Pustka

Aby znaleźć i wdrożyć realistyczne sposoby przezwyciężenia cierpienia, trzeba zdekonstruować złudne przejawienia, a tym samym ujrzeć rzeczywistość.

Zwięzły tekst lam-rim o tym, że wyrzeczenia, bodhićitta i właściwy pogląd na pustkę (pustość) są trzema ścieżkami umysłu, niezbędnymi do osiągnięcia oświecenia w praktyce pojazdu sutry lub tantry.

Determinacja, by być wolnym od cierpienia, następnie bodhicitta, której celem jest osiągnięcie oświecenia dla pożytku wszystkich oraz właściwe rozumienie pustki to trzy zasadnicze aspekty stopniowanej ścieżki do oświecenia.

Chociaż pustka jest jednym z najtrudniejszych tematów w naukach Buddy, nie możemy się jej bać. Prawidłowe zrozumienie pustki sprawi, iż uwolnimy się od przyczyn naszych problemów.

Pustka jest całkowitą nieobecnością niemożliwych sposobów istnienia, takich jak samostanowione wrodzone istnienie, natomiast myślowe etykietkowanie pozwala wyjaśnić konwencjonalne istnienie rzeczy takich jak „to” lub „tamto”.

Pustka oznacza całkowitą nieobecność niemożliwych trybów istnienia. Nic nie istnieje w jakiś niemożliwy sposób.

Kreatywność staje się bardziej otwarta, kiedy, rozumiejąc pustkę, unikamy eskapad ego.

Zgodnie z systemem doktryn sautrantiki istnieje siedem sposobów poznawania przedmiotu. Aby zrozumieć te siedem bardziej szczegółowo, najpierw musimy wiedzieć, czym jest sposób poznania (lorig po tybetańsku).

Zrozumienie pustki nie przeczy istnieniu konwencjonalnego “ja.” Istniejemy, jednakże nie jako fałszywe “ja”, lecz jako projekcja przypisywana ciału i umysłowi choć nie dającą się w nich odnaleźć, tak więc owo konwencjonalne “ja” jest jak złudzenie.

Niepojęciowe poznanie całkowitego braku czegokolwiek odpowiadającego naszym błędnym wyobrażeniom o tym, w jaki sposób istniejemy, jest prawdziwą ścieżką umysłu prowadzącą do prawdziwego ustania prawdziwych przyczyn całego prawdziwego cierpienia.