Siamatha i wipaśjana

Śamatha i Wipaśjana Wszystkie zagadnienia, które omawialiśmy mają znaczenie dla zrozumienia medytacji mahamudry. Medytacja Mahamudry ma dwa podstawowe etapy: praktyki służące do osiągania śamathy oraz praktyki służące do osiągania wipaśjany. Śamatha jest łagodnie wyciszonym i...

Medytacja mahamudry nad konwencjonalnym poziomem umysłu Urzeczywistnienie mahamudry nie jest nigdy czymś takim: „Po prostu żyj naturalnie jak zwierzę. Po prostu patrz, słysz i nie miej myśli”. Coś takiego nie ma z mahamudrą nic wspólnego. Ponadto, nawet jeśli stosując...

Dalekosiężna szczodrość pomaga nam osiągnąć oświecenie i rozwinąć zdolność dawania wszystkim szczęścia.

Nasza praktyka medytacji wymaga, by najpierw przeanalizować i zrozumieć dharmę, aby móc zintegrować ją ze sobą samym.

Śamatha kładzie nacisk na medytację stabilizującą. Wipasjana kładzie nacisk na medytację rozróżniającą. Stan wipaśany przenika stan połączonej pary: medytacji stabilizującej i rożróżniającej.

Śamatha (uspokojony i osadzony stan umysłu) i wipaśjana (niezwykle postrzegający stan umysłu) to poziomy skupienia medytacyjnego nauczane we wszystkich formach buddyzmu.

Analiza tego, jak pozostać skupionym – jakie warunki sprzyjają a jakie są przeszkodami w medytacji śamathy.

Praktyka uważności staję się najbardziej skuteczna, gdy obejmuje pełny wachlarz czynników umysłu objaśnionych w tradycyjnych buddyjskich opisach tej praktyki.

W sutrach Budda nauczał o czterech rodzajach obiektów skupienia, które praktykujący mogą wykorzystywać w medytacji.