- हरेक मानिस जीवनमा खुशी चाहन्छन्। तर थोरैले मात्र खुशीको अर्थ बुझेका हुन्छन्। थोरैले मात्र कसरी खुशी हुने भन्ने जानेका हुन्छन्।
- हामीले के अनुभव गर्छौं भन्ने कुरा हाम्रो मनोभाव र दृष्टिकोणमा भर पर्छ। अभ्यास र प्रशिक्षणबाट हामी नकारात्मक मनोभाव र दृष्टिकोणहरूबाट मुक्ति पाउन सक्छौं तथा सकारात्मक र स्वस्थकर भावहरूको विकास गर्न सक्छौं। त्यसो गरेमा हाम्रो जीवन अझ सुखी र सन्तोषप्रद हुन्छ।
- रिस, डर, लोभ र मोहजस्ता अशान्तकारी मनोभावहरूले हाम्रो चित्तको शान्तिलाई भंग गर्छन् र हामीले आत्मनियन्त्रण गुमाउँछौं। तर अभ्यासमार्फत हामी त्यस्ता भावहरूको चंगुलबाट आफूलाई मुक्त गराउन सक्छौं।
- रिस र लोभको वसमा परी व्यवहार गर्नाले हाम्रा लागि समस्याहरू उत्पन्न हुन्छन्। यसले हामीलाई दुःखतर्फ धकेल्छ। तर अभ्यासमार्फत हामी आफूलाई शान्त गराउन र स्पष्टसँग सोच्न तथा विवेकपूर्ण व्यवहार गर्न सक्छौं।
- प्रेम, करुणा, धैर्य र विवेकजस्ता सकारात्मक मनोभावहरूले हामीलाई शान्त रहन र खुला तथा सफा हृदयको बन्न सहयोग गर्छन्। यस्ता भावहरूले हामीलाई खुशी बनाउँछन्। अभ्यासमार्फत हामी यस्ता भावहरूको विकास गर्न सक्छौं।
- आत्मकेन्द्रित तथा स्वार्थी व्यवहार र सोचले हामीलाई अरुबाट अलग राख्छ र दुःखी तुल्याउँछ। अभ्यासमार्फत हामी यस्ता भाव र सोचबाट मुक्ति पाउन सक्छौं।
- हामी सबै अन्तरसम्बन्धित छौं भन्ने बोध भएपछि र हाम्रो अस्तित्व पनि एक आपसमा निर्भर गर्छ भन्ने बुझेपछि हामी एक अर्काको ख्याल राख्न थाल्छौं। यसले हामीलाई खुशी बनाउँछ।
- प्रायजसो हामी आफूमा र अरुमा जे देख्छौं, त्यसको धेरै अंश हाम्रो आफ्नै मिथ्यादृष्टि र त्यसका कारण हामीले गर्ने कल्पनामा आधारित हुन्छ। आफ्नो कल्पनालाई नै सत्य भन्ठानेका कारण हामी आफू र अरुका लागि समस्याहरू खडा गर्न थाल्छौं।
- सही बोध भयो भने हामी भ्रमबाट मुक्ति पाई वास्तविकता देख्न सक्छौं। यो बोधको सहायताले हामी जीवनमा कुनै पनि प्रकारको परिस्थितिलाई शान्त चित्त र समझदारीपूर्वक सुल्झाउन सक्छौं।
- आफैंमा परिवर्तन ल्याई जीवन अझ राम्रोसँग जीउनु भनेको जीवन पर्यन्त चल्ने प्रक्रिया हो। त्यो दिशामा प्रयत्न गर्नु नै जीवनको सबैभन्दा सार्थक काम पनि हो।