ទុក្ខ

សុភមង្គលពិតជាក់ស្តែង និងភាពពេញចិត្តពេញថ្លើម គឺបានមកពីខាងក្នុង គឺបានមកពីការមានសេចក្តីមេត្តា និងបានមកពីភាពមានការស្រលាញ់រាប់អានរបស់មនុស្ស។

ដោយចាប់ផ្តើមអនុវត្តនូវវិធីសាស្រ្តទាំងនេះដើម្បីអភិវឌ្ឍការខន្តីនោះ យើងអាចជៀសវាងចំពោះបញ្ហាទាំងឡាយទាំងពួងបាន ដែលបញ្ហាទាំងនោះបង្កឡើងដោយកំហឹង(ទោសៈ)។

មូលហេតុនៃសេចក្តីទុក្ខរបស់យើងគឺជាជំនឿជឿលើសភាពមិនពិត និងភាពគ្មានសតិដឹងថាសភាពមិនពិតនោះគឺគ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃ បូករួមទាំងកិលេស និងកម្មកិរិយាដែលយើងប្រព្រឹត្ត។

វាមានវិធីច្រើនយ៉ាងណាស់ក្នុងការជួយ នៅពេលយើងជួបអ្នកដែលមានភាពខ្វះខាតខ្លាំង។

ដោយមាននូវខន្តីបារមី យើងអាចជម្នះបាននូវរាល់សេចក្តីទុក្ខលំបាក ក្នុងការជួយដល់អ្នកដ៏ទៃ និងសម្រេចបាននូវការត្រាស់ដឹង។

អភិនិស្រ្កមណ៍ (ការលះទ្រព្យសម្បត្តិហើយចេញទៅប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ ឬការចេញបួស) គឺជាការប្តេជ្ញាចិត្តដើម្បីរំដោះខ្លួនពីសេចក្តីទុក្ខ និងពីបុព្វហេតុទាំងឡាយទាំងពួកនៃសេចក្តីទុក្ខនោះ។ នៅពេលណាដែលមានការផ្តោតសំខាន់ចំពោះអ្នកដ៏ទៃ ជាមួយនឹងការតាំងចិត្តនេះថា...

បទបង្ហាញអំពីអរិយសច្ចៈបួន ជាវិធីសាស្រ្តឯករបស់ព្រះពុទ្ធអង្គ ចំពោះបញ្ហានៃសេចក្តីសុទ្ខ ហើយនិងរបៀបដែលវាអាចត្រូវបានដោះស្រាយ។