បដិច្ចសមុប្បាទ

សុញ្ញភាព ឬភាពសូន្យ ឬមោឃភាព គឺជាភាវៈសូន្យឬភាវៈទទេស្អាតនៃការគិតស្រមៃដែលមិនអាចទៅរួច ពោលដូចជាការគិតស្រមៃថាមានតួអត្តភាពជាក់លាក់ជាដើម(ផ្ទុយពីធម៌ស្តីអំពីអនត្តា គ្មានតួអត្តភាព) ស្របពេលដែលចិត្តជាអ្នកកំណត់និងសម្មត់នូវអត្ថិភាពនៃអ្វីគ្រប់យ៉ាង ពោលដូចជា «របស់នេះ» ឬ«របស់នោះជាដើម»។