ទុក្ខ

បណ្តុះនូវគុណតម្លៃជាមូលដ្ឋានរបស់មនុស្សជាតិ ប្រកមដោយការប្រើប្រាជ្ញានោះ វាគឺជាផ្លូវដែលនាំទៅកាន់ជីវិតដ៏មានន័យ។​

សន្តិភាពពិភពលោកគឺចាប់ផ្លើមពីការស្វែងនូវសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត ដោយស្តែងចេញតាមរយះការបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អរវៀងគ្នានិងគ្នា។

ផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់សេចក្តីសុខដែលមាននិរន្តភាពនោះ គឺត្រូវជៀសវាងនូវអន្លុងនៃភាពគ្រោះថ្នាក់(អំពើអកុសល) ដែលប្រព្រឹត្តធ្វើឡើងចេញពីភាពអវិជ្ជា ហើយផ្ទុយទៅវិញ គឺត្រូវលុបបំបាត់ចោលនូវភាពភាន់ច្រឡំ ដែលវាជាអ្នកបង្កបង្កើតនូវរាល់សេចក្តីទុក្ខរបស់យើង។

អភិនិស្រ្កមណ៍ (ការលះទ្រព្យសម្បត្តិហើយចេញទៅប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ ឬការចេញបួស) គឺជាការប្តេជ្ញាចិត្តដើម្បីរំដោះខ្លួនពីសេចក្តីទុក្ខ និងពីបុព្វហេតុទាំងឡាយទាំងពួកនៃសេចក្តីទុក្ខនោះ។ នៅពេលណាដែលមានការផ្តោតសំខាន់ចំពោះអ្នកដ៏ទៃ ជាមួយនឹងការតាំងចិត្តនេះថា...

សុភមង្គលពិតជាក់ស្តែង និងភាពពេញចិត្តពេញថ្លើម គឺបានមកពីខាងក្នុង គឺបានមកពីការមានសេចក្តីមេត្តា និងបានមកពីភាពមានការស្រលាញ់រាប់អានរបស់មនុស្ស។

វិធីសាស្រ្តនៃព្រះពុទ្ធសាសនាក្នុងការអភិវឌ្ឍន៏នូវសេចក្តីមេត្តា អត្ថប្រយោជន៏នៃចិត្តដែលប្រាថ្នាចង់ឲ្យអ្នកដ៏ទៃរួចផុតចាកទុក្ខរបស់ពួកគេ។

ការរីករាលដាលនៃមេរោគកូរ៉ូណាផ្តល់អោយយើងនូវឪកាសដ៏ល្អឯកមួយដើម្បីធ្វើការរួបរួមគ្នាដោយប្រើសេចក្តីមេត្តាដោយប្រើសតិប្រាជ្ញានិងដោយប្រើភាពក្លាហានរបស់យើងដើម្បីយកឈ្នះលើសង្គ្រាមមេរោគនេះហើយនិងកសាងឡើងវិញនូវសហគមន៏សកលនៃយើង៕

វាមានវិធីច្រើនយ៉ាងណាស់ក្នុងការជួយ នៅពេលយើងជួបអ្នកដែលមានភាពខ្វះខាតខ្លាំង។

បទបង្ហាញអំពីអរិយសច្ចៈបួន ជាវិធីសាស្រ្តឯករបស់ព្រះពុទ្ធអង្គ ចំពោះបញ្ហានៃសេចក្តីសុទ្ខ ហើយនិងរបៀបដែលវាអាចត្រូវបានដោះស្រាយ។

វិធីដើម្បីជៀសវាងពីសេចក្តីទុក្ខគឺត្រូវទប់ខ្លួនយើងពីការប្រព្រឹត្តធ្វើឡើងដោយភាពអវិជ្ជា ដោយកំហឹង និងដោយសេចក្តីលោភ។