W jaki sposób cztery szlachetne prawdy korelują z konwencjonalną i najgłębszą naturą aktywności umysłowej, którymi zajmuje się mahamudra? Pierwsze dwie szlachetne prawdy są tym, co nazywamy „przelotnymi splamieniami” aktywności umysłowej, które nie są naturą aktywności umysłowej. Czynniki skupisk, które składają się na nasze doświadczenie cierpienia i jego przyczyn, jako przelotne splamienia, są treścią aktywności umysłowej. Są to rodzaje aktywności umysłowej, których codziennie doświadczamy (widzenie, myślenie, gniew, bycie szczęśliwym) oraz przedmioty tej aktywności umysłowej. Poprzez medytację mahamudry nie osiągamy prawdziwego zatrzymania konwencjonalnej lub najgłębszej natury aktywności umysłowej. Osiągamy prawdziwe zatrzymanie pewnego rodzaju treści aktywności umysłowej – prawdziwego cierpienia i jego prawdziwych przyczyn.