ភាពសូន្យ ឬសុញ្ញភាព

កាលយល់ដឹងត្រូវ(សម្មាទិដ្ឋិ)ចំពោះសុញ្ញភាពគឺជាមាគ៌ាផ្លូវចិត្តដ៍ត្រឹមត្រូវ​នាំទៅរកការបញ្ឈប់ពិតនៃមូលហេតុពិតនៃសេចក្តីទុក្ខរបស់យើង។

សុញ្ញភាព ឬភាពសូន្យ ឬមោឃភាព គឺជាភាវៈសូន្យឬភាវៈទទេស្អាតនៃការគិតស្រមៃដែលមិនអាចទៅរួច ពោលដូចជាការគិតស្រមៃថាមានតួអត្តភាពជាក់លាក់ជាដើម(ផ្ទុយពីធម៌ស្តីអំពីអនត្តា គ្មានតួអត្តភាព) ស្របពេលដែលចិត្តជាអ្នកកំណត់និងសម្មត់នូវអត្ថិភាពនៃអ្វីគ្រប់យ៉ាង ពោលដូចជា «របស់នេះ» ឬ«របស់នោះជាដើម»។

សុញ្ញភាព ឬ តុញ្ញភាពមានន័យថា ភាពអវត្តមានទាំងស្រុង នៃរបៀបនានាដែលមិនអាចទៅរួចដើម្បីកកើត(ដើម្បីអត្ថិភាព)។គ្មានអ្វីមួយមានអត្ថិភាពឡើង(កកើតឡើង)នៅក្នុងវីធីដែលមិនអាចទៅរួចនោះទេ។