Współczucie

Jak zacząć medytację? Dla większości ludzi od medytacji skupiającej się na oddechu, a następnie wzbudzaniu miłości.

Współczucie jest najbardziej stabilne wtedy, kiedy zasadza się na naturalnej bliskości i uczuciu między matką i nowo narodzonym dzieckiem oraz równości wszystkich w pragnieniu bycia szczęśliwym.

Wychodząc od równości i potwierdzenia i docenienia miłości matczynej rozwijamy miłość i współczucie wobec wszystkich oraz bodhiczittę jako cel stania się Buddami, by być najlepszą pomocą dla każdego z nich.

Aby osiągnąć oświecenie i nieść dobro wszystkim, potrzebujemy uważać wszystkich za równych i, zamiast hołubić tylko siebie, mieć na uwadze jako podstawowy przedmiot troskę o wszystkich innych.

Wyrzeczenie się jest postanowieniem uwolnienia się od swojego cierpienia i jego przyczyn. Kiedy skupia się na innych z postanowieniem, by byli wolni, jest wtedy współczuciem.

Wyobraź sobie, że cierpisz tak jak inni, dzięki czemu rozwiniesz dla nich współczucie – pragnienie, by byli wolni.

Buddyzm podchodzi do niestosowania przemocy bardziej w kategoriach naszego stanu umysłu niż postrzegania go w kategoriach działań fizycznych.

Dzięki bodhicitcie dążymy do własnego, indywidualnego przyszłego stanu oświecenia, aby jak najlepiej pomagać innym, a wykorzystując nasze własne pozytywne właściwości – miłość, współczucie, troskę – po drodze przynosimy pożytek i więcej szczęścia sobie i innym.

Przesłanie Dalajlamy na prośbę organizacji „The Call to Unite”

Prawdziwym źródłem szczęśliwości jest myślenie, mówienie i działanie w sposób konstruktywny i współczujący.