துன்பம்

தாய் சேய் இடையே இருக்கும் அன்பைப் போலவே எல்லோருக்கும் மகிழ்ச்சி என்பது தேவை என்ற சமத்துவம், இயற்கையாக இருக்கும் நெருக்கத்தின் அடிப்படையிலான கருணையே நிலைத்திருக்கும் என்பதை உணர்த்துகிறது.

வாழ்வில் நாம் எதிர்கொள்ளும் உண்மையான துன்பமானது, நாம் கொண்டிருக்கக் கூடிய வரையறுக்கப்பட்ட வகையான உடல்கள் மற்றும் மனங்களுடன் நம்முடைய பிரச்னைகளை நாம் நிலையாக்குகிறோம்.

உண்மையான மகிழ்ச்சியும் மனநிறைவும், கருணை மற்றும் அன்பினால் மட்டுமே சாத்தியம்.

சாத்தியமற்ற எதார்த்தம், வெறும் கற்பனைதான் என்ற விழிப்புணர்வின்மை மற்றும் தொல்லை தரும் உணர்வுகள், கட்டாயப்படுத்தும் நடத்தைகள் ஆகியவைதான் நமது துன்பங்களுக்கான உண்மையான காரணங்கள்.

மனப்பூர்வமான அன்பை பகிர்வதன் மூலம் கிடைக்கும் ஆழ் மன அமைதியிலிருந்தே உலக அமைதி துவங்குகிறது.

அறிவுக்கூர்மையை பயன்படுத்தி அடிப்படையான மனிதப் பண்புகளை வளர்த்தெடுத்தலே அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கைக்கு வழி வகுக்கும்.

நீடித்திருக்கும் மகிழ்க்கான பாதையானது அறியாமையால் செயல்படும் ஆபத்துகளை தவிர்த்து, அதற்குப் பதிலாக எல்லா துன்பங்களுக்கும் காரணமான குழப்பங்களை நீக்குகிறது.

அறியாமை, கோபம் அல்லது பேராசையோடு செயல்படுவதை தடுத்து நிறுத்தி நாமே அவற்றில் இருந்து பின்வாங்குவதே துன்பத்தை தவிர்ப்பதற்கான வழி.

நம்முடைய குறைகளை வென்றுவர நமக்கு நாமே திருத்திச் செயல்படும் போது, நாம் பாதுகாப்பான ஆற்றல் வளத்தையும், சிறந்த அர்த்தமுள்ள திசையில் நம் வாழ்வில் அவற்றை புகுத்துகிறோம் என்பதை உணர்கிறோம்.

உண்மையான துன்பங்களின் உண்மையான காரணங்களை உண்மையாக நிறுத்துவதனால், உண்மையான துன்பங்கள் எதுவும் மீண்டும் ஏற்படாது.