం దాని గురించి ఆ విధంగా ఆలోచిస్తాము. దీనిని "మోసపూరిత రూప నిర్మాణం" అని పిలుస్తారు, కొన్నిసార్లు "ద్వంద్వత్వం యొక్క రూపాలు" అని పిలుస్తారు. ఇక్కడ "ద్వంద్వత్వం" అంటే అది వైరుధ్యం, నిజానికి ఉన్నదానితో సమానం కాదు. ఇది కనిపించే విధానం నిజంగా ఉండే విధానానికి ఒకేలా ఉండదు. ఈ పదం యొక్క గెలుగ్-ప్రసన్నిక వాడుకలో ద్వంద్వ రూపాల అర్థం ఇదే.

విషయం ఏంటంటే ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడు. ఇది సంప్రదాయబద్ధంగా ఖచ్చితమైనది. ఎవరూ ఒప్పుకోరు లేదా ఇతరులు అంగీకరించరు అనే పిచ్చి అభిప్రాయం మనకు ఉండవచ్చు. ఇక్కడ జర్మనీలో, ఈ వ్యక్తి మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడని ఇతరులు ఒప్పుకుంటారు, కానీ అది అతన్ని నిజమైన మూర్ఖుడిని చెయ్యదు. ఒక కుక్క డ్రైవింగ్ చేస్తుందనే అభిప్రాయం మనకు ఉండవచ్చు, కానీ దాన్ని ఎవరూ అంగీకరించరు. కొన్ని విపరీతమైన అభిప్రాయాలు ఉన్నాయి మరియు కొన్ని సరైన అభిప్రాయాలు ఉన్నాయి.

ఇక్కడ విషయం ఏమిటంటే, అన్ని విషయాలు ఏమిటో సాంప్రదాయకంగా తెలుసుకోవడానికి సరైన జ్ఞానం ఉంటుంది. అది చాలా ముఖ్యమైనది. టిబెటన్ బౌద్ధమతం యొక్క వివిధ పాఠశాలలు ఈ తేడాలకు వారి స్వంత ప్రత్యేకమైన వివరణలను కలిగి ఉన్నాయి. గెలుగ్ వ్యవస్థ ఖచ్చితమైన మరియు సరికాని ఊహల సత్యాల పరంగా మాట్లాడుతుంది. ఒక విషయం గురించి సరికాని ఊహల సత్యం సాంప్రదాయికంగా ఉన్న దానికి అనుగుణంగా ఉండదు. సాంప్రదాయికంగా ఏదైనా ఉన్న దానికి, లేని దానికి మధ్య చాలా తేడా ఉంది.

ఒక అభిప్రాయం వాలిడ్ అని మనకు ఎలా తెలుస్తుంది? వాలిడ్ అయ్యే గుర్తింపు కోసం మనం చంద్రకీర్తి యొక్క మూడు ప్రమాణాలను ఉపయోగిస్తాము. ఇక్కడ స్వతంత్రిక-మధ్యమాక, ప్రసంగిక-మధ్యమక మధ్య తేడాను గెలుగ్ వివరించినట్లు కనిపిస్తుంది. కాగ్యు రెండు పాఠశాలలను కొంచెం వేరేగా వివరించాడు. ప్రతిదీ మానసిక గుర్తింపుపై ఆధారపడి ఉంటుందనేది ముఖ్యమైన అంశం. మానసిక గుర్తింపు వాటిని సృష్టిస్తుందని దీని అర్థం కాదు. చిత్తమాత్ర లాంటి భారతీయ బౌద్ధమత సిద్ధాంతాల యొక్క తక్కువ అధునాతన పాఠశాలలు మనస్సు మరియు వస్తువుల మధ్య సంబంధాన్ని గురించి వివరించే వాటిని మెరుగుపరచడానికి మానసిక గుర్తింపు యొక్క మధ్యమాక సమర్పణ. సిద్ధాంతాల పాఠశాలలను సరైన క్రమంలో అధ్యయనం చెయ్యడం యొక్క ప్రధాన అంశాలలో ఒకటి మనస్సు మరియు వస్తువుల మధ్య సంబంధాన్ని క్రమంగా మరింత అధునాతన స్థాయిలో అర్థం చేసుకోవడం.

ఈ గ్రంధాలలో ఉపయోగించిన ఉదాహరణ ఏమిటంటే, ఒకరిని "రాజు" అని లేబుల్ చెయ్యడం. "రాజు" అనే భావన మరియు పదాన్ని బట్టి ఎవరైనా రాజుగా ఉంటారు. రాజుల సామాజిక ఆచారం లేకపోతే ఎవరూ రాజు కాలేరు. ఇక్కడి ప్రశ్న ఏమిటంటే: లేబుల్ ని వాలిడ్ అయ్యేలా చేసేది ఏమిటి? వస్తువులకు వాటి స్వంత వైపులా కొన్ని కనిపెట్టబడిన నిర్వచించదగిన అంతర్లీన లక్షణం ఉందని, ఇది వస్తువులను సరిగ్గా లేబుల్ చెయ్యడానికి అనుమతిస్తుందని స్వతంత్రిక చెప్తుంది. రాజు లోపల ఏదో ఒకటి ఉండాలి, అలా అతన్ని "రాజు" అని సరిగ్గా ముద్ర వెయ్యవచ్చు. లేకపోతే, ఒక కుక్కను లేదా స్వీపర్ను "రాజు" అని ముద్ర వెయ్యవచ్చు మరియు అది వారిని రాజులుగా చేస్తుంది. దీని వెనుక ఏదో రాజకీయ ఆలోచన ఉందని మనం గమనించవచ్చు. నిజానికి అది జోక్ కాదు. ఈ ఫిలాసఫీ భారతదేశంలో అభివృద్ధి చెందింది, ఇక్కడ కులం పరంగా ఆలోచించడం చాలా ముఖ్యం, కాబట్టి ఎవరైనా అతన్ని లేదా ఆమెను రాజ కులంలో సభ్యుడిగా చెయ్యడంలో అంతర్లీనంగా ఏదో ఒకటి ఉండాలి. అదే స్వతంత్రిక.

ప్రాసంగిక వద్దు అని చెప్తుంది, అతన్ని రాజును చేసే వ్యక్తికి ఏమీ దొరకదు. నిజానికి, సాంప్రదాయకంగా, నిర్వచించే లక్షణాలు ఉన్నాయి. రాయల్టీ వ్యవస్థలో దేశాన్ని పాలించే వ్యక్తి రాజు. రాజు అంటే ఏమిటో నిర్వచించే లక్షణం ఒకటి ఉంది. దేనికీ నిర్వచనం లేకపోతే, విషయాలు పనిచేయడం కుదరదు - కానీ అవి సాంప్రదాయికమైనవి మాత్రమే. నిర్వచించే లక్షణాలు నిజానికి వస్తువు లోపల కనిపెట్టినవిగా ఉనికిలో ఉన్నాయని కాదు, ఉదాహరణకు, వారి స్వంత శక్తి ద్వారా ఒక వ్యక్తిని రాజుగా చేస్తుంది.

లేబుల్ వాలిడ్ అవుతుందని మనకు ఎలా తెలుస్తుంది? మళ్ళీ, చంద్రకీర్తి యొక్క మూడు ప్రమాణాలకు తిరిగి వస్తాము. ఇవి అర్థం చేసుకోవడానికి చాలా ముఖ్యమైనవి కాబట్టి, వాటిని మరొక ఉదాహరణతో మళ్ళీ వివరిస్తాము. మొదటిది, ఒక స్థాపితమైన, అంగీకరించబడిన అర్ధం ఉంది. మనం ఇంటికి వచ్చి మన భాగస్వామిని చూస్తుంటాం. ఈ చర్చ సౌలభ్యం కోసం, మన భాగస్వామి స్త్రీ అని అనుకుందాం. ఆమె ముఖంలో ఒక నిర్దిష్ట రూపం ఉంది: ఆమె నుదురు ముడతలు పడింది, ఆమె నోరు ముడుచుకుపోయింది మరియు ఆమె బాధ పడి కోపంగా ఉందని మనకు అనిపిస్తుంది. ఒక స్థాపితమైన విషయంగా జరగాలి. అదే మొదటి ప్రమాణం. ముఖ్యంగా వెస్ట్ సంస్కృతులకు చెందిన వాళ్ళు బాధ పడినప్పుడు నుదుటి మీద ముడతలు వచ్చి నోరు మూసుకుపోయే దృశ్యం కనిపిస్తుంది. కుక్కలు అరుస్తాయి, కానీ మనుషులు ఈ విధంగా బాధ పడతారు. మనుషులు కోపంగా ఉన్నప్పుడు ఏం చేస్తారనే సంప్రదాయాన్ని మన భాగస్వామి అనుసరిస్తుంది. ఇది రూపాన్ని ధృవీకరించడానికి ఒక మార్గం. ఆమె వ్యక్తీకరణ తన సంప్రదాయ నమూనాకు అనుగుణంగా ఉందో లేదో చెక్ చెయ్యడానికి ఆమె బాధ పడిన ఇంతకుముందు సందర్భాలతో కూడా మనం దీన్ని పోల్చవచ్చు.

రెండవ ప్రమాణం ఏమిటంటే, ఉపరితల సత్యాలను సక్రమంగా చూసే మనస్సు దీనికి విరుద్ధంగా ఉండదు. కళ్లజోడు వేసుకుని, లైట్ ఆన్ చేసి, ఎక్స్ ప్రెషన్ సరిగ్గా ఉండేలా మనం చూసుకుంటాం. ఇది చీకటిగా ఉంటుందని, దాన్ని మనం సరిగ్గా చూడలేం అని కాదు, లేదా మనం కళ్లద్దాలు పెట్టుకోలేదని కాదు. ఈ ప్రమాణం చాలా ఆచరణాత్మకమైన మరియు మంచి దాన్ని సూచిస్తుంది.

గ్రంధాలలో ఇది స్పష్టంగా చెప్పనప్పటికీ, ఈ రెండవ విషయానికి సంబంధించి ఏదైనా ప్రభావాన్ని మరియు ఇతర ప్రమాణాలను మనం చెక్ చెయ్యవచ్చు. ఉదాహరణకు, మనం "హలో" అని చెప్పినప్పుడు, తను తిరిగి మనతో ఏమీ మాట్లాడదు. ఆమె ఇబ్బంది పడింది అని అనడానికి ఇది నిదర్శనం. ఆమె మిగతా ప్రవర్తన ఆమె బాధ పడిందని ధృవీకరించింది ఎందుకంటే ఆమె బాధ పడినప్పుడు మరియు కోపంగా ఉన్నప్పుడు, ఆమె సాధారణంగా హలో అని చెప్పదు. మరో మాటలో చెప్పాలంటే, కోపం దాని సాధారణ ప్రభావాన్ని ఉత్పత్తి చేసింది. మనం నిజంగా చెక్ చెయ్యాలనుకుంటే ఆమె బాధ పడిందా లేదా అని కూడా మనం ఆమెను అడుగవచ్చు.

దాన్ని అలా వదిలేసి, "సరే, ఆమె బాధ పడింది మరియు కోపంగా ఉంది, ఎందుకంటే ఈ రోజు ఏదో అనుకూడనిది జరిగింది, అది అనేక అంశాలపై ఆధారపడి ఉంటుంది" అని చెబితే, అప్పుడు మన జ్ఞానం పూర్తిగా వాలిడ్ అవుతుంది. లోతైన స్థాయిని, విషయాలు ఎలా ఉన్నాయో, మన భాగస్వామి కోపంగా ఎలా ఉందో అని స్పష్టంగా చూసే మనస్సు దీనికి విరుద్ధంగా ఉండదు.

మన భాగస్వామికి ఈ కారణం చేతనో, ఆ కారణం చేతనో కోపం వచ్చినట్లు మనకు అనిపిస్తే, "ఓ మై గాడ్, ఆమె మళ్ళీ కోపంగా ఉంది. తను కోపంగా ఉండే వ్యక్తి, ఎప్పుడూ ఇదొక దానితో ఇబ్బంది పడుతూ ఉంటుంది. నేను దాన్ని ఎదుర్కోలేను!" అని. లోతైన సత్యాన్ని సరిగ్గా చూసే మనస్సు దీనికి విరుద్ధంగా ఉంటుంది. స్వతహాగా అలాంటి వారు ఎవరూ ఉండరు.

దీని ద్వారానే ఆ వ్యక్తిని కోపంగా, ఇబ్బందిగా భావించే వ్యక్తి వైపు అంతర్లీనంగా ఏదో ఉండాల్సిన అవసరం లేకుండా ఆ వ్యక్తి బాధలో, కోపంగా ఉన్నాడని ముద్ర వేయడాన్ని మనం ధృవీకరిస్తాం. శూన్యత గురించి మాట్లాడేటప్పుడు, ఆమె భయంకరమైన వ్యక్తి అని మనం అనుకున్నప్పుడు మాట్లాడుతున్నాము. శూన్యత అనేది ఆ విధమైన ఉనికి పూర్తిగా లేకపోవడం: ఈ వ్యక్తిలో నిజంగా ఏదో లోపం లేకపోవడం ఆమెకు జీవించడానికి నిజమైన ఇబ్బందిని కలిగిస్తుంది. ఆమె నిజంగానే ఆ విధంగా ఉంటుందని మనం నమ్మినప్పుడు, మనం ఇబ్బంది పడే రీతిలో ప్రతిస్పందిస్తాము. మనం ఆమె పట్ల ఇబ్బంది పది అసహనంతో ఉంటాము.

మీరు అడుగవచ్చు, "మనం తెలివిగా మరియు ప్రశాంతంగా వ్యవహరించడం అనేది మన భాగస్వామికి ఎందుకు కోపం వచ్చిందో అని తెలుసుకోవడంపై ఆధారపడి ఉంటుంది కదా?" అని. అవును, ఆమె ఎందుకు కోపంగా ఉందో మనకు అర్థం కానప్పటికీ, అది కారణాలు మరియు ప్రభావాలపై ఆధారపడి ఉంటుందని అర్థం చేసుకోవడానికి మనం ప్రయత్నిస్తాము; ఆమె ఎప్పుడూ కోపంగా ఉంటుందని కాదు. దీన్ని బట్టి పరిస్థితిని ఏదో రకంగా మార్చవచ్చనే అభిప్రాయాలు వ్యక్తమవుతున్నాయి. ఏదేమైనా, "నా భాగస్వామి కోపంగా మరియు ఇబ్బందిలో ఉంది" అని చెప్పడం ఖచ్చితమైనది. ఇది చాలా ముఖ్యమైన విషయం. ఒకవేళ మన భాగస్వామి బాధ పడుతుందని మన౦ ఒప్పుకోకపోతే, దయ చూపి౦చడానికి, ఆమెకు సహాయ౦ చెయ్యడానికి మనకు ఏ ఆధార౦ ఉ౦టుంది? ఆమెతో మనకు ఉన్న అనుబంధంలో అన్నీ చెడిపోయి నిహిలిజం తారాస్థాయికి పడిపోతాం.

ఖచ్చితమైన ఊహల నిజాన్ని గుర్తించడానికి ఈ శూన్యత మరియు కరుణ యొక్క అవగాహన మధ్య చాలా దగ్గరి సంబంధాన్ని అనుమతిస్తుంది. అది లేకుండా, మనం ఇతరులను అంత సీరియస్ గా తీసుకోము మరియు ఇది నిజంగా ఇతరుల సమస్యలతో జోక్యం చేసుకోవడం మరియు వారికి సహాయం చెయ్యడాన్ని బలహీనపరుస్తుంది. ఇది చాలా సూక్ష్మమైనది, కానీ ఇది చాలా ముఖ్యమైనది అని నేను అనుకుంటున్నాను.

ఆధారిత పుట్టుకను మీరు అర్థం చేసుకుంటే, పాజిటివ్ మరియు నెగెటివ్ పనులు నిజానికి పాజిటివ్ మరియు నెగెటివ్ అనే నిజాన్ని మీరు నెగ్లెక్ట్ చెయ్యకూడదు. అది చాలా నిజం. అది చాలా నిజం. మనం రిలేటివిటీ గురించి మాట్లాడేటప్పుడు, ఏది ఏమైనా కావచ్చనే స్థాయికి విషయాలను తీసుకెళ్లము. ప్రేరణ ఏదైనప్పటికీ చంపడం వినాశకరమైనది. 499 మంది మర్చంట్ లను పడవలో చంపబోయిన బుద్ధుని లాగా మనం చాలా బలమైన కరుణతో ఉంది చంపినా, అది ఇప్పటికీ వినాశకరమైన చర్యే. అది బాధల అనుభవంగా పుట్టింది: బుద్ధుని పాదాలకు ఒక ముల్లు గుచ్చుకుంది. బలమైన కారుణ్య ప్రేరణ కారణంగా బాధలు మరియు నెగెటివ్ పర్యవసానాలు చాలా చిన్నవి, అయినప్పటికీ, ఇది ఒక వినాశకరమైన పని, మరియు ఇప్పటికీ ఈ కర్మ నియమాలు ఉన్నాయి: వినాశకరమైన పని బాధకు దారితీస్తుంది. ప్రతికూల చర్య యొక్క బలం రిలేటివ్ గా ఉంటుంది, కానీ అది పూర్తిగా రిలేటివ్ కాదు - విధ్వంసక చర్య నిర్మాణాత్మకమైనది కాదు. ఈ విశ్వంలో క్రమం ఉందని బౌద్ధమతం అంగీకరిస్తుంది.

సాంప్రదాయకంగా, చంపడం అనేది ఒక విధ్వంసక చర్య. కానీ దాన్ని వినాశకరమైనదిగా చేసేది ఏమిటి? తన స్వశక్తితో దాన్ని విధ్వంసక చర్యగా మార్చే పనిలో కనిపెట్ట లేనిది ఏదీ లేదని మనం చెప్పగలం. హత్య చేసే వ్యక్తిపై, చంపబడిన వ్యక్తిపై, దాని ప్రభావానికి లోనయ్యే మానసిక స్థితిపై ఇది ఆధారపడి ఉంటుంది మరియు దాని ఫలితంగా బాధను అనుభవిస్తుంది. ఈ పని నుంచి నెగెటివ్ కర్మ శక్తి నేరస్థుడి మానసిక విషయాలలో భాగంగా ఉంటుంది, అలా హత్య చేసిన వ్యక్తి ఫలితంగా బాధను అనుభవిస్తాడు. కారణం మరియు ప్రభావంతో సంబంధం లేకుండా ఏదైనా "వినాశకరమైనది" అనే కోణంలో మాత్రమే మనం మాట్లాడలేము. ఇది ఆకాశంలో  జరిగే ఏదో ఒక వినాశనం మాత్రమే కాదు. వినాశనం అంటే నేరస్థుడికి బాధ అనుభవంలో ఉండే ఒక నిర్దిష్ట కార్యం.

అలాంటప్పుడు చంపే పనిని వినాశకరమైనదిగా మార్చేది ఏమిటి? ఈ పని వినాశకరమైనది మరియు అది ఇతర వాటిపై ఆధారపడి ఉంటుంది - ఈ సందర్భంలో, పని యొక్క కర్మ ప్రభావం. ఆ పని దానికదే వినాశకరమైనది, దాని స్వంత వైపు నుంచి, దానిలో కనిపెట్టబడిన దాని ద్వారా ఆ విధంగా ఉందని కాదు.

ఈ విషయాన్ని ఇంకా మన రోజువారీ పరిస్థితులలో వివరించే ఇంకొక ఉదాహరణను ఉపయోగిద్దాం. మా కుక్కకు కిచెన్ ఫ్లోర్ మీద యాక్సిడెంట్ అయింది, నాకు కోపం వచ్చి, "బ్యాడ్ డాగ్! నువ్వు ఈ నేలను పాడు చేసావు! నువ్వు ఈ చెడ్డపనిని చేసావు!" అని దాన్ని  చెడ్డదిగా కావాలని చేసినట్లుగా తిడతాం. ఈ ఉదాహరణలో, కుక్క అనుభవించే కర్మ ప్రభావం కంటే, ఆ పని యొక్క "మానవ నిర్మిత" ఫలితం గురించి ఆలోచించడం చాలా సులభం. కర్మ ప్రభావానికి, మానవ నిర్మిత ప్రభావానికి మధ్య తేడా ఉందని మీరు దయచేసి గమనించాల్సి ఉంటుంది. మానవ నిర్మితం, లేదా ఈ సందర్భంలో కుక్క చేసిన పని యొక్క ప్రభావం ఏమిటంటే, అది ఇబ్బందిని సృష్టించింది మరియు మనం ఆ చోటును శుభ్రపరచాల్సి ఉంది. అక్కడ, ఆ కుక్క నేలపై చేసిన ఆ పని మంచిది కాదు.

వాలిడ్ అయ్యే లేబులింగ్ మరియు అభిప్రాయం యొక్క ఈ చర్చలో, సరైన నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి మనం ఏమి రికమండ్ చెయ్యవచ్చు? ఏదైనా నిర్ణయం తీసుకోవడానికి అనేక విభిన్న అంశాలు ఉంటాయి. ఇది ఒక సందిగ్ధానికి సమాధానం లేదా పరిష్కారంగా ఏదో ఒక ప్రత్యామ్నాయాన్ని సరిగ్గా లేబుల్ చేసే విషయం కాదు. సాంప్రదాయికంగా అత్యంత సముచితమైన నిర్ణయం ఏమిటో తెలుసుకోవడానికి, ఉదాహరణకు, ఫలితాన్ని ప్రభావితం చేసే వీలైనన్ని ఎక్కువ అంశాలను పరిగణనలోకి తీసుకోవడానికి మనం ప్రయత్నించాలి. ఏది జరిగినా అది కేవలం ఒక విషయం వల్ల మాత్రమే జరగదు. ఏమి చేయాలనే దాని గురించి మన పనులు మరియు మన నిర్ణయాల ప్రాముఖ్యతను అతిగా పెంచకుండా ఉండటం చాలా ముఖ్యం. ఉదాహరణకు, మనం ఏదైనా చెబితే, దాని వల్ల ఎవరైనా బాధ పడితే, ఆ వ్యక్తిని బాధపెట్టే అనేక విషయాలు ఉన్నాయి, కేవలం మనం అన్న మాటలు మాత్రమే కాదు.

"మనకు మంచి ఉద్దేశాలు ఉన్నంత వరకు, మనం ఏమి చెయ్యాలని అనుకుంటామో అది ఓకే" అని చెప్పడం చాలా సులభం, కానీ ఆంగ్లంలో ఒక వ్యక్తీకరణ ఉంది: "మంచి ఉద్దేశాలతో నరకానికి మార్గం సుగమం చేయబడుతుంది" అని. అంతేకాక, మనం ఎంచుకునే ప్రతి ప్రత్యామ్నాయ పని వెనుక మనకు అనేక ఉద్దేశాలు మరియు ప్రేరణలు ఉన్నాయి, ఒకటి కాదు, కాబట్టి ఇది చాలా సంక్లిష్టమైనది.

కొంతమంది, "వెంటనే వ్యవహరించండి" అని చెబుతారు, కానీ ఆకస్మికంగా అంటే తరచుగా న్యూరోటిక్ అని అర్థం వస్తుంది. మన బిడ్డ ఏడుస్తుంటే, అప్పుడు మన మైండ్ లో వచ్చే మొదటి విషయం కొట్టాలని అనిపించడమే అయితే, ఆకస్మికంగా తీసుకున్నంత మాత్రాన అది సరైన నిర్ణయం అని మనం చెప్పలేము. ఒక నిర్ణయం తీసుకునేటప్పుడు వీలైనన్ని వేరే విషయాలను కూడా పరిగణనలోకి తీసుకోవాలి, ముఖ్యంగా ఒక రిలేషన్షిప్ ని ముగించాలా లేదా వేరే ఉద్యోగానికి వెళ్ళాలా అనే నిర్ణయాలను తీసుకోవాలి. మనకు ఏం చెయ్యాలనిపిస్తుందో, ఏం చెయ్యాలనుకుంటున్నామో, ఏం చెయ్యాల్సి ఉందో, మన అంతరాత్మ ఏం చెబుతుందో స్పష్టంగా తెలుసుకోవాలి. ఈ నాలుగు వేరు వేరుగా ఉండొచ్చు.

ఉదాహరణకు, నేను డైట్ చేసి సరిగ్గా తినాలని అనుకుంటున్నాను, కానీ నాకు ఒక కేక్ ముక్క తినాలని అనిపిస్తుంది. కానీ తర్వాత నేను అపరాధ భావనకు గురవుతానని నా అంతరాత్మ చెబుతుంది. ఈ నాలుగు అంశాలను, ప్రతి దానికి ఉన్న కారణాలను నేను విశ్లేషించుకోవాలి. కేక్ మీద ఉన్న అత్యాశ వల్ల నాకు తినాలనిపిస్తుంది. మనం ఎందుకు బరువు తగ్గాలని అనుకుంటున్నాం? ఇది ఆరోగ్య కారణాల వల్లనా, లేక అహంకారం వల్లనా, లేదా భాగస్వామికి ఇంకా బాగా ఆకర్షణీయంగా కనపడాలనా? మనం చేసే పనుల పర్యవసానాలను కూడా మనం లెక్క వేసుకొని, ఒకరకంగా చెప్పాలంటే, వివిధ కారణాలన్నింటినీ తెలుసుకుని, ఏది వాలిడ్ అవుతుందో, ఏది వాలిడ్ కాదో చూడాలి. ఉదాహరణకు, "నాకు ఇప్పుడు తినాలని లేదు, నాకు తినాలని అస్సలు అనిపించదు, కానీ నేను ఇప్పుడు తినకపోతే, మిగిలిన రోజంతా తినడానికి నాకు ఏ అవకాశం ఉండదు. కాబట్టి, నేను ఇప్పుడు ఏదొకటి తినడం మంచిది."

ఈ విధంగా, మనం అన్ని వేరు వేరు కారణాలకు వీలైనంత సున్నితంగా తీసుకుంటూ నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తాము. కష్టమైన నిర్ణయాలు తీసుకోవడంలో ఇది చాలా ముఖ్యమైనది. నేను నలుపు లేదా నీలం రంగు చొక్కా ధరించాలా లేదా రెస్టారెంట్‌లోని మెనూ నుంచి నేను ఏమి ఎంచుకోవాలి అనేటటువంటి నిర్ణయాలతో ఉన్నప్పుడు - ఏదో ఒకటి ఎంచుకోండి, అది అంత ముఖ్యం కాదు. మనం ఎక్కువగా అనలైజ్ చెయ్యాలని అనుకోవడం లేదు. నిర్ణయాలు తీసుకోవడం అంత సులువు కాదు.

భావోద్వేగాలు మరియు వైఖరులను ఇబ్బంది పెట్టే ఆరు మూలాలలో ఒకటి మన మనస్సును మార్చుకోలేకపోవడం, ఇది చాలా ఆసక్తికరమైన విషయం. ఈ బలహీనపరిచే మానసిక స్థితిని అధిగమించడానికి, మనం ఏదైనా చెయ్యాలని అనిపించే లేదా ఏదో చేయించే కారణమయ్యే కారకాల యొక్క వివరణాత్మక ధర్మ విశ్లేషణ వైపు మళ్లవచ్చు. కర్మ మరియు మనస్సు యొక్క పనితీరుపై బోధనలు ఈ కారణాల ఉత్పన్నాన్ని చాలా కష్టమైన మరియు అధునాతన రీతిలో వివరించగలవు. దానిలో, టిబెటన్ బౌద్ధమతం యొక్క వివిధ పాఠశాలలు వాలిడ్ అయ్యేవి మరియు వాలిడ్ కానివి అని చెప్పే అంశాలను మనం అనలైజ్ చెయ్యవచ్చు.

కాబట్టి మనం సరైన నిర్ణయం తీసుకున్నామని ఎలా తెలుసుకోగలం? మనం బుద్ధులమైతే తప్ప సరైన నిర్ణయం తీసుకున్నామో లేదో మనకు తెలియదు. మన పనుల పర్యవసానాలు మనకు తెలియవు. అలాగే, జరిగే మార్పులకు మనం ఓపెన్ గా ఉండాలి, ముఖ్యంగా ఒక రిలేషన్షిప్ ను ముగించే నిర్ణయాలలో. అది చాలా కష్టమైన పని. వీలైనన్ని ఎక్కువ విషయాలను లెక్క వేసిన తర్వాత, మనం అవతలి వ్యక్తితో మాట్లాడాలి మరియు అది ఎలా అభివృద్ధి చెందుతుందో చూడాలి.

ఇక్కడ శూన్యత గురించి మనం మాట్లాడుకున్న చర్చలో, శూన్యత అనేది ఒక నిర్ణయాన్ని తన వైపు నుంచి సరైనదిగా చేసే పరిస్థితిలో అంతర్లీనంగా లేకపోవడం. ఇది అలా ఉండదు; ఇది అనేక వేరే వేరే విషయాలపై ఆధారపడి ఉంటుంది. మనం తన స్వశక్తితో నిర్ణయించే, చెప్పే ఒక విషయం దాని ఫలితాన్ని తీసుకురాబోతోందని కాదు. ఏమి జరుగుతుందో అనేది మనం చేసే పనుల నుంచి మాత్రమే కాకుండా, మిలియన్ వేరే వేరే కారణాల నుంచి ఉత్పన్నమవుతుంది.

మనం చేసిన పని ఏదో ఇబ్బందిగా ఉందని అనిపించవచ్చు, కాబట్టి మనం దోషులం, మన పని సహజంగానే ఉనికిలో ఉంది మరియు దాని స్వంత శక్తితో విషయాలను ఇబ్బందిలో పడేసింది. ఇది మనకు అలా అనిపిస్తుంది మరియు మనం దాన్ని నమ్ముతాము, కాబట్టి మనం అపరాధ భావానికి గురవుతాము. సాంప్రదాయికంగా, మనం ఇబ్బందికి సహాయం చేసి ఉండవచ్చు, కానీ ఖచ్చితంగా, మనం స్వంత శక్తితో, స్వతంత్రంగా ఏ ఇబ్బందిని సృష్టించలేదు. దీనికి అనేక కారణాలు ఉన్నాయి. బుద్ధుడు చెప్పినట్లుగా, ఒక బకెట్ ముందు లేదా ఆఖరి చుక్కతో నింపబడదు; ఇది అన్ని చుక్కల కలయిక ద్వారా నింపబడుతుంది. ప్రభావాన్ని తెచ్చి పెట్టే వేలాది కారణాలు ఉన్నాయి మరియు ఏమి జరుగుతుందో దానికి అవి బాధ్యత వహిస్తాయి.

ఉదాహరణకు, నేను ఒక గ్లాసు నీటిని చిమ్మి నేల మీద విసిరేసాను. ఆ ఇబ్బందికి కారణం నేను గ్లాసును విసరడం వల్ల రాలేదు, టేబుల్ అంచున గ్లాసు పెట్టిన వ్యక్తి వల్ల, టేబుల్ తయారు చేసిన వ్యక్తి వల్ల, అది ఇంత ఎత్తులో ఉందో మరియు వెలుతురు ఇలా ఉండటం వల్ల నేను చూడకపోవడం వల్ల వచ్చింది – ఇందులో ఒక మిలియన్ కారణాలు ఇమిడి ఉన్నాయి.

ఇప్పుడు ఖచ్చితంగా టేబుల్ కట్టిన వ్యక్తి లేదా గ్లాస్ ను అంచున ఉంచిన వ్యక్తి ఈ గందరగోళానికి కారణమని మనం ఖచ్చితంగా చెప్పలేము. మనం బాధ్యులమే, అయినా కానీ మనం దోషులం కాదు. నేను గ్లాసును విసిరేసాను, కానీ అది నన్ను ఒక వికృత మూర్ఖుడిని చెయ్యదు - సహజంగానే మీరు నన్ను ఎక్కడికీ తీసుకెళ్లలేరు ఎందుకంటే నేను వస్తువులను పాడుచేస్తాను కాబట్టి. ప్రజలు ఇలాంటి విషయాలను తమ గుర్తింపుగా తీసుకుంటారు: "నేను చెడ్డవాడిని" లేదా "ఒక లైట్ బల్బును విరగ్గొట్టకుండా నేను దాన్ని  మార్చలేను, కాబట్టి నాకు సహాయం చెయ్యండి." ఇవి చాలా సాధారణ ఆలోచనలు. మనందరికీ ఇవి ఉన్నాయి. మనం ఇక్కడ కొన్ని అధునాతన తాత్విక విషయాల గురించి మాట్లాడటం లేదు; మనం మన రోజువారీ జీవితం గురించి మాట్లాడుతున్నాము.

"అపరాధం" అంటే మనలో అంతర్లీనంగా ఏదో ఉంది, అది మనల్ని చెడ్డ వ్యక్తిగా చేస్తుంది, మరియు మనం చేసే పని చెడ్డదిగా ఉంటుంది. మనం ఏదో ఒకటి చేస్తాము, ఆ పని సహజంగా చెడ్డ వారిగా మరియు మనల్ని సహజంగా చెడ్డ వ్యక్తులుగా గుర్తిస్తుంది, ఆ తర్వాత మనం దానికి కట్టుబడి ఉంటాము మరియు దాన్ని విడిచిపెట్టము. శూన్యతను అర్థం చేసుకోవడం ద్వారా, ఏదీ మరియు ఎవరూ సహజంగా "చెడ్డ" గా ఉండలేరని మనం అర్థం చేసుకున్నాము. మనం దీన్ని లోతుగా అర్థం చేసుకున్నప్పుడు, మనకు అపరాధ భావన ఏదీ కలగదు, కానీ శూన్యతను మనం సరిగ్గా అర్థం చేసుకుంటే, మన పనులకు మనమే బాధ్యులమని అర్థం చేసుకుంటాము.

శూన్యతను అర్థం చేసుకోవడంతో, మన పక్కన డ్రైవింగ్ చేస్తూ, హారన్ మోగిస్తూ, దాటడానికి ప్రయత్నించే వ్యక్తి మనకు నిజమైన మూర్ఖుడిలా కనిపించినప్పటికీ, ఇది రియాలిటీకి అనుగుణంగా ఉందని మనం నిజంగా నమ్మము. ఉదాహరణకు "మూర్ఖుడు" అనే భావన మరియు పదం మరియు అనేక అంశాలపై ఆధారపడి విషయాలు "ఇది" లేదా "అది" గా ఎలా ఉద్భవిస్తాయో మనం చూస్తాము. ఈ అవగాహనతో సహనం కోల్పోయి ఆ వ్యక్తిపై మనం కోప్పడము. అతను సాంప్రదాయకంగా జర్మన్ సంప్రదాయాల ఆలోచనల నుంచి ఒక మూర్ఖుడిలా డ్రైవింగ్ చేస్తూ ఉండవచ్చు, కానీ అది అతన్ని సహజంగా చెడ్డ వ్యక్తిగా దోషిగా చెయ్యదు.