ក្តីសុខ

សេចក្តីផ្តើម ការហ្វឹកហាត់ចិត្តនៅក្នុងគម្ពីរឡូជុង(lojong)នៅក្នុងអតីតប្រទេសទីបេគឺជាប្រធានបទមួយដែលមានលក្ខណៈធំទូលាយ ដែលគម្ពីរនេះនិយាយអំពីរបៀបដែលយើងសោយនូវអ្វីៗផ្សេងៗនៅក្នុងជីវិត និងនិយាយអំពីរបៀបដែលយើងអាចផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថរបស់យើងចំពោះអ្វីដែលយើងជួបប្រទះ។...

បណ្តុះនូវគុណតម្លៃជាមូលដ្ឋានរបស់មនុស្សជាតិ ប្រកមដោយការប្រើប្រាជ្ញានោះ វាគឺជាផ្លូវដែលនាំទៅកាន់ជីវិតដ៏មានន័យ។​

សន្តិភាពពិភពលោកគឺចាប់ផ្លើមពីការស្វែងនូវសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត ដោយស្តែងចេញតាមរយះការបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អរវៀងគ្នានិងគ្នា។

វិធីដែលយើងអាចធ្វើឲ្យជីវិតយើងរិតតែមានសុភមង្គល។

ជីវិតប្រព្រឹត្តទៅកាន់តែរលូនកាលណាយើងមិនបំប៉ោងរឿងល្អឬអាក្រក់នៅក្នុងជីវិតនេះឳ្យធំហួសហេតុជ្រុលពេក។

សុភមង្គលពិតជាក់ស្តែង និងភាពពេញចិត្តពេញថ្លើម គឺបានមកពីខាងក្នុង គឺបានមកពីការមានសេចក្តីមេត្តា និងបានមកពីភាពមានការស្រលាញ់រាប់អានរបស់មនុស្ស។

ប្រភពពិតនៃសុភមង្គលគឺជាការប្រព្រឹត្តទង្វើជាកុសលដោយកាយវាចាចិត្ត និងប្រកបដោយមេត្តា។

ផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់សេចក្តីសុខដែលមាននិរន្តភាពនោះ គឺត្រូវជៀសវាងនូវអន្លុងនៃភាពគ្រោះថ្នាក់(អំពើអកុសល) ដែលប្រព្រឹត្តធ្វើឡើងចេញពីភាពអវិជ្ជា ហើយផ្ទុយទៅវិញ គឺត្រូវលុបបំបាត់ចោលនូវភាពភាន់ច្រឡំ ដែលវាជាអ្នកបង្កបង្កើតនូវរាល់សេចក្តីទុក្ខរបស់យើង។

កម្មគឺជាសន្ទុះនៃចិត្តដែលជំរុញអោយយើងប្រព្រឹត្តធ្វើ និយាយ ឬគិត ទៅតាមវិធីផ្សេងៗភ្លាមៗដោយមិនបានពិចារណា។

មិត្តភាពគឺបានមកពី ការមានភាពខ្វល់ខ្វាយចំពោះសុខទុក្ខអ្នកដ៏ទៃ។