อาจารย์ทางศาสนา

ผมพบเกเช นาวัง ดากเย (Geshe Ngawang Dhargyey) เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1970 ในเมืองดัลเฮาซี ประเทศอินเดีย และเริ่มศึกษากับท่านในเวลานั้น   ผมเดินทางมายังอินเดียในปีก่อนหน้านั้นด้วยทุนฟุลไบรท์ (Fulbright Fellowship) เพื่อทำวิจัยสำหรับวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของผม ...

ผมได้พบกับยงซิน ลิง รินโปเช (Yongdzin Ling Rinpoche) ครั้งแรกในเดือนมกราคม ปี ค.ศ. 1970 ที่พุทธคยา ซึ่งท่านมักจะใช้เวลาช่วงหน้าหนาวอยู่ที่นี่และสอนที่วัดทิเบตอยู่เป็นประจำทุกปี  ตอนนั้นพุทธคยายังไม่ได้รับการพัฒนาและยากจนมาก ...

ความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับอาจารย์อาจเป็นสายสัมพันธ์ที่ยกระดับจิตใจและมีความสำคัญที่สุดในชีวิตของคนเรา  แต่ความสัมพันธ์นี้ก็อาจเป็นแหล่งรวมการหลอกตัวเองและความท้อแท้ในทางจิตวิญญาณได้เช่นกัน  ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการหมั่นสร้างความสัมพันธ์นี้ให้มีคุณภาพ ...

เซนซับ เซอร์กอง รินโปเช (Tsenshap Serkong Rinpoche): ปรมาจารย์คู่หูการโต้และอาจารย์ผู้ช่วยของสมเด็จองค์ดาไลลามะที่สิบสี่

ประเภทของความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์ศาสนาและลูกศิษย์ขึ้นอยู่กับระดับคุณสมบัติของทั้งสองฝ่าย ซึ่งแตกต่างจากความสัมพันธ์ระหว่างลูกค้ากับนักบำบัด

สมเด็จองค์ดาไลลามะแนะนำว่า ถ้าครูทางศาสนาที่ประพฤติตนเป็นอันตรายไม่เหมาะสมไม่หยุดพฤติกรรมที่ทำอะไรไม่ยั้งคิดของตนแล้ว นักเรียนก็ควรจะเผยแพร่พฤติกรรมที่เลวร้ายนั้น และหากจำเป็นก็ให้รายงานต่อตำรวจด้วยเช่นกัน

ดร.อเล็กซานเดอร์ เบอร์ซิ่น ผู้ก่อตั้งหอจดหมายเหตุเบอร์ซินเล่าถึงประสบการณ์ของเขาในการศึกษาพุทธศาสตร์ในสถาบันการศึกษาและการฝึกฝนพระพุทธศาสนาในชีวิตจริง