दुःख

हाम्रो दुःखका यथार्थ कारणहरू असत्यप्रति विश्वास गर्नु, त्यो कोरा कल्पनामात्र हो भन्ने बोध नहुनु तथा त्यसका कारण उत्पन्न हुने क्लेश र कर्महरू हुन्।

यथार्थ दुःखका यथार्थ कारणहरूको यथार्थ निरोधले ती कुनै पनि यथार्थ दुःख फेरी कहिल्यै दोहोरिन पाउँदैनन्।

बौद्धिक क्षमताको उपयोग गर्दै आधारभूत मानवीय मूल्यमान्यताको जगेर्ना गर्न सकियो भने अर्थपूर्ण जीवन जिउन सकिन्छ।

आफ्नो जीवनका अनेक कठिनाइहरूको सामना गर्न मानिसहरू बुद्धधर्मका विधिहरूको खोजी गर्छन्।

दीगो खुशीको मार्गले अज्ञानवश गरिने कार्यहरूको चंगुलबाट मुक्त गर्छ र मिथ्या दृष्टिलाई हटाउँछ जो सबै दुःखको कारण हो।

दुःखबाट छुटकाराको उपाय भनेको अज्ञान, द्वेष वा रागले युक्त भै काम गर्नबाट आफूलाई रोक्नु हो।

कोरोना भाइरस महामारीले हामीलाई एकजुट भएर काम गर्ने विशिष्ट मौका दिएको छ, जहाँ हामी आफ्नो करुणा, बुद्धि र साहसको प्रयोग गर्दै यो लडाईं जित्न र विश्वसमुदायको पुनर्निर्माण गर्न सक्नेछौं।

साँच्चिकै खुशी र सन्तोष आफैंभित्रबाट, करुणा र मानवप्रेमको भावनाबाट प्राप्त हुन्छ।

सहयोगको आवश्यकता भएका मानिसलाई सहयोग गर्न सकिने धेरै उपाय छन्।

आफ्ना सीमित क्षमतायुक्त शरीर र मनका कारण हामी दुःखहरूमा जेलिइरहन्छौं, हामी सबैको जीवनको यथार्थ दुःख यही हो।