อาจารย์ทางศาสนา

การเข้าพบกับสมเด็จองค์ดาไลลามะก่อนย้ายไปประเทศเยอรมนี ในเดือนเมษายน ปี ค.ศ. 1998 ผมกลับบ้านที่ธรรมศาลา ประเทศอินเดีย หลังจากการเดินสายบรรยายและการเขียนอย่างคร่ำเคร่งเป็นระยะเวลาหนึ่งในประเทศมองโกเลียดินแดนตะวันตก   ผมใช้ชีวิตอยู่บริเวณเชิงเขาของเทือกเขาหิมาลัยตั้งแต่ปี ค.ศ....

บทบาทของรินโปเชในฐานะอาจารย์ผู้ช่วยขององค์ดาไลลามะ เซนซับ เซอคง รินโปเชเป็นคนร่างสูงใหญ่  ท่านเป็นพระที่โกนหัว สวมใส่จีวรสีแดง และมีรอยเหี่ยวย่นตามใบหน้าอย่างมาก จึงทำให้ท่านดูมีอาวุโสมากกว่าอายุจริง  ความถ่อมตน ความปราดเปรื่อง และอารมณ์ขันเบา ๆ...

การพบกับเซอคง รินโปเชครั้งแรกของผมและคำแนะนำเบื้องต้นของท่าน ผมพบเซอคง รินโปเชครั้งแรกที่พุทธคยาในเดือนมกราคม ปี ค.ศ. 1970 โดยชาปะ (Sharpa) และ คัมลุง (Khamlung ) รินโปเชเป็นผู้แนะนำท่านให้ผมรู้จัก  ทั้งสองลามะรุ่นเยาว์ผู้เป็นร่างที่กลับชาติมาเกิดใหม่...

สร้างความเชื่อมั่นและความทุ่มอย่างหมดใจในตัวอาจารย์สอนศาสนา ความทุ่มเทอย่างหมดใจในตัวอาจารย์สอนศาสนานั้นเป็นหลักปฏิบัติของพระพุทธศาสนาที่ยากและละเอียดอ่อนที่สุดอย่างหนึ่ง  การบรรลุหลักนี้จำเป็นต้องอาศัยความดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างมาก...

พลังเหนือธรรมชาติของเซอคง ดอเจชัง ผู้เป็นบิดาของรินโปเช  เซอคง รินโปเชไม่เคยอ้างว่าตัวท่านเป็นโยคีหรือมีพลังพิเศษใด ๆ  หากเราต้องการตัวอย่างของบุคคลในลักษณะนี้ ท่านบอกว่าเราไม่ต้องมองหาในยุคเก่าแก่มากเลย เพราะบิดาของท่าน เซอคง ดอเจชังคือบุคคลตัวอย่างที่ชัดเจน ...

เกรงใจอาจารย์สอนศาสนาของตนเองเสมอ เซอคง รินโปเชมักเน้นย้ำถึงการเกรงใจลามะทุกรูปและไม่ทำให้พวกท่านต้องเสียเวลาอยู่เสมอ  ท่านแนะนำให้หลีกเลี่ยงตัวอย่างของผู้คนใจบุญในสปีติ  ตอนที่พวกเขาเข้าแถวกันเพื่อถวายผ้าพันคอในพิธี (คตะ)ให้ท่าน...

การเข้าวิเวกปฏิบัติพระตันตระแบบ “พาร์ท-ไทม์” ถึงแม้ว่าการเข้าวิเวกปฏิบัติพระตันตระแบบเต็มเวลาที่ใช้ระยะเวลายาวนานต่อเนื่องกันจะมีประโยชน์ คนส่วนใหญ่ก็ไม่โชคดีพอจะมีเวลามากขนาดนั้น ...

อันตรายที่อาจเกิดขึ้นต่อชีวิตของสมเด็จองค์ดาไลลามะ การมรณภาพของเซอคง รินโปเชนั้นน่าทึ่งมากกว่าชีวิตของท่านเสียอีก  ในเดือนกรกฎาคม ปี ค.ศ. 1983  รินโปเชจัดงานมอบการเสริมพลังกาลจักรของสมเด็จองค์ดาไลลามะที่อารามทาโบในสปีติ  หลังจากนั้น...

ความเข้าใจผิดอาจเกิดจากการที่ครูหรือผู้แปลพูดอะไรผิดไปโดยไม่ตั้งใจ

ภาพรวมของจุดมุ่งหมาย ความคาดหวัง ปัจจัยทางวัฒนธรรม ทางศาสนา และทางจิตวิทยาที่แตกต่างกัน ซึ่งส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับครูสอนธรรมะของพวกเขา